5.0
ความคิดเห็น
21.3K
ชม
24
บท

...เหตุเพราะน้องชายตัวดี ไปมีความสัมพันธ์ต้องห้าม กับศัตรู หัวเด็ดตีนขาด “เธอ” ก็ไม่มีวันยอมให้น้องชายลงเอยกับลูกสาวของตระกูลที่เคยดูถูกเธออย่างไม่มีดี . ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้ หากไม่เพราะ “เขา” ทายาทหนุ่มเสเพลของบ้านนั้น ที่ซ้อนแผนเอาคืนเธอ ทำเอางานนี้ เจ้าหล่อนจะต้องเลือกว่าจะยอมให้น้องชายได้ลงเอยในเรื่องความสัมพันธ์ หรือจะจนมุมไปกับจอมวางแผนที่ตนก็เพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้ว.... เขาช่างเจ้าคิดเจ้าแค้น และต้องการเอาชนะเธอมาตั้งแต่ต้น โดยมี “เรือนร่าง” เธอเป็นเดิมพัน +++++++++++++++++++++++++++++++ “ปล่อยฉันไปนะ นี่คุณเล่นบ้าอะไร?” “เล่นบ้าอะไรงั้นเหรอ... ก็เล่นผัวเมียกันยังไงล่ะ” “คนบ้า! มันใช่เวลามาล้อเล่นแบบนี้มั้ย ปล่อยฉันไปนะ!” “เล่นผัวเมียกันจริงๆ มีลูกด้วยกันจริงๆ สักคนสองคน” “คนบ้า เล่นไปคนเดียวเถอะ” “มีลูกกับผม คุณจะได้รู้... ความรู้สึกที่โดนพรากลูกพรากแม่มันเป็นยังไง” “เลว! นรกขุมไหนส่งคุณมาเกิดกัน คนบ้า!” สิ้นเสียงเล็ก จูบร้อนแรงถูกบดขยี้ลงมาอย่างร้ายกาจ เชลยในอ้อมกอดไม่อาจขัดขืนเขาได้แม้แต่น้อย หญิงสาวรู้ตัวดีว่า จุมพิตนี้หาใช่เกิดจากความรัก หากเขาต้องการแค่เพียงลงทัณฑ์เธอ... “คุณ... ไม่นะ พราวไม่อยากท้อง!” หญิงสาวบ่ายหน้าหนีจนหลุดพ้นพันธนาการจุมพิตร้าย ก่อนวอนขอ... “ไม่ทันแล้วครับ คุณต้องท้องและรับรู้ความเจ็บปวดว่าการถูกพรากลูกมันเป็นยังไง” “คนเลว... ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” “ถ้าปล่อย... ก็ยังไม่หายแค้นน่ะสิครับ” ถ้อยคำนั้นแสนธรรมดา หากเจือแววเยือกเย็นพร่าผลาญใจ ส่งให้เชลยสาวในอ้อมกอดรู้สึกหนาวยะเยือกกับสิ่งที่ต้องเจอนับจากนี้....

บทที่ 0 บทนำ

ท่ามกลางท้องทะเลสีครามกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ผืนฟ้าแนบจรดผืนน้ำทะเลสีสวยอันกว้างใหญ่ไพศาล มองไปทางไหนก็มีแต่น้ำทะเลและแสงแดดจ้าสุดร้อนแรง พราวหมดสิ้นหนทางแล้วจริงๆ น่ะหรือ...

“อื้อ....” หญิงสาวส่งเสียงประท้วง ร่างน้อยรึก็ดิ้นรนหาอิสรภาพ เธอหายใจแทบไม่ทัน สมองกำลังมึนตั้งสติแทบไม่ได้ หญิงสาวหายใจหอบถี่จะด้วยความตื่นตกใจหรืออะไรก็ตาม เธอจะรอดพ้นจากซาตานร้ายตรงหน้าได้อย่างไรกัน

