ดานิเอล ลิมเบอร์สกี เขาเป็นแบดบอย อารมณ์ร้อน และจอมเผด็จการอย่างที่สุด แต่อีกมุมหนึ่ง กลับซ่อนความอ่อนโยน ขี้แกล้ง ช่างปกป้องเอาไว้อย่างลึกสุด เพราะความสำเร็จอย่างงดงามในฐานะมหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจวางโครงข่ายโทรคมนาคมในยุโรป คำว่า เทพเจ้าสื่อสาร คงน้อยไป สมญานามเขาคือ ‘เฮอร์เมสแห่งมหานครปราก’ เทพเจ้าหนุ่มผู้ไม่คิดจะยกย่องเทพีองค์ใดว่าเป็นที่หนึ่ง แต่กลับต้องสั่นคลอนลงไป... เพียงแรกพบ อัญญ์มาลี อริยศักดากุล หญิงสาวชาวไทยเจ้าของดวงตากลมโต เธอดูอ่อนหวานแต่เพียงภายนอกเท่านั้น แท้จริงแล้ว เธอมีพลังดึงดูดบางอย่างที่ทำให้เทพเจ้าหนุ่มหวนคิดถึงค่ำคืนเร่าร้อนที่ตรึงตาตรึงใจ... กลิ่นหอมหวานของเธอ ทำให้เขาเชื่อได้ทันทีว่า ‘เธอ’ คือสาวน้อยปริศนาที่เฝ้าฝันหามาโดยตลอด ผู้หญิงจากโลกที่สามที่พลัดเข้ามาในชีวิต เพราะ ‘ถูกจัดฉาก’ แต่กับหน้าที่ ‘เฉพาะกิจ’ ที่ทุกอย่างเป็นเพียงการแสดง แต่นักแสดงทั้งสอง จะต้านทานพลังดึงดูดที่กระตุ้นเร้าพวกเขาได้อย่างไร ในเมื่อฝ่ายหนึ่งเปี่ยมไปด้วยความร้อนแรง อันตราย ในขณะที่เธอก็อ่อนหวาน เย้ายวนเขาไปหมดตลอดทั้งเนื้อทั้งตัว! ท้ายที่สุด ความอดทนก็ขาดผึง! แต่ดานิเอลไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เขาตัดสินใจทำลงไป เธอจะไม่มีวันให้อภัยเขาเลย นอกเสียจากว่า... “หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นของคุณที่จะมาทำแบบนี้กับฉัน” “คุณลืมข้อตกลงของเราไปตั้งแต่เมื่อไรกัน... แมรี่” “ข้อตกลงเอาแต่ได้ของคุณ ฉันไม่นับด้วยหรอก ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” “ผมปล่อยแน่ แต่หลังจากผมตอกตรึงเรือนร่างคุณไว้ด้วย...” “กรี้ดดด ไม่นะ อย่าทำแบบนี้นะ ปล่อย!” “บอกมาสิ... ว่าความจริงคุณก็ต้องการ” “ไม่!” “แย่จัง... แต่ผมกลับต้องการคุณอย่างท่วมท้นเลยล่ะ” เขาหยุดจ้อง “สัมผัสผมสินางฟ้า เริ่มจากตรงนี้...”
