เมียแทนหนี้
ไฮสคูล...ประมาณสิงหา’ก็
น้องสาวของเธอจะเรียนต่อที่นี่
ยเรียนควรสนใจตำราสิ ทำไมเจ้าหล่อนถึงมาเป็นคนงาน บางทีหล่อนคงมีปัญหาทางบ้าน เลยทำให้ออกมาทำงานงานก่อนถึงเวลาอันค
ม่อ” เสียงทุ้มๆ ของเพื่อนทำให้มาโคกระเด็นออก
ยคเดิม “คุณกลับไปดีกว่ามาโค
วนของเขาอยู่ตัวแล้ว คนงานในสวนรู้หน้าที่ดี แม้ตนเองจะไม่อยู่
เหม่อนานแบบนี้”
” ชายหนุ่มรีบพูดปัด แต่นั่นค
่อ” ตอนที่ลุกยืนและเอ่ยประโยคนี้ออกมา มาโคหลบตาเซ็ปเป้ตลอด ตอนที่เขาสาวเท้าออกมา เขาจึงได้ยินเสียงห
พื่อน
คสบถด้วยความหัวเสียที่เพื่อนรักดันส
่วนกลับเบลเยียม เขาข่มตาหล
ะมีคนงานปากพล่อยบางคนกระเซ้าเหย้
หล็กของสวน
าเอ่ยขึ้นหลังจากที
อบรับด้านในห้องดังขึ้น เธอก
“มีธุระอะไรกับฉันรึ? กาแฟไหม” ยาคอบว
บหน้าปฏิเสธ มื้อเช้าของเธอคืออาหารปกติ ชา ก
ขึ้นมา “ไม่เสียเงินหรอกน่า” หัวหน้าคนงานเอ่ยกระเซ้า เท่าที่จับ
หน้ายิ้ม
หลังเหลือบมองเวลา ยาค
ริเวณหน้าเรือนพักคนงานสอนภาษาฝรั่งเศสให้คนงานที่ยังพูดและฟังไม่ได้นะคะ” นั่นคือความตั้งใจ
ยู่ เขาคือคนที่ตัดสินใจได้ สิ่งที่นิรดาขอไ
าวยกมือไหว้ยาคอบตามความเคยชิน หัวหน้าคนงานหนุ่มใหญ่ ยกมือรับไหว้แบบงงๆ ก่อนจะหัวเราะ
เขินๆ กลางกลุ่มคนงานทั้งหมดหล่อนคงไปแจ้งข่า
ำสิ่งยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยมี
อเดอร์ที่สั่งผลไม้มาก็ตาม เขาชอบทำงานอยู่ในที่โล่งและใช้แรงกายมากกว่าการใช้สมอง “มีปัญหาเหรอยาคอบ คิ้วคุณแทบจะผ
อบครางเสียงโล่งใจ ในที่สุดเจ้านายเขาก็
มาอ่านคร่าวๆ ก่อนจะโยนไว้ที่เดิม “ปีนี้ออเดอร์เยอะขึ้นจม!!”
ายมือไปตามกองเอกสาร ที่วางปนๆ กันอยู่บนโต๊ะ เมื่
็สว่างวาบขึ้นมา และมันน่าจะ
่างจากตัว “เออ...เจ้านาย แม่หนูนั่นมาขออนุญาตใช้วันหยุดสอนภาษาคนงาน ผมอนุญาตไปแล้วนะครับ” ยาคอบเอ่ยปากบอกเรื่
ะเจ้านายถามขึ้นมาปุบปับ ยาคอบเ
ผมกินกาแฟไปแก้วเ
๊