เขาออกแรงใช้มือข้างหนึ่งกระตุกเรือนผมของหล่อนให้แหงนหน้าขึ้นมารับจูบร้อนๆ จากเขาให้ถนัดขึ้น เขารู้สึกดีเป็นบ้ากับการปราบพยศเด็กดื้อในครั้งนี้ จูบเจ้าหล่อนมันหวานดีจริง เธอทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างประหลาด แปลกมากหลังจากที่เขาเลิกรากับเมียเก่าไปก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนปลุกเร้าเขา ทำให้เขารู้สึกดีได้เท่านี้มาก่อน

พิชญ์บดขยี้จุมพิตรุนแรงยิ่งขึ้นอีก ริมฝีปากหนากดน้ำหนักย้ำลงไป มือหนาใหญ่ประคองท้ายทอยเธอรั้งเข้าหาและบังคับศรีษะเธอไว้ให้ตอบรับรสจูบอันร้อนแรงอย่างเกินต้าน จุมพิตจากซาตานรสร้อนแรงบดเคล้าอยู่นานจนกลีบปากสวยบวมชา เขาขบเบาๆ อย่างอยอกเย้าก่อนบดคลึงด้วนลิ้นร้อน จูบจากเขาเร่าร้อนเสมอ เธอยืนแทบไม่ไหวยืนสั่นในอ้อมกอดเขา

ทั้งที่หล่อนพยายามดิ้นเพื่อช่วยให้ตัวเองนั้นรอดพ้นจากซาตานในร่างชายหนุ่มผู้หล่อเหลา เธอเกลียดตัวเองที่ชะล่าใจ เกลียดเจ้าน้องชายตัวดีที่กล้าสมคบคิดกับผู้ชายเลวๆ คนนี้

“ปละ... ปล่อย”

“ไม่...” เขากระซิบแนบซอกคอ เธอสัมผัสได้ถึงลมร้อนจากปลายจมูกเขาเป่ารดลงมาให้สัมผัสสะท้านหวิว

“อื้อ....”

“ไม่ชอบหรือครับ?” ซาตานหนุ่มยอมใจอ่อนผละออกมา เธอได้แต่มองสายตาคมคู่นั้นที่มองเธอมาอย่างร้อนแรง ร่างแกร่งที่บดเบียดเข้ามาอย่างแนบชิด ก็ทำเธอร้อนรุ่มไปหมด เขากำลังปลุกแรงปรารถนาจากภายในให้ประทุเร่าร้อน ความใกล้ชิดที่สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน ไม่เพียงเท่านั้นหากมันใกล้ถึงขั้นรับรู้ได้ถึงสัดส่วนแข็งแกร่งร้อนแรงของเพศชายที่เสียดสีแนบชิดกับท้องน้อยเธอ...

“ไม่นะ ปล่อยฉันนะ!” เธอประท้วงทั้งน้ำเสียงหอบกระเส่า เขายิ่งได้ฟังก็ยิ่งรวดร้าวไปทั้งส่วนของความเป็นชาย

บ้าจริง! เสียงหวานหอบนั่นมันช่างปลุกเร้าความกำหนัดของเขาเสียจริง

‘คิดจะใช้มารยางั้นเรอะ’

ชายหนุ่มคิดในใจ เขาเองก็สับสนวุ่นวาย ไม่เคยคิดจะทำแบบนี้ เขาเพียงแค่อยากจับเธอมาปรับทัศนคติเท่านั้นเอง แต่ความดื้อดึงและแสนพยศของเจ้าหล่อน มันน่าปราบเป็นบ้า

แต่ทำไงได้... เขาลงมือไปแล้ว!

“ปล่อยฉันนะคะ”

“ปล่อย.... ก็โง่สิครับ” ลงท้ายมีหางเสียงแต่สำเนียงเจือแววอำมหิต

“คุณจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้!” หญิงสาวเอ่ยคำราม

“ผมจะไม่เสียใจกับการกระทำของตัวเองแน่นอน”

“คนเลว ปล่อยฉันนะ!” เธอไม่พูดเปล่า ทั้งดิ้นรนไขว่คว้าหาอิสระ ทั้งออกแรงทุบตีเขา ตบตีเขา หากแรงน้อยๆ ของเธอนั้นกลับไม่ทำให้เขาสะทกสะท้านเลยแม้สักเล็กน้อย

“มือหนักไม่เบานะครับ!”

