ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง
ะลุมิติสู
่ ณ สวนหลังเรื
ซียถงพยายามลืมตาขึ้นมาเพื่อถ้ำสำรวจสถานการณ์ยามนี้ แต่ก็ต้องพบว่า ต่อให้จะพยายามลืมตาขนาดไหน
ดผ่านช่องหน้าต่างทำให้นางตื่นตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นค่อยกวาดสายตาไปมองโดยร
ะลักเข้าสู่จิตใจ ยิ่งกว่าเขื่อนกักเก็บน้ำแตก ความทร
ง ณ ดินแดนที่ไม่เคยรู้จักที่มีชื่อว่า ทวีปเทียนหลาง โดยบังเอิญ และยังได้ข้ามภพมาอยู่ในรา
กร่งกลายมาเป็นที่เคา
การบำเพ็ญตบะในจักรวรรดิตงหลี่แห่งนี้ ทว่ากลับถูกผู้คนหัวเราะและดูแคลนตั้งแต่ยังเด็ก เพียงเพราะนางมีใบห
ี่ยงชีวิตพุ่งออกไปเป็นโล่มนุษย์ป้องกันคมดาบมรณะที่โจมตีเข้าใส่
ป๋หลี่เย่ก็ไม่เคยมาเยี่ยม
รกตเดินตรงเข้ามา พอเห็นเซียถงที่ฟื้นสติขึ้นก็พลันตื
! ฮือๆ ...ข้ากลัวแทบตาย...กลัวว
รับใช้คนสนิทของเซียถ
อืม’ ออกไปคำหนึ่ง ปราก
คิดกับตัวเองไปว่า อาการบาดเจ็บของคุณหน
ที่ข้าเพิ่มต้มเสร็จ รีบด
ป็นยาสมุนไพรขึ้นมาตรงหน้าเซี
เพราะนางออกแรงมากเกินไป จึงส่งผลให้บาดแผลฉกรรจ์บริเวณท้องน้อยปริแตกจนธารเลือดสดสีแด
ท่านหมอกล่าวไว้ว่า ตอนนี้คุณ
ปริแตก ทั้งยังยื่นมือออกไปคว้าชามยาสมุนไพรต้มมาจากมืออิ๋งเอ๋อร์ จา
้ใด และนางไม่ชอบให้คนอื่นมาดูแลเช่นนี้ กล่าว
ใจหนึ่งก็ตกตะลึงไปมิใช่น้อย คุณหนูของนางเป็นอะไรไป? ไฉนถึงให้ความรู้ส
ตื่นตะลึงของอีกฝ่าย ก็เล
ะไรแล้ว เจ้า
ี่ควร บริเวณขอบตาคล้ำหมอง ดวงตาปรากฏสีแดงระเรื่อ ลักษณ์เช่นนี้เป็นที่ชัดเจนว่
กลับส่ายหน้าแ
ติได้ไม่นาน ควรต้องมีค
เจ้าล้มพับหมดสติขึ้นมาอีกคน แล้วใครจะดูแล
ูดอะไรซ้ำซากว
ำตาเอ่อล้นออกมา นางพยักหน้าและ
รับบาดเจ็บจวบจนตอนนี้ ทั่วทั้งจวนก็มีแค่อิ๋งเอ๋อร์คนเดียวที่คอยมาดูแล หลายวันที่ผ่านมาสาวรั
พีย
วเท่านั้นที่
าอย่างยิ่ง หากมิใช่เพราะพรสวรรค์ในการบำเพ็ญตบะของนาง อีกฝ่ายเองคงไม่สนใจบุตรสาวคนนี้มาก
แลหรือให้ความสนใจเลยด้วยซ้ำ ช่วงชีวิตก่อนหน้า ใน
ีสหายข้างกายเลย แม้แต่คนที่ไว้ใจได้เพี
นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม สภาพร่า
กระจกสีทองแดง โครงหน้าและทรงตาทรงจมูกเหมือนกับนางในชาติก่อนหน้าไม่มีผ
ดด่างดำทั่วทั้งแก้วทั้งสองข้าง
ว่านี่
ออกมา กระบวนการผ่านไปอย่างยากล
แน่น น่าเสียดา
ล่นอยู่ที่ลานหน้าเรือน ในช่วงเดือนที่ผ่านมา นางใช้เวลาเพื่อทำความเข
นทวีปที่แสนวิเศษอย่างยิ่ง ท
ลาที่จะออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้างแล้ว เพราะความทรงจำเหล่านั้นทำให้น
ย่างมาก นึกเสียไปเองว่า คุณหนูน่าจะกำลังเสียใจไม่น้อยเนื่องจากจุดตั
จวนเสนาบดี ทั้งสองเดินเ
กรวรรดิแห่งนี้แตกต่างจากที่เซียถงจินตนาการเอาไว้ มันหาใช่สถาปัตยกรรมแบบจ
นร้านค้าสองข้างทางมีสินค้าแปลกตาวางขายอยู่มากมาย
นไปด้วยผู้คนที่สัญจ
ซิบกระซาบ นินทากันลับหลัง บ้างก็ชี้นิ้วใส่มาทางนาง สีหน้าด
.พวกเรากลับเข้าจ
ียถงจะทนรับแรงกดดันไม่ไ
ญเสียพรสวรรค์และพลังบำเพ็ญตบะทั้งหมดได
ง ราวกับมิได้เกรงกลัวหรือใส่ใจเสียด้วยซ้ำ ทั้งย
อีกหน่อย
มีสุ้มเสียงประชดปร
ันดับหนึ่งแห่งอาณาจักร