5.0
ความคิดเห็น
2M
ชม
245
บท

หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"

บทที่ 1 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 1)

เสิ่นเนี่ยนอันเปิดดูหน้าแรกเวยป๋อของซูถังถัง เปิดดูวิดีโอทุกรายการอย่างจริงจังมาก

【เขามักจะให้ฉันกินตรงกลางของแตงโมเสมอ 】

【ไม่ว่าจะกลับมาจากเลิกงานช้าแค่ไหน เขาก็จะเอาของขวัญกลับมาให้ฉันอย่างหนึ่งเสมอ 】

【เครื่องรางเรื่องความแคล้วคลาดที่เขาขอจากท่านอาจารย์มา ก็เพื่อขอให้ฉันปลอดภัย 】

……

หญิงสาวในวิดีโอดูน่ารักและอ่อนโยนอย่างมาก เธอสวมชุดกระโปรงสีขาวตัวหนึ่ง หน้าตาของเธอไม่ได้สะสวยอะไร แต่กลับดูบริสุทธิ์อย่างไร้ที่ติ รอยยิ้มของเธอก็ดูน่ารักน่าเอ็นดู

เสิ่นเนี่ยนอันเป็นเหมือนพวกถ้ำมองคนหนึ่ง เธอพยายามค้นหาใบหน้าของผู้ชายที่เป็นตัวเอกในวิดีโออย่างเมามัน

แต่บทพูดของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยความสุขและความหวานชื่นในวิดีโอ รวมถึงชีวิตประจำวันที่เรียบง่ายสุด ๆ ของแฟนหนุ่มของเธอ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เสิ่นเนี่ยนอันสิ้นหวังได้โดยปริยายแล้ว

ปรากฎว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกันในวันที่สิบห้าของทุกเดือน วันคริสต์มาสอีฟ วันวาเลนไทน์ หรือแม้แต่วันเกิดของเสิ่นเนี่ยนอันก็ตาม

แต่ฮั่วอวิ๋นโจวผู้เป็นสามีของเธอ กลับไม่เคยอยู่เคียงข้างเธอเลยในวันสำคัญต่าง ๆ ตลอดสามปีที่ผ่านมา

ชื่อเจ้าของเวยป๋อคือ:นับถอยหลังสู่ความตาย

แล้วก็เป็นคนเดียวที่เสิ่นเนี่ยนอันติดตามด้วย

เธอยังไม่ทันจะได้คิดเลยว่าทำไมถึงต้องเป็นชื่อนี้ จู่ ๆ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกเสียก่อน

จากการมองแสงและเงา เธอเห็นไหล่กว้าง ๆ และเอวคอด ๆ ของผู้ชายคนหนึ่งสะท้อนมา เขาเดินออกมาโดยพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ ผมสีดำเข้มของเขายังคงมีน้ำหยดอยู่

แม้ว่าแสงไฟจะสลัว แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความหล่อเหลาของเขาลงไปเลย

เสิ่นเนี่ยนอันปิดโทรศัพท์ของเธอโดยสัญชาตญาณ เธอมองเหม่อไปที่ผู้ชายคนนั้น เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า ครั้งสุดท้ายที่เธอเจอฮั่วอวิ๋นโจว มันคือเมื่อไหร่

คืนนี้ เขาไม่ได้กลับมาโดยสมัครใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าช่วงนี้คุณย่าป่วยหนักและร้อนใจอยากจะอุ้มหลานจนสั่งให้เขากลับบ้าน ฮั่วอวิ๋นโจวก็อาจจะไม่มาเหยียบที่นี่แม้แต่ก้าวเดียวเลยด้วยซ้ำ

หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วอวิ๋นโจวเคยกลับบ้านแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ส่วนใหญ่เขาจะไปอาศัยอยู่ที่วิลล่าไห่วานอี

ตั้งแต่เริ่มต้นการแต่งงานครั้งนี้ ใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาไม่รักเธอ

เธอทำหน้าที่เป็นคุณนายฮั่วแต่ในนามอย่างสิ้นหวัง

“ผมจะให้โอกาสคุณแค่ครั้งเดียว คุณจะท้องรึเปล่า คงต้องดูแล้วล่ะว่าคุณมีโชคชะตานั้นไหม!” ฮั่วอวิ๋นโจวพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ

เขาหมายความว่ายังไงกัน?