บทที่ 0 บทนำ
สนามบินนานาชาติ Ruzyne
กรุงปราก, สาธารณรัฐเช็ก
อัญญ์มาลีรู้สึกใจหายเมื่อเครื่องบินลงจอดสู่สนามบิน บนดินแดนที่ได้ชื่อว่างดงามดุจเทพนิยาย... การเดินทางที่ยาวนาน ในที่สุดเธอก็มาถึงปราฮา จุดหมายปลายทางโดยสวัสดิภาพ ชีวิตนับจากนี้อีกหนึ่งปีเต็มเธอไม่มีเวลาที่จะคิดเรื่องอื่นให้เปลืองสมอง นอกเสียจาก ‘หน้าที่’ ที่เธอได้รับเพียงเท่านั้น เธอทำงานให้บริษัท แอล. คอมมิวนิเคชั่น ย่อมาจาก ลิมเบอร์สกี คอมมิวนิเคชั่น สาขาภูมิภาคเอเชียประจำประเทศไทย ในตำแหน่งผู้ช่วยด้านสื่อสารองค์กรอย่างเต็มตัวมาเกือบสามปีแล้ว
แม้ว่างานเธอจะสำคัญในแง่การสร้างภาพลักษณ์และการทำให้กลุ่มลูกค้าทราบถึงกิจกรรมที่องค์กรทำเพื่อสังคมหลายต่อหลายอย่างรวมทั้งสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างลูกค้าและองค์กรผ่านกิจกรรมต่างๆ ที่ทางบริษัทจัดขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านั้นสำคัญไม่น้อยกว่าฝ่ายอื่นๆ หรอกนะ เมื่ออัญญ์มาลีรับนโยบายจากริชาร์ด ซีอีโอใหญ่ของเมืองไทย แล้วมาลงรายละเอียดในภาคปฏิบัติอีกทีหนึ่ง ทำให้เธอต้องรายงานผลความเป็นไปและบอกกล่าวสรุปรวบยอดให้ริชาร์ดรู้ถึงเสียงตอบรับจากลูกค้าในหลายๆ ด้าน ด้วยเหตุนี้เองมันจึงทำให้เธอค่อนข้างจะสนิทกับริชาร์ดมากเป็นพิเศษ
แต่เพราะหน้าที่ที่เธอทำนั้น เป็นงานระดับปฏิบัติการ จึงยังไม่เคยเผชิญหน้ากับดานิเอล ลิมเบอร์สกี ในฐานะท่านประธานสูงสุดขององค์กรที่ตนเองทำงานด้วยแบบจังๆ เลยสักครั้งเดียว จะด้วยความที่ดานิเอลนั้นประจำอยู่ที่สำนักงานใหญ่ที่เยอรมนีก็ไม่แปลกที่เธอไม่มีโอกาสได้พบหน้าเขาเลย เว้นเสียแต่ว่า...
เอาล่ะน่า... แต่ก็ช่างมันเถอะนะ นั่นไม่สำคัญนักหรอก แต่สิ่งที่เธอเป็นกังวลก็คือว่า หญิงสาวจะรู้ได้อย่างไรว่าผู้ชายที่มารับเป็นนายจ้างตามที่ได้รับมอบหมาย หญิงสาวก็เอะใจเหมือนกันว่าเขาให้เงินเธอเลย โดยที่เธอยังไม่เซนสัญญาอะไรทั้งนั้น เมื่อต้องมาทำงานกับ ‘นายจ้าง’ คนใหม่
เพราะเหตุนี้เอง การค้นหารูปเขาจากเว็บต์ไซค์บริษัท หรือแม้แต่สื่อสาธารณะอื่น เช่นนิตยสารธุรกิจจึงเป็นทางเลือก แน่นอนว่ามีภาพถ่ายของเขา ในฐานะนักธุรกิจซีอีโอหนุ่มหล่อ คนรุ่นใหม่ที่น่าจับตา แต่ขอโทษเถอะ ภาพพวกนั้นมันเป็นภาพถ่ายจากบรรดาปาปาราซซี่แทบทั้งนั้น ซึ่งเป็นธรรมดาเหลือเกินว่า ภาพทุกภาพของผู้บริหารหนุ่มมาดแบดบอยล้วนแล้วแต่มีผู้หญิงสาวๆ สวยๆ เจ้าของเรือนร่างที่จัดว่าหุ่นดีน่าฟัดแบบเอ็กซ์อึ๋มสะบึมอารมณ์อยู่เคียงข้างเขาเสมอ
‘เขาเป็นผู้ชายแบบไหนกันนะ เพล์บอย... แบดบอย... หรือเป็นพวกประเภทบ้าเซ็กส์กันแน่’ หญิงสาวไม่อยากคาดเดา
ท่ามกลางความวุ่นวายพุกพล่านของผู้คนที่เต็มไปด้วยนักเที่ยว นักเดินทางหลากหลายสัญชาตินั้น ที่แม้ว่าจะไม่มากมายหนาตาเหมือนสนามบินแห่งชาติอื่นๆ ดวงตากลมโตของอัญญ์มาลีเพ่งมองความหล่อเหลาของผู้บริหารหนุ่มแต่ละรูป เพื่อจดจำใบหน้าให้ติดตาตรึงใจ... บุคลิกของชายหนุ่มที่ต่อไปนี้เธอต้องเรียกเขาว่า ‘เจ้านายคนใหม่’ เพราะเขาเป็นนายจ้างเธอเป็นเวลาหนึ่งปีเต็มที่นี่
