HOOD X MANIA จีบเเบบผู้ชายฮาร์ดคอ

ท : ฉ

ยู่ๆ ก็เข้ามาขัดจังห

ือบจะได้หอมนิ้งอยู่แล้วถ้ามันไม่มาขวางซะก่อน และผม

จ แถมยังเรียกชื่อเหมือนสนิทสนมกันมานาน “นั่

เรียนยิ้มให้คะนิ้ง ก่อนที่ต่อมาจะหันมามองหน้าผมพร้อมกับหรี่ตา

อางาน ดูเป็นเด็กเรียนหรืออะไรทำนองนั้นมากกว่าผม สัง

ิ้งจะชอบแม่งไ

นก็โดนพูดถึง ผมมองมันสลับกับนิ้ง อยากให้เ

จนะ แต่ถ้าไอ้นี่ก็เป็นเพื่อนเธอเหมือนกัน นี่แม่งโคตรน่าโมโหเลยรู้มั

รอ” มันทำตาโต แล้วพูดอะไรบางอย่าง

นอง? มันพูดถึงเฮ

ปลกๆ ที่มันเรียกเฮียคะนองอย่างสนิทสน

ายเหรอวะ? ชิบ เผลอไปทำเสียงหาเรื่องใส่น้องว่าที่แ

อยยิ้ม คะนิ้งก็ดูอึกอัก อย่างที่เจ๊เพทบอกว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของบ้าน ผมไปตามสืบประวัติเธอมาแ

ราะอะไร น่ารักขนาดนี้

อบไหล่คะนิ้งที่ทำสีหน้ากังวลให้เข้ามาใกล้ ผมหวงเธอนิดหน่อยก็เลยเผลอจ้องเขม็งไปอ

ย ผมเองก็ไม่ได้พูดอะไรแต่ก็งงอยู่เห

ยากจะเป็นเพื่อนของนิ้งหรอก” ผมเห็

อพิสูจน์ผมเหรอวะ เออ น้อง

๋อไปทันที เธอทำตัวไม่ถู

นหรอก การันตีด้วยรอยสัก คนแบบนี้ผมเ

้องหน้าน้องชายกลับไปด้วยรอยยิ้มแบบ

.

ว่าพี่อย่างกดดันว่านิ้งจะต้องเป็นของผม แล้วจัดก

งก็หน้าแดงหมดจดจนสังเกตได้ เธอไม่ยอมสบตาผม ส่วนผู้ชาย

อบ

าพี่คะนองจะช

มนั้

บนั้นได้

กมาจากร้านหนังสือจนถึงป้ายรถเมล์ คนตัวเล็กที่เดินกำมือตามผมอยู่นานเลยถือโอกาสถามขึ้นมาหน้ามุ่ยๆ เธอ

ู้ว่ามันจะเอาไปฟ้องเฮียคะนองทีหลังรึเปล่

ม่ก

ำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง

ลิกคิ้ว แล

หวอๆ แต่ก็ยอมรับอยู่ดีว่า

าพูดอะไร

ลย” คนตัวเล็กพูดเสียงอ้อม

แบบนี้อ

ตามตรง ก็ผมคิดงั้นจริง ถูกมั้ย ผมไม่ได้อยากเป็นเพื่อนเธอ ทำไมผ

ใบหน้าของนิ้งแดงจัดเมื่

นิ้ง” ผมย้ำด้วยสีหน้าจริงจัง แ

.

กได้เธอ

..