“ก็ปล่อยฉันสิถ้าไม่อยากเจ็บตัว”

“คุณน่ะ... ก็หยุดคลั่งสักทีสิ ถ้าไม่อยากช้ำไปทั้งตัว!”

“นายจะทำบ้าอะไร?”

“ตบผมหนึ่งครั้ง ผมจูบสิบครั้ง”

“ไอ้บ้า!”

“ตีผมหนึ่งครั้ง ผมปล้ำสิบครั้ง เอาสิครับ คุณกล้าแลกมั้ย”

“ไอ้คนเลว!”

“ผมเลวได้อีกนะ!” แววตาดุของเขาที่จดจ้องมาทำหญิงสาวขนลุกขนชัน เพราะเขาน่ากลัวได้ขนาดนี้เลยจริงๆ น่ะเหรอ ไม่น่าแลกเลยสักนิด แต่เจ้าหล่อนจะรอดพ้นจากพันธนาการบ้าๆ นี้อย่างไรดี

“ปล่อยฉันไปนะคะ” พราวเสียงอ่อนลงเพราะเธอเริ่มหมดแรง ซาตานตรงหน้ารูปร่างแกร่งแข็งแรงและสูงใหญ่ เธอออกแรงตีเขาตบเขาจนหมดแรง แต่เขายังทำหน้าโรคจิตใส่เธออยู่เลย

“ผมจะปล่อย... แค่ยอมผม”

“ยอมอะไร?”

“ยอมเป็นเมีย” เขายกมุมปากยิ้มเย้ย เมียที่ปราศจากความรัก มันจะต่างอย่างไรกับนางบำเรอหรือโสเภณีข้างถนน

“คนเลว กรี้ด.... ฉันเกลียดคุณ ฉันจะฆ่าคุณแน่ ฉันจะฆ่าคุณให้ได้ ไอ้คนเลว ไอ้ซาตาน”

“ฮ่าๆๆๆ”

ระหว่างเขาหัวเราะพอใจนั้น ร่างบางก็เห็นจังหวะรอด เธอรีบบิดร่างน้อยหลุดจากอ้อมกอดเขาก่อนออกแรงวิ่ง หากก็ช้ากว่ามือใหญ่ที่คว้ารวบเอวเล็กของเธอเอาไว้ก่อนกระชับร่างเธอเข้าไปกอดเอาไว้แน่น ก่อนออกแรงรวบเธอไว้แน่นแนบลำตัวเขา หญิงสาวหายใจหอบอย่างอ่อนใจ

“ปล่อยฉันเถอะนะ...”

“กำลังอ้อนวอนอยู่เหรอ...”

“...” พราวเงียบ เขายิ้มเยาะ

“ผมเคยบอกแล้วไงว่าคุณน่ะหนีผมไม่รอดหรอก เราอยู่บนเรือ... กลางทะเล ลืมไปแล้วหรือครับ?” เขาเอ่ย เสียงเขาทำให้หญิงสาวได้สติ อยู่บนเรือแบบนี้จะหนีเขาไปไหนได้ เธอหมดหวังแล้วจริงๆ น่ะหรือนี่

‘ฉันยอมตายยังดีเสียกว่าตกเป็นเมียซาตานใจร้ายใจดำอย่างคุณ’ หญิงสาวคิดในใจอย่างเคียดแค้นและชิงชัง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ภัคร์ภัสสร

