Xmaniac

ผู้ชายเปื้อนฝุ่น กอดก็อุ่น ...ก็เก่ง

เมื่อหญิงสาวบริสุทธิ์ผู้อ่อนต่อโลก ตกไปอยู่ในเงื้อมมือเจ้านาย ซึ่งเป็นบุรุษผู้หล่อเหลาและจัดเจนในเชิงรัก ขณะที่เธอมียาปลุกกำหนัดเป็นตัวกระตุ้น ผสมผสานกับส่วนลึกในกายสาวที่ต้องการเขาอยู่แล้ว ความเร่าร้อนรุนแรงชนิดที่ใจและกายนารีต้องสะท้านจึงเกิดขึ้น…จนลืมไม่ลง   ตัวอย่าง : พลันนั้นไฟก็ถูกดับพรึ่บ มีเพียงไฟหรี่ดวงเล็ก ๆ ที่เปิดไว้ ดีเจเปิดเพลงสุดมันส์เร้าอารมณ์ เอริคล้วงควักมือใหญ่เข้าไปในกระโปรงฉันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดนิ้วใหญ่เข้าสู่เรือนกายสาว ขยับเขยื้อนเข้าออกรวดเร็วอย่างทำเวลา ปากร้อนขบเม้มติ่งหูแล้วห่อลิ้นเข้าไปไล้ด้านใน อีกมือบีบคลึงเต้าเต่งตึงทั้งสองข้างสลับไปมา “โอ้ว เอริคขา” ฉันครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อโดนโจมตีจากหลายจุดพร้อมกัน เอริคเอ่ยบอกฉันดัง ๆ “ที่รัก ครางดัง ๆ เลยถ้าคุณเสียว เสียงเพลงดังกว่าเสียงเราอยู่แล้ว คุณสามารถปลดปล่อยออกมาได้โดยที่ไม่ต้องกลัวใครจะมาสนใจ” เขาบอกพร้อมกับก้มลงขย้ำขบเม้มที่ต้นคอ ก่อนจะถอดถอนนิ้วออกจากร่องรักแล้วยกฉันจากตักครู่หนึ่ง สักพักเขาก็อุ้มฉันไปไว้ที่ตักเหมือนเดิม แต่มีสิ่งที่ต่างไปคือความใหญ่ยาวแข็งขึงมันผงาดง้ำอยู่ใต้ตัวฉัน! “เอริค !” ฉันเรียกชื่อเขาเพราะความตื่นกลัวที่จะมีคนมาเห็น แต่อีกใจมันก็ตื่นเต้นอยากลอง ไฟก็มืด ดนตรีก็มันส์ ทุกอย่างปลุกเร้าให้อยากรู้อยากลอง เขาถลกกระโปรงฉันขึ้นแล้วจับจ่อสิ่งนั้นเข้าที่ช่องทางรักเร่าร้อน ก่อนจะกดมันลงให้ดูดกลืนความยิ่งใหญ่ลงไปจนหมดสิ้น แล้วเขาก็ยกกระโปรงลงมาปิดไว้เหมือนเดิม “ขยับสิคะที่รัก ขยับตามจังหวะเพลง เราจะรักกันต่อหน้าผู้คน” คำพูดของเขากระตุ้นให้ฉันทั้งตื่นเต้นและเสียวซ่านจนระทดระทวยไปหมด ริมฝีปากอุ่นร้อนขบเม้มดูดดึงเล้าโลมไปทั่วต้นคอ มือใหญ่ตะโบมบีบเคล้นคลึงหน้าอกคู่อวบ ก่อนจะหมุนวนสะโพกให้ความยิ่งใหญ่เสียดสีกับร่องรักให้ยิ่งซ่านเสียว มันช่างเร่าร้อนกระทั่งแผดเผาให้กายฉันแทบหลอมละลาย “นะครับที่รัก ทำให้ผมรู้ว่าคุณรักผมแค่ไหน” เสียงทุ้มนุ่มสั่นพร่าเพราะอารมณ์เร่าร้อนเว้าวอนอยู่ข้างหู *************************************************  

