Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Xmaniac

หนังสือที่ตีพิมพ์ 33 เล่ม

หนังสือและนิยายทั้งหมดของXmaniac

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

สมัยใหม่
5.0
" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "
ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

โรแมนติก
5.0
โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

โรแมนติก
5.0
เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
คืนนั้น..ฉันลืมไม่ลง

คืนนั้น..ฉันลืมไม่ลง

สมัยใหม่
5.0
เมื่อหญิงสาวบริสุทธิ์ผู้อ่อนต่อโลก ตกไปอยู่ในเงื้อมมือเจ้านาย ซึ่งเป็นบุรุษผู้หล่อเหลาและจัดเจนในเชิงรัก ขณะที่เธอมียาปลุกกำหนัดเป็นตัวกระตุ้น ผสมผสานกับส่วนลึกในกายสาวที่ต้องการเขาอยู่แล้ว ความเร่าร้อนรุนแรงชนิดที่ใจและกายนารีต้องสะท้านจึงเกิดขึ้น…จนลืมไม่ลง   ตัวอย่าง : พลันนั้นไฟก็ถูกดับพรึ่บ มีเพียงไฟหรี่ดวงเล็ก ๆ ที่เปิดไว้ ดีเจเปิดเพลงสุดมันส์เร้าอารมณ์ เอริคล้วงควักมือใหญ่เข้าไปในกระโปรงฉันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดนิ้วใหญ่เข้าสู่เรือนกายสาว ขยับเขยื้อนเข้าออกรวดเร็วอย่างทำเวลา ปากร้อนขบเม้มติ่งหูแล้วห่อลิ้นเข้าไปไล้ด้านใน อีกมือบีบคลึงเต้าเต่งตึงทั้งสองข้างสลับไปมา “โอ้ว เอริคขา” ฉันครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อโดนโจมตีจากหลายจุดพร้อมกัน เอริคเอ่ยบอกฉันดัง ๆ “ที่รัก ครางดัง ๆ เลยถ้าคุณเสียว เสียงเพลงดังกว่าเสียงเราอยู่แล้ว คุณสามารถปลดปล่อยออกมาได้โดยที่ไม่ต้องกลัวใครจะมาสนใจ” เขาบอกพร้อมกับก้มลงขย้ำขบเม้มที่ต้นคอ ก่อนจะถอดถอนนิ้วออกจากร่องรักแล้วยกฉันจากตักครู่หนึ่ง สักพักเขาก็อุ้มฉันไปไว้ที่ตักเหมือนเดิม แต่มีสิ่งที่ต่างไปคือความใหญ่ยาวแข็งขึงมันผงาดง้ำอยู่ใต้ตัวฉัน! “เอริค !” ฉันเรียกชื่อเขาเพราะความตื่นกลัวที่จะมีคนมาเห็น แต่อีกใจมันก็ตื่นเต้นอยากลอง ไฟก็มืด ดนตรีก็มันส์ ทุกอย่างปลุกเร้าให้อยากรู้อยากลอง เขาถลกกระโปรงฉันขึ้นแล้วจับจ่อสิ่งนั้นเข้าที่ช่องทางรักเร่าร้อน ก่อนจะกดมันลงให้ดูดกลืนความยิ่งใหญ่ลงไปจนหมดสิ้น แล้วเขาก็ยกกระโปรงลงมาปิดไว้เหมือนเดิม “ขยับสิคะที่รัก ขยับตามจังหวะเพลง เราจะรักกันต่อหน้าผู้คน” คำพูดของเขากระตุ้นให้ฉันทั้งตื่นเต้นและเสียวซ่านจนระทดระทวยไปหมด ริมฝีปากอุ่นร้อนขบเม้มดูดดึงเล้าโลมไปทั่วต้นคอ มือใหญ่ตะโบมบีบเคล้นคลึงหน้าอกคู่อวบ ก่อนจะหมุนวนสะโพกให้ความยิ่งใหญ่เสียดสีกับร่องรักให้ยิ่งซ่านเสียว มันช่างเร่าร้อนกระทั่งแผดเผาให้กายฉันแทบหลอมละลาย “นะครับที่รัก ทำให้ผมรู้ว่าคุณรักผมแค่ไหน” เสียงทุ้มนุ่มสั่นพร่าเพราะอารมณ์เร่าร้อนเว้าวอนอยู่ข้างหู *************************************************  
ท่านประธานเจ้าขา