ข้อมูลเพิ่มเติม
นางฟ้าบนเตียง

นางฟ้าบนเตียง

โรแมนติก

5.0

คริญาไม่ประหลาดใจแม้แต่น้อยในท่าทีหวงก้างของพศุตม์ เธอรู้ว่า... ในสถานการณ์ที่เธออยู่ในสระว่ายน้ำเย็นฉ่ำในเวลานี้ ผู้ปกครองหนุ่มจะต้องโจนจ้วงตามลงมา ดวงใจสาววัยแรกแย้มเต้นตูม ด้วยความรู้สึกหวั่นไหว แม้รู้ดีแก่ใจว่า ชายหนุ่มคือของต้องห้ามและจะแสลงใจจนเจ็บปวดในวันหนึ่ง เพราะพศุตม์เคยยื่นคำขาดว่า... เขาไม่ชอบเด็กน้อยกะโปโลอย่างเธอ และถ้าเกิดอะไรขึ้นเพราะเธอกล้าเล่นกับไฟยั่วยวนเขา เขาจะไม่มีวันรับผิดชอบ! . ‘คำสั่ง’ จากปากเขามันคือคำเตือนจากผู้ชายอันตราย . เขารวบตัวเด็กในปกครองเข้ามาสวมกอดแน่นราวจะสูญเสีย ความร้อนซ่านกำซาบไปทั้งเรือนกายสาว ส่วนเปลือยสวยสัมผัส แนบชิดแทบทุกส่วนสัดของกายแกร่ง แม้ร่างทั้งสองที่โอบล้อมไปด้วยความเย็นเยียบของสายน้ำ แต่การขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวพริ้วพรายตามกระแสน้ำก็ก่อให้เกิดไอความรุ่มร้อนระบายอยู่ในน้ำและพยุงสองร่างให้รู้สึกวาบหวิวแผ่ซ่านถึงกัน... เด็กสาวแรกรุ่นหัวใจเต้นโครมคราม วาบหวิวเมื่อผู้ปกครองหนุ่มประกบริมฝีปากร้อนแรงลงมา ดูดดื่มริมฝีปากสวยอิ่มตึง คริญาตอบสนองจูบเร่าร้อน สอดลิ้นยั่วเย้าให้เขากระดกลิ้นร้อนฉ่าตามมาพัวพัน ร่างเล็กบดเบียดส่วนอิ่มเต็มตึงที่สวยสล้างยั่วยวนสายตาเข้าใกล้แผงอกแกร่งกำยำที่ระบายไปด้วยปอยขนนุ่มกลางอกแกร่งของเขา สร้างความเซ็กซี่ชวนสะท้านยามจ้องมอง เขาบดจูบหนักหน่วงร้อนแรงจนคริญาคราง ไอร้อนสวาทกำลังก่อตัวใต้สายน้ำเย็นฉ่ำ “...” “ฉันต้องได้เธอ... คริญา”

มหาศาลการรัก

มหาศาลการรัก

โรแมนติก

5.0

"ชลิดา" เป็นเด็กสาวที่โชคร้าย ครอบครัวทิ้งเธอไปไม่ลา เหลือเอาไว้แต่เธอคนเดียว กับชีวิตที่โดดเดี่ยวอ้างว้างท่ามกลางอันตรายที่มองไม่เห็น ทิ้งไว้กับปริศนาว่าเธอและครอบครัวผิดอะไร ในวันที่เหมือนชีวิตเจอฝันร้าย คนเพียงคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วย กลับเป็น 'เขา' ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีครั้งไหนที่ศิวะจะพูดดีกับเธอ ฉากหน้า เย็นชา ปากร้าย เจ้าอารมณ์และแสดงท่าทีรังเกียจเธอ "ศิวะ" แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเกลียดชลิดา เพียงเพราะหล่อนเป็นคนรักของพี่ชายเขา ที่รอวันตกกระป๋อง เขาอยากให้เธอเลิกรากับพี่ชาย เลิกยุ่งกับคนมีเจ้าของ มันไม่ใช่เพราะศิวะเกลียดชลิดาหรอก แต่เพราะเขารักหล่อนเสียเอง แต่กลับแสดงออกตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริงในใจ คนสองคน ที่ฉากหน้าเกลียดชังกัน แต่ต้องนอนเตียงเดียวกันทุกคน บทสรุปจะเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน... มหาศาลการรัก