ก่อนที่เธอจะทันโต้ตอบ ฮั่วอวิ๋นโจวก็คว้าข้อเท้าของเธอไปและลากเธอไปข้างหน้าเขา จากนั้นเงามืดก็ค่อย ๆ ปกคลุมร่างกายเล็ก ๆ ของเสิ่นเนี่ยนอันอย่างช้า ๆ

ชายคนนั้นดึงผ้าเช็ดตัวออก แล้วก็ใช้หัวเข่าที่แข็งแรงของเขากางขาของทั้งสองข้างของเธอออก

เสียง “แกร๊ก” ดังขึ้น

เขาฉีกกระโปรงออกอย่างง่ายดาย หน้าอกที่ดูเอิบอิ่มของเธอเผยออกมา มันช่างเป็นวิธีที่น่าอัปยศอดสูซะเหลือเกิน

การกระทำที่หยาบคายแบบนี้ ทำให้สีหน้าของเสิ่นเนี่ยนอันซีดเผือดลง เธอพยายามดิ้นไปมาด้วยความกลัว

“ฮั่วอวิ๋นโจว! หยุดเถอะ ฉันไม่อยาก......”

เสิ่นเนี่ยนอันพยายามดิ้นรนอย่างแรง เธอไม่ต้องการทำกับผู้ชายที่เธอรักในสถานการณ์เช่นนี้ มันทำให้เธอรู้สึกอับอายและหวาดกลัวไปหมด

ฮั่วอวิ๋นโจวหัวเราะเยาะเย้ยออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อตอนนั้นกล้าวางยาผม ก็แสดงว่าคาดหวังถึงวันนี้เอาไว้แล้ว เจ็บก็ต้องทนเอาไว้!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ขนตาของเสิ่นเนี่ยนอันก็สั่นไปมา หัวใจของเธอเจ็บจี๊ดราวกับถูกมีดทิ่มแทง เธอเงยหน้าขึ้นมองสีหน้าที่เคร่งขรึมของเขาและพูดว่า “ตอนนั้นฉันดื่มมากเกินไป ไม่ใช่ว่า..... โอ๊ย!”

โน้ตตัวสุดท้ายเปลี่ยนเสียงไปทันที เธอกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น

จากนั้น ข้อมืออันเรียวยาวของเธอก็ถูกดึงขึ้นเหนือศีรษะ ตัวของผู้ชายกดทับลงมา เขาเริ่มขยับร่างกายไปมาด้วยสีหน้าที่ไร้ซึ่งความรู้สึก

แล้วก็เข้ามาครอบครองส่วนที่ลึกที่สุดของเธอ

การกระทำของเขาป่าเถื่อนอย่างมาก เสิ่นเนี่ยนอันเจ็บจนขมวดคิ้วแน่น

ความเจ็บปวดจากการฉีกขาดของส่วนล่างของเธอ มันเปลี่ยนจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในช่วงแรกไปสู่อาการชา แล้วสุดท้ายเธอก็ตัวอ่อนลงอย่างไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

เสิ่นเนี่ยนอันยอมแพ้และหยุดดิ้นแล้ว เวลานี้ เธอรู้สึกว่ายอมตายไปซะยังจะดีกว่า

หลังจากที่ทำเรื่องบนเตียงกันเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นไปจากตัวของเธอ แล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวบนพื้นขึ้นมาพันรอบตัวใหม่อีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ครั้งนี้เรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้นแล้วหนิ ทำเป็นใช้กลอุบายแสร้งปล่อยเพื่อจับ อันที่จริงน่าสนใจยิ่งกว่าการเสแสร้งทำตัวไร้เดียงสาซะอีก”

เสียงที่แหบแห้งของเขาหลังจากที่เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้น เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
4.5

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

นางบำเรอกับจอมบงการ

นางบำเรอกับจอมบงการ

B.J.BEN
4.7

ธัญญ์... ชายหนุ่มที่เจ็บช้ำกับความรักเมื่อครั้งอดีต วิธาดา... หญิงสาวร้ายกาจที่แอบรักเขาหมดหัวใจ หญิงสาวมองสบตากับเขาในระยะกระชั้นชิด หัวใจบอบบางเรียกร้องให้เธอเปิดเผยความจริงในส่วนลึกของจิตใจ “ฉันรักนายนะธัญญ์ รักนายมานานแล้ว” หล่อนคิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าเขาจะต้องทำหน้าตกใจ แม้จะทำใจเอาไว้แล้ว แต่เธอรู้สึกเจ็บปวด มีผู้ชายหลายคนอยากสานสัมพันธ์กับเธอ แต่เธอก็สลัดทิ้ง แต่เขา... คนที่เธอแอบรัก เขากลับมีใจให้น้องสาวของเธอ เขากลับไม่ต้องการความรักของเธอ เขากลับตกใจและมองเธอเหมือนตัวประหลาด “เธอพูดอะไรของเธอ” ธัญญ์ทั้งมึนงง ทั้งตกใจในคำพูดของหญิงสาว “พูดความจริง นายคงไม่เคยรู้มาก่อน นายเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน คืนนั้น...” เธอพูดอย่างหมดเปลือก เขาจะดูถูกยังไงก็ช่าง แต่เธอเป็นคนพูดตรงๆ เธออยากให้เขารับรู้และเข้าใจ “แต่ฉันไม่ได้รักเธอ ไม่แม้แต่จะคิด”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ขอคืนดีได้ไหม
1

