Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
358.8K
ชม
148
บท

ความสุขในฐานะคุณหนูอันดับหนึ่งของหนานอิงต้องพังลงทันใด เมื่อนางถูกโจรชั่วจับตัวมาและยังกระทำย่ำยี กระทั่งมารดาของนางยังถูกคร่าชีวิต สาวใช้ข้างกายถูกตัดลิ้นจนเสียสติกลายเป็นคนบ้าใบ้ ทั้งหมดด้วยความริษยาของฮูหยินใหญ่ผู้นั้น หนานอิงได้พบกับหานเซียวและลู่หนิงหวังสองอ๋องพี่น้องที่คอยช่วยเหลือนาง อ๋องผู้ป่าเถื่อนโหดร้ายและแสนเย็นชา แม้จะให้การช่วยเหลือแต่นางก็กลายเป็นนางบำเรอของพวกเขาเช่นกัน ไม่ว่าสองอ๋องจะโหดร้ายแต่นางจำต้องอดทน สุดท้ายนางกลายเป็นมือสังหารที่วางชีวิตไว้กับพวกเขาเพื่อแลกกับการแก้แค้น นางถูกฝึกอย่างหนักจนเก่งกาจยิ่ง หนานอิงจะทำเช่นใดเมื่อได้รู้ว่า คนที่ย่ำยีนางและเป็นศัตรูที่นางต้องการสังหารคือ สองอ๋องทั้งสองที่เป็นผู้กระทำย่ำยีนางจนปางตาย ฆ่า หรือ ไม่ฆ่า ล้วนเป็นนางที่ต้องเลือก! หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นความรักแบบ 3P โปรดดาวน์โหลดตัวอย่างก่อนอ่านค่ะ ภาคต่อของนิยายเรื่องนี้คือเรื่อง Trigger warning: 3P

บทที่ 1 No.1

ร่างเล็กที่ถูกจับมัดไว้ในกระสอบถูกโยนเข้ามาภายในกระโจมของผู้เป็นนาย ซู่อ๋องลู่หนิงหวังดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่มองที่กระสอบใบนั้นพร้อมกับยกสุราขึ้นดื่ม

ในขณะที่อวิ๋นอ๋องหานเซียวรองแม่ทัพที่มีศักดิ์เป็นน้องชายบุญธรรมของซู่อ๋องดูจะสนใจกว่า เขายกสุราจรดริมฝีปากดื่มอย่างละเมียดละไมพร้อมกับลุกขึ้นในมือยังคลึงแก้วสุราช้า ๆ

อวิ๋นอ๋องเตะกระสอบใบนั้นไปครั้งหนึ่ง แรงจากฝ่าเท้าไม่นับว่ามากแต่เหตุไฉนมีเสียงหนึ่งดังออกมา

"อ๊า ซี๊ด"

อวิ๋นอ๋องหานเซียวมองทหารที่นำกระสอบนี้เข้ามา ทหารผู้นั้นคุกเข่าลงทันใด

"ทูลท่านรองแม่ทัพนี่คือนางคณิกาผู้หนึ่งที่พวกข้าจับได้ขณะสู้กับโจรพวกนั้นขอรับ เห็นว่านางงดงามนักจึงนำมาถวายนายท่านทั้งสอง มิใช่หัวหน้าโจรขอรับ"

แน่นอนว่าทหารใต้การนำทัพของพวกเขาล้วนซื่อสัตย์ แม้จะอดอยากปากแห้งเรื่องสตรีมานานหลายปีเพียงใด แต่หากเป็นของดีที่พวกเขาคิดว่าคู่ควรกับผู้เป็นนายจึงไม่รีรอที่จะนำของดีมาประเคนให้ถึงมือ

อวิ๋นอ๋องผู้มีใบหน้าหล่อเหลาแต่ดูเย็นชาเป็นอย่างยิ่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบหาได้ตื่นเต้นประการใด

