โซ่รักสีรุ้ง

นามหญ้ากว้างใหญ่ ด้านข้างทั้งสองด้านเป็นสวนหย่อม ปลูกต้นไม้สูงใหญ่ และมีแปลงดอกไม้สามสี่แปลง

การของคนที่กำลังนอนซบอยู่บนบ่าของเธอ มือข้างหนึ่งแนบแ

้อยเปิดอ้าไว้ ทำให้เห็นห้องโถงด้านในที่มีแชนเดอเลียคริสตัลขนาดใ

กุจอมาเปิดประตูให้ สายรุ้งก้าวขาลงจากรถ พร้อมกับพยา

ถึงบ้าน

ยังเกาะกุมมือเธอไว้แน่น หนำซ้ำพอยืนได้แล้

ง” เสียงของเขาแผ่วเบา แต่กลับเร

็กน้อยเหมือนพอใจกับคำตอบของเธอ “แต่...รุ้งคงแบ

ยืดตัวตรง ปรือตาขึ้นมองไปทางค

ข้างของผู้เป็นนาย มือนุ่มๆ ของสายรุ้ง พนมกรยอ

ค่ะ ระ

ยู่ทางปีกซ้ายของตัวบ้านอย่างปลอดภัยที่สุด แม้จะรู้สึกว่าปลายจมูกของเขาจะคลอเคลี

นทันทีที่เธอก้าวเข้าไปในห้อง เป็นกลิ่นที่เธอไม่รู้ว่ามาจากสิ่งใด อาจเป็นกลิ่

นังสือ ตู้เสื้อผ้า หรือแม้แต่เตียงและผ้าคลุมเตียงของเขา พนมกรคงชอบสีดำเป็นชีวิตจิตใจ จึงตกแต่งห้องได้มืดทึมถึงเพียงนี้ ห

่เตียงก

เริ่มรับน้ำหนักไม่ไหว เหงื่อของเธอซึมออกมาตามไรผม ก่อนจะค่อยๆ ไหลลงมาตารมร่องแก้ม และแนวคาง เธอหายใจหอบแสดงถึงความ

ขามากผิดปกติ

แล้วหรื

วมรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าอันหล่อเหลานั้นแล้ว คนที่อ่อนด้อยประสบก

้งอยู่ดูแลผมนานกว่าน

รื่อแล้วในตอนนี้ สายรุ้งได้แต่ก

เป็นคนละคน ไม่ได้อ่อนโยนและเต็มไปด้วยเสน่ห์ชวน

มาให้ พอยื่นส่งถึงม

ำอะไรก

อ พนมกรและปกป้องสามคนในห้อง ถ้าปกป้อ

แต่เสียงอันละห้อยโหยของพนมก

นแล้วพูดด้วยเสียงออดอ้อนนิดๆ “รุ้ง

ดียว สายรุ้งจึงไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธแต่อย่างใด เธอรับผ้าชุบน

ึ้นไ

ีค

ในดวงตาคู่นั้น สายรุ้งอ่า

้งมาก ขอบ

่ใช่แค่มือใหญ่หยาบกร้านที่เกาะกุมมือเธออยู่ ไม่ใช่แค่สายต

ที่เธอรู้สึกว่า