โซ่เสน่หาบัญชาหัวใจ

โซ่เสน่หาบัญชาหัวใจ

โรแมนติก

5.0

ดูเหมือนโชคชะตาของ ‘รินรุ้ง’ จะไม่มีวันหนีพ้นจากความวุ่นวายได้ ตอนที่ยังเป็นพนักงานขาย ของรีสอร์ตที่ไทย ก็ต้องคอยรองรับอารมณ์ของลูกค้า พอหนีมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่สเปน ก็ยังไม่วายต้องสู้รบตบมือกับเด็กหญิงจอมแก่แดด ผู้หวงบิดายิ่งกว่าจงอางหวงไข่ และพร้อมจะใช้ความแสบป่วนหัวผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ แต่นั่นก็ยังไม่ใช่จุดพีก เพราะลูกสาวที่ว่าร้าย ยังร้อนแรงไม่ถึงครึ่งของตัวพ่อ งานนี้หญิงสาวคงต้องลงทุนลงแรงอย่างหนัก เพื่อหาทางกำราบสองพ่อลูกให้ได้ ก่อนที่ชีวิตของเธอจะกลายเป็นการตกนรกทั้งเป็น ‘เซคิโอ ด็อพบาร์ กอนซาเลซ’ นักธุรกิจหนุ่มมหาเศรษฐีชาวสเปน ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงลึกลับที่เขาขโมยจูบเธอในเรือนร้างกลางสายฝน จะกลายเป็นคนเดียวกันกับพี่เลี้ยงคนใหม่ของลูกสาว ที่สำคัญ เขาเคยคิดว่าการขย้ำ ‘ลูกแกะน้อย’ ที่หลงเข้ามาใน ‘รังหมาป่า’ คงเป็นเรื่องง่าย หากตัวอุปสรรคสำคัญที่ชายหนุ่มต้องจัดการเป็นอันดับแรก ถ้าคิดจะเคลมรินรุ้ง ก็ไม่ใช่อื่นไกล แต่เป็น ‘ลูกหมาป่าตัวน้อย’ ของเขานั่นเอง “เจ็บ” พูดเสียงเครือ “ไหนดูซิ” เซคิโอพุ่งพรวดเข้าไปหา ก่อนจะคุกเข่าลง มองเลือดที่ไหลซึมออกจากเท้าเธอ “กลับห้องก่อน อยากเลือดทะลักหมดตัวหรือไง” เขารีบอุ้มเธอขึ้น น้ำเสียงลนลานเป็นห่วงเจือบงการ “เรื่องของฉัน เลือดนี่มันก็เลือดฉันนะ!” เธอเถียง ที่เจ็บอยู่แบบนี้ เพราะเขาไม่ใช่หรือไง “อย่าดื้อสิ... แต่ถ้าเธออยากเลือดออกจริงๆ ล่ะก็ ฉันมีวิธีที่เจ็บน้อยกว่านี้นะ จะเอาไหม” ++++++++++++++++++++++++++++ เพราะถูกปลดกลางอากาศ ทั้งที่ไม่มีความผิดใดๆ รินรุ้ง หงสกรพงษา จึงตัดสินใจรับข้อเสนอไปทำงานสบายๆ ที่สเปน ตามบัญชาของแม่เลี้ยง หากเธอไม่เคยรู้เลยว่า นั่นจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิต! . โฉมหน้าสุภาพบุรุษมหาเศรษฐีทายาทสายการบินที่ยิ่งใหญ่ระดับโลก เจ้าของตำแหน่งสุดยอดหนุ่มในฝันหลายปีซ้อนที่สาวน้อย สาวใหญ่ต่างคลั่งไคล้มาตลอด แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า ภายใต้ฉากหน้าราวเทพบุตรนั้น เซคิโอ เดอ ด็อพบาร์ กอนซาเลซ ได้ซ่อนคราบซาตานร้ายเอาไว้อย่างมิดชิด หัวใจเขาปิดตายนานกว่าแปดปีหลังสูญเสียคู่หมั้นสาวที่เขารัก มันถูกเปลี่ยนเป็นความแค้นรอวันสะสาง และเมื่อ... ‘ลูกแกะตัวน้อย’ ติดกับดักมาให้เขาแก้แค้น . . กลับกลายเป็นว่า เจ้าหล่อนคือหญิงสาวคนเดียวกันที่ขโมย ‘หัวใจ’ ที่เคยเหี่ยวเฉาของเขาไป เพียงเพราะจุมพิตดื่มด่ำไร้เดียงสา ในค่ำคืนแห่งโชคชะตา ที่เขายากจะลืม!

