นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย

นกหงส์หยกแปลงกายเป็นคนยังติดตา เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ไม่คิดว่าจะได้พบเจอหรือเกิดขึ้น ถ้าเขาไม่เห็นด้วยตาตัวเอง เขาไม

าจที่น่าจับทำ

มองข้าอี

จะเป็นสายตาอัดแน่นไปด้วยความใคร่รู้ ทว่าม

บอกตรงๆ ธิดาดอยถึงก

ะหาเสื้อผ้าให

” องค์รัชทายาทตอบหน้าเปื้อนยิ้ม

ือไม่ เขาคงหาว่าตนบ้าแน่นอน จะบอกว่าเป็นภูตผีปีศาจก็ไม่ได้ เพราะเธอไม่ใช่ ไม่ได้เหาะเหินเดินอากาศหรือห

ื่อหรอก เผลอๆ จะหัวเร

่จะฟังเจ้า” เขาไม่พูดเปล่า ย้ายตัวเองมา

นั่งทำไม

หูดีอยู่ ได้ยินเสียงเจ้าเดี๋ยวก็มาถามอีก ข้าไม่อยากโกหก มานั่งใกล้เจ้า ฟ

่งชิดข้าแบบนี้ก็ได

เช่นเดิม “อีกอย่างเจ้าจะได้อุ่นกายเมื่ออยู่ใกล้ข้า อากาศตอนกลางคืนมันหน

ๆ เป็นความหนาวที่ไม่ได้มาจากอากาศด้านนอกเพียงอย่างเดีย

่าหื่นยั

ั่งเบียดข้าอย่างน

ี่เจ้าอยากพูดได้แล้ว” องค์รัชทายาทสั่ง

ขาตามลำพังโดยเฉพาะเวลานี้ เวลาที่ทั้งตัวไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น หากองค์รัชทายาทปลุกปล้ำเธอจร

้าๆ นะ ข้าจะพูดแล

าข้าปล้ำนะ” องค์รัชทาย

ป็นคน” ธิดาดายเริ่มพูด “แต่ที่ที่ข้าจากมา ข้าเป็นคน พอลื่นล้มตกลงน้ำ ขาดีดตัวขึ้นมาเหนือน้ำข้าก็ย้อนอดีตมาที่นี่กลายเป็นน

่ข้าจากมา มันคือที่ไหน ลื่นล้มตกน้ำแต่มาโผล่ที่นี่ มันมีเรื่องแบบน

มันคือที่ไหน” เขาถามจุดที่ค

ธิดาตอบ แต่ดูเหมือนว่า คำตอบของเธอยิ่งทำให้องค์รัชทายาทงงหนักมากขึ้น ดูได้จากใ

“เจ้าจะบอกข้าว่า พอเจ้าตกน้ำจากที่ของเจ้า แล้วทะลึ่งตัวขึ้นมาเหน

าพูดใช่ไหม แล้วไม่คิด

ู่” องค์รัชทายาทพูดตามความคิด “ส่วนเรื่องที่เจ้ากลัวว่าข้าจะหาว่าเจ้าบ้า คนอื่นฟังอาจไม่เชื่อ แต่ข้าเชื่อเพราะข้าเห็นกับ

เจอเรื่องแบบนี้ ถ้าไม่เจอกับตัว ข้าไม

ี่เธอดูและอ่านก็ยังคิดว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครข้ามทะลุมิติย้อนกลับ

ตอบ เธอมองหน้าองค์รัชทายาทที่ทำหน้าครุ่นคิดนิ่ง หรือว่าตอ