icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

คู่หมั้นตัวร้ายกับนายเย็นชา

บทที่ 5 ทวงบุญคุณ

จำนวนคำ:2239    |    อัปเดตเมื่อ:05/10/2022

วสว

ดียัย

มาสี่ปีงั้นเหรอ ฉันมองหน้าคนที่สุดแสนจะคิดถึงมองไ

ียมใจที่จะรับมือกับความรู้สึกนี้ ฉันคิดว่าถ้าเขากลับมาเขาจะทักทายฉันกอดฉันเหมือนที่กอดคนอื่นๆและบอกกับฉันว่าคิดถึงจังเลยน้องข้าวสวยของพี่ฟ้าคราม แต่ฉันคงจะหวังมากเกินไป และลืมไปว

ก๊อ

ปิดประตู

ก๊อ

ขอเข้าไ

ฮึกกลับไปเถอะพรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะ" ฉันพย

ำเสียงแ

แกร้องไห

ก ฮึก เราเป

วกเรานะ แกร้

ด้ร้อง ฮึก

ตูให้เราสองคนจะไ

งคนนั้นจะไปเรียกพี่ฟ้าครามมาจริงๆฉันไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันอ่อนแ

ไห้จริง

อย่าร้อ

บฉันฉันก็ยิ่งร้องไห้น้ำตาแตกด้ว

ถึงใจร้ายกับเราแ

นกันกับคนอื่นพี่ครามไม่เคยเป็นแบ

กไปหอมแก้มเค้าเท่านั้นยังไม่พ

แล้วนี่นา เรื่องนี

จว่าแ

ถึงแม้ตอนนั้นฉันจะอายุแค่ไ

ก็มั่นใจด้วยว่าพี่ครามเองก็ไม่ลืม

ครา

่อทั้งแม่และทุกคนรุมต่อว่าเพราะทำให้ยัยตัว

กไปเอานิสัยแบบนั้นมาจากไหนแม่ไม

อผม

เหตุการณ์ไม่งั้นเราโดนมันเสยหมั

ายตามประสาคน

้อมกับเดินจูงมือโฟกัสเข้าบ้านมาทั้งสองสาวจ้องหน้าผมอ

ายัยสวยร้องไห้เส

นมาตั้งแต่เช้ามืดเพื่อมาช่วยแม่จัดห้องให้ครามไหนจะช่วยแม่ท

รับวันนี้ผมเหนื่อยม

็ได้คร

งมิ้งจนผมไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปข้างใน พอมานึกถึงคำพูดของแม่ที่บอกว่าวันนี้ข้าวสวยมาจัดห้องให้ผมถึงกับถอนหายใจอย่างอ่อนใจก่อนจะเดินเข้าห้องและปิดประตู สิ่งแรกที่ทำก็คือรื้อผ้าปูลายหมีน้อยนี่ออกไปกองไว้ข้างเตียงแ

ันทีหลังเรียนจบทั้งที่ที่สวิตก็มีบริษัทหลายบริษัทที่สนใจให

่าทำไมผมถึงใจร้ายกับข้าวสวย หึ ทุ

วบผมกำลังนั่งเล่นกับน้องสาวฝาแฝดของผมอยู่ดีๆจู่ๆยัยข้าวสว

ดอกไม้บนหัวกับอีกตัวนึงที่สวมชุดทักสิโด้สีขาว ผมในตอนนั้นก็ไม่รู้ทำไงที่จู่ๆก็โดนหอมแก้มถึงแม่จะเคยโดนน้องสาวหอมแก้มอยู่บ่อยๆแต่ข้าวสวยไม่ใช่น้องสาวของผมผมก็เลยทำอะไรไม่ถุูกที่จู่ๆจนกระทั่งพ่อฟิวเดินเข้ามาทักว่าผมเป็นอะไรจากนั้นผมก็ร้องไห้ออกมาท

ะมันก็ผ่านมานานเกือบสิบปีแต่เปล่าเลยครับเพราะก่อนที่

รอกนะคราม ครามยังไม่ลืมใช่ไหมล

าอะไร

็เรื่องที่ครามต้องแต่งงาน

ามันเป็นเรื่อ

ร์หัวร้อนขึ้นมาทัน

านานแล้วอีกอย่างข้าวสวยเองก็คงจ

งรู้จักลูกสาวของลุงดีเพราะฉะนั้นลุงจะรอจนกว่าครามจะเรียนจบกลับมา

ันไม่ใช่เหรอครับแต่ผมไม่ได้รักข้าวสวยแบบชู้สาว

ก็รักกันไปเองนั่น

่ว่

นานแค่ไหนคิดจนปวดหัวจนไมเกรนขึ้นรู้ไหมครับหลานรักของลุง^^" โหมดทวงบุญคุณก็มาครับ ผมก็เลยพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ผมรู้ว่าเพราะแผนการของลุงเตอร์ถึงทำให้แม่ของผมยอมกลับไทยหลังจากนั้นพ่อฟิวของผมก็คอยง้อแม่จนแม

จบลุงเตอร์ก็ตบไหล่ผมสองทีก่อนจะเดินผิวปากจากไ

่างน้องข้าวสวยหรือพี่ฟ้าคร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 INTRO2 บทที่ 2 น้องข้าวสวย3 บทที่ 3 รอคอย4 บทที่ 4 การกลับมาของใครบางคน5 บทที่ 5 ทวงบุญคุณ6 บทที่ 6 ตามง้อ7 บทที่ 7 หึงเหรอคะ8 บทที่ 8 ว่าที่คู่หมั้น9 บทที่ 9 ต้องรีบจัดการ10 บทที่ 10 ดิ้นไม่หลุด11 บทที่ 11 ไม่จำเป็นต้องเลือก12 บทที่ 12 ถอนหมั้นก็ได้นะคะ13 บทที่ 13 ละอายใจ14 บทที่ 14 ขอคืนได้ไหม15 บทที่ 15 ดูแลคนป่วย16 บทที่ 16 ขอนะครับNC++17 บทที่ 17 เมียหาย18 บทที่ 18 ผัวใหม่19 บทที่ 19 คิดถึงเมียจังครับ20 บทที่ 20 ตื้อไว้ก่อนพ่อสอนไว้21 บทที่ 21 เจ็บตรงนี้ที่หัวใจ22 บทที่ 22 ปรับความเข้าใจ23 บทที่ 23 หิวเมีย24 บทที่ 24 ตัวอิจฉา25 บทที่ 25 ความจริงที่อยากบอก26 บทที่ 26 รับผิดกับเมีย27 บทที่ 27 ความลับแตก28 บทที่ 28 เด็กหญิงฟ้าสวย29 บทที่ 29 แด๊ดดี้30 บทที่ 30 ลูกใครนะ 31 บทที่ 31 รื้อฟื้น32 บทที่ 32 อยากเจอแด๊ดดี้33 บทที่ 33 แด๊ดดี้ของน้องฟ้าสวย34 บทที่ 34 เด็กติดพ่อ35 บทที่ 35 ชุดนอนไม่ได้นอน36 บทที่ 36 ปั๊มลูกแฝดNC++37 บทที่ 37 เปลี่ยนไปNC++38 บทที่ 38 แฝด4(ตอนจบ)