ผู้หญิงของมาเฟีย Season 2 ตอน มาเฟียพิสูจน์รัก

ผู้หญิงของมาเฟีย Season 2 ตอน มาเฟียพิสูจน์รัก

โรแมนติก

5.0

อัลโตนิโอ มาโอริโอ มาเฟียหนุ่มที่โลกของเขาไม่มีพื้นที่ไว้สำหรับ “ความรัก” หากเพียงนาทีแรกที่เขาสบประสานดวงตากลมโตน่าค้นหาคู่นั้น มาเฟียหนุ่มจึงได้รู้ว่าอาการ “ตกหลุมรัก” ที่ทาบทอลงบนหัวใจกร้าวแกร่ง เย็นชา นั้นเป็นเช่นไร... ทุกอย่างดูเหมือนจะไร้คำว่า “อุปสรรค” หากไม่ติดตรงที่ ‘เธอ’ เป็นลูกสาววัยใสที่เข้ามาในชีวิตเขาแบบไม่ตั้งใจ ...บทพิสูจน์รักของมาเฟียหนุ่ม จึงไม่ใช่เส้นทางอันราบเรียบนัก หากเขายินดีฝ่าฟัน ไม่ว่าปราการนั้นจะเป็นหัวใจของหญิงสาวหรือแม้แต่ศัตรูหัวใจอย่างสายลับหนุ่มเจ้าเสน่ห์น่าขัดใจ เพื่อดื่มด่ำความหอมหวาน เร้าใจและร้อนแรงแห่งรักแท้... เพราะเธอคือผู้หญิงของเขา ‘ผู้หญิงของมาเฟีย’

ท่านประธานคะ อ๊ะ!

ท่านประธานคะ อ๊ะ!

