Disguise ข่มรักร้ายนายมาเฟีย

ุณเท่าไหร่เดี๋ยวฉันชดใช้ให้เอง” ฉันอ้อนวอนเขาด้วยน้ำเสี

ไหลพรากอาบแก้ม

าจะไม่สงสารหรือเ

งง่ายๆ ให้กลายเป็นเรื่องยาก” คำพูดที่หลุดออกมา

ยๆ ใครมันจะไปยอมมีอะไรกับคนที่ไม่ใช่แฟนของตั

ม่ได้หรอกค่ะ” ฉันกลืนก้อนสะอื้นที่จุกอยู่ที่คอลงไป

นไรฉันไ

คอ เมื่อใบหน้าหล่อโน้มใกล้เข้ามาหา ก่อนที่ริมฝีปา

ถูกเขาฉกฉวยไปได้อย่างง่ายดาย สิ่งที่ฉันพยาย

ขา แต่ร่างสูงก็ทิ้งน้ำหนักลงมา เพื่อทา

ะเมียดละไม ก่อนจะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของฉัน

่านมาถึงฉันจนรับรู้ได้ นี่มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันชอบ

กระทั่งตัว

ายๆ ฉันจะไม่

่ามือหนาอีกข้างที่ว่างของเข

อที่ฉันสวมใส่ ก่อนจะลูบไล้ตั้งแต่ท้องน้อ

ดของตัวเองดิ้นรนขัดขืนอีกครั้ง เมื่อเห็

ฉันด้วยปากหนาของเขา หลังจากนั้นฝ่ามือหน

หวาดกลัว และนอกจากความหวาดกลัวมัน

เขา เกลีย

ันได้พักหายใจ หลังจากที่เขาจ

่แปลกที่ฉันจะหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหอ

หน่อยหรือไง เผื่อจะชอบ” ใบหน้าหล่อเคลื่อนต่ำลงไปที่ลำคอขอ

ะชอบสัมผัสที่เก

ยที่สามารถทำให้ฉันรู้สึกดีม

ั่นก็

เต้อยู่ข้างกาย ซึ่งมันต่างกับผู้ชายตรงหน้าคนนี้ นอกจา

ยากลองอะไรขนาดนั้น” หรือต่อ

สูง ก่อนที่จะเอ่ยประโยคต่อม

ริเวณลำคอของฉัน พร้อมกับดูดเม้มเบาๆ ตามผิ

.ก๊อก.

งักทุกการกระทำ เขาจิ๊ปากในลำคออย่างขัดใจ แต่ถึงกระนั้นเข

ก๊อก...

ยังมีเสียงตะโกนเรียกดังแทรกขึ้นมาด้วย ซึ่งฉันจำได้ด

ร่างสูงบ่นอุบอย่างหัวเสีย

ตูห้อง ฉันก็รีบเอื้อมมือไปคว้าผ้าห่มผืนใหญ่มาคล

ี่กำลังเข้าด้า

้วยมือหนา วาจาหยาบคายและระคายหูก็

วนี่มึงมีอะไ

บึกบึนนี่แน่ๆ ชื่อช่างเรียบห

่ะครับ นายบอกว่าให้

่กูฝากไรอย่าง ไหนๆ มึงก็พาผู้หญิงคนนี้มาแล้วก็ช่วยดูเธอด้วย ถ้าของๆ กูหายมึงโดน

นไรก็หวงข

ที่เอ่ยออกมาจากปากของวายุ ก่อนที่เขาจะเดินอ

ลัวพอๆ กันนั่นแหละ แต่ถ้าให้ฉันเลือกอยู่กับ

ังไงเขาก็ไม่ทำตัวคุกคามฉันเหมื

ฉันไม่มีอะไรจะพูดนอกจากจะบอกว่า...ฉันเอาใจช่วย” รอยยิ้มร้ายกร

งข่มให้ฉันกลัวได้ขนาดนี้ แล้วถ้า

หิวข

ักมือที่กำลังเอื้อมมาปิดประตู

อยากจะย่อยอะไรด้วยซ้ำ แต่ที่พูดออกไปแบบนั้

้ว่าจะทำได้