Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ได้ยินเสียงฉันไหม

ได้ยินเสียงฉันไหม

Star Attraction

4.4
ความคิดเห็น
1.9M
ชม
410
บท

เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น "กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?" เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี

บทที่ 1 พรุ่งนี้ฉันจะไปนัดบอด (ภาค 1)

ปลายม่านที่สั่งตัดพิเศษสุดหรู แกว่งไปมาอย่างรุนแรง มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งยื่นออกมา ราวกับไม่รู้จะวางไว้ที่ใด ทว่ากับถูกมือเรียวใหญ่ข้างหนึ่ง ที่แลเห็นข้อต่อกระดูกอย่างชัดเจน กดทับไว้อย่างแนบแน่นบนหน้าต่าง

นี่เป็นครั้งที่สี่แล้ว

ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะระบายความกลัดกลุ้ม จากการเดินทางไปเจรจาธุรกิจตลอดทั้งสัปดาห์ออกมาจนหมด

จนกระทั่งเมิ่งชิงหนิงขาสั่นร้องไห้อ้อนวอน ชายหนุ่มถึงได้รีบจัดการเธออย่างรวดเร็ว

หลังจากเสร็จสิ้น ความอุ่นยังคงหลงเหลืออยู่ ชายหนุ่มหัวใจเต้นอย่างแรง เสทือนถึงแผ่นหลัง ส่งผลให้หัวใจเจ็บแปลบ

จูบเบา ๆ พรมลงบนซอกคอที่แสนจะสยิ่วยังคงไม่จางหาย

นำพามาซึ่งอาการขนลุกซู่ซ่า

“ไหวไหม?”

น้ำเสียงแหบแห้งของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเสน่หา

เธอหันข้างแล้วเกี่ยวคอของอีกฝ่ายไว้

แสงไฟภายนอกยามค่ำคืนส่องปะทะลงบนใบหน้าของชายหนุ่มอ่อน ๆ

แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยอารมณ์แห่งความใคร่ ดูเหมือนจำนนให้กับความรักอันลึกซึ้ง

ทว่าเธอรู้ดีว่าหัวใจของชายหนุ่ม

เย็นซะยิ่งกว่าลมของภูเขาน้ำแข็งซะอีก

“พรุ่งนี้ฉันจะไปนัดบอด”

“อืม”

ชายหนุ่มตอบรับออกมาเบา ๆ อย่างไม่แยแส

ริมฝีปากบางกดจูบกลีบปากบางของเธอ

มือใหญ่ของเขาเกี่ยวเอวเล็ก ๆ ของเธอไว้และเตรียมจะทำต่อ

เธอรู้สึกทุกข์ระทมจับใจ

เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด... เขาไม่ได้สนใจเลยสักนิด

ร่างกายที่ถูกปลุกเร้าสั่นสะท้านขึ้นมาเบา ๆ อีกครั้ง

เธอกัดริมฝีปากหอบหายใจ

“ถ้าเหมาะสม ฉันจะตอบตกลง”

การกระทำของชายหนุ่มหยุดลง

แววตาที่ลุ่มลึกเป็นประกายอย่างเย็นเยือก

“อยากแต่งงานเหรอ?”

“ผ่านสิ้นปีไป ฉันก็อายุยี่สิบเจ็ดแล้ว ไม่อยากเสียเวลาอีก”

เธอพึมพำขึ้นมาเบา ๆ ช้อนสายตาลงขนตาปิดบังแววตาของเธอไว้

ไม่ทันมองเห็นริมฝีปากบาง ๆ ของชายหนุ่มที่ยกยิ้มขึ้นอย่างได้รูป

เขาผละตัวออกไปอย่างไร้เยื่อใย หลังจากนั้นเพียงชั่วขณะไฟในห้องก็สว่างไสว

เธอตื่นตระหนกเล็กน้อยจับกระโปรงที่ขาดหวิ่งมาปิดหน้าอกไว้

ชายหนุ่มนั่งอยู่ริมขอบเตียงพลางจุดบุหรี่มวนนึง

กางเกงสแล็คสีดำอยู่ในสภาพสมบูรณ์ กระดุมบนเสื้อเชิ้ตสีดำถูกปลดออกสามเม็ด

ทำให้คนทั้งคนแลดูราวกับปีศาจแต่กลับเซ็กซี่เย้ายวน

สายตาของเธอมองทอดไปยังนิ้วเรียวที่คีบบุหรี่อยู่ของเขา แหวนหมั้นสุดหรูทำให้ห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนั่นดูน่าขำอย่างหาที่สุดไม่ได้

