โซ่รักสีรุ้ง

กล้ได้เวลาแล้ว

าออกมาก่อนเป็นอันดับแรก คนที่ยืนรอ

้ง! มัวโอ้เอ้อยู่นั่น!

วเท้าออกมาจากห้องน้ำ

าว ครึ่งน่อง ประดับลูกไม้ตรงชายกระโปรง ผิวของหล่อนขาวผุดผ่อง แต่ออกจะซีดเล็กน้อย ไม่ได้ขาวอมชมพูแบบสาวสุขภาพดี ยิ่งเมื

่แบบนี้นี่คะพี่ฝน ก็

ตาแลมองคนตรงหน้าอย่างหวาดหวั่นไม่น

คนเข้าหน่อยก็ตื่นเต้นอะไรก็ไม่รู้ เป็นแ

เกล้าผมดัดเป็นลอนของตนเองไว้เป็นมวยกลางศีรษะ ประดับด้วยดอกคาลล่าลิลลี่สีชมพู ใบหน้าแต่งแต้มเครื่องสำอางไว้อย่างพอเหมาะพอเจาะ คิ้วเรียวโค้งสวย อายไลเนอร์สีดำลายเส้นชัดเจน ขับเน้นให้ดวงตากลมโตโดดเด่นขึ้นมาจนสะดุดตา พวงแก้มปัดบลั

ฝน รุ้งจะพยายาม

องผู้เป็นพี่สาวด้วยประกายตา

ฝนสว

น...ผู้เป็นพี่สาวเลยแม้แต่น้อย เหตุผลหนึ่งคือหล่อนชื่นชมพี่สาวคนนี้มาก ไม่ว่าจะเรื่องความสวย

ี้เป็นที่

ที่สองหรอก แต่เป็นคนที

บใจ

หล่อนตื่นจากภวังค์แล้

ลางกวาดตามองหล่อนตั้งแต่ศีรษะ

วามรู้สึกของคนที่มักจะอยู่เหนือคนอื่นเสมอ จนไม่ทันคิดว่าคำพูดของตนเองอาจจะไปสะกิดปม บางอย่างในหัวใ

ดีใจ ก่อนเดินตามอีกฝ่ายออก

็นบิดายืนเอามือไพล่หลัง รออยู่ เมื่อห

เดี๋ยวก็ไป

ล็ก แววตาของท่านก็แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย...จะรำคาญ ระอา หรือผิดหว

ุดอื่นแ

ดไปลองหลาย

อบสายตามามองแล

ป๊ไปบ้าง สั้นไปบ้าง ยาวไปบ้าง

างเบา ทอดสายตามองสำรวจส

โดยที่หน้าตัวตึกนั้นมีรถยุโรป คันใหญ่สีดำเงาปลาบจอดรออยู่ นายมั่นพนักงานขับรถรีบกุลีกุจอมาเปิ

ือบทุกปี และปีนี้เป็นปีที่ 10 แล้ว โดยจัดตามธรรมเนียมยุโรปโบราณ งานนี้นับเป็นที่ใฝ่ฝันของทายาทตระกูลดังทั้งหลาย ด้วยถือว่าเป็นการเปิดตัวสู่สังคมชั้นสูง ไ

นเกือบจะถึงโรงแรมที่จัดงา

พ่อพูดกับพี่ฝน

ะคุ

้างหน้า เห็นมีกลุ่มนักข่าวและช่างถ่ายรูปมายืนอออยู

่เขาไป แล้วก็อย่าซุ่มซ

้วยตนเองก็หวั่นเกรงอยู่เหม

นพลัดตกลงไปในสระว่ายน้ำต่อหน้าสาธารณชนมาแล้ว นับเป็นคว

ที่หล่อนเกลียดการออกงานแ

็นบิดาเล็กน้อย ก่อนจะสูดลมหายใจลึกแล้วก้าวเท้าออกไป แสงแฟลชสว่างวาบจนหล่อนแสบตา แต่นั่นก็ไม่อาจเทียบได้กับผู้เป็นพี่สาว เพราะ

องกับแขนของตัวเอง ก่อนเดินไปตามพ

อบมีโต๊ะวางอาหารแบบชิ้นเล็กพอดีคำ อยู่สี่ห้าจุด ตรงกลางล็อบบี้มีเปีย

พอที่จะไม่ทำให้ท่านขายหน้า ส่วนสายฝนนั้นไม่ต้องพูดถึง ไม่ว่าจะทำอะไรเจ้าหล่อนต้องเป็นที่หนึ่งทุกครั้ง เรื่องนี้ก็เช่นกัน คุณดิลกเห็

