Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ซีรีส์สามีเถื่อนจอมซาดิสม์

ซีรีส์สามีเถื่อนจอมซาดิสม์

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
6K
ชม
40
บท

รวมนิยายอีโรติก จำนวน 9 เรื่อง 1.สามีเถื่อน จอมซาดิสม์ 2.สุดที่รักร้าย 3. บอดี้การ์ดจอมเถื่อน 4. บำเรอรักเจ้าพ่อ 5. หลงรักภรรยาตีทะเบียน 6. สามี CEO สายเปย์ 7. คืนเร่าร้อน 8. เจ้าสาวฝาแฝด 9. เมียรักกำนันเถื่อน

บทที่ 1 1

“เจ็บค่ะ” ไข่มุกอุทานด้วยความเจ็บเมื่อคนที่จับเธอนั่งซ้อนตักอยู่กัดยอดอกของเธอแรง ๆ

“หน้าที่เธอคือบำเรอฉันไม่ใช่เหรอ” เมฆเอ่ยถามเสียงพร่าซ่าน

ไข่มุกคือเด็กในบ้านที่บิดามารดาอุปการะเอาไว้ แต่เธอมักใหญ่ใฝ่สูงจะแย่งคนรักของน้องสาวเขา เขาก็เลยต้องจัดการ

ครั้งแรกคือการเฉดหัวเธอออกจากบ้าน และบีบบังคับให้เธอตกงาน ตอนนี้เขาทำทุกอย่างให้เธอไม่มีงานทำ เธอและแม่เลว ๆ ของเธอจะได้คลานเข้ามาหาเขาแต่โดยดี

แรกเริ่มเดิมทีเธอก็ยั่วยวนเขา โดยการเอาเครื่องดื่มผสมยาปลุกเซ็กซ์มาให้เขาดื่ม แต่เขาไม่รับผิดชอบเพราะโดนวางยา หล่อนและแม่จึงหันเหไปที่คู่หมั้นของน้องสาวเขา แต่เขารู้ทันเสียก่อน

“นานแค่ไหนเหรอคะ” เธอเอ่ยถามอย่างช้ำใจ

“อะไรนานแค่ไหน”

“ที่มุกต้องทำเรื่องอัปยศเช่นนี้”

“ไม่เห็นอัปยศตรงไหนเลยนี่นา ก็เธอเคยวางยาแล้วอ้าขาให้ฉันเอาแล้วไม่ใช่เหรอ” ประโยคของเขาเจ็บแสบนัก

เขารักน้องสาวมากเธอรู้ดี และตอนนี้เขากำลังลงทัณฑ์เธออย่างสาสมที่กล้าไปเทียบเคียงอยากจับผู้ชายรวยๆ ทำผัว

มารดาเป็นคนให้เธอเอากาแฟไปให้เขา ท่านเป็นคนวางยา เขากับเธอเลยตกเป็นของกันและกัน

เธอไม่ได้เป็นคนทำ แต่น้ำท่วมปากจะกล่าวว่ามารดาเธอก็ไม่กล้า มารดาขู่ว่าจะฆ่าตัวตายถ้าเธอพูดเรื่องเลวร้ายนั่น

มารดาเป็นแค่แม่บ้านมีฐานะเป็นคนใช้ บิดามารดาของเมฆและไหมทองอุปการะเธอเอาไว้เพราะเอ็นดู บอกว่าหน้าตาหมดจดน่ารัก แถมยังหัวดีเรียนเก่ง แต่พอพวกท่านเสียชีวิต มารดาก็อยากให้เธอจับเมฆทำสามี อยากให้เธอไปยั่วยวนเขา แต่เธอไม่ทำ ท่านเลยคิดแผนการชั่วร้ายวางยาในกาแฟ

เธอตกเป็นของเขา เมฆได้พรหมจรรย์ของเธอไป เขาไม่ได้ภาคภูมิใจเลยสักนิด เขากลับดูถูกดูแคลนและรังเกียจเธอจนออกนอกหน้า สิ่งเดียวที่เธอต้องรับก็คือปิดปากเงียบ จะเรียกร้องอะไรในเมื่อมารดาเป็นคนวางแผนสกปรกนี่เอง