สังคมภายนอกต่างรับรู้กันว่า ดุจตะวันหรือหมอซันเป็นนายแพทย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาล เป็นหนุ่มหล่อ ผู้ดิบผู้ดี ท่าทีสุขุมนุ่มลึก แต่แท้จริงแล้วเขามีด้านมืดซุกซ่อนอยู่ในภายใน เขามี ‘ ห้องขาว ’ อยู่ติดห้องนอน ใช่ เขาชอบสีขาว ชอบทุกอย่างที่ขาวสะอาดรวมไปถึงผู้หญิงด้วย... บ่อยครั้งที่เขาจะซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์สะอาดมาไว้รองรับความใคร่ของตัวเองด้วยราคาแพงลิบลิ่ว แน่นอนว่าพวกเธอต้องยินยอมพร้อมใจ ไม่ได้เกิดจากการบังคับแต่อย่างใด การมอบพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ทั้งหล่อและหุ่นดีสูสีดารานายแบบ แลกกับเงินทองและความสะดวกสบายนั้น มันช่วยให้ทำใจได้ง่ายขึ้นเยอะ แค่ต้องเป็นนางบำเรอให้จนกว่าเขาจะเบื่อ สิ่งเดียวที่ต้องบังคับตัวเองให้ไม่ทำนอกเหนือไปจากหน้าที่ คืออย่าเผลอไปตกหลุมรักเขาเด็ดขาด เพราะคนอย่างดุจตะวันไม่มีหัวใจ... ตัวอย่างความคลั่งไคล้ของคูมหมอ : “ ดีไหม ” จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นเล่นเอาเธอตกใจ “ อะไรคะ ” “ เอากับฉัน ดีไหม ” ใบหน้าของเธอร้อนวูบ พวงแก้มซับสีเลือดแดงระเรื่อ เธอกัดริมฝีปากอย่างเขิน ๆ แต่กิริยานั้นทำให้เขาเกิดอารมณ์ ริมฝีปากจิ้มลิ้มน้อย ๆ นั่นน่าแทงของใหญ่เข้าไปชะมัด ! *** “ เจ็บมากหรือเปล่า ” ห่วงหนูด้วยเหรอคะ ตอนขอให้เบาไม่เคยเบา ! เด็กสาวแอบคิดในใจ แต่ก็ตอบออกไปสั้น ๆ อย่างสุภาพ “ ค่ะ ” “ ขย่มฉัน ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจ ถามอย่างไม่เชื่อหู “ อะไรนะคะ ” “ ฉันอยากให้เธอขย่มฉันในน้ำ ” แล้วจะถามทำไมว่าเจ็บหรือเปล่า ?!

“เลียมันด้วยลิ้นของเจ้า กลืนกินมันด้วยปากเจ้า เช่นเดียวกับที่ข้ากลืนกินเจ้า” นางอ้าปากค้างอย่างตกใจ “ตะ... แต่ว่ามันทั้งใหญ่ทั้งยาว ข้าจะกลืนกินเข้าไปได้อย่างไรเจ้าคะ” พลันมือใหญ่เอื้อมมากดศีรษะนางลงไปอย่างรวดเร็ว ส่วนหัวเบ่งบานแทงทะลุเข้าไปในกลีบปากน้อย ๆ อันแดงก่ำที่สั่นระริกตื่นกลัว “ดูดมันฟางเหนียง รูดเข้ารูดออกจนกว่าข้าจะแตกในปากเจ้า” จอมโจรคำรามสั่ง !

จากความพลั้งพลาดในคืนนั้น กลายเป็นพันธนาการร้อนเร่าในวันนี้ ต้องเร้น ต้องแอบ ต้องซ่อน  แต่เมื่อรักมันเร่าร้อน จะซ่อนอย่างไรไหว...

ถูกพ่อแท้ ๆ ขายให้กับชายแก่คราวพ่อเพื่อไปเป็น 'เมียน้อย' เธอไม่อยากเสียซิงให้ชายแก่คราวพ่อ จึงเลือกเสียมันให้กับหนุ่มหล่อที่ 'ขายตัว' แต่เธอดันตกใจจนหมดสติทั้งที่เขาเสียบเข้าไปได้แค่ส่วนหัว บ้าบอฉิบ ! เมื่อได้สติ ขวัญเอยอับอายเป็นอย่างมาก สบถสาบานเอาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรไร้สติเช่นนี้อีกแล้ว และภาวนาอย่าได้พบได้เจอเขาอีกเลย  แต่ดูเหมือนเทวดาไม่เป็นใจ เพราะหนุ่มเจนรักคนนั้น กลับกลายมาเป็นนักศึกษาในคลาสที่เธอสอน แถมบ้านอยู่ติดกับเธออีกด้วย เวรล่ะสิ !

