เหมยฮวาฤดูหนาว

งห

ชการของฮ่องเต้ บรรดาขุนนางน้อยใหญ่ต่าง

ษณะของผู้มีบุญญาธิการเหนือผู้ใดในแผ่นดิน ทรงภูษาสีเหลืองปักดิ้นลายมังกรสีทองป

้มกังวานเต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจและบารมีตรัสขึ้น ก่อนพ

แล้วยืนขาสั่นพั่บๆ แทน เมื่อสัมผัสได้ถึงรังสีกดดันพุ่งมาทางตน และต้นตอที่แผ่มานั้นก็หาใช่ใครอื่นไม่ แต่เป็นแม่ทัพคู่พร

ู่ คิดว่าหากมิได้ยืนอยู่หน้าพระพักตร์ เจ้าตัวคงปล่อยร่างให้ทรุดฮวบลงไปแล้ว เมื่อเห็นดังนั้นใบหน้าคมดุจึงลอบยิ้มมุมปากด้ว

มด พระองค์ทรงส่ายพระพักตร์เพียงเล็กน้อยด้วยความอ

ีย ใครมีอะไรต้องทำก็ไปทำให้เสร็จสิ้น ส่วนเจ้า

้าคลุมลุกจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เหล่าขุนนางท

ลางบ่นกระปอดกระแปดตลอดทางอย่างหงุดหงิด เพราะ

จ้าจะเรียกข

ัวลงนั่งเบื้องหน้าอีกฝ่ายด้วยท่าทีกระแทกกระ

ดค้อนให้พลางแยกเขี้ยวใส่คนตรงหน

ลงไปบ้างเล่า เจ

ิงหลงผู้นี้แน่นอน ด้วยว่าทั้งคู่นั้นเป็นสหายกันมาตั้งแต่ครั้งเยาว์วัย อีกทั้งคนตรงหน้ายังเป็นผู้สนับสนุ

้าเป็นเพียงแค่ข้ารับใช้ ซ้ำยังทำให้เขายกย่

ากจะให้ข้าอกแตกตายห

บุตรีเกิดมาจนถึงแปดปีนั้น จ้าวหมิงหลงยังคงไม่ยอมเลิกทำตนเป็นพ่อเห่อลูกเสียที เดือดร้อนถึงพร

่ทัพคู่พระทัยก็มาลาคลอดกับพระองค์ทันที ใช่ฟังไม่ผิดหรอก เจ้าคนน่า

ินจ้าวผู้เป็นน้องสาวตน จึงได้ทรงยินยอมให้แม่ทัพหน

ฝ่ายสรรหามาใช้ไม่จบไม่สิ้น จนพระองค์แทบจะสติแตกตายไปเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นสุนัขวิ่งตัดหน้ารถม้า แมวเดินผ่าน สตรีมีครรภ์เดินสวนทาง เด็กน้อยจ้องมอง หรือแม้แต่หนอนตัวเล็กๆ คลานตัดหน้ารถม้

เวลาหนึ่งเดือนเพราะมดขึ้นรถม้

พียงเพราะมดขึ้นร

่งขึ้นท่านแม่ทัพใหญ่ก็กลับไปทำงานตามปกต

้องพระโรงระบายอารมณ์อยู่เสียหลายวันเลยทีเดียว อวี้หลางและขุนนางคนอื่นต่างยืนน

ทะเลาะกับ

ุระสำคัญอะไร ถ้าอย

ผล็วไปจากห้องทรงอักษรทันที ทิ้งให้ฮ่องเต้ทอดพระเนตรตามหลังสหายสนิทอย

ท้าลง พลางเดินผิวปากเล่นอย่างคนอารมณ์ดีด้ว

ัยในชุดขุนนางขั้นหนึ่งร้องเรียกไม่เบานัก ก่อนที่อีกฝ่า

บข้าหรือ ท่านเ

งใจเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิม ทำเอาขุนนางร

บหน้าอวบอูมของเขาเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลต่างน้ำ ก่อ

ข้า เยว่จินเองปีนี้อายุก็ได้สิบขวบพอดี ท่านแม่ทัพคิดอย่างไร หากพวกเราจะใ

ไรเสียตระกูลฉีของเขาก็ยิ่งใหญ่ไม่ใช่น้อย อีกทั้งบุตรีคนโตก็เป็นถึงกุ้ยเฟยที่ฮ่องเต้โปรดปร

ู่สนทนา พลางกัดฟันกรอดนึกเดือดดาลคำร

เอาดวงใจของข้าจ้าวหมิงหลงผู้นี้มาเป็นฐานเพื

้านั้นยิ่งใหญ่เกรียงไกรพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องสละความสุขของบุตรหลานในตระกูลเพียงเพื่อแลกกับอำนาจความยิ่งใ

ล้วยกขึ้นสูงจนร่างอวบระยะสุดท้ายของเสนาบดีเฒ่าลอยขึ้นเหนือพื้น พร้อมเอ่ยคำรามน้ำเสียงต่ำด

พื่อปีนป่ายหาอำนาจให้แก่ตระกูลฉีของเจ้า มิอย่างนั้นข้าเ

างเฒ่าผู้กระหายอำนาจทรุดลงไปกองกับพื้นหินโดยไม่สามารถ

กิน ฉายามัชจุราชแห่งแคว้นต้

ามหวาดหวั่นไม่น้อย ความกดดันเมื่อครู่ทำเอาขุนนางร่างอวบแทบหยุดหา

จ้าวหมิงหลง ยังไงเสียข้าต้องได้ลูกสาวเจ้ามา

จ้าก็ไม่มีทางปฏิเสธได้ จ้าวหมิงหลง

ดแค้น ความอับอายที่ได้รับมาในวันนี้ เขาจะ