เมื่อเมฆไม่ไยดี มารดาก็พุ่งเป้าไปยังคู่หมั้นของไหมทองอีก กายสิทธิ์หล่อรวย โพรไฟล์ดี นิสัยอ่อนโยน ท่านอยากให้เธอไปอ่อยเขา แม้จะรู้ว่าเป็นคู่หมั้นของเจ้านาย ท่านก็ยังจะไม่เว้น ทำให้เธออับอายที่ต้องทำอะไรแบบนั้น

เมฆรู้เข้าเขาก็ขัดขวางเต็มที่ นอกจากจะไล่เธอออกจากบ้านพร้อมกับมารดาแล้ว ยังปลดเธอออกจากพนักงานบริษัทที่เขาเป็นเจ้าของอยู่

ไม่มีบิดามารดาของเขาคุ้มกะลาหัวก็ต้องระเหเร่ร่อนออกมาจากบ้านหลังใหญ่เพื่อหางานที่อื่นทำ แต่ปริญญาตรีเกียรตินิยมของเธอไม่ได้ทำให้เธอมีงานทำเลย

เธอไม่รู้ว่าโดนเมฆแกล้งหรือเปล่า แต่เขากว้างขวาง ร่ำรวย จะหาทางกลั่นแกล้งไม่ให้เธอมีงานทำมันง่ายนิดเดียว

เธอไม่มีที่ไป ไม่มีงานทำ จึงจำต้องมาทำงานกลางคืนเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารกึ่งผับ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดมาเจอกับเมฆเข้าอีก เขาบีบเจ้าของร้านซึ่งเป็นลูกหนี้ของเขาให้ไล่เธอออก จนตอนนี้งานของเธอคือเป็นนางบำเรอบนเตียงให้เมฆ ผู้ชายแสนใจร้ายแทน

เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเขารังเกียจอะไรเธอ ตั้งแต่เล็กจนโตเขาชอบพูดจาหาเรื่องเธอตลอด

ทำทุกอย่างให้เธออายหรือไม่ก็กลั่นแกล้งเธอ ยิ่งเวลามีผู้ชายเข้าใกล้เธอ เขายิ่งโมโหใส่ หาว่าเธอชอบยั่วผู้ชายบ้างล่ะ อยากถีบตัวเองให้สูงขึ้นเพื่อหวังจับผู้ชายรวย ๆ บ้างล่ะ

“ช่วยตัวเองให้ดูก่อน แล้วมาขึ้นขย่มฉัน”

“คุณเมฆ!” เธออายหน้าแดงกับประโยคของเขา

“ทำยังกับไม่เคย ถ้าเธอทำให้ฉันถูกใจล่ะก็ ฉันจะให้เงินไปรักษาแม่เธอแน่” มารดาล้มลงหัวฟาดอาการไม่สู้ดี ต้องใช้เงินรักษาในการผ่าตัดค่อนข้างมาก แถมมารดายังไปเป็นหนี้เป็นสินติดการพนันอีกมากมายหลังจากออกมาจากบ้านของเมฆ ทำให้เธอตกที่นั่งลำบาก เพราะโดนบีบทุกทาง ไม่มีงานมีการทำ

เธอกล้ำกลืน กลืนก้อนแข็ง ๆ ลงไปในอก เป็นเบี้ยล่างของเขาก็ต้องยอมทำทุกอย่าง

“มันจะไปยากอะไรก็แค่อ้าขาให้ฉันเอา เธอเคยทำมาแล้วนี่ ถึงขนาดว่าวางยาในกาแฟ ให้ฉันมีอารมณ์อยากเอาเธอ แค่นี้สบายมากสำหรับผู้หญิงแบบเธอ”

น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม เธอก็พยายามปาดมันทิ้ง

“ถ้าเธอร้องไห้ฉันจะไป แม่เธอตายก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน”