สามปีก่อน เธอเพิ่งได้รับเลื่อนให้เป็นเลขา เธอเดินทางไปเจรจาธุรกิจกับฟู่หนานเซียว ในห้องพักของโรงแรม ชายหนุ่มกดเธอลงบนเตียง

เธอไม่ได้ปฏิเสธ หลังจากที่นัวเนียกันมาทั้งคืน ชายหนุ่มก็บีบคางเธอ พลางพูดขึ้นมาประโยคนึง “ลีลาไม่เลวหนิ” ก็เลยเป็นที่มาของการพัวพันกันมาตลอดสามปี

กลางวันเป็นเลขา กลางคืนเป็นคู่นอน

การแอบรักมาตั้งแต่วัยเรียน ทำให้เธอสมยอม

แต่เขากำลังจะแต่งงานแล้ว เธอไม่อยากให้ความรักลับ ๆ ที่ไม่มีใครรู้นั้นต้องจบลงที่ตัวเองกลายเป็นเมียน้อย

ในเมื่อไปต่อไม่ได้ เธอเลยอยากเป็นคนจากไปเอง

ละสายตากลับ เธอก็เดินไปหยิบกระเป๋าของตน

ทุกครั้งที่มา เธอมักจะเอาเสื้อผ้าสำรองมาด้วย

เธอไม่มีสิทธิ์ค้างคืนที่นี่ และก็ไม่มีสิทธิ์ยืนข้าง ๆ ผู้ชายคนนี้เช่นกัน

ข้อมือขาวนวลที่เหยียดออกไป โดนคบจับไว้ ใจของเธอนั้นแน่นขึ้นมา

“มาต่ออีกครั้ง”

ชายหนุ่มกล่าวจบ ครั้งนี้เขาทรมานซะจนเธอเกือบตาย

เมื่อเสร็จ ชายหนุ่มก็โน้มตัวลงเชยคางเธอขึ้นอีกครั้ง

“นัดบอดพรุ่งนี้ ยกเลิกซะ”

เธอไม่มีแรงแล้ว กำนิ้วเขาไว้อย่างอ่อนแรง

พลางพูดประโยคที่กล้าหาญที่สุดในรอบสามปีออกมา

“งั้นคุณไม่แต่งงานได้ไหม?”

ต่อให้ไม่มีสถานะอะไรก็ไม่ขอเป็นเมียน้อย

เธอยินดีที่จะอยู่ข้างเขาไปจนตาย

สีหน้าของฟู่หนานเซียวหยุดชะงักไปหนึ่งวินาที

จู่ ๆ เขาก็หัวเราะขึ้นมาเบา ๆ

มันแฝงไปด้วยเสน่ห์อันน่าหลงใหลที่ไม่อาจต้านทานได้

แววตาข้างในที่เยือกเย็น ทว่ากลับสามารถทำให้คนแข็งตายได้

“เธอล้ำเส้นแล้วนะ”

ประโยคนี้ทำลายความหวังทั้งหมดของเธอลงอย่างสิ้นเชิง

เธอรู้มานานแล้ว ผู้ชายคนนี้ไม่มีทางรักเธอ

เธอขมวดคิ้ว เลียนแบบท่าทางของเขา หัวเราะออกมาเบา ๆ

“คุณฟู่ คุณจะไม่อนุมัติการลาก็ได้นะคะ วันหยุดประจำปีของฉัน มีผลตามกฎหมาย”

นิ้วที่บีบคางเธออยู่กระชับขึ้นมา เธอเจ็บจนต้องขมวดคิ้ว

ทว่าไม่อยากอ่อนข้ออีกต่อไป

ดวงตาสี่ดวงจ้องประสานกัน สีหน้าของฟู่หนานเซียวนั้นดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

แต่เขากลับไม่ได้โกรธอะไร

สำหรับเขา กระต่ายตัวน้อยที่แสนเชื่อง เขาจะจับตอนไหนก็ได้

เขาขี้เกียจเลี้ยงพวกที่ชอบแว้งกัด

“กินยา เก็บของให้เรียบร้อย”

