Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หน้าแรก

หมวดหมู่

รายการ

ฟรี

เทียนธีรา

หนังสือที่ตีพิมพ์ 20 เล่ม

หนังสือและนิยายทั้งหมดของเทียนธีรา

ใจร้าย

ใจร้าย

 มหาเศรษฐี
5.0
ร่างบางดำดิ่งลึกลงเรื่อยๆ ร่างกายทุรนทุรายเพื่อความอยู่รอด แต่ใจเธอยอมแพ้แล้ว มันอึดอัด มันหนาวเหน็บ นี่สินะความตาย ความตายของเธอที่พี่อิสร์ต้องการ เอมทำให้แล้วนะคะ หวังว่าการกระทำของเอมในครั้งนี้ จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เอมทำให้พี่อิสร์มีความสุข ขอให้ความรักความแค้นระหว่างเราจบลงแค่นี้ เอมเจ็บ เจ็บจนไม่อยากจะหายใจแล้วเช่นกัน ขอบคุณที่บอกให้เอมมาตาย มันน่าจะเป็นหนทางดับทุกข์ที่ดีที่สุดของเอมแล้ว ลาก่อนค่ะพี่อิสร์...
ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ

ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ

 มหาเศรษฐี
5.0
เมื่อเด็กที่อยู่ในอุปการคุณของผู้เป็นบิดาทำท่าว่าจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นแม่เลี้ยงของเขา ภาคิม วัชรอาชา ผู้ชายที่แสนจะหยิ่งยโสจึงยอมไม่ได้ สู้ให้บิดามีนางบำเรอเป็นร้อยเหมือนกับนางในฮาเร็มของสุลต่านยังจะดีเสียกว่าให้เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนั้นมาร่วมสกุล เขาสลัดคู่ควงทุกคนทิ้งแทบจะทันทีแล้วหันมามุ่งมั่นกับการกำจัดว่าที่แม่เลี้ยงและจัดการลงทัณฑ์ผู้หญิงไม่เจียมตัวให้รู้สำนึกว่าอย่างมากเธอก็เป็นได้แค่ ‘นางบำเรอ’ เท่านั้น วิโรษณา ดุษยา เพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณ สาวน้อยไร้เดียงสาจึงต้องยอมตกเป็น ‘เมียบำเรอ’ ของผู้ชายกักขฬะไร้หัวใจโดยไม่ยอมปริปากบ่น และไม่แม้แต่จะเรียกร้องความสมเพชใดๆ จากเขา เพราะรู้ว่าในสายตาของซาตานร้าย ผู้หญิงข้างถนนอย่างเธอมีค่าไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น “คุณภาคิม ได้โปรดอย่าทำกับปุ้มแบบนี้” “ฉันมีสิทธิ์ลงโทษเธอตามวิธีของฉันวิโรษณา” เสียงเขาแหบกระเส่า วิโรษณาดิ้นอย่างกระสับกระส่าย ทำไมเขาไม่ลงโทษเธอด้วยการเฆี่ยนตี หรือให้อดข้าวอดน้ำ ขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันก็ได้ เขาไม่รู้หรือไงว่าทำแบบนี้ร่างกายของเธอปั่นป่วนและกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยความทรมานอันแสนวาบหวาม ลิ้นร้อนดั่งไฟนาบจุมพิตทั่วทุกอณูเนื้อของดอกไม้แสนฉ่ำหวาน ก่อนจะแทรกลิ้นชื้นเข้าไปรุกรานความอ่อนนุ่มที่นิ้วเรียวของเขาได้สัมผัสมาแล้วก่อนหน้านี้ สาวน้อยพยายามตั้งสติไม่ปล่อยการกระทำไปตามอารมณ์เร่าร้อนที่กำลังรู้สึกอยู่ แต่ลิ้นอุ่นจัดของคนแสนชำนาญก็แทรกลึกเข้าไปในความอ่อนนุ่มกลางกายด้วยจังหวะอันร้ายกาจอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยอารมณ์ร้อนแรง มือเล็กจิกลงบนที่นอนและขยุ้มจนยับย่นเพื่อระบายความซ่านสยิวที่กำลังโรมรันกายสาวอย่างหน่วงหนัก ร่างบางกระตุกไหว คิ้วสวยขมวดนิ่วด้วยอารมณ์สะท้านซ่าน หลงใหลไปกับสัมผัสของเขาจนเผลอยกสะโพกขยับไปมาเบาๆ ปลายลิ้นหนาลากถูไถขึ้นลงตามกลีบกุหลาบแสนสวยที่เปียกชุ่มไปด้วยความฉ่ำหวาน สองขาเรียวสั่นระริกๆ เมื่อชายหนุ่มเริ่มออกแรงกดปลายลิ้นแตะต้องแรงขึ้น
วิวาห์รอง

