52 Hz อวาฬกาศ
an T
สมุทร เป็นสัตว์ที่มีรูปร่างคล้ายปลา คือมีรูปร่างเพรียวยาว มีครีบ และมีหางเ
...
วเองอย่างหนักเกี่ยวกับบทค
ล้วทำไมคนถึงต้องเรี
ไม่กล้าจะถามคนภายนอกออกไป เพราะกลัวคนอื่นจะมองว่าฉันแปลก ซึ่งฉันคิดว่าไม่ได้มีแค่
กดปุ่มโฮมออกจากหน้าบทความที่ก
ทำให้ความฝันของฉันถูกบั่นทอนลงทีละนิดทีละน้อย ฉันชอบท้องฟ้า ชอบสีน้ำเงิน
ลกส่วนตัวสูงหรือเ
ดียวเงียบๆ ไม่อยากสุงสิงกับใคร ไม่ชอบการเข้าสังคมหรือเผชิญหน้ากับบุคคลมา
ด!
งมอง เบอร์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอทำให้รอยยิ้มข
.” เป็นป๊าฉั
มาเอาของเร็ววาฬ ห
ยงเท่านั้น ฉันก
อ้คำว่าโลกส่วนตัวสูง ป๊าฉันเลยต้องทำเรื่องกับทางมหาวิทยาลัยให้ฉันได้อยู่หอนอก ซึ่งมันก็เป็น
เอื่อยเฉื่อยไปกดลิฟท์ และทันทีที่ลิฟท์เปิดออก
ึ
นออกมาสามคน และหนึ่งใ
งคนชนนิ่งๆ เขาเป็นผู้ชาย สูงร้อยแปดสิบกว่าๆ เห็นจะได้ มีใบหน้าหล่อเหลา สันจมูกโด
ทษฉันหน่อยเหร
งเลิกคิ้วทำหน้าสงสัยเหมือนกับ
นเอาคำขอโทษจากปากคนที่ไม่รู้ว่าควรจะขอโทษ ฉันเป็นคนไม่สนใจโลกภายนอกเท่าไหร่ เลยไม่ค่
เห็นป๊าอยู่ในรัศมีสายตาของตัวเอง ฉ
มลูก” ป๊าสวมกอดฉันกลับอย่างแนบแน่น ก่
บ ผละตัวเองออกมา แล้วปรายตาม
ขนาดนี้” ป๊ายิ้มกว้าง ก่อนจะส่งถ
บายยิ้มออกมาอย่างโล่งอก โชคดีที่ป๊าเอากลับมาให
า” ฉันหันไป
วมั้ง ยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าแม่ฉันเป็นแอร์โฮสเตส ส่วนพ่อฉันทำงานเป็นสถาปนิกที่บริษัทแห่งหนึ่งของกรุงเทพ ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำงา
นมันจะคงอยู่ได้แค่สามปี พอฉันสามขวบ แม่ฉันก็จากไปด้วยอุบัติเหตุท
หาเรื่อยๆ” ป๊าบอก ก่อนจะเอื้อมมือม
ฉีกยิ้มยิงฟันขาวๆ ให้ป๊าเห็นว่าลูกสาวคนน
เดินกลับไปยังรถยนต์ที่จอดไว้ แต่แล้วท่านก็ชะงั
เป็นเชิงว่าให้ป๊ากลับ
จะกลับแ
ังไม่ยอมไปสักที ทำให้ต้องถามออ
๊าเมื่อถูกเรียกชื่อ “หนูเป็นคนห
ทำให้ฉันสตั๊น
กลับหน่อยเหรอ” เท่านั้นแหละ ฉันถ
มนี่เอง แล้วทำไมป๊าไม่บอกกั
้มป๊าดังฟอด ก่อนจะ
หมวันนี้” ป๊าพูดติด
ออกไป วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันต้องอยู่คนเดียว โลก