"ข้าเข้าใจผิดหรือเช่นนั้นเปิดดูเสียหน่อยพวกเจ้าจะได้ไม่เสียน้ำใจ ว่างเว้นสตรีมานานได้นางคณิกามาบำบัดก็คงจะสำราญอยู่บ้าง"

ทหารผู้นั้นรีบทำตามคำสั่ง เขาแกะกระสอบใบใหญ่ออก ที่ต้องจับนางไว้ในกระสอบเช่นนี้มีสาเหตุเพียงประการเดียวก็คือ ไม่ให้ผู้ใดเห็นร่างงดงามของนางแล้วเกิดราคะจนกระทั่งอดใจไม่ไหวนำของมาไม่ถึงมือนายท่านทั้งสอง

เมื่อหนานอิงถูกปล่อยเป็นอิสระร่างกายร้อนของนางได้รับไอเย็นแล้วจึงรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่ความร้อนรุ่มนี้ทำเช่นไรก็ไม่หาย นางรู้เพียงแต่ว่าต้องการผู้ใดและสิ่งใดสักอย่างมาสัมผัสเพื่อบรรเทาความกระหาย

อวิ๋นอ๋องหานเซียวนั่งลงจับคางของนางให้เงยขึ้นเขาไม่พูดสิ่งใดมีรอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏที่ใบหน้า

ทหารผู้นั้นย่อมรู้ว่าเขาพึงใจเพียงใด

ซู่อ๋องลู่หนิงหวังวางจอกสุราเห็นร่างขาวผ่องราวหยกขาวเนื้อดีคลานออกมาจากถุงใบนั้นในใจพลันคิดว่าคงเป็นยอดคณิกา เขาจึงเริ่มรู้สึกอยากเห็นหน้าเสียแล้ว

และเมื่อได้เห็นใบหน้างดงามของนางอีกทั้งท่าทางร่านราคะที่นางมองพวกเขาด้วยดวงตาหยาดเยิ้มจึงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

ลู่หนิงหวังเดินไปเปิดหีบที่อยู่ข้างเตียงโยนถุงเงินถุงใหญ่ที่ยึดมาได้จากพวกกบฏให้ทหารผู้นั้นแล้วเอ่ยเสียงเย็น

"เอาไปแบ่งกันข้าพอใจมากคิดว่าท่านรองแม่ทัพก็เช่นกัน"

ทหารผู้นั้นได้รับความดีความชอบด้วยเงินก้อนใหญ่ เบื้องหน้าคือเขตเมืองหลวงถึงคราที่พวกเขาจะได้พักผ่อนและใช้เงินซื้อความสุขให้ตนเองเสียที

ทหารผู้นั้นเอ่ยด้วยความกล้าหาญ

"ท่านแม่ทัพขอรับนางโลมที่โจรจับมายังมีอีกหลายคน หากท่านอนุญาตพวกข้าจะขอให้พวกนางปรนนิบัติได้หรือไม่"

ลู่หนิงหวังยกมือขึ้น

"เอาเถิดพวกเจ้าเองก็ลำบากมามิใช่น้อย แต่เวรยามที่อยู่เฝ้าค่ายต้องกำชับอย่าให้หละหลวม สตรีพวกนี้ด้านหนึ่งก็ประดุจงูพิษพึงระวังตนให้มากอย่าได้ไว้ใจเป็นอันขาด"

"ข้าน้อยรับทราบ ขอบคุณท่านแม่ทัพ ขอบคุณท่านรองแม่ทัพ ข้าน้อยทูลลา"

ถึงแม้ว่าซู่อ๋องลู่หนิงหวังและอวิ๋นอ๋องหานเซียวคนน้องในยามออกรบจะกลายเป็นปีศาจร้าย แต่หลังจากงานใหญ่เสร็จลุล่วงทหารในการดูแลของเขาที่รอดตายมักจะได้ปูนบำเหน็จและร่ำรวยยกฐานะขึ้นมาได้ ทุกคนที่อยู่ในกองทัพจึงเคารพและเชื่อฟังเป็นอย่างมาก