เขาปล่อยเธอไป ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ

ตอนที่ออกมาอีกครั้ง ห้องก็กลับสู่สภาพเดิมเรียบร้อยแล้ว

มีบัตรเอทีเอ็มที่เขามอบให้ผู้หญิงคนนั้น เมื่อสามปีที่แล้ว วางอยู่บนเตียง

สามปีที่ผ่านมานี้ อีกฝ่ายไม่ได้แตะต้องมันเลย

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

กวินท์
5.0

เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยวุนปรากฏตัวเข้าในชีวิตของเสิ่นหยวู เขาทำดีต่อเธออย่างอ่อนโยน และให้ความอบอุ่นแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน สุดท้าย เสิ่นหยวูจึงเข้มแข็งขึ้นหลังผ่านพ้นไปกับทุกอย่างแล้ว แต่เมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยในที่สุด เธอจะยอมรับและอดทนได้ไหม? อยู่เบื้องหลังตู้หยวุนผู้ที่หล่อเหลาดูมีเสน่ห์นั้นเป็นใคร?และเมื่อพบคำตอบแล้ว เสิ่นหยวูจะรับมือยังไง ?

เมียเก็บมาเฟีย

เมียเก็บมาเฟีย

เนื้อนวล
4.9

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา

ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา

l3oonm@
5.0

“ท่านผู้อำนวยการคะ ทางทีมสำรวจแจ้งว่าคนไม่เพียงพอที่จะเข้าไปเก็บตัวอย่างพันธุ์พืชในป่าเมืองเหอหนานค่ะ” ซูเจิน ที่ได้ยินก็หูผึ่งทันที เธอนั่งทำการอยู่ในห้องวิจัยตั้งแต่เรียนจบ ถึงตอนนี้ก็สี่ปีได้แล้ว ผู้อำนวยที่เข้ามาตรวจงานวิจัยล่าสุด ก็มองไปรอบห้อง เพื่อดูว่ามีใครต้องการเสนอตัวไปทำงานในครั้งนี้หรือไม่ แต่หลายคนที่เขามองไป ต่างหลบสายตาของเขา จะมีใครอยากออกไปเสี่ยงอันตราย เดินป่าขึ้นเขาให้เหนื่อยสู้นั่งทำงานในห้องปรับอากาศเย็นๆ ดีกว่า เมื่อไม่มีใครคิดจะเสนอตัว เขาจึงได้สอบถามหาผู้ที่สมัครใจทันที “มีใครอยากจะอาสาไปไหม” ไว้กว่าความคิด ซูเจินยกมือขึ้น “ฉันค่ะ” เพื่อนสนิทรีบดึงเสื้อของเธอเพื่อจะห้ามปราม “จะบ้าหรอ เธอไม่เคยไปสักครั้ง ไม่รู้หรือว่างานนี้เสี่ยงแค่ไหน” เสียงกระซิบของเสี่ยวชิง เอ่ยลอดไรฟันออกมา เมื่อปีที่แล้ว ที่ทีมสำรวจเดินทางเข้าไปที่ป่าเหอหนาน พื้นป่าที่ไม่อาจสำรวจได้อย่างทั่วถึง สร้างความท้าทายให้เหล่านักพฤกษศาสตร์จากทุกองค์กร แต่ไม่ว่าจะส่งเข้าไปกี่ครั้งก็ไปไม่ถึงป่าชั้นกลางเสียที แม้จะใช้เทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเข้าช่วยเพียงได้ ก็สำรวจได้เพียงป่าชั้นนอก แถมยังพาชีวิตคนไปทิ้งอีกนับไม่ถ้วน ปีนี้ทางองค์กรของซูเจิน หยิบโครงการสำรวจป่าเหอหนานขึ้นมาใหม่ แต่กว่าจะหาทีมสำรวจได้ครบคนก็กินเวลาไปหลายเดือน ถึงตอนนี้คนก็ยังไม่พอจนต้องมาถามหาจากทีมวิจัยให้ช่วยเหลือ “คุณอยากไปจริงหรือ” เขาเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “ค่ะ ฉันอยากลองทำงานนี้” ซูเจินยิ้มออกมา “ได้ อีกสองวัน คุณก็เตรียมตัวให้พร้อม” เมื่อมีคนเสนอตัวแล้ว ผู้อำนวยการก็ออกไปพบทีมสำรวจ เพื่อวางแผนการทำงาน ทั้งยังให้ซูเจินตามเขาไปเข้ารวมการประชุมในครั้งนี้ด้วย “เธอมันบ้าไปแล้ว” เพื่อร่วมงานต่างเดินเข้ามาหาซูเจิน แล้วตำหนิเธอที่กล้ายกมือเสนอตัว “เอาน่า ไว้กลับมาฉันจะเอาเรื่องสนุกมาเล่าให้พวกเธอฟัง” ซูเจินยิ้มหวานออกมา ก่อนที่จะเก็บของแล้วไปเข้าร่วมประชุมกับทีมสำรวจ สองวันต่อมาซูเจินก็แบกกระเป๋าเดินทางมาที่จุดนัดพบ เธอออกเดินทางด้วยรถตู้ขององค์กร พร้อมทีมสำรวจอีกเกือบยี่สิบชีวิต ยังดีที่เธอได้แบกกระเป๋าเพียงใบเดียว หากต้องแบกเต็นท์นอน อาหารด้วย คงได้เป็นภาระของคนอื่นอย่างแน่นอน ภายในป่าเหอหนาน น่ากลัวว่าที่ซูเจินคิดไว้เยอะ พอตะวันตกดิน หากไม่มีแสงไฟที่ทีมสำรวจนำมาด้วยคงจะมืดจนมองไม่เห็นอะไร เสียงแมลงทั้งสัตว์ป่าร้องตลอดทั้งคืน สร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่ไม่เคยเข้าป่าสักครั้งอย่างเธอได้อย่างดี ยังดีที่เจ้าหน้าที่ผู้นำทางติดตามมาด้วยอีกหลายคน พวกเขาจึงได้อยู่ผลัดเปลี่ยนเวรยาม เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ป่าเข้ามาถึงตัวพวกเขา หลายวันที่อยู่ในป่า ซูเจินเก็บตัวอย่างพันธุ์ได้หลายชนิด แต่ทั้งทีม ยังเดินไม่หลุดป่าชั้นนอกเลย ยังดีที่อาหารที่เตรียมมาเพียงพอให้พวกเขาอยู่ไปได้อีกหลายวัน “เอ๊ะ” เข้าวันที่เจ็ดของการสำรวจป่า ซูเจิน เห็นดอกไม้แปลกตา ที่ขึ้นอยู่ท่ามกลางพงหญ้ารก เธอจึงเดินห่างจากกลุ่มทีมสำรวจเข้าไปดูทันที เพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรได้ ระยะห่างที่อยู่ไกลจากพวกเขา หากร้องเรียกก็ยังได้ยินอยู่ เธอหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พร้อมทั้งจดรายละเอียดก่อนที่จะดึงต้นไม้เก็บเข้าถุงเก็บตัวอย่างที่เตรียมมา แต่เมื่อมือของซูเจินสัมผัสไปที่ดอกไม้ เธอก็ต้องตกตะลึง เหมือนมีกระแสไฟวิ่งผ่านปลายนิ้วไปจนทั่วทั้งตัว “โอ๊ยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของซูเจิน เรียกความสนใจให้คนทั้งหมดรีบวิ่งมาทางที่เธออยู่ ซูเจินเห็นเพียงแสงสีขาวที่สว่างวาบไปทั่ว แล้วภาพตรงหน้าของเธอก็ดำมืดลง

