พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge

5.0
ความคิดเห็น
741.6K
ชม
256
บท

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

บทที่ 1 นางคือฆาตกร

“เหตุใดคนสารเลวเช่นเจ้าถึงยังไม่ตายเสียที ข้าต้องฆ่าเจ้าเพื่อล้างแค้นให้ฮูหยินของข้าให้จงได้!”

ทันทีที่ซูชิงหลีลืมตาขึ้นมา ก่อนที่นางจะทันได้รู้ตัวว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอก็เห็นชายวัยกลางคนชักดาบขององครักษ์ที่อยู่ข้างกายออกมา ซูชิงหลีจึงหลบโดยสัญชาตญาณ

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย เธอตายแล้วไม่ใช่หรอกหรือ ที่นี่คือที่ไหนกัน แล้วคนเหล่านี้คือใครกัน

เวลานี้ ความทรงจำจำนวนมากกำลังพรั่งพรูขึ้นมาในหัวสมองของเธอ ทำให้ซูชิงหลีปวดหัวจนหัวแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน ซูชิงหลีก็เข้าใจในสถานการณ์ของเธอได้ในที่สุด เธอยังคงมีชีวิตอยู่ แต่กลับไม่ใช่ในโลกเดิมของเธอ ตอนที่เธอมาอยู่ในสถานที่ที่เรียกว่าราชวงศ์เทียนหยวน!

นางมาเกิดใหม่ในร่างของซูชิงหลีที่เป็นลูกสาวคนโตของจวนเสนาบดี ซึ่งมีชื่อและนามสกุลเดียวกันกับนาง!

ทว่า แม้ตอนนี้นางจะยังมีชีวิตอยู่ แต่นางก็คงจะอยู่ไม่ไกลจากความตายแล้วล่ะ!

ซูชิงหลีกับน้องรองซูชิงอวี่นั้นได้รับเชิญให้มาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของฮูหยินของโหวชิ่งหยาง

เนื่องจากฮูหยินของโหวชิ่งหยางเอ็นดูซูชิงหลี นางจึงมาเจอกับซูชิงหลีเป็นการส่วนตัว หลังจากที่ซูชิงหลีออกไปแล้ว ฮูหยินโหวชิ่งหยางก็ถูกพบว่าโดนวางยาพิษและเสียชีวิตไปเสียแล้ว

ซูชิงหลีจึงกลายเป็นฆาตกรไปโดยปริยาย!

หลังจากรู้ว่าฮูหยินของตนเองถูกซูชิงหลีวางยาพิษฆ่าตาย โหวชิ่งหยางก็ใช้แจกันอันหนึ่งที่อยู่ตรงนั้นส่งเจ้าของร่างเดิมไปยังยมโลก!

หลังจากที่ซูชิงหลีรู้สาเหตุและผลที่เกิดขึ้นแล้ว นางก็หลบการเข้ามาทำร้ายของโหวชิ่งหยาง แล้วก็จับแขนของเขาเอาไว้ จากนั้นก็แย่งดาบยาวออกมา แล้วก็เอาไปจี้ไว้ที่คอของโหวชิ่งหยาง!

“ท่านโหว!”

“ต่างก็อย่าได้พากันเข้ามา!” ซูชิงหลีเช็ดเลือดบนใบหน้าด้วยแขนเสื้อ “ใครกล้าเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว ก็คอยจับตาดูชะตาชีวิตของท่านโหวของพวกเจ้าเอาไว้ได้เลย!”

“พี่สาว การที่วางยาพิษฮูหยินของท่านชิงหยางโหวเป็นอาชญากรรมที่เลวร้ายอยู่แล้ว ทำไมพี่ถึงกล้าจับท่านชิงหยางโหวเป็นตัวประกันอีก?” ซูชิงอวี่ที่สวมชุดฮั่นฝูผ้าไหมทอที่เบาสบายสีชมพู พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดว่า “พี่จะต้องการลากคนทั้งตระกูลให้ไปตายด้วยกันเลยหรืออย่างไรถึงจะพอใจ?”

“เจ้าหุบปากบัดเดี๋ยวนี้!” ซูชิงหลีตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธ “ข้าไม่ได้ฆ่าใครทั้งนั้น!”