บทที่ 1 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 1)

29/09/2024

2

บทที่ 2 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 2)

29/09/2024

3

บทที่ 3 กำลังจะหมดอำนาจแล้ว (ภาค 1)

29/09/2024

4

บทที่ 4 กำลังจะหมดอำนาจแล้ว (ภาค 2)

30/09/2024

5

บทที่ 5 อยู่อย่างอับอาย (ภาค 1)

30/09/2024

6

บทที่ 6 อยู่อย่างอับอาย (ภาค 2)

30/09/2024

7

บทที่ 7 ในที่สุดก็คิดได้สักที (ภาค 1)

01/10/2024

8

บทที่ 8 ในที่สุดก็คิดได้สักที (ภาค 2)

01/10/2024

9

บทที่ 9 ฉันจะไปนอนห้องข้าง ๆ (ภาค 1)

01/10/2024

10

บทที่ 10 ฉันจะไปนอนห้องข้าง ๆ (ภาค 2)

02/10/2024

11

บทที่ 11 คุณคิดมากเกินไปแล้ว

02/10/2024

12

บทที่ 12 ฉันจะดูแลเขาได้ยังไงคะ

02/10/2024

13

บทที่ 13 ดูให้ดี ๆ ว่าผมคือใคร (ภาค 1)

03/10/2024

14

บทที่ 14 ดูให้ดี ๆ ว่าผมคือใคร (ภาค 2)

03/10/2024

15

บทที่ 15 ไม่รู้จักจบสักทีเลยใช่ไหมคุณ

03/10/2024

16

บทที่ 16 แล้วฉันล่ะ?

04/10/2024

17

บทที่ 17 ความหลงใหล

04/10/2024

18

บทที่ 18 ดอกไม้ขาว

04/10/2024

19

บทที่ 19 คุณไม่ได้สำคัญขนาดนั้นหรอก

05/10/2024

20

บทที่ 20 ฉันไม่ใช่หมาของคุณ

05/10/2024

21

บทที่ 21 กลับสู่จุดสูงสุด

05/10/2024

22

บทที่ 22 ฉันไม่ได้โกหกคุณ

06/10/2024

23

บทที่ 23 ไม่มีคำว่า ‘ถ้า’ แบบนั้นหรอก

06/10/2024

24

บทที่ 24 ท้องของเธอ เธอจะเป็นคนกำหนดเอง

06/10/2024

25

บทที่ 25 สงครามเย็น

07/10/2024

26

บทที่ 26 ฮั่วอวิ๋นโจว ห้ามไปไหน

07/10/2024

27

บทที่ 27 ผู้หญิงข้างนอก

07/10/2024

28

บทที่ 28 สมน้ำหน้าตัวเองแล้ว

08/10/2024

29

บทที่ 29 เสิ่นเนี่ยนอัน ขอโทษ

08/10/2024

30

บทที่ 30 ไม่ได้ชอบคุณด้วยซ้ำ

08/10/2024

31

บทที่ 31 คนสารเลว

08/10/2024

32

บทที่ 32 ซื้อยาอะไรมา

08/10/2024

33

บทที่ 33 มีคนอื่นแล้วใช่ไหม

08/10/2024

34

บทที่ 34 คุณยอมรับแล้ว

08/10/2024

35

บทที่ 35 ตัดอนาคตของตระกูลฮั่ว

08/10/2024

36

บทที่ 36 เกิดอะไรขึ้น?

08/10/2024

37

บทที่ 37 เราไม่หย่ากันได้ไหม

08/10/2024

38

บทที่ 38 งั้นฉันจะพูดให้ฟังอีกรอบก็แล้วกันนะ

08/10/2024

39

บทที่ 39 ใช้ชีวิตที่ดีกับฉัน

08/10/2024

40

บทที่ 40 แล้วฉันควรไปพักที่ไหนล่ะ

08/10/2024