เริ่มต้นด้วยร้าย ลงท้ายด้วยรัก... เขา.. นายหัวปราบ.. ผู้เติบโตมาเพียงลำพัง ความสูญเสีย อ้างว้าง เดียวดาย และแผลที่ฝากฝังไว้จากผู้เป็น “ แม่ ” หล่อหลอมให้เขาหยาบกระด้าง เกลียดผู้หญิงเข้าไส้ และร้ายเหลือเกิน ทว่าไม่รู้สวรรค์สาปหรือนรกส่ง ที่วันหนึ่ง น้องชายสุดที่รักกลับมาสู่อ้อมอก เสมือนมีมือวิเศษจากสวรรค์ จุดเปลวเทียนแห่งความอ้างว้างดำมืดในหัวใจขึ้นอีกครั้ง แต่ก็เพียงไม่นาน ความอบอุ่นแห่งเปลวเทียนนั้น กลับถูกพัดพาให้ดับสูญไปด้วยลมพายุ ลมพายุร้ายกาจที่เขาเกลียดนักหนา ใช่ ลมพายุที่ได้ชื่อว่า..ผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นชื่อ..อันดา ความเคียดแค้นชิงชังที่เขาสั่งสมมาแทบจะชั่วชีวิต จะถูกระบายลงไปที่เธอให้สาแก่ใจ ..เธอต้องชดใช้ เธอต้องทุกข์ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น ! ...

เขาคือชายในฝัน ทันตแพทย์หนุ่มหล่ออบอุ่น เป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก ทุกสิ่งที่เป็นเขา ทำให้เธอหลงใหล ปล่อยให้เขาคืบคลานเข้ามาในหัวใจโดยไม่รู้ตัว หากใครเลยจะรู้... ว่าเขาซุกซ่อนอะไรไว้ภายใน เป็นเสือร้ายในคราบเสื้อกาวน์สีขาว และเธอเป็นเหยื่อที่เขาอยากจะกลืนกินที่สุด !

..ตรงไหนก็ต้องได้ ถ้าเราจะเอา ! ..

โปรย เล่ห์ร้ายลึกล้ำ ร้อนเร่ารัญจวน ถลำลึกลุ่มหลง ยากนักจะถอนตัว... ++++++++++++++++++ “ มานั่งคร่อมบนหน้าผม ” แม้จะถูกปลุกเร้าจนฤทธิ์กำหนัดแล่นพล่าน แต่คำสั่งนั้นก็ทำให้เธอละล้าละลังทำตัวไม่ถูก เมื่อมัวชักช้าจึงไม่ทันใจคนเอาแต่ใจ เขาผงกศีรษะขึ้นมาเร่งเร้าอีกครั้ง “ บอกให้มาตรงนี้ไงม่านไหม ” “ แต่ว่า... มันจะไม่เหมาะนะคะ ไหมเปลือย คุณก็อายุมากกว่าไหมหลายปี แล้วถ้าไปนั่งคร่อมบนหน้าคุณมันจะ... จะบาปหรือเปล่า ” คำพูดของเธอทำให้เขาหัวเราะพรวดออกมาอย่างกลั้นไม่ได้ “ ไม่บาปหรอกน่า ทีเวลาคุณนอนอ้าแล้วผมก้มลงไปกิน ไม่เห็นคุณจะนึกถึงบาปอะไรเลย แอ่นสู้ลิ้นด้วยซ้ำ ” เธอกัดริมฝีปากอิ่มข่มความอายแล้วค่อยคืบคลานขึ้นไปหาเขาที่เอนกายลงบนเบาะรถอีกครั้ง จนกระทั่งสองขาคร่อมบนใบหน้าหล่อเหลาพอดิบพอดี “ แหวกออกสิ ” เขาสั่งเสียงสั่นพร่า “ ยะ... ยังไงคะ ” เธอตะกุกตะกักถาม เสียงสั่นเทา หน้าแดงก่ำไปหมดด้วยความกระดากอาย “ แหวกกลีบของคุณออก ผมจะได้เลียถนัดๆ ” คำพูดหลุนๆ ของเขายิ่งทำให้เธอยิ่งร้อนไปหมดทั้งหน้าทั้งตัว

