คู่หมั้นตัวร้ายกับนายเย็นชา
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปคู่หมั้นตัวร้ายกับนายเย็นชา
บทที่ 8 ว่าที่คู่หมั้น
จำนวนคำ:2193
|
อัปเดตเมื่อ：05/10/2022
ครา
ามแข่งด้วย
่งรอเฉยๆก็พ
เงียบครับไม่มีสัญ
ำอีกครั้งเพราะถ้ายังไม่ยอมตอบผมจะ
้นั่งอยู่เฉยๆมันจะไปสนุกอะไรอ่
ยัยนี่จะขับเป็นผมก็คงไม่ยอมให้ลงแข่งหร
น" ข้าวสวยส่า
นแล้วจะ
องซะหน่อยสวยแค่
ม่เคยให้ใครนั่ง
งมา... อุ๊บ!!!" ข้าวสวยร
" ผมหันขวับไปถ
ู้สึกตอนอยู่ในสนามมันเป็นยังไงสวยก็เล
้เหมือนรู้ความผิดของตัวเอง
ยทำไมอ่ะก็ตอนนั้นสวย
้นมาพ่อแม่พี่น้องปู่ย่าตายายเราจะเป็นยังไงจะเสียใจแค่ไหน" ที่ผมดุเพราะผ
เอาเอาเข้าไปพูดแค่นี่ร้องไห้ แล้วจะไม่ให้ผมโมโหได
แข่ง
มันอันตราย เพราะมันมีครั้งนึงตอนนั้นผมกำลังวัยรุ่นอายุประมาณสิบห้าสิบหกคือวัยอยากลองของอ่ะทั้งที่ตัวเองยังขับรถไม่แข็งไม่ได้เก่งอะไรเพิ่งหัดแข่งรถได้ไม่นานวันนั้นผมถูกท้าให้ลงแข่งกับคู่อริซึ่งยอมรับว่าผมก็ไม่อยากเสียหน้าไงก็เลยยอมลงและด้วยความที่ผมด้อยประสบการณ์ ขณะที่ผมขับรถด้วยความเร็วประมาณนึงรถที่ผมขับเกิดพลิกคว่ำกระทันหันไฟลุกท่วมรถโชคดีที่ไอ้เทมเปอร์มันหูตาไวสติมันดีมันรีบวิ่งลงมาช่วยผมออกจากรถก่อนที่เจ้าหน้าที่สนามแข่งจะเข้ามาดับไฟ พอแม่รู้แม่ก็เป็นลมทันทีและสั่งห้ามผมไม่ให้ลงแข่งอีกเพราะแบบนี้
ของใค
่อของเพื่อนน่ะ" ผมเผลอพล
พี่บอกว่าหุ้นกับ
ะเป็นเด็กเป็นเล
าพี่มีหุ้นอยู่ที่นี่แถมยังลงแข่งเองด้วย สวยจำได้นะเมื่อตอนนั้นที่พี่รถคว่ำอาบัวสั่งห้ามพี่ไม่ให้ลง
้นพี่ขอสั่งห้ามว่าอย่าปาก
่เข
ยตั
บัวพี่ก็ต้องพาสวยมาที่นี่
ู่งั้
ค่มีข้อต่อ
ครามมาแล
พูดกับผมแต่ตามันไม่ได้มองหน้าผมเลยสายตาของมันจ้องมองมายังคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆที่
้พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากของมันซึ่งผมรู้ว่าสายตาของม
น้องสาวมึง
แทนผมไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่แปลกมากที่คำตอบของเธอที่
ั้นตั้งแต่เมื่อไหร่วะทำไมกูไม
กำลังจะอธิบายแต
ด็กแล้วค่ะ^^" ผมคงไม่ต้องตอบคำถามเพื่
ดีว่ะ กูอยากมีว่าที่คู่ห
ใบนี้คงไม่มีใครน่ารักเท่าหนูอีกแล้ว^^
ล้ว เอ่อว่าแต่น้องชื่ออะไรครับพี่ยังไม่รู้จักเลยส่วนพี่พี่
อข้าวสว
สมชื
ชมสวยแบบนี้สิสวย
งคุยกันไม่เสร็จกูจะได้เข
ค่ะ เอ่อพี
??
??
อร์มันยาวไปขอสวยเรียก
ด้แต่บางอย่างของพี่มันไม
ะไรเหรอคะที่พี่บอ
้ดูของไอ้ครามเอาเองเถอะว่าสั้นหรือยาว55555" ผมมองหน้ากวนส้นตีนของเพื่อนรักที่มันม
นนี้ผมรู้ว่ามันกำลังอยากที่จะสลัดคู่ขาเก่าของมันทิ้งมันโทรไปบ่นกับผมแทบทุกวันว่าเบื่
รีบไปไหนเหร
แล้วเดินเข้าห้องพักรับรองVIPที่มีแค่ผมกับไอ้เทมเปอร์เท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้บอกตามตรงเลยนะผมไม่ค่อ
งน้องเอาดีๆ
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 INTRO2 บทที่ 2 น้องข้าวสวย3 บทที่ 3 รอคอย4 บทที่ 4 การกลับมาของใครบางคน5 บทที่ 5 ทวงบุญคุณ6 บทที่ 6 ตามง้อ7 บทที่ 7 หึงเหรอคะ8 บทที่ 8 ว่าที่คู่หมั้น9 บทที่ 9 ต้องรีบจัดการ10 บทที่ 10 ดิ้นไม่หลุด11 บทที่ 11 ไม่จำเป็นต้องเลือก12 บทที่ 12 ถอนหมั้นก็ได้นะคะ13 บทที่ 13 ละอายใจ14 บทที่ 14 ขอคืนได้ไหม15 บทที่ 15 ดูแลคนป่วย16 บทที่ 16 ขอนะครับNC++17 บทที่ 17 เมียหาย18 บทที่ 18 ผัวใหม่19 บทที่ 19 คิดถึงเมียจังครับ20 บทที่ 20 ตื้อไว้ก่อนพ่อสอนไว้21 บทที่ 21 เจ็บตรงนี้ที่หัวใจ22 บทที่ 22 ปรับความเข้าใจ23 บทที่ 23 หิวเมีย24 บทที่ 24 ตัวอิจฉา25 บทที่ 25 ความจริงที่อยากบอก26 บทที่ 26 รับผิดกับเมีย27 บทที่ 27 ความลับแตก28 บทที่ 28 เด็กหญิงฟ้าสวย29 บทที่ 29 แด๊ดดี้30 บทที่ 30 ลูกใครนะ 31 บทที่ 31 รื้อฟื้น32 บทที่ 32 อยากเจอแด๊ดดี้33 บทที่ 33 แด๊ดดี้ของน้องฟ้าสวย34 บทที่ 34 เด็กติดพ่อ35 บทที่ 35 ชุดนอนไม่ได้นอน36 บทที่ 36 ปั๊มลูกแฝดNC++37 บทที่ 37 เปลี่ยนไปNC++38 บทที่ 38 แฝด4(ตอนจบ)