ะ เธอคงต้องทำความสะอาด และจัดสถานที่ใหม่ เตรียม

างพอให้สบายตาขึ้น ก่อนจะหันไปรื้อกองหนังสือในตู้ จัดให้เป็นระเบียบ และวางแผนในใจคร่าวๆ สำหรับการเรีย

คิดถึงร้านค้าประจำหมู่บ้าน เธอควรไปที่นั่น

นอก คนที่ไม่คิดว่าจะเจ

งบนเสื่อที่ตนเองนั่งมีกระติบข้า

ิงสาวตอบเ

บข้าวเหนียวมาเปิด ลงมือกินโ

เสียงดุๆ กระซิบเตือนพร้อม

่ กินกาแฟมาแ

ตาย กลัวคุณ

ม่ได้เข้าไปขัด เมื่อเห็นว่าทิพ

าของทิพย์นรีวิบวับ เมื่อนึ

น้าผากแรงๆ “น้อยๆ หน่อยเถอะ

ามคิด แค่เพี

่าน เธออมยิ้ม ไ

สวนก่อน คืนน

ครูคนใหม่ทั้งวัน งานการ

เห

อมยิ้มขี้เล่นจ

รู เดี๋ยวพาลไม

นรีมีวิธียั่วที่ได้ผลเสียด้ว

งสาวฉวยขวดน้ำมาดื่ม หลังก

หมือนกันนี่”

งดูไหมล่ะ” หญิ

ะซิ” คนตรงหน้ามีอนาคต คงไม่มาจ

วกับเธอมีร่วมกัน แต่ให้เธอมาหมกต

ขึ้นยืน เขาฉวยกระติบข้าวที่ห

อะไรทำรอน

นรีเปร

คาตา” ห้าวหันมาพูด แววตาของเขาจัด

ถอะ ฉันสู้ไม

าวหัวเราะลั่น เขาโบกมือลา คว้าจักรยานค

นิดหน่อย หญิงสาวกะให้พอกับการกินอยู่ที่เหลือ15วันเต็มๆ เสียดายนิดเดีย

้าวจ

บ้านชาวดอยแห่งนี้ อยู่ดีๆ ก็กรีดเสียงร้อง หญิงสาวถลา

ิดถึงแกจะตาย

ยจะส่งเสียงมา ทิพย์

นมือแทบหงิก เพิ่งจ

หรือเหมียวพ

ไม่มีบ้าง แกรีบๆ พูดมาเ

บากขนาดนั้

นาดนั้นหรอก