‘แม้เพียงในรูปถ่าย เขายังดูดีมากทีเดียว...’ เธอคิด อิทธิพลของความหล่อเหลายังทำเธอใจเต้นแรงอีกด้วย
มันออกจะน่าขบขันสักนิดเมื่อภาพที่ปรากฏอยู่ในมือเธอนั้นเป็น ภาพถ่ายที่ดูสมาร์ตมากทีเดียวล่ะ เธอตัดมันมาจากนิตยสารธุรกิจชื่อดังแล้วก็พกติดตัวไว้ ด้วยการเก็บไว้ในซอกกระเป๋าสตางค์ก่อนวันเดินทางเพียงไม่กี่วัน
ทำแบบนี้ อย่างน้อยก็เพื่อกันความผิดพลาดว่าจะไปกับคนหน้าเหมือน
หญิงสาวเก็บรูปแทนตัวซีอีโอหนุ่มไว้แบบนี้ เหมือนคู่รักเก็บภาพแฟนหนุ่ม ไว้ดูคลายความคิดถึงอย่างไรอย่างนั้น เธอเดินไปตามทางเพื่อไปรับกระเป๋าเดินทาง จากนั้นเธอคิดว่าควรหาร้านกาแฟสักร้าน เพื่อนั่งรอเขาดีไหม หรือจะรอให้ริชาร์ดติดต่อมาดี
หญิงสาวรู้เป็นอย่างดีว่า การมาครั้งนี้ เพื่อทำงานแลกเงิน เงินค่าจ้างที่ถูกเอาไปใช้หมดเกลี้ยงแล้วเรียบร้อย
ฉะนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอต้องรับผิดชอบหน้าที่นี้จนครบสัญญา แล้วยังจะมีนายจ้างคนไหนจ่ายเงินล่วงหน้าทั้งก้อนแบบหมดเกลี้ยงด้วยเงินจำนวนกว่า 20,000 ยูโรหรือเจ็ดแสนกว่าบาท เพียงแค่เธอตอบ ‘ตกลง’
เพียงเท่านั้นจริงๆ
สัญญาจะถูกทำขึ้นเมื่อเขาพบว่าเธอมีคุณสมบัติตรง 5 ข้อตามที่ระบุเท่านั้น
หญิงสาวพาตัวเองเดินออกมาถึงทางออกผู้โดยสาร กวาดสายตามองหาคนที่จะมารับ
“ถึงที่นั่นก็ราวๆ สิบสามชั่วโมง คุณต้องไปลงที่มิวนิคแล้วไปต่อเครื่องอีกห้าสิบนาที ปลายทางสู่กรุงปราก” ริชาร์ดเว้นจังหวะคุยเมื่ออธิบายถึงการจัดเตรียมการเดินทางให้ลูกน้องสาวด้วยสายการบินลุฟท์ฮันซา พลางก็มองหน้าผู้ช่วยสาวอย่างนึกเสียดาย ตั้งหนึ่งปี คิดแล้วใจหายเขาต้องหาผู้ช่วยที่คล่องงานและรู้ใจคนใหม่หรือไงกันนะ “ท่านประธานจะส่งคนไปรอรับคุณที่นั่น” ริชาร์ดบอกเป็นเชิงสรุป เรื่องเดินทาง ไม่มีอะไรน่าห่วง... แต่หลังจากหญิงสาวถึงปรากแล้วนี่สิ มันเต็มไปด้วยความน่าเป็นห่วง
‘แล้วทำไมเราต้องส่งเธอไปรับหน้าที่นั้นนะ บ้าฉิบ!’
“ค่ะ” อัญญ์มาลีรับคำ เธอก็รู้สึกใจหายเหมือนกันกับที่ต้องเดินทางแบบปุบปับแล้วยังต้องไปอยู่เมืองนอกนานเป็นปี เธอไม่มั่นใจเลยว่าชีวิตในภายภาคหน้าจะเป็นอย่างไรบ้าง แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอคงต้องลุยสถานเดียว
“ผมจะพยายามติดต่อท่านประธาน แล้วนี่ซิมโทรศัพท์ของที่นั่น ท่านประทานให้คนส่งมาให้โดยเฉพาะ คุณใช้เบอร์นี้ เผื่อจำเป็นต้องโทรหาใคร ท่านจะดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดของคุณเอง ฉะนั้นมันน่าจะรวมค่ามือถือเบอร์นี้ด้วย” ริชาร์ดจัดการเรื่องทุกอย่างให้เธอเสร็จสรรพ ขณะยื่นซิมโทรศัพท์และสมาร์ตโฟนโลโก้ผลไม้ที่ท่านประธานส่งตรงมาให้เธอ
“‘น่าจะ’ งั้นเหรอคะ?” อัญญ์มาลีทวนถาม ถ้าริชาร์ดใช้คำว่า ‘น่าจะ’ ก็หมายความว่าเขาเองก็ยังไม่แน่ใจน่ะสิ วิญญาณผีขี้งกเข้าสิงสมองน้อยๆ ของหญิงสาว ก็เงินมันหาง่ายที่ไหน แต่ละบาทก็น้ำพักน้ำแรงทั้งนั้น แล้วมันผิดไหมที่อัญญ์มาลีจะงก!