วิวาห์รอง

 มหาเศรษฐี
5.0
เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับว่าที่เจ้าบ่าวในคืนแต่งงาน ทำให้พรรษรดาต้องเข้าพิธีกับน้องชายของเจ้าบ่าวแทน แม้วิวาห์ครั้งนี้จะเป็นเพียงวิวาห์สมมติในความรู้สึกของเขาและเธอ หากทว่าความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้ข้างในนั้นต่างหากที่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เธอจะกล้าบอกความในได้อย่างไร ว่าแท้จริงแล้วผู้ชายที่เธอมีใจใฝ่ปองและอยากแต่งงานด้วยจริงๆ ก็คือเขา ในเมื่อผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าสามี เอาแต่เฉยเมยเย็นชาใส่ ซ้ำยังเอ่ยปากขอหย่าอยู่หลายครั้ง พรรษรดาจะจัดการปัญหาหัวใจครั้งนี้อย่างไรดี ในเมื่อยิ่งเขาทำให้เจ็บ หัวใจไม่รักดีก็ยิ่งรักเขามากขึ้นๆ เธอควรรั้งเขาไว้ให้เป็นสามีในนามเพื่อทรมานใจกันเล่นๆ หรือว่าปล่อยเขาไปให้สมรักกับผู้หญิงอื่นตามที่เขาร้องขอ ***ตัวอย่าง*** “ฉันรักเธอพรรษรดา ฉันรักเธอ รักเธอคนเดียว” เขาสารภาพออกมาเสียงแหบห้าว นัยน์ตาหม่นมัวไปด้วยแรงรักแรงปรารถนาที่อัดแน่นอยู่ข้างใน “คุณภู...” “หัวเราะสิ หัวเราะเยาะฉัน หัวเราะไอ้ผู้ชายหน้าโง่ที่มันเป็นทาสรักของเธออย่างโงหัวไม่ขึ้นมาตลอดหลายปี หัวเราะเยาะไอ้ผู้ชายหน้าโง่ที่ตัดใจไม่ได้เสียที” คำสารภาพของเขาเหมือนระลอกคลื่นยักษ์ที่กระแทกโครมเข้าใส่หัวใจดวงน้อยของพรรษรดา เธอถึงกับร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะแบกรับความรู้สึกอันท่วมท้นนั้นไม่ไหว “ฉันมันคงน่าสมเพชมากสินะ” ร่างใหญ่ขยับตัวเหมือนจะถอดถอนออกไป แต่พรรษตวัดขารัดรอบเอวสอบไว้แน่น ทำให้เขาดำดิ่งเข้ามาฝังลึกอยู่ในช่องสาวอีกครั้ง “อย่าบังอาจลุกจากตัวพรรษ” เธอแหวใส่เขาเสียงดังลั่น ตัวสั่นเทาเพราะความรัญจวนและความเต็มตื้นในหัวใจ “พรรษรดา...” “อย่าคิดว่าจะผลักไสพรรษง่ายๆ อีก รู้มั้ยว่าพรรษรอนานแค่ไหน รู้ไหมว่าต้องเสียน้ำตาไปกี่ครั้งเมื่อคิดว่าตัวเองรักคุณภูข้างเดียว อย่ามาบอกรักพรรษ ล้อเล่นกับหัวใจพรรษแล้วหนีไปง่ายๆ อีก พรรษไม่ยอมอีกแล้ว คราวนี้พรรษจะตามรังควานไปตลอดชีวิตเลย อย่าหวังว่าจะได้มีโอกาสมีความสุขกับผู้หญิงคนไหน อย่าหวังว่าจะได้บอกรักใครอีก เพราะคำว่ารักของคุณภูจะเป็นของพรรษคนเดียวตลอดไป”
เมียแทนชัง

เมียแทนชัง

 มหาเศรษฐี
5.0
ในเมื่อเธอเป็นเมียที่ได้มาจากการทรยศ ความรู้สึกเดียวที่เธอจะได้รับจากเขาก็มีแค่ ความชัง เท่านั้น อย่างหวังว่า เขาจะเลิกชัง อย่าหวังว่า เขาเหลียวแล อย่าหวังว่า จะได้แม้แต่เศษเสี้ยวความรักของเขา นภัทรบอกตัวเองเช่นนั้น อย่างหนักแน่นอยู่เสมอ แต่ความเกลียดชังโกรธแค้นของเขามันน้อยลงตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือเป็นเพราะนัยน์ตาเศร้าๆ ซื่อๆ ของเด็กคนนั้น ที่มันค่อยๆ เขย่าความเย็นชาในหัวใจเขา ให้กลายเป็นความรู้สึกอื่น
เกลียวสวาทซาตาน

เกลียวสวาทซาตาน

 มหาเศรษฐี
5.0
คยไหม...ยิ่งต่อต้านใครสักคน แต่กลับยิ่งโหยหา เคยไหม...ยิ่งผลักไสใครสักคนให้ออกห่าง ก็ยิ่งเหมือนผูกพันหัวใจไว้กับเขา เคยไหม...ที่อยากวิ่งหนีหัวใจตัวเอง แต่หนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้น
ทัณฑ์สายน้ำผึ้ง

ทัณฑ์สายน้ำผึ้ง

 มหาเศรษฐี
5.0
เธอมานอนอยู่บนเตียงของเขาในคืนนั้น จงใจให้เขาขโมยความสาวของเธอ และจากนั้นก็ฉกเอาหัวใจของเขาไปครอง แม่หัวขโมย...เธอจะต้องถูกเขาลงทัณฑ์ด้วยความเร่าร้อน เตรียมตัวไว้ให้ดีเถอะหนูน้อย
สามีร้อนเสน่หา