ท่านประธานเจ้าขา

สมัยใหม่
5.0
โปรย ไตร... ชายหนุ่มสูง ใหญ่ หล่อ รวย กล้ามเป็นมัด น่าฟัดเป็นบ้า เจ้าขา... สาวสวยอวบอัด หัวโบราณผู้รักนวลสงวนตัว เมื่อโชคชะตาเหวี่ยงทั้งคู่ให้มาเจอกันในฐานะท่านประธานกับเลขา สำหรับเขา...เธอน่าเบื่อ ทำอะไรก็ขัดหูขัดตา แถมเถียงคำไม่ตกฟาก สำหรับเธอ...เขาทั้งเจ้าเล่ห์ เพลย์บอย มือไว ร้ายกาจ ปากหมา ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน เสมือนน้ำมันกับไฟ จะฟาดฟันร้อนแรงสักเพียงใด...ไปลุ้นกัน ตัวอย่าง : คล้ายสติจะกลับมาเพียงเพราะสัมผัสสิ่งของต้องห้าม เธอทั้งดึงทั้งรั้งมันออกจนสำเร็จแล้วผลักไสเขาออก ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปหลบยังอีกฝั่งของโต๊ะทำงานเขา สองมือ ลนลานดึงบราเซียลงมาปิดทรวงสล้างทั้งสองเต้าที่ยังคงมีน้ำลายเขาเปียกชุ่ม พยายามดึงเสื้อเชิ้ตที่กระดุมขาดเพราะโดนกระชากมาปกปิด “คุณมันทุเรศ ทุเรศ !” เธอตะโกนด่าปากคอสั่น เขาแย้มยิ้มยั่วโมโห พลางจัดเก็บขีปนาวุธอันยิ่งใหญ่ไว้ในกางเกงเรียบร้อย “ทุเรศตรงไหน ผมก็แค่ล้างมือให้คุณ” “ล้างมือบ้าอะไรของคุณ” “ก็มือของคุณสัมผัสไอ้ภพไง คุณเป็นเลขาของผม เป็นผู้หญิงของผม คุณไม่มีสิทธิ์จะไปแตะต้องตัวผู้ชายคนอื่น แล้วจำใส่กะลาหัวเอาไว้ด้วยว่าถ้าคุณขืนกล้าให้ผู้ชายคนอื่นโดยเฉพาะไอ้ภพเข้าใกล้ในรัศมีหนึ่งเมตร หรือเปิดประตูให้มันเข้าไปหาอีกล่ะก็ ผมจะเอาคุณมาล้างอีก ล้างชนิดที่ถึงอกถึงใจทั้งตัวเลยล่ะ” น้ำตาของเจ้าขาไหลออกมาราวทำนบแตก เธอเกลียด เกลียดผู้ชายคนนี้เหลือเกิน ทำไมเขาจึงเอาแต่ใจ ไร้เหตุผล ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้ เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ! “ฉันขอลาออก!” เขายักไหล่ “ไปสิ อยากลาออกก็ไปเลย ไปฝ่ายบุคคลเลย” “ได้ ฉันลาออกแน่ ฉันทนคนลามกโรคจิตเอาแต่ใจอย่างคุณ ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” “เออ ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน แล้วอย่าลืมเอาเงินสิบล้านมาชดใช้ค่าเสียหายภายในไม่เกินหนึ่งเดือนตามสัญญาด้วยนะ” “คุณว่าอะไรนะ” “เงินสิบล้านไง ชดใช้ค่าเสียหาย” “ค่าเสียหายบ้าบออะไรของคุณสิบล้าน ฉันมาทำงานแค่สองอาทิตย์ บริษัทคุณมีแต่ได้กับได้ ฉันขอลาออก ไม่เอาเงินเดือนก็ได้” อีกฝ่ายยักไหล่ “ก็มันมีระบุไว้ในสัญญาที่คุณเซ็นวันแรกที่ทำงานกับผม” เธอเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ “อะไรนะ” “ไม่เชื่อก็อ่านดู” เขาเดินวนไปหยิบแฟ้มสัญญาการเข้าทำงานของเธอมาโยนโครมไปบนโต๊ะ เธอลนลานรีบหยิบมาแล้วเปิดมันออกก่อนจะพูดอย่างเกรี้ยวกราด “สัญญาของคุณมันมีตั้งเกือบยี่สิบหน้า ใครจะไปอ่านทั้งหมด แถมยังตัวเล็กขนาดนั้น แถมตอนนั้นคุณก็ยังเร่งให้ฉันเซ็น” “นั่นคือความสะเพร่าของคุณเอง โทษใครไม่ได้” เธอกวาดสายตาอ่านมันอย่างรวดเร็วจนถึงหน้าที่แปด มันมีวงเล็บอยู่ข้างท้ายแถมตัวหนังสือเล็กกว่าใครพวก รายละเอียดประมาณว่าถ้าหากพนักงานลาออกก่อนครบเวลาทดลองงานสามเดือน จะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้ทางบริษัทเป็นจำนวนเงินสิบล้านบาทในเวลาภายในหนึ่งเดือน “บ้า บ้าที่สุด สัญญาบ้าบออะไรแบบนี้ !” “สัญญาของท่านประธานไตรคนนี้แหละ” “ฉันเกลียดคุณ เกลียด !” ยิ่งเธอด่า ยิ่งโมโห เขายิ่งหัวเราะดังขึ้น ๆ ราวกับคนบ้า “เกลียดผมเข้า เกลียดให้มาก ๆ นะ สาวเฉิ่มหัวโบราณอย่างคุณน่าจะรู้นะว่ามีสุภาษิตคำพังงาได้กล่าวไว้ ว่าเกลียดอะไร ก็จะได้อย่างนั้น” “สุภาษิตคำพังเพย พังงานั่นมันชื่อจังหวัด !” แม้ว่าจะกำลังโมโห แต่ก็อดที่จะแก้ไขคำผิดให้เขาไม่ได้ เขายักไหล่ ทำหน้ายียวน “เออนั่นแหละ เกลียดอะไรได้อย่างนั้น คุณเป็นของผม และผมเป็นคนหวงของ อะไรที่เป็นของผม ไอ้หน้าหมาตัวไหนก็ห้ามแตะต้อง” เขาว่าพลางถอดเสื้อสูทที่สวมอยู่ออกแล้วโยนให้เธอ “สวมซะ ผมไม่อยากให้คนอื่นเห็นนมคุณ” แล้วหันหลังเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เธอยืนอึ้งก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง หนีไม่ได้ ลาออกก็ไม่ได้ แถมทำอะไรเขาก็รู้หมดราวกับมีหูตาทิพย์ มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของเธอนักหนาเจ้าขาเอ๋ย อีตาท่านประธานโรคจิต อีไตปลา อีหมาหวงก้าง !   *****************************************
เล่ห์ทัณฑ์รัญจวน

