ตอนที่20 อัครมหาเสนาบดี (2)

“กลับไม่ต่างกัน”

ไปหลี่ฮานขานตอบพร้อมรอยยิ้ม เคลื่อนสะบัดพัดในมืออรชรนุ่มนวล สวยสง่าประดุจเทพเซียนอมตะร่ายรำ

เย่หลีเทียนพ่นลมหายใจใส่เฮือกใหญ่ไปคราหนึ่ง ไม่คิดจะเข้าไปพัวพันเสียเวลากับมันอีกต่อไป หันมองไปที่เซียถงปรบมือพร้อมกล่าวชื่นชมว่า

“คุณหนูเซีย ฝีมือช่างหาญกล้า”

“ท่านอัครมหาเสนาบดีเย่ มิทราบว่าเจ้ากำลังลองวรยุทธ์หรือต้องการสังหารข้ากันแน่? ถึงขั้นสำแดงใช้อาวุธนักฆ่าเคลือบพิษร้ายปานนี้? หรืออยากเห็นทักษะถอนพิษของข้ากระมัง?”

เซียถงหนี่สายตาหดแคบ กล่าวถากถางสุ้มเสียงเย็นชาใส่

“แล้วใครจะไปคิดว่า จะมีหญิงสาวบางคนสามารถหยิบใช้ใบไม้ริมทางทำร้ายผู้อื่นได้ด้วย? อย่าได้ถือโทษสาวน้อย ข้าเพียงต้องการทำความรู้จักเท่านั้น”

เซียถงสีหน้าการแสดงออกยังเย็นชาไม่แปรเปลี่ยน ทางฝั่งเย่หลีเทียนโค้งคำนับเล็กน้อยเป็นเชิงขอโทษ

แต่ก็แน่นอนท่าทางของเซียถงช่างเฉยเมยยิ่งนัก ราวกับว่านางไม่เห็นสิ่งใด

“ท่านอัครมหาเสนาบดีเย่สุภาพเกินไปแล้ว สาวน้อยนางนี้แสดงพฤติกรรมหยาบคายต่อท่านก็หลายหน หลังจากนี้ข้าจะอบรมนางให้ดีกว่านี้ โปรดอย่าถือโทษโกรธกัน”