“หลังจากที่เจ้าออกมาจากห้องของฮูหยินของข้า ฮูหยินของข้าก็ถูกวางยาพิษตาย หากเจ้าไม่ได้เป็นคนฆ่า แล้วมันจะเป็นใครไปได้อีกเล่า?” โหวชิ่งหยางตะคอกขึ้นมาด้วยความโกรธ

“โหวชิ่งหยาง หากข้าฆ่าฮูหยินของเจ้าจริง ข้าจะได้ประโยชน์อะไรอย่างนั้นหรือ?” ซูชิงหลีย้อนถามกลับไป “ข้าจะได้สมบัติของจวนโหวชิ่งหยาง หรือจะได้ดำรงตำแหน่งฮูหยินแทนนางหรืออย่างไร?”

โหวชิ่งหยางถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง “ดูเหมือนว่าฮูหยินของข้าจะต้องทำอะไรบางอย่างที่ทำให้เจ้าไม่พอใจเป็นแน่ เจ้าถึงได้วางยาพิษนาง ฆ่านางตายเช่นนี้!”

“ฮูหยินปฏิบัติดีกับข้ามาโดยตลอด ข้าไม่มีเหตุผลอันใดที่จะไปทำร้ายนางเลยสักนิด!”

“นี่เจ้ากำลังแก้ตัวอยู่!”

“พี่สาว ข้าขอร้องล่ะ อย่าสร้างความวุ่นวายอีกเลย รีบปล่อยท่านโหวเสียเถิด” ซูชิงอวี่ทำท่าทางเหมือนน้องสาวที่รักพี่สาวมาก “หากเจ้าไม่ได้คิดถึงตัวเอง แต่เจ้าควรจะคิดถึงตระกูลซูเข้าไว้อย่าทำผิดพลาดซ้ำเช่นเดิมครั้งแล้วครั้งเล่าอีกเลย”

“ท่านโหว ข้าไม่ได้ฆ่าฮูหยินจริง ๆ นะ” ซูชิงหลีสงบสติอารมณ์และพูดขึ้นมาอีกว่า “ฮูหยินปฏิบัติต่อข้าเป็นอย่างดี ข้าไม่มีทางปล่อยให้ฆาตกรลอยนวลไปได้อย่างแน่นอน”

“เจ้านั่นแหละที่เป็นฆาตกร!” โหวชิ่งหยางตะโกนขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้

“ท่านโหว ให้เวลาข้าสามชั่วยาม ถ้าข้าไม่สามารถหาฆาตกรได้ ข้าจะยอมให้ท่านโหวจัดการได้เลย”

“เจ้าอยากจะตามหาฆาตกรเสียที่ไหนกันเล่า เจ้าแค่อยากจะชะลอเวลาออกไปเสียมากกว่า เพื่อที่จะได้หาโอกาสหลบหนีไปเสียมากกว่า!” สวีเอ๋อร์สาวใช้ของจวนโหว พูดขึ้นอย่างดุเดือดว่า “เจ้าฆ่าท่านฮูหยินของพวกข้าตาย ยังจะกล้าจับท่านโหวเป็นตัวประกันอีก ฝ่าบาทจะต้องเอาความผิดกับตระกูลซูอย่างแน่นอน!”

“ซูชิงหลี หากเจ้ายอมมอบตัวตอนนี้ ข้าจะไม่พาลโกรธแค้นตระกูลซูแต่อย่างใด ไม่เช่นนั้น...…” โหวชิ่งหยางกัดฟันกรอด เขาถูกเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ จับตัวไว้เป็นประกันเอาไว้เสียได้ เรื่องนี่นับว่าเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง!

ซูชิงหลีจับโหวชิ่งหยางไว้เป็นตัวประกันและเผชิญหน้ากับทุกคน แต่โหวชิ่งหยางกลับไม่เชื่อนาง ส่วนซูชิงอวี่ก็เคียดแค้นอยากจะให้นางตายที่นี่ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป สถานที่ตรงนี้มีผู้คนอยู่เป็นจำนวนมาก จะไม่มีใครสามารถช่วยนางได้สักคนเชียวหรือ

ทันใดนั้น ซูชิงหลีก็จ้องมองไปยังคนที่นั่งอยู่ในศาลาซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

ชายคนนั้นสวมเสื้อคลุมดิ้นทองตัวสีดำ รอบตัวของเขาล้อมรอบไปด้วยมวลอากาศอันเย็นยะเยือกที่บ่งบอกทุกคนว่าอย่าเข้ามาใกล้ ส่วนสิ่งที่ดึงดูดนาง นั่นก็คือดวงตาสีม่วงที่สวยงามคู่นั้นของเขานั่นเอง