สามีร้อนเสน่หา

 มหาเศรษฐี
5.0
แมทธิว ไครช์ตัน มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อตามตื้อเด็กสาวกะโปโลอย่าง ชญาดา มานานเกือบสามปี แต่ให้ตายเถอะแม่คุณกลับเล่นตัวเหลือหลาย ก็ในเมื่อเขาทั้งหล่อ รวย และนิสัยเกือบดี แล้วแม่คุณจะอยากไปหาผู้ชายที่วิเศษกว่านี้ได้จากที่ไหนอีก แต่เอาเถอะในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่รู้จักฟัง พ่อค้าความตายอย่างแมทธิวก็เลยแปลงกายเป็นจอมมารแสนร้ายพร่าผลาญพรหมจรรย์ของผู้หญิงที่ชอบเล่นตัวมันเสียเลย อยากจะรู้นักว่าไอ้ที่หวงๆ นั่นน่ะมันจะดีเลิศสักแค่ไหน อา...เมื่อชิมแล้วเธอช่างแสนวิเศษสมกับการรอคอยเสียจริง เพราะฉะนั้นชญาดาจึงมีแค่สองทางเลือกเท่านั้น คือหนึ่งยอมตกลงแต่งงานกับเขา สองต้องส่งส่วยให้กับไอ้คนหลงตัวเองอย่างแมทธิว ไครซ์ตัน ไม่ให้ขาด และอย่าได้เผลอชายตามองผู้ชายคนไหนเชียว ไม่อย่างนั้นพ่อจะถล่มด้วยอาวุธสงครามไม่ยั้ง! “อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหมเล่า ฉันไม่ชอบคนแก่ เข้าใจไหม” “ผมยังไม่แก่แค่สามสิบสาม” “แต่ห่างกับฉันเป็นรอบ ฉันไม่สนคุณหรอก” “ลองเมกเลิฟกันสักยกไหมล่ะ ไอ้ที่ร้องปาวๆ ว่าไม่สนคนแก่น่ะ กลัวแต่จะกลืนน้ำลายตัวเองไม่ทัน” “คนอย่างฉันคำไหนคำนั้น ไม่เคยคิดจะกลืนน้ำลายตัวเอง” “ถ้าอย่างนั้นมากลืนน้ำลายของผมดูไหม รับรองว่าซาบซ่านกว่ากลืนน้ำลายตัวเองแน่ๆ” “คนบ้า หน้าทน โรคจิต!” “ถ้าคนอยากมีเซ็กส์เป็นโรคจิต ทั้งโลกนี้ก็คงจะมีแต่โรคจิตทั้งนั้นนั่นล่ะพรีม” แมทธิวยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เขาทำท่าเหมือนจะประกบปากลงที่ปากนุ่มของเธอ รีบร้องห้ามเสียงหลง “ไม่เอานะ” “ยังไม่คิดจะ ‘เอา’ แค่จะจูบ” “โอ๊ย! ฉันไม่ไหวแล้วนะ!” เธอร้องออกมาอย่างเหลืออด ไม่รู้จะทำยังไงกับความยียวนของเจ้าพ่อค้าความตายดี “ยังไม่ใช่เวลาร้องประโยคนี้ ส่วนใหญ่ประโยคนี้เขาร้องเวลาใกล้จะ ‘ถึง’” “คุณแมทธิว!” “เรียกว่า ‘ผัว’ น่าจะฟังรื่นหูกว่านะ”
วิวาห์หวามสวาท

วิวาห์หวามสวาท

 มหาเศรษฐี
3.5
ไม่น่าเชื่อว่าแค่จูบเดียวจะทำให้เขาอยากได้เธอจนคลุ้มคลั่ง สัญชาตญาณบางอย่างบอกว่าเธอจะเข้ากับเขาได้ดีมากแค่ไหน มันเป็นความปรารถนาอยากสอนผู้หญิงที่เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ให้กลายเป็นไฟแสนเร่าร้อน ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันและรุนแรงทันทีที่ริมฝีปากของเขาประกบลงบนเรียวปากนุ่ม เขาอยากได้เธอแต่ไม่อยากแต่งงานซึ่ง เอเดน แทลลีย์ รู้ดีว่าแม่ของเขาไม่มีทางยอมให้ทำเล่นๆ กับ รดาดาว เป็นแน่ ดังนั้นเขาจึงต้องใช้เสน่ห์อันแสนร้ายและชั้นเชิงของเพลย์บอยตัวพ่อ ‘หลอกล่อ’ เหยื่อสาวไร้เดียงสาเพื่อให้ตัวเองสมดังปรารถนา แต่ทำไปทำมากลายเป็นว่าเขากลับต้องติดบ่วงเสียเอง วิวาห์ครั้งนี้จึงกลายเป็นวิวาห์แสนหวาม! “ไม่คิดว่าตัวเองนุ่มนิ่มไปเหรอสำหรับผู้ชายอย่างผม” “นิ่มคิดว่านิ่มน่าจะเป็นภรรยาที่ดีของคุณได้ค่ะ” “ในทุกๆ เรื่อง แม้แต่เรื่องเซ็กส์ใช่ไหม” คำถามของเขาตรงไปตรงมาทำเอาสาวน้อยหน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอาย แต่ก็แข็งใจตอบออกมาเพราะไม่อยากถูกหัวเราะเยาะ “เอ่อ...ค่ะ” “มั่นใจขนาดนั้นเชียว” “มะ...มั่นใจค่ะ...” ตอบว่ามั่นใจแต่น้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยอาการอึกอัก “ถ้าอย่างนั้นผมขอพิสูจน์หน่อย” จบคำใบหน้าหล่อเหลาก็ฉกวูบลงมาอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากกระด้างประกบลงบนปากสีระเรื่อ ใช้ความช่ำชองบดคลึงบีบบังคับให้เธอเผยอกลีบปากออกจากกัน แล้วสอดลิ้นอุ่นซ่านล่วงล้ำเข้าไปควานหาความฉ่ำหวานในโพรงปากนุ่มชื้นด้วยลีลาแสนเจนจัด สมองของรดาดาวหมุนเคว้ง เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกเหมือนจะเป็นลมจนต้องใช้มือจับยึดต้นแขนแกร่งเอาไว้ จูบของเขาทั้งเซ็กซี่และร้อนแรงเหมือนชื่อเอเดนที่แปลว่า...เร่าร้อน ไม่มีผิด
อนุรดี-เตชินท์