โปรย : กลางวันเธออยู่หน้าห้อง กลางคืนเธออยู่หน้าเตียง +++++++++++++++++++++++++++++ มัสยาหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมาแล้วเปิดก๊อกให้น้ำไหลลงสู่ผ้าจนชุ่ม เขาชิงดึงผ้าออกไปแล้วค่อยเช็ดซับลงบนคราบกาแฟที่กระเซ็นโดนส่วนแขนของเธอเสียเอง แต่มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มือของเขาไต่ขึ้นสูงจนมาถึงหน้าอกอวบอิ่ม มัสยารีบตะครุบมือเขาเอาไว้ “ ตรงนี้ไม่ได้เปื้อนค่ะ ” “ เปื้อนสิ มีรอยนิดหน่อย มัสไม่เห็นแต่ฉันเห็น ดูผ่านกระจกก็ได้ ” เขาหมุนตัวเธอให้ไปประจันหน้ากับกระจกโดยที่ตนเองประกบซ้อนอยู่ด้านหลังแล้วสวมกอดพลางใช้ผ้านั้นเน้นย้ำซับเช็ดหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตรงทรวงอก เช็ดไปเช็ดมากลายเป็นว่าใช้มือขยำคลึงแทน “ ฉันมันนิสัยไม่ดี ใจร้อนตลอด เลยทำกาแฟหกโดนเธอ ขอโทษนะมัส ” กล่าวคำขอโทษแต่การกระทำดูเหมือนจะไม่สำนึก เขารุกล้ำซุกซนไปเรื่อย ๆ มือหนึ่งเริ่มแกะกระดุมเชิ้ตของเธอช้า ๆ “ คุณเอกขา อย่าค่ะ ตรงนั้น... ไม่ต้อง ” เจ้าของทรวงท้วงเสียงสั่นเมื่อเขาก้มลงดูดเม้มที่ใบหูเบา ๆ “ ต้องสิ เพราะฉันต้องดูว่ามันเปื้อนไปถึงข้างในด้วยหรือเปล่า ”

พี่ราม - สถาปนิก หล่อเข้ม สูงใหญ่ ละมุนละไม อบอุ่น และ หื่นนนน ! น้ำหนึ่ง - ผู้หญิงตัวเล็กบอบบาง สวยใส ไร้เดียงสา น่ารัก ทั้งสองตกหลุมรักกันและกัน ทุกอย่างคงไปได้สวย ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นไม่มีเจ้าของ ที่สำคัญ เจ้าของเธอ คือคนที่เป็น เพื่อนรัก !! ความรัก มันมีอานุภาพร้ายกาจ แรงพิศวาส ยิ่งมีพิษสงรุนแรง เมื่อพลาดให้มันเพียงครั้งเดียว กลับยิ่งโหยหวนถวิลหา เพลิงกามาระอุปะทุเดือด ความต้องการอย่างดิบเถื่อนของหนุ่มวัยฉกรรจ์ รวมกับฝีมืออันจัดเจนช่ำชอง ทำให้ผู้หญิงเรียบร้อยสงบเสงี่ยมคนหนึ่งกลับกลายเป็นสาวเร่าร้อน ที่พร้อมจะตามเขาไปในทุกที่ ทุกท่า ทุกเวลา ทุกสถานที่ !! จิตสำนึกมืดบอด ทั้งที่รู้ว่ามันผิด แต่ก็ยังปล่อยให้เพลิงกามานำพาไป ..แต่ความลับมันไม่มีในโลก.. สุดท้าย มันจะจบอย่างไร มันจะแตกหัก สูญเสีย เจ็บปวด รุนแรงแค่ไหน ไปติดตามกันได้ใน “ เร้นรักร้อนพิศวาส ”

ผมไม่นับผู้หญิงที่เคยลงลิ้นเป็นพี่สาวหรอกนะ... ผมไม่นับผู้หญิงที่เคยลงลิ้นเป็นพี่สาวหรอกนะ...

บ่วงสวาทหากถลำ... ยากจะหักห้าม เช่นที่เขากำลังพลาดพลั้งโหยหาเธอ เช่นเดียวกับเธอที่มีแต่เขาทุกลมหายใจ รักซ้อนร้อนเร่าคราวนี้จะจบลงที่ตรงไหน... Ex : “ อาภีมขา ไหนว่าจะไม่ทำไงคะ ” เธอถามเสียงสั่น ทั้งที่อีกใจก็อยากให้เขาเข้ามาในตัวเหลือเกิน อยากรู้อยากลอง... “ ไม่... ไม่เอาเข้าค่ะ ” เขาตอบเสียงขาด ๆ หาย ๆ “ แต่ของอาภีมอยู่ตรงนั้น ” เธอทักท้วงเสียงกระเส่า “ อาจะอยู่แค่ตรงนี้ สัญญาจะไม่เอาเข้านะคะ ” ตอบพลางบดสะโพกให้ลำรักรุ่มร้อนเบื้องหน้าเบียดบดเนินนาง กดลงให้ถูไถแหวกเซาะกลีบเนื้อสองพูให้เปิดสู่เกสรน้อยด้านใน ถูขึ้น ถูลง ช้า ๆ แต่หนักแน่น... สาวน้อยจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความกระสันเสียวเจียนใจขาดในทุกครั้งที่เส้นสายปูดโปนบนท่อนเนื้อครูดสีกับเกสรสาว ไม่ไหวแล้ว ใจจะขาด...