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

วีณา กางมุ้งคอย
4.8

นรีรัตน์ตอบตกลงทำตามสัญญาที่ว่าเธอจะแต่งงานกับชยุดและต้องมีลูกกับเขาภายในเวลาหนึ่งปี มิเช่นนั้น เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่างในชีวิตของเธอไป แต่การกระทำมักทำยากกว่าคำพูดเสมอ การที่เธอต้องเผชิญกับการถูกกลั่นแกล้งให้ขายหน้าวันแล้ววันเล่า จนที่สุดเธอหมดความอดทนและไม่อยากจะยอมก้มหัวอย่างคนพ่ายแพ้อีกต่อไป ในวันที่เขาประสบอุบัติเหตุ เธอได้อุทิศเสียสละโดยไม่ได้นึกถึงความปลอดภัยของตนเองเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอยังคงมีชีวิตอยู่ แต่ในอีกไม่ช้าเธอจะหายตัวไปจากชีวิตของเขา ตราบจนถึงเวลาที่ลูกของพวกเขาเติบโตขึ้นมา และเมื่อถึงเวลานั้นโชคชะตาจะพัดพาให้พวกเขากลับพันผูกกันอีกครั้ง เดิมทีเธอจะกลับไปหาเขาก็ได้ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอุทิศทุกสิ่งอย่างเพื่อความรักในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะต่อสู้เพื่อลูกชายของตัวเอง

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ได้ยินเสียงฉันไหม
1

บทที่ 1 พรุ่งนี้ฉันจะไปนัดบอด (ภาค 1)

29/05/2024

2

บทที่ 2 พรุ่งนี้ฉันจะไปนัดบอด (ภาค 2)