อนุรดี-เตชินท์

 โรแมนติก
3.5
น้ำมันกับไฟไม่ควรอยู่ใกล้กันฉันท์ใด หนุ่มสาวที่มีใจปฏิพัทธ์ต่อกัน ก็ไม่ควรอยู่ใกล้กันก่อนเวลาอันควรฉันท์นั้น แม้รู้ว่าความใกล้ชิด คือเชื้อเพลิงชั้นดีที่จะจุดให้ไฟแห่งความปรารถนาลุกโชน แต่น้อยคู่นักที่จะทำตัวทำใจให้อยู่ห่างกันได้ แล้วน้องสาวเพื่อนกับพี่ชายข้างบ้านอย่างอนุรดีกับเตชินท์เล่า จะสามารถข้ามผ่านและต้านทานไฟปรารถนาอันสุดเย้ายวนไปได้ ก่อนจะถึงเวลาที่ถูกที่ควรหรือไม่ ในเมื่อพออยู่ใกล้กันทีไร ทั้งสองก็ไม่ต่างอะไรกับแม่เหล็กต่างขั้ว ที่ถูกดึงดูดเข้าหากันด้วยแรงอันมหาศาลร้อนแรง พี่เตจ้องจะกด หนูดีก็เหมือนจะเปิดโอกาสให้กดเสียด้วยสิ! ******************************************************* “เอาละหนูดี พี่ขี้เกียจอธิบายแล้ว พี่ถามคำเดียวตกลงหนูดีจะคืนดีกับพี่หรือเปล่า ถ้าหนูดียังไม่ยอมดีด้วยหรือพูดกันไม่รู้เรื่องอยู่แบบนี้ พี่จะได้ปล้ำทำเมียให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลย” เตชินท์ทำท่าเหมือนเหนื่อยใจกับเธอเต็มที แต่กับเด็กที่พูดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเข้าใจ เขาอาจต้องใช้วิธีนี้ “ก็ลองสิ หนูดีจะฟ้องพ่อกับแม่ คราวนี้หนูดีไม่ได้ขู่แต่หนูดีเอาจริง” อนุรดีเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย เพราะไม่ชอบที่เขาขู่แบบนั้น “พี่น่ะอยากให้หนูดีเอาจริงมาก ฟ้องเลยนะ รีบๆ ฟ้องเลยยิ่งดี ผู้ใหญ่จะได้จับพี่กับหนูดีแต่งกันเสียเลย พี่เองก็ขี้เกียจรอ ขี้เกียจเล่นเจ้าล่อเอาเถิดกับหนูดีแล้วเหมือนกัน” “จะมาอยากแต่งกับหนูดีทำไม” “ถามโง่ๆ ก็เพราะรักไง” คนบ้า...ทั้งด่าทั้งบอกรักไปพร้อมกัน ผู้หญิงที่ไหนเขาจะปลื้ม “มีคนอยากแต่งด้วยเยอะแยะ ไปขอเขาสิ” “พี่ไม่อยากได้ใครเป็นเมียนี่ อยากได้หนูดีเป็นเมียคนเดียว ดังนั้นถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็อย่ามาไล่พี่ไปหาคนอื่นอีก” “แล้วไอ้ที่พี่เตได้ๆ มาแบบนับคนไม่ถ้วนก่อนหน้านั้นล่ะ” เพราะความโกรธ เพราะความงอน เพราะทิฐิแท้ๆ ทำให้อนุรดีกลายเป็นคนพูดเสียงแข็ง น้ำเสียงอ่อนหวานไพเราะที่มักมีหางเสียงเสมอ ตอนนี้ไม่หลงเหลือสำหรับเตชินท์เสียแล้ว “พี่ยอมรับว่าเมื่อก่อนพี่รักสนุก มักง่าย มักมาก ชอบเซ็กซ์ตามประสาผู้ชายเลวๆ เวลาเห็นผู้หญิงสวยๆ ที่เขาเต็มใจให้เอาพี่ก็เอา แต่ใครจะไปคิดว่าวันหนึ่งพี่จะมาตกหลุมรักน้องสาวข้างบ้านที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กอย่างหนูดีล่ะ ถ้าพี่รู้ล่วงหน้า พี่คงจะเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้หนูดีคนเดียวแล้วละ” เขาพ่นวาจาที่ค่อนข้างหยาบคายออกมาอย่างหงุดหงิด ทำอนุรดีแก้มร้อนผ่าวเพราะแม้จะได้ยินเพื่อนๆ พูดกันค่อนข้างบ่อย แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาพูดกับตัวเองแบบนี้ “หนูดีไม่อยากได้พรหมจรรย์ของพี่เต” “แต่พี่อยากได้พรหมจรรย์ของหนูดี และไม่ใช่แค่พรหมจรรย์ที่พี่อยากได้ พี่อยากได้ทั้งตัว อยากได้ทั้งหัวใจของหนูดีด้วย”
ตระการตา-อชิระ