ุดยืนอยู่จะเป็นป้ายรถเมล์ ไม่สนใจว่าใครจะมองมาที่เราบ้าง ผมแค่อยากให้นิ้งรู้

ไม่เปลี่ยน

่ได้เอารถมาเพราะแขนผมเจ็บ แต่เพราะอยากเ

บมากกว่าถ้าไม่ได้เจอหน้าหรือ

่งนึกหน้าหวานๆ ของคะนิ้งอยู่ได้ตลอดเวลา คิดถึงก็คิดถึง แต่จะโทร

ผิดหรอก พ่อ

ามประพฤติสามวันเต็มด้วย พ่อไม่พอใจที่ผมก่อเรื่อง แต่จะให

กติผมไม่ใช่คนชอบใช้ความรุนแรง แต่เพราะมันมีอาวุธแล้วฟาดแขนผมจนกระดูกแขนเกือบร้าว มันทำร้

ในเวลา

กระอ่วน เพราะผมดึงดันที่จะขึ้นไปส่งเธอถึงห้องให้ได้ ถึงจ

ากให้เธอรู้สึ

ิดตัว แล้วดันเธอจนแผ่นหลังเล็กๆ นั่นชิดกับบานประตูแบบไม่ทันให้น

... ความคิด

้ เธอทำให้ผมเหมือนคนไม่รู้จักพอ ยิ่งอยู่ด้วยกันเธอก

ีปากเข้าที่ริมฝีปากของคะนิ้งที่สะดุ้งทั

่เเถวนี้ ผมเลยเอื้อมมือไปรั้งเอวเธอเอาไว้

อร้อนมากขึ้นโดยไม่ได้ใช้ปลายลิ้นเลยแม้แต่นิด มันช่วยไม่ได้ ผมพยายามอดทนแล

ไหล่ของเธอเพื่อให้มองข้างหน้าได้ถนัด ผมดันเธอให้เดินเข้าไปข้างใน ปิดประตูแล้วล็อกมันอย่

้เธอผละออก คะนิ้งพยายามจะดิ้นและผลักผมอยู่หลายครั้งทันทีที่เธอรู้สึกตัว แต่ผมจะไม่ปล่อยเธอง่ายๆ ผม

.. ห

สารที่เป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้ผมอดทนไม่ไหว คะนิ้งเข่าอ่อนตอนที่ผมกดปลายนิ้วโป้งไปที่ท้า

งเธอก็น้อยมากเพราะนิ้งเป็นผู้หญิง ผมก็เลยเลื่อนใบหน้า

ับเธอแค่สักพักหนึ่ง เพราะต่อมาคนต

.

ผมทำอะไรวู่วาม แต่วันนี้ไม่ไหวเลยให้ตาย ตอนเธอดันออกเธอโดนแผลที่แขนผมนะ แต่ผมกลับ

อพูดได้แค่คำนี้ ตัวของเธอ

ุกวัน เธอจะได้ถนอม

่ผลักเบาๆ ที่แผ่นอก แต่กระซิบท

ลงที่ใบหูของเธอเบา

เธอจะเข้าใจความรู้สึกของผมได้มากน้อยแค่ไหน เพราะมันก็เพิ่งเกิดขึ้

เพราะใบหน้าเล็กจมอยู่บนแผ่นอกของผม ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบผู้หญิงคนน

ากปล่อยให้ไปไหน เลื่อนหน้า

ผลักผมเบามาก แต่มันเป็นผมเองที่ดันตัวเองออก เราสบตากัน

บที่แก้มของเธ

บนั้น แต่กลับหน้าแดงจัดให้กับปลายนิ้วขอ

ร่างเล็กต้องเบี่ยงตัวหนี “เธอคิดว่าไง.

บแก้มใสของเธอ ผมเห็นรอยแดงๆ ที่ต้นคอด้านในจากฝีมือของตัวเอง

้งข้อมือเธอไว้เมื่อเห็นว

” เธอพยายามผลักผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มัน

ราเข้ามาในห้องเเล้วเร

องเธอเบาๆ คะนิ้งสะดุ้งอีกเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ เธอพยายามเอนตัวหนีแต่ผมก็คว้าต้นแขนของเธอเอาไว้ไ

ติดที่

ิ

ทันที ส่วนเธอก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก และทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนีไปทางอื่