เมื่อคนออกไปแล้วคงเหลือแต่เพียงแม่ทัพใหญ่ทั้งสองกับหญิงคณิกาผู้นี้ที่อยู่ด้านในกำหนัดที่อัดอั้นมาเนิ่นนานเมื่อออกรบทัพจับศึกในคืนนี้พวกเขาจะได้ปลดเปลื้องเสียที

อวิ๋นอ๋องหานเซียวสำรวจร่างกายของนางโลมด้วยสายตา ทั้งยังเอ่ยถามเสียงหนัก เขาเองก็ยังระวังตัวอยู่ไม่น้อย ไม่ต้องการให้ตนเองมาเสียท่าให้สตรี

"เจ้าถูกโจรจับตัวมาหรือ"

คำถามที่ถามออกไปกลับได้รับคำตอบที่ไม่ตรงคำถามเท่าใดนัก

"นายท่านข้าร้อนเหลือเกินช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ ช่วยข้าด้วย ข้าไม่รู้ว่าตนเองต้องการสิ่งใด อ๊า ร้อนไปหมดแล้ว อ๊า"

อวิ๋นอ๋องหานเซียวหัวเราะเย็นเมื่อเห็นนางกำลังเล่นรักถูไถส่วนนั้นของนางกับปลายเท้าของเขา

เขารู้อยู่แล้วว่าพวกโจรป่ามักจะให้นางโลมที่ติดตามพวกเขาดื่มยากำหนัดเพื่อร่วมรักกับคนทั้งกองโจร

นางผู้นี้ก็เช่นกันแต่ในเมื่ออยู่ในสถานะนางโลมแล้วก็ย่อมเป็นหน้าที่ของนางที่จะสนองตัณหาบุรุษพวกนั้น

เขาเองย่อมเชื่อคำของคนของตน ท่าทางร้อนรักและงดงามจนผู้คนตื่นตะลึงเช่นนี้คงมีตำแหน่งสูงในหอนางโลมเป็นแน่ ผิวพรรณเนียนละเอียดยังดูบอบบางราวกลีบดอกไม้

ร่างอรชรนี้ยั่วยวนจนกระทั่งทำให้แท่งหยกของเขาบวมเป่งแม้ยังมิได้แตะต้องนาง

หานเซียวจ้องมองนางอย่างพึงใจ ดวงตาเป็นประกายร้อนแรงยิ่ง

"เจ้าชอบนางหรือ"

ซู่อ๋องลู่หนิงหวังเดินกลับมานั่งยังเก้าอี้ที่เดิมพร้อมกับถามน้องชายด้วยใบหน้าราบเรียบ นางผู้นั้นงามนักแม้เขาเองยังตกตะลึง ในขณะที่หานเซียวผู้น้องก็ยังจับจ้องนางมิวางตา

"นางถูกใจข้าเป็นอย่างยิ่ง มิได้พบหญิงงามหมดจรดเช่นนี้มานานเพียงใดแล้ว"

ซู่อ๋องลู่หนิงหวังกลับใจกว้างยิ่งนัก

"เช่นนั้นก็ให้ปรนนิบัติเจ้าแล้วกัน"

หานเซียวส่ายหน้า

"ท่านเองก็พึงใจในตัวนางมิใช่หรือ ข้ามิเคยเห็นท่านมองสตรีใดเนิ่นนางเพียงนี้มานานมากแล้ว ท่านพี่เช่นนั้นก็ให้นางปรนนิบัติเราทั้งคู่เถิด"

ลู่หนิงหวังยกยิ้มบาง ๆ เขามิได้ปฏิเสธน้องชาย ความชอบของเขาและหานเซียวที่ผ่านมามักจะคล้ายกันเสมอ และเมื่อชอบแล้วต่างก็ยินดีแบ่งปันให้กันและกันด้วยความเต็มใจ

ในชีวิตของเขามีเพียงน้องชายผู้นี้เท่านั้นที่เขารักและยินดีจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่ชีวิต หานเซียวมีค่าต่อลู่หนิงหวังยิ่งนัก