“มุกทำแล้ว อย่าไปเลยค่ะ” เธอรั้งแขนเขาเอาไว้ ก่อนจะปลดอาภรณ์ท่อนล่างออกไป แล้วจัดการแยกขาออกแล้วเขี่ยติ่งไตของตัวเองไปมา

เธอเบือนหน้าหนีไม่กล้ามองสบตาเขาเพราะอาย

“เสียวไหม ครางให้ได้อารมณ์หน่อยสิ” เขาใช้ให้ครางเธอก็ครางออกมา แต่จริง ๆ เธอก็เสียวซ่านจริง ๆ นั่นแหละ

“อ๊า... เสียวค่ะ” เธอตอบออกไป ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสิ่งที่ทำอยู่ เธอหลับตากัดปากร้องคราง

“โดนฉันเอากับช่วยตัวเองอะไรเสียวกว่ากัน” เขาขยับเข้ามากระซิบถาม นอนเคียงข้างบนเตียงกว้าง

เขานัดเธอมาเอากันที่โรงแรมหรูห้องสวีต อย่างน้อยเขาก็ไม่นัดไปเอาโรงแรมม่านรูดราคาถูก แต่สถานะของเธอก็คืออีตัวดี ๆ นี่เอง

“ชะ... ช่วยตัวเองค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น

“ถ้าเธอตอบไม่ถูกใจฉัน ฉันจะทำโทษเธอ ถ้าบอกว่าช่วยตัวเองเสียวกว่า งั้นฉันจะเอาเธอ แล้วให้เธอเปรียบเทียบกัน แล้วค่อยตอบใหม่” เขาขยำนมอวบของเธอก่อนจะป้อนเข้าปาก

“คะ... คุณเมฆเอาเสียวกว่าค่ะ” เธอรีบตอบเอาใจเขา กลัวเขาจะโมโหเอาอีก

“ถ้าฉันเอามันกว่า ฉันก็จะเอาเธอเดี๋ยวนี้แหละ”

“อื้อ...” เขาขึ้นคร่อมทับก่อนที่จะบดจูบเธออย่างดูดดื่ม ไม่ว่าจะตอบว่าอะไรเธอก็ต้องโดนเขาเอาอยู่แล้ว

“อ๊าย...” เธอหวีดร้องสุดเสียงเมื่อท่อนเนื้อสอดเสียบเข้ามาในร่องสาวจนหมดสิ้น

เขาเสียบเข้ามาจนมิดดุ้น ทำเธอถึงกับร้องเสียงหลงอ้าปากค้าง

“เสียวไหม”

“อื้อ...” เธอยังไม่ทันตอบก็ต้องครางแทนเมื่อเขาเริ่มขยับในร่องเสียว

“ไม่ตอบแต่ครางแสดงว่าเสียว”

“เจ็บค่ะ” เธอร้องประท้วงดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้เมื่อเขากดอัดเข้ามาอย่างรุนแรง

“ทนหน่อยเดี๋ยวก็เสียว เธอก็เคยนอนกับฉันแล้วนี่นา น่าจะรู้ว่าฉันชอบกระแทกแรงๆ”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
แกล้งนักรักหมดใจ

แกล้งนักรักหมดใจ

โรแมนติก

5.0

เมื่อ ภูผา ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ถูกส่งตัวมาอยู่ที่บ้านนอกกลางทุ่งนา เขาต้องใช้ชีวิตร่วมชายคากับ ดาหลา ลูกสาวกำนันจอมแก่นที่มองเขาเป็นแค่ "หนุ่มกรุงไม่เอาไหน" จากความหมั่นไส้ กลายเป็นความห่วงใย... จากแผงผักริมตลาดนัด สู่แผนเปิดโปงที่เขย่าทั้งวงการธุรกิจ เมื่อหนุ่มเจ้าสำอางต้องมาเลี้ยงน้องควายทองแท้ที่ชอบให้ขัดหลังเสียเหลือเกิน แท้จริงคือ CEO ตัวจริงเสียงจริง! ความรัก ความลับ และแผนร้ายที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มจะพาทุกหัวใจอบอุ่นไปพร้อมกลิ่นหอมของไอดิน และคำว่ารักที่งอกงามกลางทุ่งนา เพราะบางที...ควายตัวเดียว ก็พาเราพบรักแท้ได้

