ลำนำชานมไข่มุก (ฉันทะลุมิติ ส่วนเขามาเกิดใหม่ในนิยายจีน)
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปลำนำชานมไข่มุก (ฉันทะลุมิติ ส่วนเขามาเกิดใหม่ในนิยายจีน)
บทที่ 7 พวกเราเคยผิดใจอะไรกัน ฉันถึงโดนไล่ออกจากบ้านแบบสุภาพ
จำนวนคำ:1988
|
อัปเดตเมื่อ：07/11/2022
น อาหารว่างถูกยกมาและยกไป เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นก็มีค
๋เพี้ยนข
พรวด เจินจูที่สัปหงกอย
รารีบรุดไปชมดู คาดว่าเป็
งยาว อีกฝ่ายจับได้ว
ยหนึ่งประโยคว่าเป็นคนรู้จักของคุณชาย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรยังไง เคยแต่สงสัยว่าเขา
ไม่ได้ดูร้ายก
...” ชายมีอายุเข่าทรุดกระแทกพื้น ฉ
่งอ้อมร่างของเซิงอวี๋เพ
รึ...?” คุณชายใหญ
รขึ้น...?” เอ้อไท่ไทถาม “ซันเม่ยเข้าไ
้ว ตัวโง่งมนี้ได้ประพฤติทุจริตมานานและนำเงินนั้นปรนเปรอข้าพเจ้า อีกทั้งยังคิดร้ายต่อผู้บริสุทธิ์ จับอิสตรีเรียกค่าไถ่ หากเรียกมันว่าชาติสุนัขก็ออกจะเป็นการเหยียดหยามสุนัขจนเกินไป หากเรียกว่
นใส่สามี ก่อนจะลากคอเสื้อเขา ฝ่ายชายมีอา
งๆ หลายฉาด พอลับตาสองสามีภรรย
่านทราบได
ะไร? ท่านควรถามภรร
จ้ยิ้มกริ่มอย่างผู้ชนะ “แต่หากมิได้คนของท่านเปิดช่องโหว่ให้ข้า
นัก...” คุณชายใหญ่น้ำตาซึม “ข้าพเจ้าเป็นห
ุเรศแบบไม่กริ่งเกรง” เขาเดินไปยืนตรงหน้าคุณชายใหญ่ เงยหน้ามองเขาโดยไม่มีความยำเกรง
งเสียงหลงขณะที่คน
นจะ...” ใบหน้าของคุณชายบัดเ
ามความสมัครใจข้าเลยใช่ไหม?” ฉันเข้าไปกระชาก
ะถามอยู
หันไปพูดกับคุณชายใหญ่ “ข้าไม่ยอมรับ ข้าแท้จริงไม่รู้จัก
านยังไม่ได้ร่วมล
อะไรของมันเนี่ย?
เจ็บปวดแก่สตรี” คุณชายพูดแบบจริงจัง โธ่เ
เม่ย เหตุใดจึงพยายามตะล่อมสามีของพวกเรา?
นพ่อค้าผู้นั้นล้ม
ดฉากเรื่องทั้งหมดห
้เงียบเพราะไม่รู้จะว่ายังไง เพราะเซิงอวี๋เพี้ยนไม่มีทีท่าจะรู้จักกับเขาด้วยซ้ำ เมื่อครู่เ
ึงท่าน
ม้วนภาพวาดให้คุณชายใหญ่ไปเปิดดู เขาคลี่ออกมาก็เห็นว่ายังอยู่ดี ฉันเดิน
กัน ท
่านเล่น สมบัติประจำตระกูลแ
คุณชายมองมาเหมือนขอใ
้าไปทำไมหนักหนา?” ฉันหร
่ได้เห็นโลกภายนอก ทั้งที่นางออกจะเป็นกูเหนียงฉลาดปราดเปรื่อง ดูอย่างเช่นซันไท่ไท หากนางมิไ
เจ้บอกปัด “ช้าก่อน... จริงของท่าน ซื่อเม่ย ท่านควรออ
โธ่ ชีวิตแสนสบายของฉัน
จ้องแต่ม้วนภาพวาด เขาม้วนมันเก็บใส่กล่องและจั
จะบอกให้ฉันตกลงไปก
นั้
อบตกลงเร็
้ดังขึ้น หันขวับไปทางต้นเสียงก็เห็นว
นาย.
ุ๊
.หา
.? นี่เขา...?
ท่ไทมองด้วยความเป็น
่อ.