"ในเมื่อเจ้าไม่หวงนางข้าย่อมยินดี มาเถิดบทรักบนเตียงของนางจะทำให้เราพึงใจได้หรือไม่ข้าเองก็อยากรู้เช่นกัน"

ลู่หนิงหวังยกจอกสุราขึ้นแล้วสาดน้ำเมาลงคอ รสชาติของสุราย่อมดีไม่น้อยแต่เขากลับคิดว่าอาจจะมิสามารถเทียบเคียงรสชาติของสตรีนางนี้ได้

"นายท่านจะช่วยข้าแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ"

"แน่นอนแต่เจ้าต้องช่วยตนเองด้วย"

หนานอิงย่อมฟังที่พวกเขาพูดไม่เข้าใจ ดวงตาของนางพร่ามัวแยกทิศทางไม่ออก รู้เพียงแต่ว่านางร้อนรุ่มและต้องได้รับการปลดปล่อยในตอนนี้

หลังจากถูกกลุ่มโจรจับมาเรียกค่าไถ่จากท่านพ่อแล้ว นางก็อยู่อย่างหวาดกลัวในกระท่อมเล็ก ๆ มีโจรคอยเฝ้านับสิบคนและหลังจากนั้นหนึ่งในกลุ่มโจรเกิดติดใจเรือนร่างและความงามของนาง

แม้หัวหน้าโจรจะห้ามปรามเพราะกลัวเสียราคาด้วยตั้งใจว่าหลังจากได้เงินค่าไถ่แล้วจะไม่ส่งมอบนางคืนแก่บิดาแต่จะผิดคำพูดแล้วขายนางต่อไปที่หอนางโลม

สตรีผู้งดงามเช่นนี้เขาจะพลาดเงินก้อนโตได้อย่างไร

แต่โจรผู้ทรยศนั่นกลับใจกล้าวางยากำหนัดอย่างรุนแรงเพื่อจะเชยชมความงามของนางโดยที่หนานอิงไม่โวยวายจนทำให้เขาถูกจับได้

เพราะถูกยาปลุกกำหนัดทำให้หนานอิงในยามนี้ไม่รู้เหนือใต้แล้ว นางรู้เพียงแต่ว่าก่อนที่นางจะตายด้วยความทรมานนางต้องได้รับการปลดปล่อย แต่ปลดปล่อยอย่างไรนางเองก็ไม่รู้เช่นกัน

อวิ๋นอ๋องหานเซียวเหมือนจะเป็นบุรุษที่อ่อนโยนกว่าซู่อ๋องลู่หนิงหวังเล็กน้อย

เขาก้มลงแล้วช้อนร่างบอบบางของนางเอาไว้ในวงแขน หนานอิงเหมือนได้รับยาวิเศษจากเรือนกายบุรุษ หญิงสาวกอดคอของเขาแล้วตวัดลิ้นเลียตามสัญชาตญาณดิบในร่างกายทันใด

"นางผู้นี้ร่านรักเหลือเกิน ใจเย็น ๆ เถิด เจ้าได้ปรนนิบัติข้าและพี่ชายเป็นแน่"

เขาหัวเราะด้วยความพอใจก่อนจะวางนางลงที่เตียง กระทั่งได้ยินเสียงเย็นชาของซู่อ๋องดังขึ้น

"ถอดอาภรณ์ของเจ้าออกให้หมดแล้วทำหน้าที่ของเจ้าได้แล้ว"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
เด็กร่านของเฮียเดช

เด็กร่านของเฮียเดช

โรแมนติก

5.0

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้ ++++++ “อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู” สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก “เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม” “ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ” “ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น” คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