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้

เด็กมันยั่ว BAD LOVE

เด็กมันยั่ว BAD LOVE

ลำเจียก
5.0

เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปที่ช่องเสียวสีชมพูชวนหลงไหลนั้น กึด~ “อ๊า~ เข้าอยากจังวะ” ผมก็มมองดูรอยเชื่อมระหว่างผมกับเธอ “เชี้ย...เลือด !!” ผมมองหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอนอนน้ำตาคลอ ตัวสั่นไปหมด "อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กส์ครั้งนี้" เธอเงียบไม่ตอบผม เอาแต่นอนสะอื้น "กูถามว่ามึงจะเอาเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของมึง"

ถ้าจะรัก ภพชาติก็แค่ปากซอย

ถ้าจะรัก ภพชาติก็แค่ปากซอย

ผลิกา(เลอบัว)
5.0

เธอจากไปด้วยความเคียดแค้นชิงชัง ในขณะที่เขากลับยังอยู่เพื่อเฝ้ารอด้วยความคะนึงหา เมื่อคนหนึ่งอยากลืม แต่อีกคนกลับจดจำทุกลมหายใจ แล้วจะมีหนทางไหมที่จะทำให้หัวใจของพวกเขากลับมาเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน “นี่ฉันหลุดมาอยู่ในยุคไหนวะเนี่ย บทจะข้ามภพก็ข้ามกันได้ง่ายๆ แบบนี้เลย? นี่ข้ามภพนะเว้ย ไม่ใช่ข้ามถนนหน้าปากซอย” “เจ้าเป็นตัวอะไร” คำถามโต้งๆ ทำเธอชะงัก ก่อนหันมาจ้องเขาตาขวางพลางบ่นงึมงำ “ถามแบบนี้ สู้ชี้หน้าด่ากันยังดูหยาบคายน้อยกว่า” “เป็นปิศาจรึ” คำถามนี้ทำเธอราวกับถูกตบหน้าอีกครั้ง “ไม่รู้ว่าข้าจะอดทนได้อีกนานเพียงใด เมื่อเจ้าช่างน่าปรารถนาเหลือเกิน” เขาบอกเสียงพร่า ขณะลูบไล้ที่แก้มนวลเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนลงมาแตะที่ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างอ้อยอิ่ง “เช่นนั้นท่านก็อยู่ให้ห่างจากข้าเถิดท่านฝู” “อย่าว่าแต่จะให้อยู่ห่างกัน แม้แต่ละสายตาจากเจ้า ข้ายังทำมิได้ หากต้องทำเช่นนั้น ข้าคงขาดใจตายเสียก่อน” “สายตาของท่านกำลังทำข้าใจคอไม่ดี” “ไม่ดีเยี่ยงไร” “ก็…มันอาจทำให้ข้าเผลอทำอะไรๆ ท่านน่ะสิ” “เช่นนั้นก็จงรู้เอาไว้ว่าการกระทำเมื่อครู่ของเจ้า ก็ทำให้ข้าใจคอไม่ดีเช่นกัน” “ไม่ดียังไง” เธอย้อนถามบ้าง “ก็ไม่ดีตรงที่ มันจะทำให้ข้ามิอาจรักษาคำพูดที่ให้ไว้ หากว่าข้า…ปรารถนาในตัวเจ้าเกินกว่าจะทนรอได้” เสียงเขาแหบพร่า อีกทั้งนัยน์ตาก็ยังแดงก่ำด้วยไฟปรารถนาที่กำลังพลุ่งพล่าน “เช่นนั้น…ก็ไม่ต้องรอสิ”

