ตอนที่15 พี่ใหญ่ (1)

เซียถงไม่ได้สนใจหรือคาดหวังแม้สักนิดว่า เมื่อพลังความแข็งแกร่งของตนฟื้นคืนกลับมาแล้ว นางจะต้องกลายเป็นจุดเด่นได้รับคววามสนใจจากผู้อื่น

ก่อนที่นางจะก้าวย่างเดินเข้าไปในประตูจวน พลันเหลือบไปเห็นชายหนุ่มในชุดสีขาวคนหนึ่งยืนมองอยู่บริเวณหน้าต่าง จับจ้องมองต้นไผ่สีเขียวด้านนอกลานกว้าง สองมือไพร่หลังอย่างสง่า

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินตรงเข้ามา เขาก็หันมามองเซียถงพร้อมรอยยิ้ม กล่าวว่า

“ถงถง เจ้ากลับมาแล้วรึ?”

เมื่อพยายามระดมสมองคืบค้นจากความทรงจำของเจ้าของร่างเก่า เซียถงก็ได้รู้ว่า ชายหนุ่มในชุดสีขาวผู้นี้ชื่อ เซี่ยหลู่เฟิง เป็นพี่ชายต่างมารดาของนาง

ภายในจวนเสนาบดีทั้งหมด หากไม่นับรวมอิ๋งเอ๋อร์ คนที่ปฏิบัติต่อนางดีที่สุดคงเป็นชายหนุ่มคนนี้นี่แหละ

แตกต่างจากเซี่ยเสวี่ยเหลียนและฮูหยินเฉิงโดยสิ้นเชิง เซี่ยหลู่เฟิงคนนี้ทั้งสุภาพเรียบร้อย สมกับคำว่าสุภาพบุรุษอย่างแท้จริง และเขาก็ยังรักใคร่เซียถง เสมือนน้องสาวแท้ๆคนหนึ่ง

สำหรับชายคนนี้ เซียถงเอ่ยตอบกลับไปด้วยถ่อยคำนุ่มนวลว่า

“น้องสาวเพียงออกไปเดินเล่นรอบเมือง พี่หลู่เฟิง ข้ารอท่านกลับมาเสียนานแล้ว”