รอรักกลับมา
ผู้เขียน:เนย
หมวดหมู่โรแมนติก
รอรักกลับมา
“ไม่อยู่?” พอได้ยินมู่หนานจือพูดอย่างนั้น เขาก็เบิกตากว้างด้วยความแปลกใจ “พวกนายสองคนทะเลาะกันเหรอ? ป้านเซี่ยนิสัยดีออกขนาดนั้น เธอเชื่อฟังนายทุกอย่าง ยังจะทะเลาะกับนายได้อีกเหรอ นายรังแกเธอเหรอ?”
พอพูดถึงเรื่องนี้ เขาก็ไม่วางใจ “หนานจือ ป้านเซี่ยเป็นภรรยาของนายนะ สามีภรรยาจะทะเลาะกันข้ามคืนได้ยังไง ดึกขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่กลับบ้าน นายไม่เป็นห่วงเธอรึไง? ดึกขนาดนี้แล้ว เธอไปอยู่ไหน นายรู้ไหม? ถ้าเธออยู่ข้างนอกแล้วเกิดอันตรายขึ้นมาจะทำยังไง?”
เกิดอันตราย?
สายตาของมู่หนานจือแข็งขึงขึ้น ซูป้านเซี่ยลากกระเป๋าเดินทางออกไป ตอนที่ไปนั้นฝนยังตกปรอย ๆ อยู่ เขาไม่เคยถามถึงเรื่องในตระกูลซูเลย และเขาก็ไม่รู้ว่าเธอมีเพื่อนที่ไหนบ้าง แต่เขารู้ดีว่าความสัมพันธ์ของเธอกับตระกูลซูไม่ค่อยจะดี เธอจะไปไหนได้?
แต่ไม่ว่าซูป้านเซี่ยจะไปไหน ไม่ว่าเธอจะสบายดีหรือไม่ แล้วเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?
เขากับซูป้านเซี่ยแต่งงานกันเพื่อมีลูกเม่านั้น และตระกูลซูก็ต้องพึ่งพาอาศัยเขา เธอกล้าหย่างั้นเหรอ? มันก็เป็นแค่เรื่องที่ผู้หญิงงี่เง่าทำเพื่อเรียกร้องความสนใจแค่นั้น
ฉูเฉิงโมโหขึ้นมา “เกาหยาง เลิกพูดเรื่องไร้สาระสักที วันนี้ทุกคนมารวมตัวกันทั้งที จะพูดถึงเรื่องพวกนี้ทำไมกัน เสียบรรยากาศหมด!”
จากนั้นเขาก็ดีดนิ้ว และเรียกพนักงานเสิร์ฟมา
“เอาแชมเปญเอซโพดำมาโหลนึง!
แชมเปญเอซโพดำคือแชมเปญที่ดีที่สุด ในแต่ละปีจะมีผลิตมาแค่สามพันกว่าขวดแสนถึงสองแสน พอพนักงานเสิร์ฟเห็นลูกค้ารายใหญ่ เขาก็ตอบรับพร้อมรอยยิ้มทันที
“นายน้อยตระกูลฉู่นี่ ใจปล้ำใช่เล่นเลยนะ”
“ไม่เท่าไหร่หรอก ถ้านายน้อยตระกูลมู่พอใจ ก็คุ้มแล้ว!”
มู่หนานจือนั่งอยู่บนโซฟา เขาขมวดคิ้วแน่น ราวกับคิดอะไรอยู่
เขาทำเสียงฮึดฮัดหลายครั้ง เอาแต่ก้มหน้าก้มตาดื่ม จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขา
ไฮโซที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนอื่น ๆ ต่างนั่งควงสาว ๆ อยู่ข้าง ๆ
ไม่นานหลังจากนั้น พนักงานเสิร์ฟก็กลับมา แต่เอาแชมเปญเอซโพดำมาแค่ห้าขวดเท่านั้น
“ต้องขอโทษด้วยนะครับทุกท่าน ตอนแรกเรามีในสต๊อกอยู่สิบห้าขวด แต่น่าเสียดายที่ห้องข้าง ๆ เพิ่งจะสั่งไปสิบขวด ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ”
ฉูเฉิงตะคอกเสียงดัง “ใครกันที่น่าใหญ่ขนานนี้ สิบขวดก็ราคาเกือบห้าแสน กล้ามาแย่งของของฉันงั้นเหรอ? ฉันต้องไปดูหน้าหน่อยว่าเป็นใครมาจากไหน!”
พูดจบเขาก็ลุกเดินออกจากห้องไปทันที
ด้านข้างเป็นล็อบบี้ของทางร้าน ซูป้านเซี่ยเดินเข้าไปก็สั่งเหล้าทันที เธอเป็นคนหุ่นดี พอปล่อยผมยาว แล้วสวมชุดสีแดง เผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน บวกกับแสงไฟสลัว ๆ ของคลับ ก็ทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้น
เธอกับอันหรานเดินเข้ามาก็หาที่นั่งดื่ม
มีวงดนตรีร้องเพลงอยู่บนเวที
ซูป้านเซี่ยดื่มไปพลางเท้าคาง และฟังเพลงไป
ผู้ชายหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็จ้องมองมาที่เธอ และอยากจะเข้ามาขอเบอร์ แต่เธอเอาแต่ก้มหน้าห้มตา ทำให้ผมยาว ๆ ของเธอปกปิดใบหน้าสวย ๆ ไว้ และสีหน้าที่ไม่ค่อยจะสบอารมณ์ของเธอ ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
ซูป้านเซี่ยสนใจดนตรีมาตั้งแต่เด็ก ๆ ตอนที่เธอเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย เธอก็เคยเข้าร่วมชมรมดนตรี แต่ตอนหลังด้วยปัญหาบางอย่างทำให้วงดนตรีต้องยุบไป
พูดแล้วก็รู้สึกเสียดาย
ร่างกายของเธอเริ่มโยกย้ายไปกับเสียงเพลงบนเวทีอย่างเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
เธอเลยวางแก้วลง และเดินไปที่เวที
หลังจากคุยกับคนบนเวทีแล้ว เธอก็หยิบกีตาร์ขึ้นมา สะบัดผมของเธอ และฟังทำนอง และเล่นตามจังหวะไป
ในตอนนั้น
เสียงเพลงดังก้องไปทั่วคลับ
จากเดิมที่บรรยากาศดูเงียบ ๆ และน่าเบื่อกลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที หนุ่ม ๆ ที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างพากันมองมายังสาวชุดแดงบนเวทีอย่างสนใจ