ไฟรักไฟเชลย

เป็นอันตราย’ มัญชิษฐาตอบกลับในใจ ก่อนลุกจากที่นั่งขึ้นไปบนห้อง หวังว่าน้ำเย

าว!

ถึงบันไดบ้าน ที่พอเหยียบย่างขึ้นไปด้านบนก็จะผ่านประตูบ้านซึ่งทำด้วยไม้มีหลังคากั้น ก่อนจะเป็นระเบียงกว้าง ขอบระเบียงทำเป็นชานไว้ให้นั่งพักอิงหลังด้วยขอบไม้ จา

อารมณ์ศิลปินกับเขาด้วย สร้างบ้านอย่างสวยงามน่าอยู่เชียว คงหวังไว้เป็นเร

กขายังมีเฝือกยาวจากปลายเท้าถึงหัวเข่าด้วยความพอใจ ทว่าเจ้าของบ้านนะซิ เปิดประตูออกมา หน้าตาบูดเบี้ยวราวกับลิงอึไม่ออก สองหนุ่มสาวมองสบกันอยู่ชั่วครู่ ก

ม ถ้าไม่มีการันต์ในวันนั้นก็ไม่มีเขาและสวนป่าปาล์มแห่งนี้ในวันนี้เหมือนกัน แม้ว่าทรัพย์สินทั้งหมดจะต้องถูกห

สายตาไปยังอีกคนที่ทำให้การัตน์เหนื่อยที่ต้องขับรถ

” ไปรับแล้วเอาคนบางคนมาท

ิบ คิดว่าฉันอยากมานักหรือไง’ จมูกโด่งยู่ย่น ถลึงตา

กาสนี้ทบทวนแผนการที่วางไว้ให้รอบคอบอีกครั

ปรมมิกามาพักที่นี่แล้ว มันทำให้เขาไม่พอใจไปถึงคนสร้างเรื่องอย่างไอ้ผู้ชายคนนั้น แต่ก็ไม่เท่าเปรมมิกา ที่นึกยังไง อกหักแค่นี้ไม่เ

นนะครับ ผมมีแผนการปรั

าอยากช่วยชายหนุ่ม เสนอให้ยืมเงินไปแล้ว แต่เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมก็เลยต้องมัดมือชกในอีกทาง ให้เงินโดยแลกกับที่ดินครึ่งหนึ่งแ

นและมีชีวิตชีวา แตกต่างจากบ้านเขาอย่างสิ้นเชิง...บ้านหลังใหญ่ ผู้คนมากมายล้นหลาม แต่...หาความสุขความอบอุ่นไม่ได้เลย ญาติพี่น้องเ

บ บางอย่างผมทำได้ แต่บางอย่างผม

เปรมมิกาเปรยขึ้นมาลอย ๆ มีทางไหนให้เธอแขวะเต็มสิบได้นะ ทำทั้งนั้นแหละ อยากโยนความผิดทุกอย่างมาให้เธอทำไมละ แล้วยัง

าคิดผิดหรือเปล่าที่จับสองคนนี้มาอยู่ด้

ก็มันจริงนี่คะ ถ้าไม่มัวแต่ไปขลุกอยู่กับต้นไม้ใบหญ้า ป่านนี้อาจมีลูกเล็กเด็กแดงวิ่งไล่จับกัน

น แค่อกหัก รับไม่ไหว ประชดกินเหล้าเมาหยำเป ครองสติไม่ไหว ขับรถไปชนกับต้

สิบสวนกลับมาอย่างไม่ไว้หน้า ใบหน้

ากมาย แต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่นะยะ หาผู้ชายมาเป็นแฟนได้ถมเถไป ไม่เหมือนนายก็แล้วกัน หมกตัวอยู่

กับพริกกะเกลือ เข้ากันไม่ได้เลย หวังว่ากัดกันไปกัดกันมาคงไม่เผลอรักกันหรอกนะ...แล้วถ้าเกิดเหตุแบ

่ในขั้นพอมีพอกิน ไม่เป็นหนี้เป็นสินใคร แล้วยังขยันทำมาหากินอีก ได้คนอย่างนี้เป็นแฟน เปรมมิกาสบายมากกว่าจะเดือนร้อนทั้งกายและใจ เต็มสิบเข้มแข็งและแกร่งพอที่ปกป้องเปรมมิ