โปรย ไตร... ชายหนุ่มสูง ใหญ่ หล่อ รวย กล้ามเป็นมัด น่าฟัดเป็นบ้า เจ้าขา... สาวสวยอวบอัด หัวโบราณผู้รักนวลสงวนตัว เมื่อโชคชะตาเหวี่ยงทั้งคู่ให้มาเจอกันในฐานะท่านประธานกับเลขา สำหรับเขา...เธอน่าเบื่อ ทำอะไรก็ขัดหูขัดตา แถมเถียงคำไม่ตกฟาก สำหรับเธอ...เขาทั้งเจ้าเล่ห์ เพลย์บอย มือไว ร้ายกาจ ปากหมา ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน เสมือนน้ำมันกับไฟ จะฟาดฟันร้อนแรงสักเพียงใด...ไปลุ้นกัน ตัวอย่าง : คล้ายสติจะกลับมาเพียงเพราะสัมผัสสิ่งของต้องห้าม เธอทั้งดึงทั้งรั้งมันออกจนสำเร็จแล้วผลักไสเขาออก ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปหลบยังอีกฝั่งของโต๊ะทำงานเขา สองมือ ลนลานดึงบราเซียลงมาปิดทรวงสล้างทั้งสองเต้าที่ยังคงมีน้ำลายเขาเปียกชุ่ม พยายามดึงเสื้อเชิ้ตที่กระดุมขาดเพราะโดนกระชากมาปกปิด “คุณมันทุเรศ ทุเรศ !” เธอตะโกนด่าปากคอสั่น เขาแย้มยิ้มยั่วโมโห พลางจัดเก็บขีปนาวุธอันยิ่งใหญ่ไว้ในกางเกงเรียบร้อย “ทุเรศตรงไหน ผมก็แค่ล้างมือให้คุณ” “ล้างมือบ้าอะไรของคุณ” “ก็มือของคุณสัมผัสไอ้ภพไง คุณเป็นเลขาของผม เป็นผู้หญิงของผม คุณไม่มีสิทธิ์จะไปแตะต้องตัวผู้ชายคนอื่น แล้วจำใส่กะลาหัวเอาไว้ด้วยว่าถ้าคุณขืนกล้าให้ผู้ชายคนอื่นโดยเฉพาะไอ้ภพเข้าใกล้ในรัศมีหนึ่งเมตร หรือเปิดประตูให้มันเข้าไปหาอีกล่ะก็ ผมจะเอาคุณมาล้างอีก ล้างชนิดที่ถึงอกถึงใจทั้งตัวเลยล่ะ” น้ำตาของเจ้าขาไหลออกมาราวทำนบแตก เธอเกลียด เกลียดผู้ชายคนนี้เหลือเกิน ทำไมเขาจึงเอาแต่ใจ ไร้เหตุผล ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้ เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ! “ฉันขอลาออก!” เขายักไหล่ “ไปสิ อยากลาออกก็ไปเลย ไปฝ่ายบุคคลเลย” “ได้ ฉันลาออกแน่ ฉันทนคนลามกโรคจิตเอาแต่ใจอย่างคุณ ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” “เออ ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน แล้วอย่าลืมเอาเงินสิบล้านมาชดใช้ค่าเสียหายภายในไม่เกินหนึ่งเดือนตามสัญญาด้วยนะ” “คุณว่าอะไรนะ” “เงินสิบล้านไง ชดใช้ค่าเสียหาย” “ค่าเสียหายบ้าบออะไรของคุณสิบล้าน ฉันมาทำงานแค่สองอาทิตย์ บริษัทคุณมีแต่ได้กับได้ ฉันขอลาออก ไม่เอาเงินเดือนก็ได้” อีกฝ่ายยักไหล่ “ก็มันมีระบุไว้ในสัญญาที่คุณเซ็นวันแรกที่ทำงานกับผม” เธอเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ “อะไรนะ” “ไม่เชื่อก็อ่านดู” เขาเดินวนไปหยิบแฟ้มสัญญาการเข้าทำงานของเธอมาโยนโครมไปบนโต๊ะ เธอลนลานรีบหยิบมาแล้วเปิดมันออกก่อนจะพูดอย่างเกรี้ยวกราด “สัญญาของคุณมันมีตั้งเกือบยี่สิบหน้า ใครจะไปอ่านทั้งหมด แถมยังตัวเล็กขนาดนั้น แถมตอนนั้นคุณก็ยังเร่งให้ฉันเซ็น” “นั่นคือความสะเพร่าของคุณเอง โทษใครไม่ได้” เธอกวาดสายตาอ่านมันอย่างรวดเร็วจนถึงหน้าที่แปด มันมีวงเล็บอยู่ข้างท้ายแถมตัวหนังสือเล็กกว่าใครพวก รายละเอียดประมาณว่าถ้าหากพนักงานลาออกก่อนครบเวลาทดลองงานสามเดือน จะต้องชดใช้ค่าเสียหายให้ทางบริษัทเป็นจำนวนเงินสิบล้านบาทในเวลาภายในหนึ่งเดือน “บ้า บ้าที่สุด สัญญาบ้าบออะไรแบบนี้ !” “สัญญาของท่านประธานไตรคนนี้แหละ” “ฉันเกลียดคุณ เกลียด !” ยิ่งเธอด่า ยิ่งโมโห เขายิ่งหัวเราะดังขึ้น ๆ ราวกับคนบ้า “เกลียดผมเข้า เกลียดให้มาก ๆ นะ สาวเฉิ่มหัวโบราณอย่างคุณน่าจะรู้นะว่ามีสุภาษิตคำพังงาได้กล่าวไว้ ว่าเกลียดอะไร ก็จะได้อย่างนั้น” “สุภาษิตคำพังเพย พังงานั่นมันชื่อจังหวัด !” แม้ว่าจะกำลังโมโห แต่ก็อดที่จะแก้ไขคำผิดให้เขาไม่ได้ เขายักไหล่ ทำหน้ายียวน “เออนั่นแหละ เกลียดอะไรได้อย่างนั้น คุณเป็นของผม และผมเป็นคนหวงของ อะไรที่เป็นของผม ไอ้หน้าหมาตัวไหนก็ห้ามแตะต้อง” เขาว่าพลางถอดเสื้อสูทที่สวมอยู่ออกแล้วโยนให้เธอ “สวมซะ ผมไม่อยากให้คนอื่นเห็นนมคุณ” แล้วหันหลังเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เธอยืนอึ้งก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง หนีไม่ได้ ลาออกก็ไม่ได้ แถมทำอะไรเขาก็รู้หมดราวกับมีหูตาทิพย์ มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของเธอนักหนาเจ้าขาเอ๋ย อีตาท่านประธานโรคจิต อีไตปลา อีหมาหวงก้าง !   *****************************************