่มต้นในการสนทนาได้ หล่อนหัวอ่อน พูดน้อย เรียบร้อย แถมยังดูขี้อาย จึงไม่ค่อยมีใครมาชวนคุยหรือเล่นหัวกับหล่อนนัก ทุกคนทำเพียงแค่มอ

ต่ก็ไม่ได้เปิดปากพูดอะไรมากนัก มีเพียงคำว่า ‘ค่ะ’ ‘ใช่ค่ะ’ ‘ขอบคุณค่ะ’ ออกจา

ูกสาวเดินออกจากกลุ่มสนทนา ตรงไปยังอีกฟากหนึ่งของล็อบบี้ซึ่งบัดนี้มีสาวน้อยหน้า

ี่ไม่รู้จัก แต่คนที่เคยพบหน้าพูดคุยกันมาบ้างแล้ว หล่อนก็จะเอ่ยทักทายสองสามประโยคตามมารยาท ในขณะที่สายรุ้งน

ว่าจะเข้ามาพูดคุยกับหล่อน เจ้าตัวก็พอใจที่จะยืนในพื้นที่ของ

ที ก่อนจะเริ่มประกาศชื่อของสาวเดบูตองส์ทั้งหกคน ในลิสต์รายชื่อ ครอบ

้องรีบ เดินช้า ๆ แล้วก็โป

่แล้ว คุณพ่อไปดูแลยายรุ้งเถ

า...ตอนนี้ใบหน้าของสา

หน้าให้มันดี

ิดา แล้วพยายามยิ้

งนั้นแหละ

ิลก นาฏยรัตน์ ท่านบีบกระชับมือของหล่อนแล้วก้าวออกจากมุมมืด ออกสู่สป

นแรก พ่อไม่อยากใ

รผิดพลาดเช่นกัน หล่อนจึงพ

รนับหนึ่ง สอง สาม จนมาหยุดอยู่กลางฟลอร์เต้นร

ะไรบางอย่าง สายรุ้งได้ยิน

พร่า หล่อนตัวสั่น หวาดกลัวและอยากจะหลบหนีออกไปจากที่แห่งนี้โดยเร็ว แต่ก็ทำไม

วังให้หล่อนสอบได้อันดับหนึ่งในสิบของห้องสักครั้ง แต่ทุกครั้งถ้า

นอยากให้หล่อนเข้าเรียนในคณะบริหารธุรกิจ แต่หล่อนกลับเลือกเรียนคณะอักษร-ศาสตร์ มหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่ง คะแนนสอ

ทันทีเพราะตกเลือด ความทรงจำที่บิดามีต่อหล่อน จึงเป็นความเจ็บปวดร

ครั้งทั้งที่ลำคอแห้งผาก มือที่จับประสานกันอยู่นั้นสั่นระริก ด้วยเกรงว่าคนอื่นจะเห็นจึงบีบกระชับมันแน่นกว่าเดิม สองตาแลมองเข้าไปในบรรดาแขกเหรื่อ หวังเพียงจะได้ส

หล่อนจะได้ไม่ต้องเ

ยาว ทว่า...ลมหายใจกลับต้องสะดุดเ

ังอันแรงกล้า มีประกายระยิบ และม

รุ้งมั่นใจว่าเป็นดวงตาเพีย

ท่านั้นที่ให

หล่อนต้องจับกระโปรงของต

าเสื้อสูท ปล่อยชายให้เลยออกมาเล็กน้อย หญิงสาวอยากจะสำรวจมากกว่านั้นเพราะใคร่รู้เหลือเกินว่าใครกันหนอ...ใครกันที่จด ๆ จ้อง ๆ หล่อน

่เก่ง ไม่สวยส

ฝีมือ ตัวเองเทียบไม่ติดเลยสักนิด โชคดีที่คู่เต้นของ

อนเอง ชื่อว่าประณพ อายุมากกว่าหล่อนสี่

ถ้าไม่ได้พี่ณพช

ย่างพยายามให้ชดช้อยและสง่างามที่สุด แต่มันกล

หรอกน่า พี่เต็

สะสวย หุ่นดี ผมยาวสลวย...ตรงเสป็คของเขาทุกอย่า

เพอร์เฟคต์อย่างที่บิดาหวังแต่หล่อนก็มั่นใจว่าทำได้ดีระดับหนึ่ง หญิงสาวหมุนตัวกำลังจะเดินออกจากฟลอร์ก็ต้อง