โรแมนติก

5.0

หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

โรแมนติก

5.0

เซียวหนานอยู่ในระดับต่ำสุดขององค์กรลับที่แผ่ขยายสายข่าวไปทุกแว่นแคว้น นางเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดาที่ถูกเก็บมาให้เป็น นกกระจอกสืบข่าว เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นที่วรยุทธ์ต่ำต้อยและต้องทำงานเอาตัวเข้าแลกเพื่อหาข่าวให้กับเบื้องบน ดังนั้นนกกระจอกเช่นนางจึงมีมากมายแทรกซึมเข้าไปในจวนขุนนางต่าง ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ สิ่งที่นางฝึกฝนมาตลอดหลายปีมานี้ก็คือการเอาใจบุรุษ บำรุงร่างกาย ฝึกฝนศาสตร์ทั้งห้าให้เชี่ยวชาญ และฝึกวิชาเสพสังวาสให้บุรุษติดใจ แม้ว่าจะไม่เคยทำกับบุรุษจริง ๆ แต่ขนาดของแท่งหยกของบุรุษนางล้วนได้สัมผัสมาแล้วจากแท่งหยกของเทียมและแท่งหยกบุรุษของจริงที่นางไม่เคยเห็นหน้าว่าคนพวกนั้นคือผู้ใด เพราะพวกนางต้องมอบกายให้กับเหยื่อคนแรกที่นับว่าส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นสูง ดังนั้นจึงไม่อาจร่วมประเวณีกับบุรุษอื่นก่อนที่จะได้รับมอบเหยื่อจากนายใหญ่

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

โรแมนติก

5.0

คำโปรย หลังจากบิดามารดาเสียชีวิต จูเมยได้ถูกท่านอาบุญธรรมรับเลี้ยง ท่านอาผู้เปี่ยมด้วยความอ่อนโยนและเมตตา ได้กลายเป็นเสาหลักเพียงหนึ่งในชีวิตนาง หัวใจที่อ่อนโยนของจูเมยเริ่มเต้นแรงเมื่ออยู่ใกล้ท่านอา แต่ท่านอาคิดอย่างไรกับนางกันแน่? หรือว่าความรักนี้เป็นเพียงความรู้สึกที่นางมีอยู่เพียงฝ่ายเดียว? เมื่อหัวใจต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน จูเมยกลับรู้สึกเจ็บปวดกับความรู้สึกนี้ "ท่านอา...อย่าดีต่อข้ามากนักได้หรือไม่" นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณ มีดราม่าเล็กน้อยช่วงเริ่มต้น จบสุขนิยม ไม่มีนอกกายนอกใจ เป็นความรักฟิน ๆ ระหว่างท่านอาและหลานสาว(บุญธรรม)ตัวน้อยของตนเอง

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

โรแมนติก

5.0

เรื่องย่อ จื่อเม่ยเป็นนักเขียน และได้เข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเขียนเขียนเอาไว้ในฐานะตัวประกอบในนิยายที่ออกมาเพียงสองตอนก็ตาย นางถูกตัวร้ายกักขังเอาไว้ในจวน เจื่อเม่ยรู้ว่าเขาต้องตายและจำทำให้นางตายไปด้วย นางจึงต้องหาวิธีหนีจากเขาเพื่อเอาตัวรอด! นิยายเรื่องนี้เป็นแบบสุขนิยมนะคะ พระเอกจะธงแดงในตอนแรก ๆ เพราะนางเป็นตัวร้ายตามเนื้อเรื่องนะคะ หลังจากนั้นก็รักเมียที่สุดในโลกค่ะ ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ แนะนำตัวละคร จื่อเม่ย นักเขียนที่ย้อนไปอยู่ในโลกนิยายในร่างของอนุจื่ออิน จื่ออิน อนุของตัวร้ายที่ออกมาแค่สองตอนก็ตาย และคนที่จื่อเม่ยมาใช้ร่างกาย ซีเฉิน / องค์ชายสี่ /ซีอ๋อง ตัวร้ายที่ต้องตายในตอนจบ ซีหลาน บุตรชายอายุ 5 ขวบของตัวร้าย รั่วหนิง พระชายาที่ซีเฉินไม่เคยเหลียวแล เหล่าหลง และ เหล่าอี้ องครักษ์ฝาแฝดของซีเฉิน ผู้จงรักภักดี ซีกุ้ยเฟย แม่ของซีเฉิน นางมีความแค้นที่ฝ่าบาทเคยทอดทิ้ง จึงคิดจะแก้แค้นทุกคนและสั่งสอนให้ซีเฉินบุตรชายชิงบัลลังก์ หยางโจวซือ / องค์ชายหก / หยางอ๋อง พระเอกของเรื่องที่จื่อเม่ยวางเอาไว้ในนิยาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