เล่ห์ทัณฑ์รัญจวน

โรแมนติก
5.0
โปรย เล่ห์ร้ายลึกล้ำ ร้อนเร่ารัญจวน ถลำลึกลุ่มหลง ยากนักจะถอนตัว... ++++++++++++++++++ “ มานั่งคร่อมบนหน้าผม ” แม้จะถูกปลุกเร้าจนฤทธิ์กำหนัดแล่นพล่าน แต่คำสั่งนั้นก็ทำให้เธอละล้าละลังทำตัวไม่ถูก เมื่อมัวชักช้าจึงไม่ทันใจคนเอาแต่ใจ เขาผงกศีรษะขึ้นมาเร่งเร้าอีกครั้ง “ บอกให้มาตรงนี้ไงม่านไหม ” “ แต่ว่า... มันจะไม่เหมาะนะคะ ไหมเปลือย คุณก็อายุมากกว่าไหมหลายปี แล้วถ้าไปนั่งคร่อมบนหน้าคุณมันจะ... จะบาปหรือเปล่า ” คำพูดของเธอทำให้เขาหัวเราะพรวดออกมาอย่างกลั้นไม่ได้ “ ไม่บาปหรอกน่า ทีเวลาคุณนอนอ้าแล้วผมก้มลงไปกิน ไม่เห็นคุณจะนึกถึงบาปอะไรเลย แอ่นสู้ลิ้นด้วยซ้ำ ” เธอกัดริมฝีปากอิ่มข่มความอายแล้วค่อยคืบคลานขึ้นไปหาเขาที่เอนกายลงบนเบาะรถอีกครั้ง จนกระทั่งสองขาคร่อมบนใบหน้าหล่อเหลาพอดิบพอดี “ แหวกออกสิ ” เขาสั่งเสียงสั่นพร่า “ ยะ... ยังไงคะ ” เธอตะกุกตะกักถาม เสียงสั่นเทา หน้าแดงก่ำไปหมดด้วยความกระดากอาย “ แหวกกลีบของคุณออก ผมจะได้เลียถนัดๆ ” คำพูดหลุนๆ ของเขายิ่งทำให้เธอยิ่งร้อนไปหมดทั้งหน้าทั้งตัว
ค่ำคืนนั้น