ตระการตา-อชิระ

 นิยายสั้น
5.0
รักแรกอยากลืม แต่ช่างยากลืม หัวใจของตระการตาจะเข้มแข็งแค่ไหน เมื่อคนเคยรักที่เคยทำให้ทั้งเจ็บทั้งอายกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง ................................................................................................................. “ปล่อยนะพี่ปีย์ มามัดมือตวงทำไม” ตระการตาต่อว่าเสียงหอบๆ ใจเต้นแรงระทึก เธอไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร แต่ที่รู้แน่ๆ คือเธอไม่ได้นึกกลัว เพียงแต่ตื่นเต้นแปลกๆ กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเท่านั้นเอง “ทำไมเหรอตวง ไม่ดีเหรอ พิเศษดีออก แบบนี้ไม่เหมือนใครดี เอากันแบบซาดิสม์ๆ ไงล่ะ” ตอบพลางจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก จนเหลือแต่ร่างใหญ่เปลือยเปล่าที่น่ามองไปทุกสัดส่วน เล่นเอาหัวใจของตระการตาเต้นแรงโลด จนแทบทะลุออกมานอกออก กระนั้นเธอก็ยังมีแต่ใจจะโต้เถียงกับเขาอยู่ “แต่ตวงไม่อยากได้ความพิเศษแบบนี้ พี่ปีย์เก็บไว้ทำกับคนอื่นเถอะ” “คนอื่นก็ทำแบบอื่น แต่กับตวงพี่จะทำแบบนี้” “คนเถื่อน ไอ้คนโรคจิต ไอ้พี่ปีย์บ้า” “นั่นแหละ จำไว้ให้ดีก็แล้วกัน ว่าครั้งหนึ่งตวงเคยเอากับไอ้โรคจิต”
เจ้าสาวพร่างฝน

เจ้าสาวพร่างฝน

 มหาเศรษฐี
5.0
เมสัน แมคไบรด์ บุรุษที่นั่งบนหลังม้าอยู่เป็นเนืองนิตย์ เจ้าของอาณาจักร อันกว้างใหญ่ไฟศาล ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเขาดุดัน เฉียบขาด และโมโหร้ายแค่ไหน คำสั่งของเขาคือประกาศิต ของๆ เขาไม่เคยมีใครกล้าแตะต้อง อาณาจักรส่วนตัวซึ่่งเป็นเขตหวงห้ามก็ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าล่วงล้ำ และแม้เสน่ห์ของเขาจะเหลือร้ายชนิดแม้ไม่ต้องออกแรงกระดิกนิ้วด้วยซ้ำ ก็มีสาวงามพร้อมจะพลีกายให้ แต่ผู้ชายอย่างเมสันกลับเลือกผู้หญิงที่จะขึ้นเตียงด้วย แต่แล้ว...กฎเหล็กทุกอย่างนั้นก็กลับถูกทำลายลงอย่างง่ายดายด้วยน้ำมือของ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เป็นแค่กาฝากใต้ชายคา ‘ละอองฝน’ กล้ามากที่แอบเอา ม้าตัวโปรดของเขาไปขี่เล่นตามอำเภอใจ ซ้ำร้ายต่อมาไม่นาน แม่สาวน้อยกาฝากไร้เดียงสายังบังอาจทำให้เขามีสภาพไม่ต่างจากม้าหนุ่ม ที่พร้อมจะให้เธอควบขี่ได้ตามความพอใจ เมสันจึงต้องสั่งสอนแม่ตัวดีให้รู้ว่า อย่าริอ่านมาลองดีกับผู้ชายอย่างเขา! “ได้โปรดเถอะนะคะคุณเมสัน...พอเถอะนะคะ” “ยังหรอกละอองฝน ยังไม่พอ ฉันยังต้องลงโทษเธออีก” ใบหน้าหล่อเหลาเงยหน้าขึ้นพูดกับเธอท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา และนั่นก็พอทำให้ละอองฝนได้มีเวลาพักหายใจหายคอบ้าง ไม่อย่างนั้นเธออาจจะขาดใจตายกับการลงโทษที่แสนป่าเถื่อนวาบหวามของเขาก็เป็นได้ “แต่ดิฉันหายมานานแล้ว ป้าแอนนาคงจะ...” ร่างกำยำหยัดกายขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วกดนิ้วลงบนเรียวปากอิ่มที่บวมน้อยๆ จากแรงจุมพิตของเขา “ลืมคนอื่นไปซะ! แล้วคิดถึงแต่ฉัน”
มิปองรัก