คืน คุณชายใหญ่ก็เนียนเดินถ
ก่เรา นี่คือโอกาสเป็นอิสระของเจ้า โ
วาดนั่นมันอะไรกันแน่?! มีค่าเท่าหนึ
ตัดหางปล่อยวัดแล้วเหรอ?! เอากับเขาด้วย
่าคนพวกนี้กลมเกลียวกันดี สุดท้ายไม่ร
็จสรรพ ผิงกั่วพ่ายเดินเข้ามาอย่างรู
งฉันล่ะ?! ฮัลโหล?! มี
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 ทะลุมิติเข้ามาในนิยายฮาเร็มเบิกบานที่พระเอกไม่มีตัวตน2 บทที่ 2 ทะลุมิติมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ดูเหมือนว่าจะโดนหมายเอาชีวิตแล้วล่ะ3 บทที่ 3 เด็กหนุ่มหัวหงอกปริศนา4 บทที่ 4 ฝากลูกเมียในอนาคตของข้าด้วย5 บทที่ 5 ได้รับน้ำหนึ่งหยด กรุยลำธารใช้คืน6 บทที่ 6 ฉันหันไปแล้วถามว่า สุขาอยู่หนใด7 บทที่ 7 พวกเราเคยผิดใจอะไรกัน ฉันถึงโดนไล่ออกจากบ้านแบบสุภาพ 8 บทที่ 8 ชานมไข่มุกกับการไขคดีตระกูลอาหารทะเล9 บทที่ 9 ฉันทะลุมิติมาในร่างเมียน้อยส่วนเธอมาเกิดใหม่เป็นคุณชาย10 บทที่ 10 โรงเตี๊ยมพังต้องเบิกประกัน11 บทที่ 11 นายเป็นโคนันหรือไง ทำไมไปไหนก็มีแต่คนตาย12 บทที่ 12 ฟังคำให้การพวกเจ้าแล้วหัวจะปวด13 บทที่ 13 เจอหลักฐานแต่ไม่เจอคนร้าย สรุปคนวางยาเป็นใคร 14 บทที่ 14 หมั่นโถวมรณะ15 บทที่ 15 เพราะเข้าใจความเจ็บปวดของการโดนเตะผ่าหมาก จึงใช้การเตะผ่าหมากเป็นท่าไม้ตาย16 บทที่ 16 นอนห้องเดียวกับผู้ชายที่เพิ่งเจอกันได้สองวัน ถ้าพ่อแม่ได้ยินเข้าคงหัวใจวาย17 บทที่ 17 บางทีคนที่มองไม่เห็นอาจเห็นอะไรชัดกว่าคนมองเห็น18 บทที่ 18 ความธรรมดาหาได้ยากยิ่งในโลกนี้19 บทที่ 19 เอ๋อกันถ้วนหน้า20 บทที่ 20 กระบี่ไม่ได้อยู่ที่ใจแต่อยู่ถัดไปจากพังงา21 บทที่ 21 ของกินสำคัญกว่าผู้ชาย22 บทที่ 22 เป่ายิ้งฉุบ23 บทที่ 23 พริกฟุ้งกระจายไปทั่วนี่สิคือกลิ่นของร้านอาหารตามสั่ง24 บทที่ 24 ผัดกะเพราไก่กรอบกะเพรากรอบ 25 บทที่ 25 ทะเลาะกันครั้งแรกเพราะเรื่องแบบนี้26 บทที่ 26 บางทีอดรีนาลีนก็ทำให้คิดอะไรไม่ออก27 บทที่ 27 คุณชายมาแล้ว!28 บทที่ 28 โจรบุกบ้านเป็นผู้ชายสุดเซ็กซี่ แต่ความเซ็กซี่ก็ไม่เปลี่ยนเรื่องที่ว่าคุณเ29 บทที่ 29 สี่ตัวประหลาดแต่ดันทะลึ่งมีกันห้าคน30 บทที่ 30 รับกระบวนท่า31 บทที่ 31 ได้เวลาสอบปากคำแล้ว น่าสงสารคนโดนสอบปากคำชะมัด32 บทที่ 32 ทำประกันก็เหมือนซื้อความสบายใจ เอาเงินไปถมไว้ก่อนยังดีกว่าไม่มีใช้ตอนจำเป็น33 บทที่ 33 ถ้าใส่ชุดบิกินี่ในยุคจีนโบราณคงทำให้คนหัวใจวายกันเป็นทิวแถว34 บทที่ 34 ได้เวลาชานมไข่มุก35 บทที่ 35 ปูมหลังของคนในยุทธจักรมักซับซ้อนซ่อนเงื่อน36 บทที่ 36 สินาดรางสำแดงเดช!37 บทที่ 37 ขวัญเอ๊ยขวัญมา38 บทที่ 38 ข้าวเช้าาาาาาาาาาาาาาา39 บทที่ 39 น้ำแข็งสะอาดคือสุขอนามัยที่ดี แต่ไม่แน่ใจเพราะคนนี้ทำน้ำแข็งด้วยตีน40 บทที่ 40 นี่แหละคือ...