Gilbert Soysal
5.0

“เราหย่ากันเถอะ”หนึ่งประโยคนี้ ทำให้ชีวิตการแต่งงานสี่ปีของฉินซูเหนียนกลายเป็นเรื่องตลก ในขณะนี้ ฉินซูเหนียนถึงตระหนักว่าสามีของเธอไม่เคยมีใจให้เธอ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันมีเพียงหว่านหว่านอยู่ในใจ และคุณเป็นเพียงแผนชั่วคราวในการจัดการกับการแต่งงานในครอบครัวที่กำหนด" ด้วยความสิ้นหวัง ฉินซูเหนียนลงนามในใบหย่าอย่างไม่ลังเล ถอดผ้ากันเปื้อนของภรรยาที่ดีออก สวมมงกุฎของราชินีขึ้นมา และกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ กลับมาอีกครั้ง เธอไม่ใช่คุณนายลี่ที่สวยแต่เปลือกอีกต่อไป แต่เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่น่าทึ่งใจ เธอแสดงความสามารถต่อหน้าคนอื่นๆ และอดีตสามีที่หยิ่งก็ถามเธอว่า: "ฉินซูเหนียน นี่เป็นเคล็ดลับใหม่ของเธอในการดึงดูดฉันงั้นเหรอ" ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ประธานลึกลับก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและประกาศไปว่า "ดูให้ชัดเจน นี่คือคุณนายฟู่ คนอื่นห้ามเข้าใกล้เธอ" ฉินซูเหนียนถึงกับพูดไม่ออก อดีตสามีก็ตกตะลึงไปด้วย

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด
1

บทที่ 1 No.1

08/08/2023

2

บทที่ 2 No.2

08/08/2023

3

บทที่ 3 No.3

08/08/2023

4

บทที่ 4 No.4

08/08/2023

5

บทที่ 5 No.5

08/08/2023

6

บทที่ 6 No.6

08/08/2023

7

บทที่ 7 No.7

08/08/2023

8

บทที่ 8 No.8

08/08/2023

9

บทที่ 9 No.9

08/08/2023

10

บทที่ 10 No.10

08/08/2023

11

บทที่ 11 No.11

08/08/2023

12

บทที่ 12 No.12

08/08/2023

13

บทที่ 13 No.13

08/08/2023

14

บทที่ 14 No.14

08/08/2023

15

บทที่ 15 No.15

08/08/2023

16

บทที่ 16 No.16

08/08/2023

17

บทที่ 17 No.17

08/08/2023

18

บทที่ 18 No.18

08/08/2023

19

บทที่ 19 No.19

08/08/2023

20

บทที่ 20 No.20

08/08/2023

21

บทที่ 21 No.21

08/08/2023

22

บทที่ 22 No.22

08/08/2023

23

บทที่ 23 No.23

08/08/2023

24

บทที่ 24 No.24

08/08/2023

25

บทที่ 25 No.25

08/08/2023

26

บทที่ 26 No.26

08/08/2023

27

บทที่ 27 No.27

08/08/2023

28

บทที่ 28 No.28

08/08/2023

29

บทที่ 29 No.29

08/08/2023

30

บทที่ 30 No.30

08/08/2023

31

บทที่ 31 No.31

08/08/2023

32

บทที่ 32 No.32

08/08/2023

33

บทที่ 33 No.33

08/08/2023

34

บทที่ 34 No.34

08/08/2023

35

บทที่ 35 No.35

08/08/2023

36

บทที่ 36 No.36

08/08/2023

37

บทที่ 37 No.37

08/08/2023

38

บทที่ 38 No.38

08/08/2023

39

บทที่ 39 No.39

08/08/2023

40

บทที่ 40 No.40

08/08/2023