“ครับ” เขาตอบ
“แล้วถ้าไม่...” อัญญ์มาลีกำลังจะย้อนถามเพราะความกังวล ‘ถ้าเขาไม่จ่ายให้ล่ะ ไม่กลายเป็นทำงานใช้หนี้ที่เพิ่มขึ้นหรือยังไงกัน’ หญิงสาวคิดสารตะ ก็ไม่อยากจ่ายสิ่งที่มันเกินความจำเป็นนี่นา ไปทำงานแลกเงิน ไม่ได้ไปทำงานเพื่อเพิ่มหนี้สินนะ คิดถึงตรงนี้อัญญ์มาลีเริ่มหน้าหงิกน้อยๆ จนริชาร์ดเจ้านายหนุ่มสัมผัสได้
“อย่าคิดมากสิ” ริชาร์ดบอกให้ลูกน้องสาวรู้สึกสบายใจ “ท่านประธานอุตส่าห์ส่งมันมาให้คุณเชียวนะ” เขาบอก อันที่จริงดานิเอล เจ้านายที่เขารู้จักนั้นใจสปอร์ตจะตายไป เรื่องแค่นี้เขายินดีจ่ายแน่นอน
“ฉันว่า ไม่ใช้ดีกว่านะคะ” อัญญ์มาลีสรุปเองพร้อมยื่นซิมเจ้าปัญหาคืนเขาไป เธอไม่อยากให้มันมีปัญหาวุ่นวายนั่นเอง ใครจะว่าเธองกก็ช่าง หญิงสาวออกตัวเพื่อตัดปัญหาไว้ก่อนน่าจะดีกว่า
“ไม่ต้องกังวลหรอก ท่านประธานบอกแล้วเขาต้องทำตามคำพูด” ริชาร์ดบอกเธอ อัญญ์มาลีสบประสานดวงตาคู่ตี่ยาวเรียวที่เคยลุ่มหลง แต่โชคดีของชีวิตอัญญ์มาลีที่ดึงตัวเองหลุดรอดออกมาจากเสน่ห์ร้ายเหลือของริชาร์ด เพราะดูๆ แล้ว คงเป็นรักที่ไม่สนุกนัก เพราะเขาเข้าขั้นผู้บริหารเพลบอยชนิดหาตัวจับยากอีกคนของวงการ
แต่ถึงแม้ว่าจะเคยตกหลุมรักเจ้านายตัวเอง แต่เอาเข้าจริง เธอเลือกจะเป็นลูกน้องผู้ภักดีมากกว่า เพราะเขานั้นมีเสน่ห์เหลือล้น พฤติกรรมไม่ห่างไกลความเจ้าชู้เพล์บอยสักเท่าใดนัก
เธอเคยเป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจให้ริชาร์ดออกจะบ่อย นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอตัดสินใจได้ว่า ถ้าไม่อยากเสียใจอย่าคิดรักผู้ชายคนไหนที่มีลักษณะแบบริชาร์ดเป็นอันขาด สับรางเป็นว่าเล่น ไม่ใช่แค่กลัวว่ารถไฟจะชนกันเท่านั้น แต่ระดับริชาร์ดแล้ว แม้เครื่องบินอยู่บนฟ้าก็อาจจะชนประสานงากับขบวนรถไฟเอาได้ ถ้าเขาสับรางไม่ทันละก็...