ไว้ว่าหล่อนจะต้องเป็นฝ่าย ‘ถู

าแน่ ๆ คงไม่มีหนุ่มคนไหนมาขอหล่อนเต้นรำอย่างแน่นอน พรุ่งนี้เสียงซุบซิบจะระ

หรือละเลยครั้งแล้ว ครั้งเล่า ที่หล่อ

ตรงไปหาสาวเดบูตองส์ที่ยืนอยู่ริมสุดอีกฝั่งหนึ่ง อีกสามคนตรงมาหาพี่สาวของหล่อน...ไม่ใช่เรื่องที่เกินคาดหวัง สายฝนมีเสน่

ะทึก รอจนทุกคนได้คู่หมดแล้

เวทนาตัวเอง แต่ก็ไม

างไหมที่หล่อนจะทำ

ปหลบมุมอยู่ที่ไหนสักแห่งเงียบ ๆ คนเดียวเหมือนทุกครั้ง เวลานั้นเอง บางอย่างที่อุ่นจัด

บเมื่อดวงตาสานสบกับดวงตาคู่นั้

เพลงเนิบช้า แผ่วหวาน หล่อนจำเพ

เต้นรำกับผม

ั้งเบา ๆ สายรุ้งไม่ได้ขัดขืน ก

้จริงแล้วบึกบึน ไม่น้อย ช่วงไหล่กว้าง แผ่นอก

เตอร์เชฟอ่อน ๆ ให้ความรู้สึกแห่งบุรุษเพศแบบที่หล่อนไม่ค่อยได้สัมผัสนัก ริมฝีปากข

ก็เปรียบเสมือนปุยนุ่น...ปลายคมมีดสะบัดเล็กน้อ

เอวหล่อนอย่าง นุ่มนวล พาหล่อนเคลือน

ว่วหวานหู...เป็น

every day wa

t be afraid I

thousa

ou for a th

ยนตร์แวมไพร์อันโด่งดัง ช่างไพเรา

มณ์อันชวนตระหนกเช่นนี้ เพลงนี้กลับคล้ายเสียงกลองด

ชอบเต้น

มันสะท้อนอยู่ในอกของหล่อน...เป

น ๆ ตามสัญชาตญาณแล้ว

ตื่นเต้นหร

เพราะหากไม่มองผ่านเลยไปก็จะทักทายพอเป็นพิธีและตามมารยาทเท่านั้นเอง สา

บแบบนี้...อย่าบอ

รยาท หญิงสาวจึงรีบกะ

ได้กลัวคุณ แค่กำล

้คำตอบร

่อนก็ผ่อนคลายมากพอ

แล้วรุ้งก็ซุ่มซ่ามมากกก...” เจ้าตัวลากเสียงยาวให้น้ำหนั

ดังอยู่แค่ในลำคอเท่านั้น แต

งรัก กอปรกับหน้าตาอัน หล่อเหลาด้ว

มหน

ตัวเอง หล่

พราะสงสาร ก็ส

ฟลอร์เต้นรำ น่าอับอายขายหน้าน้อยเสียเมื่อไร เขา

้อยเหี่ยวแฟบลงทันใด หญิงสาวหลุบสายตาลงจับจ้องเพียงกระดุมเม็ดที่สองบนอกเขา ซ่อนแววตาของความผิดหวังไว้ หากหล่อน

ุณไม่น่าจะทำอะไรให้ค

งน่ะทำให้คุณพ่อ

ย หล่อนก็คุยเจื้

บทำตัวเปิ่น ๆ ป้ำ ๆ เป๋อ

ลย” ประกายตาของเขาวิบวับขึ้นมาเมื

น จึงช่วยไม่ได้ที่สายรุ้งจะรู้สึกเห

่คุณเป็น...แบบ

แน่ใจ ในเวลาเดียวกันนั้นก็ตวัดสายตาไ

้องอย่างพี่ฝน...ทั้งสวย ทั้งสง่าแล้วก็

...คนส่วนใหญ่อาจจะชอบพี่ของคุณ แต่คุณก็อย่าลืมว่

อนหนอ...สายรุ้งไม่อาจมองจ้องสบตาเขาอีกเพราะตอ

..ขอบคุณที่ใ

่กว่าเขาจะเอ่ยทำลายความเงียบ และกล

่ได้แนะนำ

ะเอื้อนเอ่ยชื่อของตัวเอ

...พนมกร

ค่ะ ส

” พูดยังไม่ทันจบ เ

ด้แม่น

ประทับใจและดีใจอย่างประหลาด หล่อนยิ้มให้เขาจนตายิบหยี และบอกตัวเองว่าจะจดจำชื่อเขา