เซินชูยิ้มมุมปาก กำหมัดแน่นแล้วเอามือจิกฝ่ามือ เธอหยิบที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะทุบไปที่คน ๆ นั้น

เธอเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี ชายคนที่ถูกที่เขี่ยบุหรี่ทุบใส่ก็ร้องโอดโอยออกมา ทันใดนั้นประตูของห้องส่วนตัวก็ถูกเตะเปิดออกอย่างกะทันหัน

เฉินเซียว กับหลินเซี่ยนพุ่งเข้ามา “น้องห้า？ ”

“เซียวเซียว？ ”

เซินชูได้สติที้เหลืออยู่าเพียงน้อยนิดกลับมา เฉินเซียวเห็นดวงตาของเซินชูดูพร่ามัว เธอก็โกรธจนตัวสั่น “ฉันเซี่ยวเซี่ยวเอง เธอไม่สบายตรงไหน？ ”