ค่ำคืนนั้น

โรแมนติก
5.0
โปรย : จากความพลาดพลั้งในคืนรวดร้าวและเหน็บหนาว จากชายแปลกหน้าที่วันไนท์แสตนด์ด้วย สู่ความเป็นเลขาของท่านประธาน จากเรื่องคืนนั้น มันจะไปจบลงที่ตรงไหน ออฟฟิศจะลุกเป็นไฟก็งานนี้ ! +++++++++++++++++++++++ “ ผมไม่อนุมัติให้ลาออก ” แพรวาหันขวับไปมองก็เจอร่างสูงใหญ่อยู่ตรงนั้น ท่านประธานติณภพ ! เธอลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้คล้ายจะเป็นการตั้งรับหรือไม่ก็ป้องกันตัวอัตโนมัติ เขาเดินเข้ามาหยิบเอกสารบนโต๊ะที่เธอพึ่งจะเขียนเสร็จขึ้นมาฉีกทิ้ง เธอเบิกตากว้างอย่างตกใจ “ ท่าน ! ” เขาจ้องเขม็งมาที่เธอ ดวงตาดุดันมันแข็งกร้าวจนทำให้ต้องก้มหลบ เลยไม่ทันเห็นว่าเขาสาวเท้ามาประชิดตัวอย่างรวดเร็ว สองแขนแข็งแรงตวัดรอบเอวของเธอแล้วดึงเข้าไปสู่แผงอกกว้างก่อนตวาดออกมา “ ได้ผมแล้วไม่คิดจะรับผิดชอบเหรอ ! ” คำพูดนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ได้อย่างดีว่าอะไรๆ ที่เธอฟุ้งซ่านมันผิดหมด เขาจำเธอได้แน่แล้ว เธอรีบยกมือตะครุบปากเขาไว้อย่างลืมตัว “ ชู่ววว จะเสียงดังทำไมคะ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน ” เสียงกระซิบกระซาบและท่าทีตื่นกลัวของเธอเรียกยิ้มร้ายจากริมฝีปากได้รูปราวกับกำลังสนุกนักหนา “ จะฟันผมแล้วทิ้งหรือไง ” “ แล้วท่านต้องการอะไรคะ ” “ รับผิดชอบผมสิ ” “ ยะ... ยังไง ” เขาโน้มตัวลงไปจรดริมฝีปากระหว่างต้นคอและใบหูขาว พ่นลมอุ่นร้อนลงตรงผิวอ่อนบางนั้นเบาๆ พลางกระซิบบอก “ เรื่องแรก เป็นเรื่องที่เร่งด่วนมากจริงๆ ” พูดพลางเลื่อนมือจากเอวไปยังสะโพกอวบใหญ่แล้วดึงเข้าหาตัว เธอรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างเป็นลิ่มลำนูนตุงกดทับลงมาบนหน้าท้อง “ คุณทำผมมีอารมณ์ คุณต้องรับผิดชอบ ”
ลุ่มหลง

ลุ่มหลง

โรแมนติก
5.0
วังวนแห่งกามราคะ หากเผลอกายถลำใจ ก็ยากนักจะถอนตัว ยิ่งอยากหยุดกลับยิ่งโหยหาลุ่มหลง เพียงสบตา ก็เปียกแฉะร้อนฉ่าไปหมดแล้ว... ++++++++++++++++ EX 1 : “ พี่อาร์มขา ” “ ขา ” “ เราควรจบแค่นี้ หยุดมัน แล้วปล่อยเรไปเถอะนะคะ ” เธอวอนขอเขาอย่างหมดท่า แต่สุ้มเสียงกระเส่าสั่นกับร่างกายที่กำลังอ่อนระทวยมันขัดกับคำพูดเหลือเกิน เธอถูกรั้งเข้าสู่อ้อมอกกว้าง และถูกเขาซุกไซ้ไปทั่วซอกคอ ดมดอม ดูดเม้ม ขณะที่มือหนึ่งล้วงเข้าใต้ชายเสื้อ อีกข้างสอดซุกลงในขอบกระโปรง “ พี่อาร์ม ได้ยินที่เรพูดไหมคะ ” “ ได้ยินค่ะ ” “ ได้ยินแล้วทำไมไม่หยุด ” “ เรอยากให้พี่หยุดจริงเหรอ ” “ จริง... จริงสิคะ ” “ ถ้าอยากให้พี่หยุดจริง มือเรคงไม่กุมเป้ากางเกงพี่แน่นขนาดนี้หรอก ” ................................... EX 2 : เธอซ่านเสียวจนหูอื้อตาลายเมื่อถูกความแข็งแกร่งโอฬารทั้งสามทะลวงลึกทั้งรูหน้า รูหลัง และโพรงปาก ลีลากระทั้นบั้นเด้าที่ไม่มีใครยอมใคร เข้าสุด ออกสุด หนักแน่น ถาโถมจนไม่ได้หายใจหายคอ ส่งเธอสู่จุดหมายปลายทางนับครั้งไม่ถ้วน ก่อนที่พวกเขาจะหลั่งในตัวเธอบ้าง เสียงคำรามลึกแหบห้าวประสานเมื่อพบกับความสุขสมอันร้อนเร่า น้ำใคร่ขาวขุ่นเอ่อล้นในทุกรูร่อง แต่ยัง พวกเขายังไม่พอ ราตรีบนรถทัวร์นี้ยังอีกยาวไกล คืนครบรอบแต่งงานทั้งที ต้องจัดของขวัญให้ภรรยาคนดีอย่างสาสม !
หนูน้อยของอาใหญ่