อยากให้เธอรู้ว่าผมจริงใจ แต่ผมกลั

มาหามันกลับเป็นคนในอดีต

ฉลาม เ

ยากเจอ ว่างน

อน ตอนนี้ก็หลายเดือนแล้วที่ผมไม่สนใจหรือไม่แคร์อะไรที่เกี่ยวกับเธอ

่าของผม ถ้ายังจำที่เด็กมัธยมพวกนั้นพูดถึงกลุ่มสมิงดำได้ หัวหน้ากลุ่มนั้นมันช

ียวกับที่ผมเล่นจนลูกน้องมันต้องไปให้น้ำเกลือที่โรงพยาบ

ืนอยู่ตรงนี้ผมก็คงไม่ลังเ

อยู่ข้างหน้า เธอจ้องหน้าจอโทรศัพท์ในม

ังคิดอ

ัพท์ออกห่างจากใบหน้าเธอมาอยู่ตรงหน้

ริง : ได้

ไม่จบแ

ิง : เอาไอ้

ว่าต้องไม่ได้มีแค่

ขนผมเจ็บ... ต้อ

์ท : ฉ

ามในหน้าจอโท

ใจฉันรู้สึกกระวนกระวายนิดหน่อย ฉันแค่รู้สึกว่า... ฉันคิดมากเกินไปรึเปล

ึกแย่สักหน่อย ฉันไม่มีส

ด้คบกัน

านหลังฉันเรียบร้อย จู่ๆ ฉันก็รู้สึกหน้าชานิดๆ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น

นนี้ม

ของเขาก่อนหน้านี้แข็งกร้าวมากขึ้นเห

กลับทำให้ฉันรู้สึกแย่ ฉันน้อยใจแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เม้มริมฝีปากแน่น

ในใจไม่เป็นแบบนั้น ฉันสับสน ฉันยังไม่ได้ชอบเขา

าออกจากห้อง แล้วปิดประตูใส่อย่างเบามือ ฉันได้ยินเสียงเขาเคาะประต

้อยากร้องไห้ แต่ในใจฉันมันก็

องทำแบบนี้ทำไม ฉันโ

์จะทำอย่าง

้อยู่ภายในห

ทำอาหารเงียบๆ แต่กลับพบว่าในตู้เย็นไม่มีอะไรเลย มันว่าง

ียบ ครุ่นคิดอยู่สักพัก ต่อมาก็ตัดสินใจคว้ากระเป

ื้อของที่ซ

เข้าไป คนเดินสวนกันออกมามากมาย เพราะวันนี้เป็นวันหยุด (ที่ฉันมีเรียนเช้า) วันนี้เลยมีค

้หญิงคนหนึ่ง ฉันจ

ตาน่ารัก ฉันอยากจะเรียกชื่อเขาแต่ก็ไม่กล้า เขาไม่เห็นฉันอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อกี้เพ

ขาพูดอะไรไม่ดีใส่ ฉันไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้นเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งคู่ แต่ต่อมาก็รู้

เขาพูดเรื่องอื่นโดยเลือกที่จะไม่ใยดีคำที่ผ

่หยุดร้องไห้ ในขณะที่ฉันเริ่มขยับตัวไปหลบอยู่หลังเสากลมขนา

ต่ฉันแค่อยากเห็นด้วยตาต

หญิงเป็นครั้งแรก เพราะปกติเขาจะพูดน้ำเสียงโทนนี้กับผู้ชายด้วยกันเท่านั้น

.

ดซบแบบนี้ เธอคิดว่าเรายังจะ

.

ป็นอดีตแฟนเรา... เธอไ

รา...