มิปองรัก

 โรแมนติก
5.0
แม้คนส่วนใหญ่จะคิดว่า ผู้ชายวัยสี่สิบกว่าๆ อาจจะดูแก่เกินไปสำหรับผู้หญิงที่อายุเพิ่งจะยี่สิบสอง ทว่านั่นไม่ใช่ความคิดของปอไหมอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ใช่สำหรับผู้ชายที่สายตาของเขามีแต่ความไม่ไว้วางใจในตัวเธอ สำหรับเขาแล้ว เธอคือเด็กแก่แดดปากกล้า แต่เขากลับโอบกอดร้อยรัดและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อน แล้วปอไหมจะทำอย่างไรกับหัวใจของตัวเองดีเล่ากับความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เธอไม่เคยเห็นว่าเขาแก่ หน้ำซ้ำยังเต็มไปด้วยแรงดึงดูดและชอบทำให้เธอหัวใจเต้นแรงเล่นอยู่บ่อยๆ แต่สำหรับเขาล่ะ…เธอเด็กและนิสัยแย่เกินไปหรือเปล่า แล้วไหนจะสถานะอันหมิ่นเหม่ระหว่างเธอและเขาที่คนรอบข้างอาจมองว่าไม่เหมาะสม หรือเธอควรพาตัวเองออกไปให้ห่าง แต่มันช่างยากเหลือเกิน ในเมื่อหัวใจก่อเกิดความรู้สึกที่เรียกว่า ‘รัก’ ไปแล้ว ร่างสูงเดินนำมานั่งลงบนเตียง หัวใจของปอไหมยิ่งเต้นแรงมากกว่าเดิม เมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้จนเกือบชิดและจับคางมนของเธอให้หันไปสบตา “ฉันต้องใช้ถุงยางหรือเปล่า” ราชันย์ถามทั้งๆ ที่ปกติเวลามีอะไรกับผู้หญิงเขาก็ป้องกันทุกครั้ง ทว่ากับเด็กสาวคนนี้เขาเกิดอยากจะฉีกกฏของตัวเองขึ้นมาดื้อๆ แม้รู้ดีว่าเธอไม่ได้สะอาดสะอ้านอะไร “ไม่ต้องหรอกค่ะ ปอมียาคุม” ปอไหมพูดราวกับพวกมืออาชีพที่พกพายาเม็ดเล็กๆ เหล่านั้นเป็นประจำ แต่เธอไม่ได้มียาตัวนี้เหมือนผู้หญิงเหล่านั้น เธอใช้มันควบคุมฮอร์โมนตามที่หมอสั่งเท่านั้น แต่ในยามนี้มันกลับช่วยให้เธอไม่ต้องวิตกกังวล และพูดตอบโต้ผู้ชายตรงหน้าได้อย่างคล่องปาก “ลืมไปว่ามืออาชีพ งั้นเราเริ่มกันเลยเป็นไง จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” จบคำวงแขนแกร่งก็ตวัดกอดคอดและประกบจูบริมฝีปากอิ่มสีชมพูอ่อนของเธอทันที หญิงสาวที่ริเล่นกับไฟนิ่งงันและตัวแข็งไปครู่หนึ่ง ถึงนี่จะไม่ใช่จูบครั้งแรกและเคยจูบกับเขามาแล้ว แต่จูบของเขามันทำให้ร่างกายของเธอตื่นเร้าไปหมด “เผยอปากออกสิปอไหม อย่ามัวแต่เล่นตัว ถ้าอยากได้เงินเพิ่มเดี๋ยวฉันจ่ายให้ทีหลัง” “ปอไม่ได้จะ...” เธอกำลังจะบอกว่าไม่ได้เล่นตัวและไม่ได้อยากได้ค่าตัวเพิ่ม แต่ราชันย์ไม่ได้สนจะฟัง เพราะเขาฉวยโอกาสนั้นประกบปากลงใหม่และฉกลิ้นเข้าไปในโพรงนุ่มชื้นทันที
วงวารพานรัก(กันต์xแพรววดี)

วงวารพานรัก(กันต์xแพรววดี)

 นิยายสั้น
5.0
แพรววดีถูกคนที่ได้ชื่อว่าญาติคุกคามในคืนหนึ่ง และผลของการคุกคามในคืนนั้น ก็นำมาซึ่งความลับที่ไม่อาจรู้ว่ามันจะเปลี่ยนเป็นความรักได้หรือไม่ หรือเธอจะเป็นได้แค่ตัวคั่นเวลาเพียงเพื่อรอให้เขาเขี่ยทิ้งเท่านั้น
เผลอรัก(ฅนเถื่อน)

เผลอรัก(ฅนเถื่อน)

 มหาเศรษฐี
5.0
คนที่ผยองตัวอยู่เสมออย่างนายหัวสิงห์ ไม่เคยยอมให้ใครมากระตุกหนวดได้ง่ายๆ แม้แต่ดอกไม้ช่อเดียว ที่คนบังอาจมาเด็ดให้หลุดจากต้นในอาณาเขตของเขา คนเด็ดก็ต้องชดใช้ด้วยสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตสาว เธอจะต้องคลั่ง เธอจะต้องหิว เธอจะต้องลุ่มหลงในรสสวาทของเขาตลอดเวลา เธอจะต้องเรียกร้อง ครางคร่ำ และอ้อนวอนให้เขาปรนป้อนให้ แต่เขาจะให้ก็ต่อเมื่อ เขามีความปรารถนาเท่านั้น นั่นคือบทลงโทษที่นายหัวสิงห์ตั้งใจจะมอบให้กับเด็กสาวขี้ขโมย เพราะนอกจากเธอจะย่องเข้ามาเด็ดดอกไม้ของเขาไปแล้ว เธอยังมาเด็ดหัวใจของเขาติดมือไปด้วย
วงวารพานรัก 2 (พิชญะxกนิษฐา)

วงวารพานรัก 2 (พิชญะxกนิษฐา)

 โรแมนติก
5.0
วงวารพานรัก (พิชยะxกนิษฐา) เธอถูกหลานชายคู่หมั้นตราหน้า หยาบหยาม และล่อลวง เขามันเลว แต่เธอยิ่งเลวกว่าเมื่อเผลอนอกใจคู่หมั้น เพียงเพราะเขาบอกว่าเธอเองก็ชื่นชอบ ‘ห้องแดง’ เหมือนกันกับเขา กนิษฐาพยายามพาตัวเองออกห่าง แต่พิชญะร้อนแรงเหลือเกิน เขาเหมือนห้องแดงเคลื่อนที่ ที่แค่เข้าใกล้ก็พร้อมจะทำให้เธอกระโจนเข้าไปติดบ่วงสิ่งที่เขาเรียกว่า ‘รสนิยม’
วงวานพานรัก