เขาก็แค่อยากได้หล่อนมาบำบัดความใคร่ หล่อนก็แค่อยากได้เงินเพื่อให้ชีวิตหลุดพ้นความลำบาก ฉากหน้าเป็นเจ้านายกับเลขา ฉากหลังคือหน้าที่พิเศษบนเตียง โดยมีข้อตกลงสำคัญที่มีเนื้อใหญ่ใจความว่า ‘ ห้ามมีคนอื่นในระหว่างนั้น ห้ามทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ห้ามรู้สึกอะไรกับผมนอกจากอารมณ์ทางเพศ ห้ามตกหลุมรักผม ’ มันคงจะง่ายหากเขาไม่ได้เพอร์เฟคไปทุกกระเบียดนิ้ว ทั้งหล่อ ล่ำ กำยำ สูงใหญ่ สายเปย์ ที่ร้ายสุดคือบทรักเร่าร้อนที่ทำให้หล่อนหลงใหล แถมเขายังเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตอีก ..งานยากแล้วคราวนี้.. ตัวอย่างจากในเล่ม : เขาลุกขึ้นยืนเหยียดเต็มความสูงเมตรแปดสิบห้า อวดเรือนร่างเปลือยเปล่ากำยำแห่งวัยฉกรรจ์อันอัดแน่นไปด้วยลอนกล้าม มันงดงามราวรูปสลักไปทุกส่วนสัด งดงามและน่าเกรงขาม ทำให้หล่อนรู้สึกชื่นชม ตื่นกลัว คอแห้งผากกระสันใคร่ใฝ่รู้ สับสนไปหมดแล้ว... โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนนั้น ตรงใจกลางระหว่างขาที่ยื่นออกมาจากหน้าขากำยำ มันช่างดูเข้มแข็ง คุกคาม ยิ่งใหญ่ และน่ากลัว แต่กลับสะกดสายตาไม่ให้หล่อนละเลยไปได้ อริสาจ้อง จ้อง และจ้องจนตาเป็นมัน... พยัคฆินเลื่อนฝ่ามือใหญ่มากำส่วนนั้นไว้แล้วขยับข้อมือสาวเข้าออกช้า ๆ นั่นมันทำให้ลมหายใจของหล่อนติดขัด “ Do you wanna be mine , Little girl ? ” เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบห้าวเจือสั่นพร่าด้วยฤทธิ์ราคะ หล่อนนั่งอ้าปากค้าง ราวกับกล้ามเนื้อในเรือนกายได้ตายไปหมดแล้ว เขาสาวเท้าเข้ามาใกล้อีกก้าว จนสิ่งนั้นมันห่างจากปากของหล่อนเพียงไม่ถึงฟุต แล้วปล่อยมือให้มันเป็นอิสระ ก่อนจะใช้มือข้างเดียวกันนั้นประคองใบหน้าหวานไว้ในอุ้งมือ ไล้นิ้วโป้งเบา ๆ บนริมฝีปากนุ่มนิ่ม แล้วเอ่ยถามอีกครั้ง “ พร้อมจะเป็นของผมหรือยัง ที่รัก ”