บอสเถื่อนหลงเมีย

บอสเถื่อนหลงเมีย

โรแมนติก

5.0

เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ในนาทีที่เธอคิดว่าเป็นแค่การทำดีธรรมดา กลับกลายเป็นการสะกิดหัวใจของชายหนุ่มผู้เย็นชาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร "ธามกร วัฒนเดช" บอสหนุ่มผู้เก็บงำความเจ็บปวดไว้ใต้ท่าทีเรียบนิ่ง เขาไม่เคยเชื่อในน้ำใจของใคร...จนวันที่หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเขา และเธอ... "แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์" พนักงานบัญชีคนใหม่ ที่ไม่รู้เลยว่าแค่ ความดีเล็ก ๆ ในวันนั้น จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล จากคำขอบคุณ กลายเป็นความห่วงใย จากเจ้านายผู้เย็นชา กลายเป็นผู้ชายที่เดินเข้ามาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวทุกวินาที เขาค่อย ๆ เติมเต็มรอยร้าวในชีวิตของเธอ และเธอกลายเป็นคนเดียวที่เขาอยากปกป้องไปตลอดชีวิต "ถ้าคุณยังไม่กล้ารักผม งั้นขอให้ผมได้รักคุณก่อนนะ แก้วจอมขวัญ"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

