สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก

ไป๋จู๋เวยระงับความตื่นตระหนกในใจของเธอเอาไว้ และเบ้าตาของเธอก็ค่อย ๆ แดงก่ำขึ้นมา “เธออยู่บ้านเดียวกับคุณแถมยังเจอหน้ากันทุกวัน หากให้เธอเข้ามาทำงานแปลที่บริษัทอีก ฉันกังวลว่า คุณอยู่ใกล้ชิดกับเธอนานเข้าแล้วจะทำให้คุณเกิดความรู้สึกดี ๆ กับเธอ ฉันกลัวฉันจะสูญเสียคุณไป เลยตัดสินใจทำลงไปแบบนั้น”

พูดจบเธอก็ก้มหน้าลง จากนั้นก็สะอื้นเบา ๆ

ในเมื่อปิดบังไม่ได้แล้ว ก็ไม่ต้องปิดบังมันอีกต่อไป การพูดออกมาอย่างเปิดเผยก็สามารถขจัดความสงสัยของจงจิ่งเฮ่าได้

จงจิ่งเฮ่าขมวดคิ้วแน่น “ผมเคยบอกกับคุณแล้วว่า หนึ่งเดือนหลังจากนี้ เราจะหย่ากัน”

ไป๋จู๋เวยกัดริมฝีปากแน่น หากหลินซินเหยียนไม่ใช่เด็กผู้หญิงในคืนนั้น เธอก็สามารถรอได้

แต่ตอนนี้ เธอต้องการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

เธอต้องไม่ปล่อยให้หลินซินเหยียนเข้าใกล้จงจิ่งเฮ่ามากเกินไป！

“หลินซินเหยียน นี่สำหรับโต๊ะสอง เธอยกไปเสิร์ฟที”

หลินซินเหยียนตอบรับ และยกถาดเดินไปยังโต๊ะหมายเลขสอง