มันเป็นธรรมดาของสังคมที่ชายเป็นใหญ่ ใครใช้ให้เธอเกิดเป็นผู้หญิงล่ะ
สำหรับการมาทำงานไกลถึงต่างประเทศของอัญญ์มาลีในครั้งนี้นั้น ริชาร์ดก็เสียดายผู้ช่วยคนเก่งอย่างอัญญ์มาลีอยู่ไม่น้อย เขายอมรับว่า อัญญ์มาลีเป็นผู้ช่วยที่รู้ใจ รู้งาน และเก่งรอบด้าน จะเรียกว่าฉลาดเฉลียวก็ไม่ผิด แล้วเขายังพบอีกว่า อัญญ์มาลีนั้นเจ้าเล่ห์ไม่น้อย คุณสมบัติเหล่านี้ล่ะที่ทำให้เธอใช้มันช่วยงานเขามาตลอดรอดฝั่งจนได้สามขวบปี ก่อนหน้านั้นเขาเปลี่ยนผู้ช่วยบ่อยจะตายไป
เขาไม่อยากให้อัญญ์มาลีกังวล จริงอยู่ว่าไปทำงานครั้งนี้ มันเป็นงานตามสัญญาจ้างของดานิเอล แต่เขาก็คิดว่า เธอไปทำงานให้บริษัทเหมือนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถือเป็นการช่วยเขาในการควานหาตัวหญิงสาวที่มีคุณสมบัติครบทั้ง 5 ประการตามที่ดานิเอลต้องการ
ฉะนั้นตราบใดที่อัญญ์มาลีเป็นพนักงานของเขา ในฐานะนายจ้างก็ต้องดูแลเธออยู่นั่นเอง ต่อให้เธอไปทำหน้าที่ต่างประเทศก็ตาม สำหรับเขาที่นั่นคือสำนักงานใหญ่ของ แอล. กรุ๊ป ไม่มีผิดเพี้ยน
ริชาร์ดไม่ลืมกำชับว่าหากเกิดอะไรที่ทำให้อัญญ์มาลีเกิดความไม่สบายใจ เธอสามารถโทรศัพท์หาเขาได้ทุกเมื่อโดยไม่ต้องสนใจว่าเวลาที่กรุงปรากและที่เมืองไทยจะต่างกันกี่ชั่วโมง เขาจะรับสายเธอทุกครั้งอย่างไม่มีเงื่อนไข แม้ยามหลับเขาก็จะลุกขึ้นมาคุย
อัญญ์มาลีนึกถึงบทสนทนาของเธอกับริชาร์ด ระหว่างหยุดยืนรอด้วยใจจดจ่อ มันเป็นเวลานานพอสมควรที่เธอรอตรงนี้ กระทั่งเมื่อย นึกเปลี่ยนใจจะไปนั่งรอที่ห้องรับรองผู้โดยสาร ตอนนี้เธอเริ่มหิวมากแล้ว
อัญญ์มาลีคิดว่าที่เธอรอนานอาจจะเป็นเพราะนายจ้างคนใหม่หาเธอไม่เจอ มันอาจจะเป็นเรื่องลำบากพอสมควรสำหรับคนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน
สายตาของอัญญ์มาลีมองสำรวจทั่วสนามบิน ที่แม้ว่าจะเป็นสนามบินนานาชาติ แต่ก็ไม่ได้ใหญ่มากนัก เพราะชาวยุโรปนิยมเดินทางด้วยรถไฟความเร็วสูงและรถรางที่สะดวกสบายและมีระบบขนส่งกระจายอยู่ทั่วจุดหัวเมืองสำคัญไปหมดแล้วนั่นเอง
‘ทำไม... ทำไมนานขนาดนี้นะ?’ หญิงสาวบ่นในใจ
บทที่ 0 บทนำ
19/06/2024
บทที่ 1 No.1
19/06/2024
บทที่ 2 No.2
19/06/2024
บทที่ 3 No.3
19/06/2024
บทที่ 4 No.4
19/06/2024
บทที่ 5 No.5
19/06/2024
บทที่ 6 No.6
19/06/2024
บทที่ 7 No.7
19/06/2024
บทที่ 8 No.8
19/06/2024
บทที่ 9 No.9
19/06/2024
บทที่ 10 No.10
19/06/2024
บทที่ 11 No.11
19/06/2024
บทที่ 12 No.12
19/06/2024
บทที่ 13 No.13
19/06/2024
บทที่ 14 No.14
19/06/2024
บทที่ 15 No.15
19/06/2024
บทที่ 16 No.16
19/06/2024
บทที่ 17 No.17
19/06/2024
บทที่ 18 No.18
19/06/2024
บทที่ 19 บทส่งท้าย
19/06/2024
บทที่ 20 ตอนพิเศษ
19/06/2024
หนังสืออื่นๆ ของ ภัคร์ภัสสร
ข้อมูลเพิ่มเติม