29/05/2024

3

บทที่ 3 เธอท้องงั้นเหรอ? (ภาค 1)

29/05/2024

4

บทที่ 4 เธอท้องงั้นเหรอ? (ภาค 2)

29/05/2024

5

บทที่ 5 ตอนนี้เซ็นได้รึยังคะ? (ภาค 1)

29/05/2024

6

บทที่ 6 ตอนนี้เซ็นได้รึยังคะ? (ภาค 2)

29/05/2024

7

บทที่ 7 ครั้งแรกนั้นมีค่ามากนะ

29/05/2024

8

บทที่ 8 ไม่รู้จักอ้อนวอนเขารึไง (ภาค 1)

29/05/2024

9

บทที่ 9 ไม่รู้จักอ้อนวอนเขารึไง (ภาค 2)

29/05/2024

10

บทที่ 10 ของขวัญที่ส่งถึงที่ (ภาค 1)

29/05/2024

11

บทที่ 11 ของขวัญที่ส่งถึงที่ (ภาค 2)

29/05/2024

12

บทที่ 12 ทำตัวดี ๆ (ภาค 1)

29/05/2024

13

บทที่ 13 ทำตัวดี ๆ (ภาค 2)

29/05/2024

14

บทที่ 14 รู้สึกดีกว่าไม่ใช่เหรอ?

29/05/2024

15

บทที่ 15 นี่คือรางวัลของเธอ (ภาค 1)

29/05/2024

16

บทที่ 16 นี่คือรางวัลของเธอ (ภาค 2)

30/05/2024

17

บทที่ 17 ฉันไม่ให้เธอไป เธอก็ไปไหนไม่ได้ (ภาค 1)

30/05/2024

18

บทที่ 18 ฉันไม่ให้เธอไป เธอก็ไปไหนไม่ได้ (ภาค 2)

30/05/2024

19

บทที่ 19 ถ้าไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่ง (ภาค 1)

30/05/2024

20

บทที่ 20 ถ้าไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่ง (ภาค 2)

30/05/2024

21

บทที่ 21 นี่คือเจ้านายของฉัน (ภาค 1)

30/05/2024

22

บทที่ 22 นี่คือเจ้านายของฉัน (ภาค 2)

30/05/2024

23

บทที่ 23 สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณฟู่เข้าไว้

30/05/2024

24

บทที่ 24 กลับบ้านไปเยี่ยมคุณปู่ (ภาค 1)

30/05/2024

25

บทที่ 25 กลับบ้านไปเยี่ยมคุณปู่ (ภาค 2)

30/05/2024

26

บทที่ 26 เธอไม่ชอบให้ใครเห็นไม่ใช่เหรอ (ภาค 1)

30/05/2024

27

บทที่ 27 เธอไม่ชอบให้ใครเห็นไม่ใช่เหรอ (ภาค 2)

30/05/2024

28

บทที่ 28 ชายหนุ่มที่เพรียบพร้อมพอใจไหม (ภาค 1)

31/05/2024

29

บทที่ 29 ชายหนุ่มที่เพรียบพร้อมพอใจไหม (ภาค 2)

31/05/2024

30

บทที่ 30 ความโลภเริ่มเพิ่มมากขึ้น (ภาค 1)

01/06/2024

31

บทที่ 31 ความโลภเริ่มเพิ่มมากขึ้น (ภาค 2)

01/06/2024

32

บทที่ 32 ไปเลือกของด้วยกัน (ภาค 1)

02/06/2024

33

บทที่ 33 ไปเลือกของด้วยกัน (ภาค 2)

02/06/2024

34

บทที่ 34 ลงบัญชีผมไว้ทั้งหมด (ภาค 1)

03/06/2024

35

บทที่ 35 ลงบัญชีผมไว้ทั้งหมด (ภาค 2)

03/06/2024

36

บทที่ 36 อยากดื่มให้เมา ยังไม่ง่ายอีกเหรอ (ภาค 1)

04/06/2024

37

บทที่ 37 อยากดื่มให้เมา ยังไม่ง่ายอีกเหรอ (ภาค 2)

04/06/2024

38

บทที่ 38 ความฝันนั้นยังต้องมี (ภาค 1)

05/06/2024

39

บทที่ 39 ความฝันนั้นยังต้องมี (ภาค 2)

05/06/2024

40

บทที่ 40 เธอจะรู้จักฉัน ดีไปกว่าเธอได้ยังไง? (ภาค 1)

05/06/2024