ไฟรักไฟเชลย

ดว่าคนใกล้ชิดเธออย่างมารดาก็ยังไม่รู้เรื่องเลย แล้วคนซ

่า

มโตใสแจ๋วเบิกกว้างอย่างคิดไม่ถึง ก่อนผ่อนลมหายใจออกจากปอดผ่านกลีบปากอวบอิ่มที่ตอนนี้เป

ยอยู่แล้วเชียว ทำไมเปรมต้องย

็จะใจอ่อนยอมยกโทษให้ง่าย ๆ หรอกนะ” การัตน์เอ่ยถามเสียงเข้ม ดวงตาคมกริบจับจ้องวงหน้าขาวไม่ถึงกับซีดมาก

เปรมเป็นเพียงแค่นางบำเรอหรอกคะพี่ชาย” เปรมมิกาตอบกลับพร้อมกัดฟันดังกร

ยเหรอ คิดผิดไปเสียแล้ว สำหรับเธอนะ ถ้าได้ ต้องได้ทั้งหมดและเป็นห

ไม่นานก็จะกลับมาร่าเริงแจ่มใสเหมือนเดิม ทว่าครั้งนี้ผิดกันเพราะเปรมมิกาคบกับไอ้เจ้าหมอเฮงซวยนั่นตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีสาม จากการเจอ

ี่ชายคนนี้มา เธอมั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นเลย การันต

ระเป๋ากางเกง มองออกไปเบื้องนอกอย่า

บบ้านได้” ชายหนุ่มไม่ตอบในสิ่งท

่วันนี้เลยด้วยซ้ำ นอนอยู่อย่างนี้ น่าเบื่อจะตายอยู่แล้ว ทำอะไรก็ไม่ได้ แม้กระทั่งจะลุก

ี้ ต้องหวังผลไม่ให้เปรมมิกากลับไปหาทินภัทร เป็นการทำให้ฝ่ายหญิงเสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย เขาซึ่งเป็นพี่

พี่ชาย แต่เมื่ออีกฝ่ายพูดมาแล้ว

ยปลายทางแล้วก็ตาม เปรมมิกาก็ยังพร่ำบ่นและถามพี่ชายไม่ยอมหยุด ใบหน้าขา

นปลิวว่อนเต็มถนน ไกลไม่เท่าไหร่ แต่นี่มัน...บ้านป่าเมืองเถื่อนชัดๆ เลยนะคะพี่ใหญ่ พี่จะพาน้องสาวหน้าตาดี ๆ อย่า

คนเถื่อน ๆ หน้าตาน่ากลัว นิสัยหยาบกระด้างอยู่ด้วยแน่นอน แล้วเธออยู่ในสภาพช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แบบนี้ เกิดถูกรังแกละ ใครจะช่วยได้ หวังพึ่งพี่ชายหรือ...ก็อยู่ไกลเกิน หวังพึ่งไอ้บ้าคนที่

ที่ไอ้บ้าปากเสียนั่นจะมาคอยดูแลเอ

ตใจให้แข็งแกร่ง พร้อมสำหรับการกลับไปอย่างผู้

ไม่มีที่ไหนดีไปกว่าการได้มาพักกับคนที่เขาไว้ใจได้ เขาคนนั้นนอกจากจะดูแลเปรมมิกาเป็นอย่างดีแล้ว ยังจะเอาหญิงสาวอยู่ด้วย แล้

ย อยู่ใกล้กันกลัวจะทะเลาะจนฆ่ากันตายเสียมากกว่า” เปรมมิกาเอ่ยด้วยความหงุดหงิดที

ห้ท่า ผู้หญิงอย่างเธอนิสัยก็แย่ ทำอะไรไม่เป็นสั

็นไม่ได้ต้องทำโน่นทำนี่อยู่ตลอดเวลา แล้วยังทำตัวอย่างกับฤษีชีไพล ไม่

าขอเลิก นั่นแหละถึงได้ทำเป็นว่าตัวเองนะรักเขามาก ที่ทำไปทุกอย่างเพื่ออนาคตและคนที่รัก แต่เป็นเธอ บ้างานหมกตัวอยู่แต่ในป่าปาล์มตั้งแต่เช้าตะวันยังไม่ทัน

ือนุ่มบนแขนแกร่ง ช้อนนัยน์ตากลมโตเป็นประกายมอง แพหนัง