เจ้าสาวแสงตะวัน [Affection of The Sun ]

ร่เพียงเท่านั้น มันใจหาย สลดหดหู่อย่างบอกไม่ถูก เมื่อแฝดพี่ที่เหมือนสื่อถึงกันได้ในบางครั้งต้องจากไปอย

ยพี่กับพ่อไปในวันเดียวกัน แทบจะเรียกได้ว่าไม่มีการสั่งลากันเ

ว อย่าร้องไห้นะเดี๋ยวจะพลอ

ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่หนูเดือนกับพ่อถึงได้จากไปเร็วขนาดนี้คะ” สาวน้อยเหมือนดาวยกมือข

ล้ว ก็ต้องทำใจนะหนูดาว แล้วก็ต้องก้าวต่อด้วย เห็นมั้ยว่ามีอี

้มากไปกว่ากลับไปเรียนหนังสือแน่ เลยเป็นห่ว

ำตั้งมากมาย โชคดีพ่อเราชวนอามาอยู่ด้วย ไม่งั

ดาวจะดูอ

่างน้อยๆ ก็ยังมีอาอยู่ทั้งคนจะกลัวอะไรล่ะ อารู้พอๆ กับพ่อเราหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ รับรองว่ามีอาอยู่ด้วยหลา

่มาเคารพศพผู้พ่อกับพี่สาวเป็นครั้งสุดท้ายด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ขอบตาบวมเปล่งเพราะผ่

างจากฟาร์มแสงตะวัน กับไร่คล้ายเดือนเหมือนดาวนัก เพราะสะดวกสำ

็นใคร และไม่มีใครให้ความสนใจลูกสาวของคนจากไปด้วยซ้ำ หรือจะพูดให้ถูกก

ย แล้วไม่มีใครสนใจพวกเราด้วยซ้ำนะฉันว่า” จนโสรัตน์เองอดมากระซิบกระซาบกั

ามพวกเราเลยนอกจากคนงานของรีสอร์ตกับคนในฟาร์มเท่านั้น ที่เหลื

สามที่นั่งอยู่หน้าหีบศพมองไปยังชายวัยกลางคน แต่งกายภูมิฐานมาพร้อ

ตกใจเหมือ

้หลายต่อหลายครั้งมาแล้ว เหมือนดาวจ้องมองร่างสูงใหญ่ที่ยืนรอรับแขกอยู่ใน

๋อๆ ผมทรงบ๊อบสั้นเลยติ่งหูมาเล็กน้อย เสื้อผ้าก็ธรรมดาๆ ราคาร้อยเ

ับคุณตะวันเป็นอย่างดี ส่วนใหญ่ก็พวกชอบมาขอสปอนเซอร์ให้ช่วยงานนั้นง

กนักการเมืองที่โกงบ้านกินเมืองสักเท่าไหร่ “แ

ตัวใดๆ กับอดีตสามีเลย นอกจากจะคุยเรื่องลูกเวลาปิดเทอมว่าจะให้

ุณตะวันมากกว่าใครนะ บางทีก็ชวนกันไปงานวันเกิดนักการเมืองท้องถิ่นบ้าง งานแต่งของล

งเท่านั้นจริงๆ แล้วทั้งสามก็หันไปมองรถตู้สองคันที่แล่นเข้ามาจอดไม่ห่างจากศาลานัก