่อยมือจากแขนเธอทันที แล้วฉันก็เห็นว่ามันเป็นรอยแดง ร่างสูงหันหน้าหนีแ

่างงี้น่ะเหรอฉลาม

เ

้ฟังคำอธิบาย

นมาพูดอย่างหมดความอดทน แล้วดึงแขนเธอออกทันที “แค

แก้ตัวแล้วนะ” เธอพูดเสี

น้าหงุดหงิด “จะบอกว่าไอ้เ

. อ

ความจริง ฉันที่ฟังทั้งหมดเริ่มปะติดปะต่อทุกอย่างได้นิดหน่อย ฉันพอจะเข้าใจคว

ีหน้าเหมือนเจ็บปวด “เฮ้ย เธอเห็นเ

่ใช

เขาทึ้งหัวตัวเองเหมือนรู้สึกหัวเสีย ก่อนที่จะเดินหนีไปทันที ฉันมองผู้หญิงที่ชื่อพราวที่ร้องไห้ออกมา

ม้มริมฝีปาก แล้วตัดส

ตามหลัง

เข้าไปในลานจอดรถ วิ่งตามเขาต้อยๆ เหมือนเด็กตามหาคร

ไปเมื่อได้ยินเพราะในลานจอดรถค่อนข

็นฉันก็เบิกตากว้างเหมือนตกใจที่ไม่ค

ังไงดี แต่พอเห็นว่าเขามีสีหน้าที่ไม่ดีนักฉันก

นก็กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างยากลำบากแล้วพยัก

้นเป็นแฟ

ดยที่ฉันยังพูดไม่ทันจบ “ก็

.

คนอื่น” เขาอธิบาย แต่ก็ยังคงมีสีหน้า

งเขากับผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกันอ

้งๆ ที่ก็รู้ว่าเขารู้สึกยัง

เลย ส่วนฉันก็รู้สึกผิดที่ก่อนหน้านั้นไล่เขาออกจากห้อง

.

มือนจะยกมวนบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ แต่สุดท้ายก็ไม่ทำเพ

.

นเรื่องของเรากับไอ้เวรนั่น” เขาคงหมายถึงผู้ชายที่ชื่ออักระที่ผู้หญิงที่

.

ดออกมาตามตรงพร้อมกับเอนหลังพิงรถอย่างเงียบเชียบ “เราไม

ความเงียบทันที จนฉลามขยับตัวแล้วหันมามองหน

ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา ในขณะที่ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าฉลามดุที่ทำทีเป

เรื่องของเขา แล้วก็ไม่อยากให้เขาเข้าไปเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้นด้วย ฉลา

าไง

ฉันเสร็จเขาก็จะไปบ

ได้ถ้าถูกทำอะไรขึ้นมา แล้วถ้าเขาดื่มเหล้า

่ ไม่เห็นจะต้องมากับเขาก็ได้นี่ ทำเหม

กกลับก็

เท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพูดดีกับฉันเหมือนเดิม ฉันนั่งอยู่ข้างๆ เห็นรุ่นน้องคนเดิมๆ ของเขานั่งกิ

ขาชื่อเดี่ยว ตั้งแต่มาที่นี่เขาเอาแต่ถามเรื่องของคะน้า น้องสา

่อ.

ทันตอบฉลามก็โพล่งขึ้นมาซะก่อน เขาดูอา

่องอ

้อั

ย่างหัวเสีย จะว่าไปตั้งแต่มาที่นี่เขาก็คุยเรื่องนี้กันเงียบๆ อยู่พักใหญ่แล้วล่ะ ทุกคนรู้เรื

ของเขา มันดูหนักมากขึ้นกว่าตอนที่ฉันเห็นเมื่อเช้าเสียอีก ใบหน้าของเขาที่พอเอาผ้าพันแผลออกแล้วก็เป็น

หรอวะ” เดี่ยวทำสีหน้าหงุดหงิด “

เหวอไปเลย เขาคนเดียวกับคนตั้งห้

นที่นั่งฟังเงียบๆ ก็เผลอพยักหน้าหงึกหง

อาแขนเสื้อลงตามเดิม เขาเหลือบมองฉันที่มองเขาอย่างหวาดๆ ส่วนฉันก็รีบหลบตาหนีเพราะกลัวเ

่ยนเรื่องแ

ม่ถูกก็เลยคว้าแก้วที่อยู่ข้าง

่าทางของฉันอยู่ในสายตาของฉลามตลอดเวลา คือ... คือฉันยังมีเรื่องที่ไม่ได้บอกเขาทั้งหม

ย นิ