วงวานพานรัก

 นิยายสั้น
5.0
(พิกานxกานต์ระพี) เมื่อว่าที่อาเขยคิดไม่ซื่อกับหลานสาวของคู่หมั้น เรื่องต้องห้ามจึงเกิดขึ้น
ตะวันพ่ายจันทร์

ตะวันพ่ายจันทร์

 โรแมนติก
5.0
เพราะถูกยัดเยียดให้เป็นแพะรับบาป จันทริกาจึงได้รับการลงทัณฑ์อันสุดโหดร้ายจากผู้ชายที่เคยเป็นดั่งแสงตะวันในชีวิต จันทริกา : ชีวิตของเธอไม่ได้สวยเด่นเฉิดฉายประดับนภาในยามรัติกาลประดุจชื่อแต่อย่างใด ตรงกันข้ามพระจันทร์ดวงนี้กลับมีแต่ความหมองหม่นและหนาวเหน็บ กระทั่งมีแสงตะวันอันอบอุ่นสาดแสงมาพบความงดงามของเธอ แต่ไม่นานตะวันดวงนั้นก็กลับกลายเป็นความโหดร้ายของชีวิต รังสิมันต์ : เขาคงไม่โหดร้ายเท่านี้ ถ้าคนที่ทำลายลูกและเมียของเขา จะไม่ใช่เด็กสาวที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น
เมีย(ไม่)พลอยโจน

เมีย(ไม่)พลอยโจน

 โรแมนติก
5.0
ใครๆ ต่างก็คิดว่าผู้หญิงที่ถูกเจ้าบ่าวปฏิเสธในวันแต่งงานช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารสุดๆ แต่ไม่ใช่สำหรับปราณต์แน่ๆ เขารู้ดีว่านัสรินไม่ได้ตกกะไดพลอยโจนมาแต่งงานกับเขา แต่เธอกับน้องชายของเขาร่วมมือกันจงใจมัดมือเขาชกต่างหาก เพราะฉะนั้นก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขกับการแต่งงานจอมปลอมนี่เลย ในเมื่อหน้าซื่อแต่มากเล่ห์นัก ผู้ชายที่แสนดีอย่างเขาก็พร้อมจะกลายร่างเป็นซาตานเช่นกัน ร่างเล็กก้าวได้ไม่ถึงก้าว มือแข็งแรงของปราณต์ของยื่นไปตะปบที่ต้นแขน กระชากร่างให้เธอหมุนตัวกลับมาหา “คุณปราณต์!” นัสรินอุทานออกมาอย่างตกใจต่อการกระทำของเขา “เรายังคุยกันไม่จบ ผมไม่ชอบให้ใครเดินหนี” “คุณปราณต์ยังต้องการอะไรจากนัสอีกคะ เราสองคนยังต้องมีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกนอกจากเรื่องหย่า” “มีสิ ก็เรื่องตำแหน่งแม่หม้ายป้ายแดงของคุณไง” “คุณปราณต์จะต้องเดือดร้อนอะไรคะ นัสรับได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก” “ผมไม่ได้ห่วง ผมแค่อยากทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบ” “หมายความว่ายังไงคะ” “ง่ายๆ ผมก็จะทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบน่ะสินัสริน หย่ากับผัวทั้งที่ยังซิงอยู่ แล้วมันจะเป็นแม่หม้ายตัวจริงได้ยังไง”
เมียคืนแรม

เมียคืนแรม

 โรแมนติก
5.0
มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง สำหรับธราลินแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์ เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม
ซาตานตีตราแค้น

