เสน่หาสัญญารัก

ณ คฤหาสน์หรู

“อ๊ะ..ฮื่อ”

ธนกรนั่งกัดปากแน่นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นเเละเพิ่มจังหวะในการช่วยตัวเองเขานั่งที่เก้าอี้พลางจินตนาการถึงสาวที่ฝันเมื่อคืนพร้อมกับเพิ่มจังหวะในการช่วยตัวเอง เสียงร้องครวญครางถึงความเสียวซ่านได้เป่งออกมาจากปากหนา ๆ ของเขา ยังไม่ทันที่เขาจะถึงฝั่งฝันก็มีป้าแม่บ้านมา ขัดจังหวะซะก่อน เขามีอาการหัวเสียนิด ๆ

ก๊อก ๆ

“คุณหนูคะ ป้าขอเข้าไปในห้องได้ไหมคะ”

ธนกรจึงรีบใส่กางเกงโดยเร็วพร้อมเอ่ยปากตอบรับป้าน้อย

“ครับเข้ามาเลย

มีอะไรเหรอครับป้าน้อย"

ธนกรเอ่ยถามป้าน้อยพร้อมหอบเสียงเบาๆ ออกมา

“อ๋อป้าจะเข้ามาทำความสะอาดในห้องให้น่ะจ้ะ”

พูดจบป้าน้อยก็ลงมือเก็บกวาดภายในห้อง

“คุณหนูคะ เย็นนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ”

“เอ่อ..ผมว่าจะไม่กินข้าวที่บ้านครับผมมีนัดกับเพื่อนช่วงเย็น”

ชายหนุ่มเอ่ยตอบพลางลุกเดินออกมาจากเก้าอี้หน้าคอม และลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปจัดการทำภารกิจของตัวเองให้เสร็จ เขาค่อย ๆ ถอดกางเกงออกและ เริ่มบิ้วอารมณ์ใหม่อีกครั้งเขาพยายามนึกถึงหน้าหญิงสาวที่เคยเห็นในฝัน พรางพูดออกมาเบา ๆ

“อยากให้เธอมีตัวตนจริง ๆ จังฮื่อ แม่สาวน้อยฉันอยากร่วมรักกับเธอ”

ยิ่งนึกถึงเขายิ่งเพิ่มความเร็วขึ้นมาเป็นเท่าตัว และในที่สุดเขาก็เสร็จสิ้นภารกิจช่วยตัวเอง ในขณะที่เขากำลังล้างมือและล้างทำความสะอาดน้องชายก็มีเสียงป้าแม่บ้านตะโกนขึ้น

“คุณหนูมีธุระกับคุณทัชเหรอคะ”

ชายหนุ่มตอบ

“ใช่ครับป้า”

ชายหนุ่มตะโกนตอบเสียงดังก้องออกมาจากห้องน้ำ

“งั้นผมขอตัวลงไปข้างล่างก่อนนะครับเดี๋ยวจะเกะกะ ป้าน้อย เอา”

“อีกสักครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้วค่ะคุณหนู...เอ่อ คุณหนูคะป้าฝากไปตามยัยลี่ให้ขึ้นมาหาป้าที่ห้องคุณหนูหน่อยนะคะพอดีป้าจะให้มันมาช่วยเก็บผ้าปูที่นอนไปซัก”

“ได้เลยครับป้า”

พลันสายตาชายหนุ่มก็เหลือบไปเห็นกระดาษทิชชู่ใต้เตียงที่ตนใช้เช็ดหลังจากที่ตัวเองสำเร็จความใคร่ไว้เมื่อคืนเขารีบหยิบมันขึ้นมาและโยนทิ้งไว้ในถังขยะใต้โต๊ะคอม

“โอ้โหคุณหนูคะ พักนี้คุณหนูใช้ทิชชู่เยอะจังเลยนะคะเนี่ย”

ป้าน้อยเอ่ยแซวเขาเหมือนรู้ว่าเขาใช้มันทำอะไร แต่ชายหนุ่มกลับอมยิ้มและรีบเดินออกมาจากห้องทันทีด้วยความเขินอาย

ก๊อก ๆ

“ค่า ๆ จะออกไป เดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ อุ๊ย!! คุณหนูเองหรือคะเนี่ยลี่ นึกว่าป้าน้อยมาเคาะประตูซะอีก”

“อืมป้าน้อยให้ไปช่วยเก็บห้องน่ะ”

“ที่ห้องของใครหรอคะ”

ลี่เอ่ยถามพร้อมกับยื่นมือออกมากำลังจะจับแขนของเขาแต่กลับโดนปฏิเสธโดยการสะบัดแขนหนี

“ ห้องของฉัน”

พูดเสร็จเขาก็เดินหนีหายไปหลังบ้านปล่อยให้ลี่ยืนหน้าบึ้งอยู่ที่หน้าประตูลี่ยืนบ่นอุบอิบอยู่คนเดียวพร้อมกับกระทืบเท้า ชักสีหน้าไม่พอใจก่อนจะรีบเดินไปหาป้าน้อย