โปรย : หนึ่งหญิง ในฐานะมารดาเลี้ยง สองชาย ในฐานะลูกเลี้ยง กับความเกลียดชังที่ถูกชำระสะสาง ในรูปของเพลิงรักเพลิงสวาทอันเร่าร้อน ความซาบซ่านผลาญพร่าให้ยิ่งถลำ แค้นนี้ ช่างหฤหรรษ์นัก ตัวอย่าง : แท่งหยกมหึมาชำแรกแทรกลึกเข้าสู่รูน้อยที่ซุกซ่อนอยู่ด้านล่างกลีบพูอวบอูมอันเบียดชิด มีน้ำคาวใคร่ฉ่ำแฉะเนืองนองปกคลุม มันเคลื่อนตัวเข้าสู่ด้านในช้า ๆ ให้นางได้สัมผัสถึงความใหญ่ยาวเข้มแข็งดังหินผา ความปูดโปนนูนต่ำของเส้นเลือดเส้นเอ็นที่ครูดไปกับโพรงอุ่นนุ่ม ต่อเมื่อเข้าไปได้สุดลิ่มลำแล้วเขาก็หมุนวนสะโพกช้า ๆ ให้มันคว้านวนเสียดสีกับความรัดรึงแน่นหนึบนั้น นางสะท้านกายเยือกด้วยความซ่านเสียว อยากจะครวญครางระบายออกเหลือเกินแต่ติดว่ามีสิ่งหนึ่งที่อุดปากของนางอยู่ และมันทั้งใหญ่ทั้งยาวไม่แพ้กัน ! หมายเหตุ : เรื่องนี้มีบทรักของหนึ่งหญิงสองชาย