ซาตานตีตราแค้น

 โรแมนติก
5.0
เมื่อ ‘เจ้าสาวตัวจริง’ คิดคดไม่รักษาสัญญาที่เคยให้กันไว้ ด้วยการส่ง ‘เจ้าสาวตัวปลอม’ มาเป็นตัวตายตัวแทน คนไม่โง่และไม่เคยยอมให้ใครลบคมง่ายๆ อย่าง ‘อัทธ์ อัฐเสนา’ จึงต้องดัดสันดานคนขี้โกงให้หลาบจำ ในเมื่อรังเกียจและเจ้าเล่ห์กันนักก็เอา ‘ความแค้น’ ไปแทน ‘หัวใจ’ แล้วกัน >>อัทธ์ อัฐเสนา<< ผู้ชายไทยวัย ๓๒ ชื่อไทยแท้ แต่สายเลือดของเขามีเลือดของแม่ชาวเวเนซุเอลาปนอยู่ครึ่งหนึ่ง เขาไม่เคยยอมเสียเปรียบใคร เมื่อรู้ว่าลูกน้องของพ่อคิดคดโกงแล้วเชิดเงินหนีไปอย่างลอยนวล เขาจึงไล่ล่าและจับทำสัญญาชดใช้หนี้พร้อมกับจ่ายดอกเบี้ย เพื่อแลกกับการไม่ลากเข้าคุก แต่ลูกสาวคนโกงกลับตอบแทนความใจดีของเขาด้วยการหลอกลวง >>มัดไหม<< เด็กสาววัย ๑๙ กำลังจะได้เข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย แต่ผู้เป็นบิดากลับมาด่วนจากไป พร้อมกับทิ้งภาระอันแสนหนักอึ้งไว้ให้เด็กกำพร้าตัวเล็กๆ ต้องเผชิญ เมื่อหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ มัดไหมจำต้องใช้วิธี 'หลอกลวง' ผู้เป็นเจ้าหนี้และว่าที่เจ้าบ่าว ด้วยการส่งตัวพี่สาวคนสนิทไปทำหน้าที่แทน โดยไม่รู้เลยว่าผลของการกระทำครั้งนั้นจะทำให้ชีวิตของตัวเองตกที่นั่งลำบากยิ่งกว่าเดิม >>เสาวรส<< น้ำตาและเสียงสะอื้นอันบาดใจของ คนที่รักเหมือนน้องสาว ทำให้หล่อนต้องเสียสละตัวเองเพื่อตอบแทนบุญคุณของครอบครัวมัดไหม โดยการมารับบทบาทเจ้าสาวตัวปลอมของอัทธ์ แต่เขาไม่ได้เป็นปิศาจร้ายอย่างที่คิด เสน่ห์ของเขาสั่นคลอนหัวใจของหล่อน ยิ่งใกล้ก็ยิ่งหวั่นไหว แต่จะทำเช่นไร ในเมื่อรู้ตัวเองดีว่าไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริงของเขา >>ธีระ<< เขาเติบโตมาภายใต้ร่มเงาของอัทธ์ อัทธ์เป็นทั้งพี่ชายและผู้มีพระคุณ แต่เขากลับรักคนที่ไม่ควรรักซึ่งอยู่ใกล้เกินเอื้อม สาวน้อยยกมือขึ้นกอดอกและทอดสายตาขึ้นมองท้องฟ้าในคืนเดือนแรมอย่างหนาวเหน็บเช่นเดียวกับคืนที่ได้รู้ว่าเสาวรสกับอัทธ์กำลังจะแต่งงานกัน หล่อนพยายามปล่อยตัวปล่อยใจและสลัดทิ้งความเศร้าสร้อยออกไปจากหัวใจ ทว่ามันก็ไม่สำเร็จเลยแม้แต่เสี้ยววินาที หัวใจดวงน้อยวูบโหวง เจ็บในอกลึกๆ ขอบตาร้อนผ่าว และน้ำใสๆ ในนั้นก็กำลังจะกลั่นออกมา หากว่าไม่มีอ้อมแขนของใครคนหนึ่งสอดมาจากด้านหลังพร้อมๆ กับที่สัมผัสอุ่นๆ ที่กดลงบนซอกคอของหล่อน “อยู่นี่เองตามหาซะทั่วเลย” เสียงทุ้มคุ้นหูรำพึงขึ้นที่ข้างหูพร้อมด้วยสัมผัสหยอกเย้าคลอเคลียที่เริ่มจะหนักขึ้นๆ “ปล่อยค่ะคุณอัทธ์” “ไม่ปล่อย...ฉันคิดถึงเธอจะตายอยู่แล้ว รู้หรือเปล่ามัดไหม” “คุณไม่ควรทำแบบนี้นะคะ พรุ่งนี้คุณก็จะแต่งงานกับพี่รสแล้ว มัดไม่อยากให้พี่รสเสียใจ” “แล้วเธอล่ะ ไม่เสียใจสักนิดเลยเหรอที่ฉันกำลังจะแต่งงาน” “มัดยินดีต่างหากค่ะ คุณกับพี่รสเหมาะสมกันที่สุดแล้ว” มัดไหมพูดเสียงสั่นเครืออย่างหักห้ามความรู้สึกตัวเองไม่อยู่ ก่อนที่น้ำตาที่กลั้นเอาไว้จะไหลเป็นทางออกมาเป็นทาง “เธอเป็นอะไรหือ...” อัทธ์ถามด้วยเสียงงอนง้อ ห่วงหา ก่อนจะจับไหล่บางหมุนให้หล่อนหันมาเผชิญหน้า แม้จะมืดสลัวแต่เขาก็เห็นว่าหล่อนกำลังร้องไห้ นิ้วเรียวจึงเกลี่ยน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน “มัดเปล่าค่ะ” “เปล่าอะไร เห็นอยู่ว่าร้องไห้ขี้แย” เสียงทุ้มเอ่ยกระเซ้า นั่นยิ่งทำให้น้ำตาของมัดไหมไหลออกมามากกว่าเดิม หล่อนไม่อยากให้เขาอ่อนโยน ไม่อยากให้เขาทำตัวสนิทสนม เพราะแค่นี้หล่อนก็ตัดใจยากมากอยู่แล้ว “ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้กับมัด” “ฉันรู้ว่าเธอเสียใจ แต่จะเป็นไรไปมัดไหม ฉันก็แค่แต่งงานตามหน้าที่ ยังไงเธอก็ยังเป็นเมียฉันเหมือนเดิม” “มัดไม่ได้ต้องการอย่างนั้น” “แต่ฉันต้องการเธอมัดไหม ต้องการมาก...” น้ำเสียงนั้นฟังดูเว้าวอน ออดอ้อน เต็มไปด้วยความปรารถนา ก่อนที่เรียวปากหยักจะทาบทับลงมาปิดบนปากของหล่อน เขาบดจูบอย่างเร่าร้อน เรียกร้อง จนมัดไหมอดไม่ได้ที่จะจูบตอบเขา จุมพิตนั้นจึงเป็นจุมพิตที่เต็มไปด้วยอารมณ์โหยหา อาลัยอาวรณ์ และปรารถนากันและกันอย่างสุดซึ้ง