ชายหนุ่มรูปหล่อกำลังนั่งเหม่อนึกถึงสาวในฝันเป็นเรื่องน่าแปลกที่เขาฝันถึงเธอแทบทุกคืนและเกือบเดือนแล้ว

“อ้าว...ตาหนูมานั่งตรงนี้นานหรือยังลูก”

พลันความคิดของเขาก็มลายหายไปเมื่อมีเสียงหนึ่งดังขึ้นเสียงอันไพเราะนุ่มหวานทำให้เขารู้ทันทีเลยว่าใครเอ่ยเรียก

“แม่…สวัสดีครับแม่กลับมาตอนไหนครับเนี่ย”

“มาถึงสักพักแล้วจ้ะ เราล่ะจ๊ะเป็นไงบ้างช่วงที่แม่ไม่อยู่แอบไปมีแฟนที่ไหนมาหรือเปล่า”

ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะเอ่ยกับผู้เป็นแม่

“โห...แม่ครับแม่ก็รู้นี่ครับว่าผมยังไม่อยากเอาใครมาทำให้ปวดหัว แล้วแม่กลับมารอบนี้จะไปทำงานอีกทีตอนไหนครับเนี่ย”

“ อีกสามวันก็ไปทำงานอีกจ้ะ”

“แบบนี้ผมเหงาอีกแล้วสิครับเนี่ย”

เขาเอ่ยปากบอกผู้เป็นแม่พร้อมกับส่งยิ้มอ่อน ๆ กลับไป

“ให้ทำยังไงได้ล่ะจ๊ะแม่กับป๊าต้องไปดูงานเปิดตัวสวนเงาะที่จันทบุรี”

“ผมอยากให้แม่รู้ไว้นะครับว่าผมเป็นห่วงแม่มาก ๆ ผมแค่อยากให้แม่ได้พักบ้าง”

“แม่เข้าใจจ้ะ แต่แม่ก็สัญญานะลูกแม่ขอเวลาหน่อยให้อะไร ๆ มันลงตัวแล้วแม่จะยกธุรกิจร้านเพชรให้ตาหนูเป็นคนดูแล”

“ไม่ต้องรีบหรอกครับแม่ ถึงยังไงผมรอได้ผมเองก็อยากจะพิสูจน์ตัวเองเหมือนกันให้แม่มั่นใจในตัวผมก่อนว่าคนแบบผมสามารถดูแลธุรกิจที่ แม่ยกให้ผมได้หรือเปล่า”

“ลูกชายแม่น่ารักจริง ๆ เลยแม่ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าถ้าสักวันหนึ่งตาหนูของแม่เกิดแต่งงานมีครอบครัวไปสาวคนไหนน้อจะได้เป็นคนที่โชคดีที่ได้เจอคนดี ๆ แบบลูกชายของแม่”

“ฮ่า ๆ ไม่รู้สิครับแต่ว่าตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะมีใคร”

“ จ้ะ พ่อหนุ่มหล่อของแม่ “

“แม่ครับช่วงที่แม่ไปทำงานผมขอไปเที่ยวพักผ่อนทางใต้ได้ไหมครับ”

“ได้สิจ๊ะ แล้วตาหนูจะไปคนเดียวเหรอลูก”

“ไม่ครับเดี๋ยวผมไปกับไอ้ทัช ว่าจะลงไปหาไอ้กันเนอร์มันด้วยพวกผมไม่เจอมันมาตั้งหลายเดือนแล้วตั้งแต่เรียนจบมา”

“แม่ล่ะอยากไปเที่ยวด้วยเลยแต่ติดตรงงานนี่สิจ๊ะไม่ไปก็ไม่ได้ปะป๊าเราน่ะสิบังคับให้ไปดูงานด่วนกัน”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมซื้อของมาฝากนะแล้วผมก็จะถ่ายรูปภาพสวย ๆ ที่ทางใต้มาฝากแม่เยอะ ๆ เลยครับ”

“ลูกชายแม่เนี่ยน่ารักจริง ๆ เลย”

พูดจบผู้เป็นแม่ก็เข้าสวมกอดชายหนุ่มด้วยความรักและความเอ็นดู....