ชานมไข่มุกแก้วแรกของยุทธภพ!!!41 บทที่ 41 ศึกประชันกลอนของเหล่าจอมยุทธ์ผู้ดูดชานมไข่มุกอยู่บนหลังคา42 บทที่ 42 ชานมไข่มุกดื่มกับอะไรก็อร่อย43 บทที่ 43 ดูเหมือนหมูกระทะสามารถกลายเป็นเมนูยอดนิยมของยุทธจักรได้44 บทที่ 44 ยอดเขาผายลม45 บทที่ 45 ถ้ากลัวโดนคนอื่นโกงก็เป็นฝ่ายโกงเสียเองเลยสิ46 บทที่ 46 ไอ้หยา เห็นแววเรื่องยุ่งยากมาแต่ไกล...47 บทที่ 47 คนเป็นแม่ก็ย่อมรักลูกตัวเองมากกว่า48 บทที่ 48 ถ่านไฟเก่าที่ยังร้อนระอุ49 บทที่ 49 อลิสอินยุทธภพแลนด์ 50 บทที่ 50 คำด่าใหม่: พวกชนชั้นมุสิก!!!51 บทที่ 51 ทำไมฉันต้องมาติดอยู่ในการต่อสู้ระหว่างจอมยุทธ์พวกนี้ด้วย52 บทที่ 52 นี่แหละคือผู้ชายฉายากระบี่เดียวปราบเก้าทัพ!!!53 บทที่ 53 เกริ่นไว้ตั้งนานว่ามีพี่สุดประหลาดสี่คน ในที่สุดก็ได้พบหน้าสักที54 บทที่ 54 ชานมไข่มุกเป็นเครื่องดื่มแสนโรแมนติก55 บทที่ 55 แถวนี้ผายลมเหม็นคละคลุ้งยิ่งนัก56 บทที่ 56 ขอคารวะความรุกหนักของผู้หญิงคนนี้57 บทที่ 57 ถึงมีคนคล้ายกันอีกร้อยคน คนพวกนั้นก็ไม่ใช่สตรีน่านับถือเช่นท่าน58 บทที่ 58 เทพเหล็กไหล59 บทที่ 59 นี่จะไม่ให้เลือกเลยเหรอว่าอยากฟังข่าวร้ายหรือข่าวดีก่อน 60 บทที่ 60 เจตจำนงของผืนฟ้า สุดที่ผู้เดินดินจะหยั่งถึง61 บทที่ 61 ความแข็งแกร่งที่มากเกินไป บางทีก็กลายเป็นจุดอ่อนได้เหมือนกัน62 บทที่ 62 ก่อนจะรักใครก็ต้องรักตัวเองก่อน63 บทที่ 63 ฝึกวิทยายุทธ์ พลังหมัดขั้วโลก!64 บทที่ 64 พวกเราไม่ควรมาอยู่ในห้องเดียวกันอย่างยิ่ง65 บทที่ 65 ถ้าฉันมีพลังเท่ๆ แบบนั้นบ้างคงไม่ต้องกลัวโดนใครรังแกอีกตลอดกาล66 บทที่ 66 เมื่อพบพานก็ต้องมีการจากลา แต่ไม่อยากจากกันค้างคาแบบนี้67 บทที่ 67 ไปพาผัวกลับบ้านกันเถอะ68 บทที่ 68 เสวี่ยไช่เป็นผู้หญิงที่หล่อมาก69 บทที่ 69 เราเสียอะไรไปเมื่อตัดสินใจทิ้งตัวตนในอดีต70 บทที่ 70 คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต เจตนาของฟ้ายากแท้หยั่งถึง71 บทที่ 71 ไม่ว่าโลกนี้หรือโลกไหนก็มีเด็กเปรตอาศัยอยู่72 บทที่ 72 หมอนี่มันตัวร้ายสูตรสำเร็จเลยนี่หว่า!!!73 บทที่ 73 คุณชายไห่กับมุกเสี่ยวที่ฟังแล้วขนลุกของเขา74 บทที่ 74 แม้สักวันจะต้องแยกทาง แต่ความทรงจำที่มีร่วมกันจะไม่มีวันหายไป75 บทที่ 75 ชานมไข่มุกต้องหวานสักนิดถึงจะอร่อย76 บทที่ 76 ว่ากันว่าหนทางสู่นรกถูกถางด้วยความหวังดี77 บทที่ 77 นี่คงเป็นจูบครั้งแรกและครั้งสุดท้าย78 บทที่ 78 ปลายทางของชะตากรรมฉันอยู่ที่ร้านชานมไข่มุก