หลิวซือเย่

หลิวซือเย่

ya.ya
5.0

เพราะความโลภของแม่เลี้ยงสามี เธอกับคนรักต้องตายโดยที่ยังไม่ทันได้เห็นหน้าลูกในท้อง เมื่อได้กลับมาอีกครั้งเธอจะพาเขาไปให้ไกล จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพวกเธอได้อีก แนวรักโรแมนติค ย้อนอดีตแก้ไขชีวิต (จีนปัจจุบัน) หลิวซือเย่ และ เกาฉิงหมิง แต่งงานกันโดยมีเงื่อนไขจากตระกูลเกาว่าทั้งคู่จะต้องย้ายออกจากเมืองหลวงพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งและจะไม่เข้ามายุ่งกับสมบัติตระกูลเกาอีก เพราะ ครอบครัวของเกาฉิงหมิงมองว่าหลิวซือเย่เป็นผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้าตั้งใจจับลูกชายคนโดเพื่อหวังสมบัติ เมื่อทั้งคู่แต่งงานและย้ายออกมาได้ไม่นานวันหนึ่งที่หลิวซือเย่ออกไปทำธุระก็เกิดโศกนาฏกรรมขึ้น เธอกลับเข้ามาในบ้านและเห็นร่างของสามีนอนอาบเลือดอยู่บนพื้น และคนที่เหนี่ยวไกสังหารทั้งเธอและสามีคือแม่เลี้ยงของเขาเอง!

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
พระชายาของข้าคนเดียว
1

บทที่ 1 นางคือฆาตกร

08/08/2024

2

บทที่ 2 โม่อวิ๋นถิงผู้ซึ่งเป็นราชาแห่งนักรบ

08/08/2024

3

บทที่ 3 เบาะแส

09/08/2024

4

บทที่ 4 ใครคือฆาตกร?

09/08/2024

5

บทที่ 5 ไม่ว่าจะรอบคอบแค่ไหนก็ยังผิดพลาดได้อยู่ดี

10/08/2024

6

บทที่ 6 จะตอบแทนอย่างไร

10/08/2024

7

บทที่ 7 ถูกนางหวี่หาเรื่อง

11/08/2024

8

บทที่ 8 ขอความช่วยเหลือ

11/08/2024

9

บทที่ 9 ยกเลิกการหมั้นหมาย

12/08/2024

10

บทที่ 10 เคลือบแคลงใจ

12/08/2024

11

บทที่ 11 จดหมายถึงจ้าวซื่อจือ

13/08/2024

12

บทที่ 12 ซักไซ้เอาความ

13/08/2024

13

บทที่ 13 จ้าวไท่เฟยหาเรื่อง

14/08/2024

14

บทที่ 14 ปฏิบัติตามความต้องการ

14/08/2024

15

บทที่ 15 ชดใช้เสื้อผ้าสิบชุด

15/08/2024

16

บทที่ 16 บุคคลที่ไม่ได้รับความโปรดปราน

15/08/2024

17

บทที่ 17 เกิดความสงสัยขึ้นภายในใจ

15/08/2024

18

บทที่ 18 เฆี่ยนตี

15/08/2024

19

บทที่ 19 พิษเชียนซือฉาน

15/08/2024

20

บทที่ 20 กระต่ายขาวตัวน้อยในถ้ำจิ้งจอก

15/08/2024

21

บทที่ 21 ในราชวงศ์ไม่มีความเป็นพ่อเป็นลูกกัน

15/08/2024

22

บทที่ 22 หัวขโมยในคลังสมบัติ

15/08/2024

23

บทที่ 23 มอบยาให้

15/08/2024

24

บทที่ 24 ถั่วลิสงและเมล็ดบัว

15/08/2024

25

บทที่ 25 อนุหลิ่ว

15/08/2024

26

บทที่ 26 บทลงโทษ

15/08/2024

27

บทที่ 27 ผู้ที่ได้ผลประโยชน์

15/08/2024

28

บทที่ 28 การเผชิญหน้าระหว่างพ่อลูก

15/08/2024

29

บทที่ 29 อนุหลิ่วล้มป่วย

15/08/2024

30

บทที่ 30 ซูชิงหลีไม่ใช่ซูชิงหลี

15/08/2024

31

บทที่ 31 แฝงเจตนาชั่วร้าย

15/08/2024

32

บทที่ 32 สหายเก่าคนนี้ของเจ้า จะต้องมีเจตนาแอบแฝงเป็นแน่

15/08/2024

33

บทที่ 33 หมิ่นเกียรติ

15/08/2024

34

บทที่ 34 ช้าก่อนท่านอ๋อง

15/08/2024

35

บทที่ 35 กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา

15/08/2024

36

บทที่ 36 คิดว่าหัวขโมยเป็นแม่

16/08/2024

37

บทที่ 37 ยั่วยุให้เกิดความขัดแย้ง

16/08/2024

38

บทที่ 38 พูดเป็นนัย

17/08/2024

39

บทที่ 39 แผนร้ายอีกประการ

17/08/2024

40

บทที่ 40 ยืมมือคนอื่นฆ่าคน

18/08/2024