มาชาวีร์
5.0

หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้วทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++ 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน แคว้นจิ้น ราชวงศ์เซวียน อารามไท่ผิงกวน “ไป ๆ อาจารย์ขับไล่พวกท่านออกจากอารามแล้ว อย่าได้มาเหยียบที่นี่อีก” “ศิษย์พี่รองรีบปิดประตูเร็วเข้า !” ตุบ ! ห่อผ้าสองห่อถูกโยนออกมาจากประตูอาราม ปัง ! ตามด้วยเสียงปิดประตูลงสลักอย่างหนาแน่น สตรีนางหนึ่งยืนตัวตรงเป็นสง่า เสื้อผ้ากับเส้นผมของนางปลิวไสวดั่งไผ่ลู่ลม หลินซือเยว่เงยหน้าขึ้นมองป้ายชื่ออารามไท่ผิงกวนด้วยสายตาเลื่อนลอย อาศัยอยู่ที่นี่มานานเท่าใดแล้วนะ บางครั้งนางเองก็ลืมเลือนวันเวลาไปเหมือนกัน “คุณหนูเจ้าคะ ศิษย์น้องทั้งสองของท่านทำเกินไปแล้วนะเจ้าคะ เหตุใดถึงไล่พวกเราสองคนออกจากอารามได้เล่า” เผิงฉือกระทืบเท้าเบา ๆ ตรงไปฉวยห่อผ้าทั้งสองบนพื้น ขึ้นมาคล้องแขนตัวเองไว้ “หากไม่ได้รับคำสั่งจากอาจารย์ ศิษย์น้องทั้งสองคงไม่กล้าขับไล่ข้าออกจากอารามหรอก” น้ำเสียงของนางสงบนิ่งฟังแล้วสบายหูยิ่งนัก หาได้มีความโกรธเกลียดแต่อย่างใด “นั่นรถม้า” นิ้วเรียวสวยชี้ไปยังรถม้าคันที่มีคนนั่งเฝ้าอยู่ “ป้าเผิงไปถามดูว่าใช่รถม้าของเราหรือไม่” เผิงฉือไม่รอช้ารีบตรงไปหาคนเฝ้ารถม้าที่อยู่ใต้ต้นไผ่ในทันที ไม่ช้านางก็กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มนิด ๆ “เป็นรถม้าของเราจริง ๆ เจ้าคะคุณหนู คนขับบอกว่าเป็นคนของตระกูลหลินเจ้าค่ะ ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อของคุณหนู ให้มารับคุณหนูกลับตระกูลหลินเพื่อไปแต่งงานเจ้าค่ะ” “กลับไปแต่งงานนี่เอง” นางเอ่ยเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ หันหลังกลับไปทางประตูอาราม ประสานมือค้อมตัวคำนับลาอาจารย์ เผิงฉือเห็นเช่นนั้นก็อดที่จะคำนับตามนางไม่ได้ ภายในอารามไท่ผิงกวน “อาจารย์เหตุใดถึงไม่บอกลากับศิษย์พี่ใหญ่ไปตรง ๆ ล่ะ ทำเช่นนี้นางไม่โกรธท่านไปจนวันตายเลยรึ” เหอกุ้ยแม้มีอายุยี่สิบแปดปีแล้ว ทว่าเขากราบเป็นศิษย์เจ้าอาวาสชุนหวังเหล่ยหลังสตรีผู้นั้น จึงได้เป็นเพียงแค่ศิษย์พี่รองเท่านั้น “นั่นสิอาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่นางไม่เคยออกจากอารามไปไหนไกล ท่านทำเช่นนี้ไม่ใช่ขับไล่นางไปสู่ความตายหรอกรึ” จางเจียเฟิ่งเห็นด้วยกับศิษย์พี่รองของเขา “ให้มันน้อย ๆ หน่อยเจ้าศิษย์โง่ทั้งสอง พวกเจ้าคิดว่าอารามไท่ผิงกวนแห่งนี้ สามารถอยู่รอดมาได้เพราะใครกัน หากไม่ใช่เพราะฝีมือของศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้า เห็นนางเงียบ ๆ แบบนั้น ความคิดนางกว้างไกลยิ่งนัก อาจารย์อย่างข้ายังเทียบนางไม่ติดด้วยซ้ำไป” เจ้าอาวาสชุนปีนี้อายุอานามปาเข้าไปหกสิบห้าปีแล้ว ทว่าร่างกายยังแข็งแรง อารามเต๋าแห่งนี้มีวิถีแบบไม่เคร่งครัด ใช้ชีวิตเยี่ยงฆราวาสผู้หนึ่ง สามารถแต่งงานมีครอบครัวได้ “อาจารย์นางอยู่ในอารามวาดยันต์กันภัยให้ชาวบ้านที่มากราบไหว้ ตั้งโต๊ะรักษาโรคภัยให้ผู้คนในตัวอำเภอฝู แต่หนนี้นางต้องกลับบ้านไปเพื่อแต่งงาน นางบริสุทธิ์ถึงเพียงนั้นมิถูกสามีจับกลืนกินจนไม่เหลือกระดูกหรอกรึ” เหอกุ้ยนึกภาพเทพเซียนผู้สูงส่งอย่างหลินซือเยว่ หากต้องร่วมเตียงกับบุรุษหยาบกระด้าง เพียงเท่านั้นเขาก็ทำใจไม่ได้จริง ๆ แทบอยากจะไปแย่งตัวศิษย์พี่ใหญ่ของตัวเองกลับคืนมา “เลิกคร่ำครวญได้แล้ว กลับไปกวาดลานอารามกับตรวจดูน้ำมันตะเกียงให้เรียบร้อย ศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเจ้าไม่อยู่ เจ้าทั้งสองต้องรีบร่ำเรียนศึกษาหาความรู้ อารามไท่ผิงกวนจะได้เจริญรุ่งเรืองในภายภาคหน้าต่อไปได้” เจ้าอาวาสชุนทำเสียงดังใส่ลูกศิษย์ทั้งสอง “ไป ๆ ข้าจะสวดมนต์” โบกมือไล่ทั้งคู่ให้ออกจากห้องสวดมนต์ไป เจ้าอาวาสชุนรีบลุกไปปิดประตูลั่นกลอน ท่าทางลุกลี้ลุกลนจนผิดปกติ ย่องเบา ๆ ไปที่ใต้เตียงนอน ดึงหีบไม้เก่าเก็บออกมา ครั้นกดสลักเปิดออก ก็พบตั๋วเงินจำนวนสามพันตำลึงอยู่ในนั้น ตระกูลหลินที่ไม่ได้บริจาคน้ำมันตะเกียงมาหลายปี จู่ ๆ ก็ส่งตั๋วเงินมาให้ พร้อมกับขอรับคนกลับไปเพื่อแต่งงาน ช่วงนี้ชาวบ้านมาทำบุญที่อารามน้อยลง หลินซือเยว่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกับนาง ถึงไม่ยอมลงจากอารามไปรักษาผู้คน รายได้เลยหายหดแทบจ่ายอาหารการกิน(สุรานารี)ไม่พอ ตั๋วเงินสามพันตำลึงนี่มาได้ทันเวลาพอดี ! แครก ๆ ๆ ๆ เสียงกวาดลานหน้าอารามดังขึ้นพร้อมกับเสียงบ่นของเหอกุ้ย “ข้ารู้ว่านางเก่งเอาตัวรอดได้ ข้าเพียงไม่อยากให้นางไปก็เท่านั้น” “ศิษย์พี่รองท่านอย่าได้เสียใจไปเลย ไม่ใช่ว่ามีแต่นางที่ต้องแต่งงานมีครอบครัว ท่านเองก็เถอะที่บ้านส่งคนมารับทุกปีไม่ใช่รึ” จางเจียเฟิ่งรู้ดีว่าตนและเหอกุ้ย ถูกครอบครัวลงโทษด้วยการส่งมาอยู่ยังอารามแห่งนี้ ทว่าเพียงชั่วคราวเท่านั้น “ตัวข้านั้นไม่เป็นไรหรอก เจ้านั่นแหละศิษย์น้องสาม ข้าได้ยินว่าที่บ้านของเจ้า เพิ่งหาคู่หมั้นหมายคนใหม่ให้เจ้าอีกคนแล้วไม่ใช่รึ” สองศิษย์พี่น้องหยุดกวาดลานอาราม แล้วหันหน้าไปมองตากัน จากนั้นพวกเขาก็ถอนหายใจดัง ๆ พร้อมกัน ไม่มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ด้วย นับจากนี้ไปยามทำความผิดใครจะออกหน้าคอยช่วยเหลือ ยามเงินหมดใครจะให้หยิบยืม ยิ่งคิดพวกเขาก็ยิ่งไม่สบายใจเป็นอย่างมาก บนถนนมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง รถม้าไม้ธรรมดาไม่เล็กไม่ใหญ่ ไร้ป้ายชื่อตระกูลบอกกล่าว คล้ายไม่อยากให้ผู้อื่นล่วงรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในเป็นใคร เผิงฉือพยายามหลอกถามคนขับรถม้าอยู่หลายหน ถึงสถานการณ์ของตระกูลหลินในยามนี้ นางไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนไม่รู้จักใครสักคน คนขับรถม้าตอบว่า เขามีหน้าที่มารับคุณหนูรองกลับบ้านเท่านั้น เรื่องอื่นนั้นเขาไม่รู้จริง ๆ “ได้ถามหรือไม่ ใช้เวลากี่วันในการเดินทาง” หลินซือเยว่เอ่ยเสียงเนิบ ๆ “ถามแล้วเจ้าค่ะ เขาบอกว่าราว ๆ สิบวันก็ถึงเมืองหลวงแล้ว” “สิบวันเชียวรึ” หลินซือเยว่มองห่อผ้าที่วางอยู่ด้านข้าง มีเพียงของใช้จำเป็นของนางไม่กี่ชิ้น พร้อมกับก้อนเงินจำนวนห้าสิบตำลึง “คงต้องแวะซื้อของในอำเภอฝูเสียก่อน” เผิงฉือรีบเปิดม่านบอกกับคนขับรถม้า แต่เขากลับทำเสียงฮึดฮัดคล้ายไม่พอใจ “เสียเวลาเดินทางเปล่า ๆ” น้ำเสียงเขากระด้างกระเดื่อง

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

Xmaniac
5.0

" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