ปู่ทวดบุญส่งภาพวาดมาให้ตฤณที่นั่งอยู่เบื้องหน้า มือใหญ่เอื้อมไปรับ แล้วก้มลงมองด้วยอาการราวต้องมนต์สะกด ...เป็นภาพวาดเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงนางหนึ่งซึ่งนั่งอยู่บนใบบัวขนาดใหญ่กลางบึง แสดงสรีระอันอวบอัดเย้ายวนในลักษณะหันข้างนั่งทับอยู่บนขาของตน มือทั้งสองยกขึ้นคล้ายปิดป้องถันคู่งามไว้แต่ก็ปิดไม่มิด ยังแลลอดใต้แขนเห็นเต้าอวบเต่งตึง ต่ำลงมาสู่หน้าท้องราบเรียบแล้วผายออกเป็นสะโพกหนั่นนูน ขาคู่อวบหนีบแนบชิด ชวนให้จินตนาการถึงกลีบกุหลาบอันงดงามที่ซุกซ่อนอยู่ตรงกลางระหว่างขาว่าจะงดงามปานใด ใบหน้านางแหงนเริ่ด ตาหลับพริ้ม ปากเผยออ้าคล้ายกำลังครวญครางด้วยความกระสันเสียว เบื้องล่างของภาพมีลายมืออันสละสลวยเขียนไว้ ใช้หมึกปากกาสีน้ำเงินที่ตอนนี้ซีดจางไปบ้างแต่ก็ยังสามารถอ่านได้ เป็นบทกลอนบรรยายถึงความงามของหญิงในภาพว่า... ...ตาชม้อย ยิ้มชม้าย ให้ชายหลง ระเหิดหง เอวองค์ ทรงสล้าง สองก้อนแล ตูมเต่ง เหนือเอวบาง กระเพื่อมพลาง นางไหวกาย ใจชายครวญ เอวคอดพลิ้ว แล้วผาย คล้ายแจกัน สะโพกหนั่น ชวนหลงใหล ให้ใคร่หวน เบื้องหน้าเนิน อวบอูม สองกลีบนวล ช่างเชิญชวน ให้แทรกกาย ไปโรมรัน… ตฤณหายใจติดขัด กลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ หัวใจชายไหวระรัวอยู่ภายในอกด้านซ้ายราวกับลั่นกลองรบ บทกลอนบรรยายภาพสลักเสลาอันงดงามนั้น มิได้โอ้อวดเกินจริงแม้แต่น้อย ..เพียงจ้องมอง เพียงลูบโลมภาพนั้นด้วยสายตา ยังสามารถทำให้เขารู้สึกเร่าร้อนล้ำลึก จนกระทั่งความเป็นชายเหยียดขยายใหญ่โตแข็งขึง อยากเหลือเกิน อยากลิ้มลองนางให้ทั่วกายด้วยลิ้น อยากสัมผัสตะโบมบีบคลึงด้วยมือและเรือนกาย อยากรุกรานสองกลีบอูมด้วยความเป็นชายให้หนักหน่วงสั่นไหว อาาา.. นางสวาท... เขาตกเป็นทาสเธอแล้ว เพียงแค่จ้องมองเท่านั้น

พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ ผมอยากกอด อยากหอม อยากจับ อยากเหลือเกินครับ อยากจะจับพี่ทำเมีย...

ธาวิน...เพลย์บอยมากรัก ที่ไม่อยากจริงจังกับผู้หญิงหน้าไหน ริสา... สาวน้อยซื่อใส ผู้ตกเป็นเหยื่อในการสะสางแค้น ด้วยบทลงโทษอันร้ายกาจ รุนแรง เร่าร้อน ทำลาย หากนับวันเขายิ่งทำให้หล่อนเผลอตัวถลำ เผลอใจลึกล้ำ คร่ำครวญโหยหา โหยหิว ลุ่มหลง จะถอนตัวเช่นไร ในเมื่อมีแต่อยากได้ มากขึ้น และมากขึ้น... “ ตราบใดที่พี่ยังกินไม่อิ่ม หนูก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ! ” ++++++++++++++++++++++ “ อ้าปากสิ พี่ป้อน ” “ ไม่ ” “ หนู ไม่ดื้อสิ ” “ ปล่อยหนูไปเถอะ หนูกลัว ” “ กลัวอะไร พี่ชายกับน้องสาวก็ต้องทำแบบนี้กันทั้งนั้น อาบน้ำ ป้อนข้าว ” เขาพูดกลั้วเสียงหัวเราะราวกับเป็นเรื่องขำขันเสียเต็มประดา “ แต่ไอ้ที่พี่จะป้อนน่ะ มันไม่ใช่ข้าว ” “ ไม่ใช่ข้าว แต่รับรองว่าอร่อยกว่าข้าวเป็นไหน ๆ ถ้าหนูได้กินมันแล้ว หนูจะอยากกินอีก กินแล้ว กินอีก จนไม่รู้จักพอเลยล่ะ ” “ ไม่ ” หล่อนปฏิเสธพลางเม้มปากไว้ “ อย่าดื้อเลยน่า อ้าปากเถอะ ว่าง่าย ๆ จะได้โตเร็ว ๆ ” มือใหญ่สากระคายลูบไล้ไปบนซีกแก้มนวลข้างหนึ่งเบา ๆ “ ริสา หนูจะเป็นเด็กดีของพี่ไหมคะ ” เขาปะเหลาะเสียงนุ่ม พลางใช้ท่อนเนื้อนั้นนาบลงที่แก้มนวลข้างซ้าย หล่อนหลับตาปี๋พยายามกดข่มความรู้สึกไม่ให้ตอบสนอง ความยาวใหญ่เกลือกกลิ้งถูไถไปทั่วใบหน้า ก่อนที่เขาจะใช้มันเคาะที่แก้มเธอเบา ๆ ราวผู้ใหญ่จับแก้มเด็กอย่างเอ็นดู ต่างกันแค่อวัยวะที่สัมผัสอยู่มันไม่ใช่มือ !