โรแมนติก

5.0

เหตุเพราะภาวะ Writer’s block คุกคาม จึงทำให้นักเขียนสาวสุดฮอต โคจรมาพบกับพ่อค้าไลฟ์สดทรงเสน่ห์ที่มีคาริสม่าออร่ากระจายเข้าตาสาวๆ ทั่วทั้งประเทศ เมื่อต่อมจิ้นทำงาน เธอจึงหยิบคารัคเตอร์ของเขา มาเขียนเป็นพระเอกนิยาย หารู้ไม่ว่า... เบื้องหลังของพ่อค้าไลฟ์สดมากเสน่ห์แท้จริงแล้ว พยัคฆ์ โชติเฉลิมทรัพย์ คือท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ หล่อ รวย ไฮท์โปรไฟล์ แต่เขายังคงความโสดแบบจริงจังมานานปี เพราะยังไม่เจอใครที่ถูกใจ แต่การแฝงตัวมาเป็นพ่อค้าออนไลน์ไลฟ์สดอยู่ดีๆ กลับได้ ‘ภรรยาในเมตาเวิร์ส’ เป็นของแถม งานนี้จะเรียกว่า ‘กำไร’ ได้หรือเปล่า ไลลา วัจน์ยืนยง ไม่อาจรู้ได้ว่า ท่านประธานบริษัททุนหนาที่มาจ้างงานเธอ แท้จริงแล้ว ‘เขา’ คือคนคุ้นเคยคนนั้น งานนี้เธอจะทำอย่างไร ให้พระเอกในนิยาย กลายมาเป็นพระเอกในชีวิตจริง ภารกิจนี้ที่ชวนว้าวุ่นหัวใจจึงเริ่มขึ้น... แต่เขาคือ.... ท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ทายาทมาเฟียข้ามชาติ ที่ปลอมตัวมาเรียนรู้งานแพลทฟอร์มขายสินค้าออนไลน์ เพื่อนำประสบการณ์ไปปลุกปั้นธุรกิจของตนเองให้เติบโต โดยไม่ต้องพึ่งเงินสีเทาของต้นตระกูล เมื่อ พยัคฆ์ โชติเฉลิมทรัพย์ แฝงตัวมาเป็นพ่อค้าออนไลน์อยู่ดีๆ กลับได้ภรรยาในเมตาเวิร์สเป็นของแถม งานนี้จะเรียกว่า ‘กำไร’ ได้หรือเปล่า แต่ใครจะรู้ เมื่อ ‘คนคุย’ ในโลกออนไลน์กลายเป็น ‘หวานใจ’ ในชีวิตจริง เมื่อเขาและเธอ โคจรมาร่วมงานกันอีกครั้งในโลกความจริง เพื่อผลักดันแพลทฟอร์มของเขาให้ได้รับความนิยมระดับโลก ทำงานไปท่านประธานก็ “อ่อยเหยื่อ” นักเขียนสาวไปด้วย ก็คงจะไม่ผิดกฎอะไร เพราะไหนๆ เธอก็ได้ชื่อว่า เป็น “ภรรยาในโลกเสมือน” เขากะจะเล่นเป็นสามีให้สมบทบาท แบบนี้ถึงจะเรียกว่า ‘คุ้ม’ เบื้องหลังของพ่อค้าไลฟ์สดมากเสน่ห์แท้จริงแล้ว พยัคฆ์ โชติเฉลิมทรัพย์ คือท่านประธานบริษัทเจ้าเสน่ห์ และมีตัวเลือกเยอะ แต่เขายังคงความโสดแบบจริงจังมานานปี เพราะยังไม่เจอใครที่ถูกใจ แต่การแฝงตัวมาเป็นพ่อค้าออนไลน์ไลฟ์สดอยู่ดีๆ กลับได้ภรรยาในเมตาเวิร์สเป็นของแถม งานนี้จะเรียกว่า ‘กำไร’ ได้หรือเปล่า ไลลา วัจน์ยืนยง ไม่อาจรู้ได้ว่า ท่านประธานบริษัททุนหนาที่มาจ้างงานเธอ แท้จริงแล้ว ‘เขา’ คือคนคุ้นเคยคนนั้น งานนี้เธอจะทำอย่างไร ให้พระเอกในนิยาย กลายมาเป็นพระเอกในชีวิตจริง ภารกิจนี้จึงเริ่มขึ้น...

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

เธอคนนี้ ไม่ใช่สาวส้มหล่น

เธอคนนี้ ไม่ใช่สาวส้มหล่น

Livia
5.0

ตอนเด็กถูกทอดทิ้งให้โดดเดี่ยว แม่ถูกทำร้าย ฉือเนี่ยนสาบานว่าจะเอาทุกอย่างที่เป็นของตัวเองกลับคืนมา!ครั้งแรกที่กลับมาที่เมืองจิง เธอถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่ไร้การศึกษาและสำส่อนหลายคนบอกว่าลู่เหยียนสือต้องตาบอดแน่ๆ ถึงได้มาสนใจฉือเนี่ยนแต่มีแค่ลู่เหยียนสือเท่านั้นที่รู้ ว่าเธอที่เขารักและทะนุถนอมนั้นมากความสามารถ สามารถสร้างความวุ่นวายให้ทั้งเมืองจิงได้ด้วยตัวคนเดียวเธอคือหมอมือหนึ่ง เธอคือแฮ็กเกอร์มือทอง และยังเป็นนักปรุงน้ำหอมชั้นยอดที่ได้รับการยกย่องจากบุคคลสำคัญคนภายนอก: "คุณลู่ คุณจะเอาใจภรรยาจนไม่มีขอบเขตเลยเหรอ ทำไมแม้แต่ประชุมยังต้องอุ้มเธอไว้ด้วย!"ลู่เหยียนสือ "ต้องเอาใจภรรยาถึงจะรุ่งเรืองเฟื่องฟู"ต่อมาความลับของเธอถูกเปิดเผย ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนหันมาชื่นชมและยกย่องเธอ...

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