หนูน้อยของอาใหญ่

โรแมนติก
5.0
โปรย : เมื่อหลานสาวข้างบ้านเติบโตมาอวบอัดน่าฟัดเป็นบ้า คุณอาแสนดีอย่างเขาจะอดรนทนไหวได้แค่ไหน.. **************************************** หัวใจของเธอเต้นรัว กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ของอาใหญ่ก็เท่า ๆ นี้.. เธอหยิบมันขึ้นมาแล้วเอามาลองเลียรอบ ๆ ด้วยใจระทึก สมมุติว่ามะเขือยาวคือลำเอ็นของอาใหญ่ เลียจนถ้วนทั่ว ดูดมันเข้าไปในปากแล้วชักเข้าชักออก อา แค่นี้มันก็ทำให้เธอแฉะ.. ไม่ไหวแล้ว ! เด็กสาวรูดทั้งกางเกงนอกในลงไปที่หัวเข่า แล้วเอามะเขือยาวที่ชุ่มน้ำลายของตัวเองไปรูดที่กลางกลีบแรง ๆ ขยับไปจ่อรูน้อยที่ฉ่ำแฉะด้วยน้ำเมือกคาวสาว ก่อนดันมันจมเข้าไปในรูช้า ๆ “ อื๊อออ ” เธอครางกระเส่า รู้สึกแน่นตึงและเสียววูบในรูร่อง เธอค่อยขยับมันช้า ๆ ชักเข้าชักออก ถึงแม้มันจะเข้าไปในตัวเธอได้แค่ความยาวไม่ถึงสองนิ้วเพราะขนาดอวบใหญ่ แต่เธอก็เสียวจนหูอื้อตาลาย และคนที่แอบมองจนตาถลนยิ่งพลุ่งพล่านกว่า อาใหญ่นั่นเอง !
เลขาหน้าเตียง

เลขาหน้าเตียง

โรแมนติก
5.0
โปรย : กลางวันเธออยู่หน้าห้อง กลางคืนเธออยู่หน้าเตียง +++++++++++++++++++++++++++++ มัสยาหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมาแล้วเปิดก๊อกให้น้ำไหลลงสู่ผ้าจนชุ่ม เขาชิงดึงผ้าออกไปแล้วค่อยเช็ดซับลงบนคราบกาแฟที่กระเซ็นโดนส่วนแขนของเธอเสียเอง แต่มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มือของเขาไต่ขึ้นสูงจนมาถึงหน้าอกอวบอิ่ม มัสยารีบตะครุบมือเขาเอาไว้ “ ตรงนี้ไม่ได้เปื้อนค่ะ ” “ เปื้อนสิ มีรอยนิดหน่อย มัสไม่เห็นแต่ฉันเห็น ดูผ่านกระจกก็ได้ ” เขาหมุนตัวเธอให้ไปประจันหน้ากับกระจกโดยที่ตนเองประกบซ้อนอยู่ด้านหลังแล้วสวมกอดพลางใช้ผ้านั้นเน้นย้ำซับเช็ดหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตรงทรวงอก เช็ดไปเช็ดมากลายเป็นว่าใช้มือขยำคลึงแทน “ ฉันมันนิสัยไม่ดี ใจร้อนตลอด เลยทำกาแฟหกโดนเธอ ขอโทษนะมัส ” กล่าวคำขอโทษแต่การกระทำดูเหมือนจะไม่สำนึก เขารุกล้ำซุกซนไปเรื่อย ๆ มือหนึ่งเริ่มแกะกระดุมเชิ้ตของเธอช้า ๆ “ คุณเอกขา อย่าค่ะ ตรงนั้น... ไม่ต้อง ” เจ้าของทรวงท้วงเสียงสั่นเมื่อเขาก้มลงดูดเม้มที่ใบหูเบา ๆ “ ต้องสิ เพราะฉันต้องดูว่ามันเปื้อนไปถึงข้างในด้วยหรือเปล่า ”