ที่บ้านของทัช

ธนกรขับรถมอเตอร์ไซค์มาหาทัชที่บ้าน ทัชเป็นเพื่อนเก่าและสนิทกับเขามาก ๆ ตั้งแต่เรียนอนุบาลเขาทั้งสองเป็นเพื่อนกันมานานมาก

รถมอเตอร์ไซค์ของธนกรได้จอดอยู่ที่หน้ารั้วบ้าน สักพักก็มีชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผิวขาววิ่งหน้าตั้งออกมาจากประตูบ้านหน้าตายิ้มแย้มดีใจที่เห็นธนกรมาหาตนที่บ้านทัชจึงรีบเปิดประตูรั้วให้เพื่อนเข้ามา

“อ้าว ไอ้กรมาไวจังเลยน่าจะโทรมาหากันก่อนเนี่ยกำลังจะขึ้นไปอาบน้ำแต่ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ก็เลยรีบมาเปิดประตูรั้วให้ก่อน”

ธนกรก้าวขาลงจากรถพร้อมถอดหมวกกันน็อคเผยให้เห็นใบหน้าคมคายและสันจมูกโด่ง ๆ ของเขา

“จะโทรบอกทำไมล่ะก็คุยกันรู้เรื่องแล้วไง”

เขาพูดพร้อมกับเดินเข้ามากอดคอเพื่อนและพากันเดินเข้าบ้าน

“ว่าไงเพื่อนเรื่องที่เราเคยคุยกันตอนอาทิตย์ก่อนตกลงว่าไง”

ชายหนุ่มผิวขาวที่ชื่อทัชเอ่ยปากถามผู้เป็นเพื่อน

“อืม ตกลงว่าไปก็ดีเหมือนกันจะได้ไปหาไอ้กันเนอร์ด้วยก็ไม่ได้เจอมันตั้งหลายเดือนแล้วคิดถึงมันเหมือนกัน”

ทัชมีสีหน้าที่ดีใจและตอบกลับเพื่อน

“วันไหนดีเพื่อนว่ามาเลย”

“รออีกสามวันแม่กูจะไปทำงานต่างจังหวัดรอหน่อยอีกแค่สามวันเองขอใช้เวลาอยู่กับแม่ก่อน”

“ได้เลยครับเด็กติดแม่ฮ่า ๆ “

“ไม่ได้ติดเว้ยแค่อยากมีเวลาอยู่กับแม่กับป๊าเฉย ๆ เว้ย”

“ได้ไม่แซวมึงล่ะงั้นก็แจ่มเลยเพื่อนจะรีบเก็บกระเป๋ารอเลย”

ธนกรนั่งมองหน้าเพื่อนสักพัก เพราะมีเรื่องที่อยากจะปรึกษากับทัชแต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเพื่อนจะหัวเราะ แต่อีกใจนึงก็อยากจะเปิดใจเล่าให้เพื่อนฟังเพราะว่าทัชกับธนกรเป็นเพื่อนด้วยกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก

“ทัชมึงเคยฝันถึงใครสักคนหนึ่งไหม”

“ฮ่า ๆ เคยดิเพื่อนฝันถึงพ่ออะดิแกมาหลอกในฝันอะฮ่า ๆ”

ทัชพูดพร้อมกับหัวเราะชอบใจใหญ่เมื่อเขาพูดถึงพ่อของเขาที่ได้จากโลกนี้ไปเมื่อหลายปีที่แล้ว

“ไม่ใช่สิเพื่อนแบบฝันถึงผู้หญิงอะ”

“เฮ้ยเพื่อนฮ่าๆอย่าบอกนะว่า มึงฝันเปียกอะ”

“มันมากกว่านั้นเพราะถึงกับเก็บเอามาช่วยตัวเองเลยทุกครั้งที่มีอารมณ์ก็จะนึกถึงแต่หน้าผู้หญิงที่ฝันมึงว่าแปลกไหม”

ทัชทำหน้างุนงงและขมวดคิ้วขึ้น

“อืมคิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่เด็ดนะถึงทำให้กับนึกถึงได้ แถมยังเก็บเอาไปช่วยตัวเองอะฮ่า ๆ มึงนี่อาการหนักนะเว้ย ไหนบอกหน่อยสิว่าแบบไหนที่มึงฝันอะ”

ธนกรเอามือเกาหัวทำท่าเขินอายและเล่าให้เพื่อนฟัง

“ก็...หน้าตาสะสวยหน้าอกใหญ่สะบึมสะโพกกลมมล ผิวขาวอมชมพู”

“เข้าใจแล้วสวยสุด ๆ เลยนี่หว่าทำเอาเพื่อนเราลืมไม่ลงเลยเว้ยฮ่า ๆ ผีสาวมาเข้าฝันหลอกมึงหรือเปล่าฮ่า ๆ “

“พอ ๆ เลิกคุยเถอะไปหาข้าวกินกันดีกว่าปะ”

ทัชยังคงหัวเราะใส่ธนกรไม่เลิกพร้อมลุกขึ้นเดินตามหลังเพื่อนออกมาข้างนอก

“ร้านไหนดีวะ”

ธนกรเอ่ยถามเพื่อนรักและสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์

“ร้านเดิมดีกว่าที่เราเคยไปกินกันบ่อย ๆ หลังวัดอะ”

ไม่นานรถของธนกรก็ขับออกไปอย่างเร็วโดยมีทัชเพื่อนรักนั่งซ้อนท้ายไปด้วย...