5.0
ความคิดเห็น
2.1M
ชม
245
บท

หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"

บทที่ 1 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 1)

เสิ่นเนี่ยนอันเปิดดูหน้าแรกเวยป๋อของซูถังถัง เปิดดูวิดีโอทุกรายการอย่างจริงจังมาก

【เขามักจะให้ฉันกินตรงกลางของแตงโมเสมอ 】

【ไม่ว่าจะกลับมาจากเลิกงานช้าแค่ไหน เขาก็จะเอาของขวัญกลับมาให้ฉันอย่างหนึ่งเสมอ 】

【เครื่องรางเรื่องความแคล้วคลาดที่เขาขอจากท่านอาจารย์มา ก็เพื่อขอให้ฉันปลอดภัย 】

……

หญิงสาวในวิดีโอดูน่ารักและอ่อนโยนอย่างมาก เธอสวมชุดกระโปรงสีขาวตัวหนึ่ง หน้าตาของเธอไม่ได้สะสวยอะไร แต่กลับดูบริสุทธิ์อย่างไร้ที่ติ รอยยิ้มของเธอก็ดูน่ารักน่าเอ็นดู

เสิ่นเนี่ยนอันเป็นเหมือนพวกถ้ำมองคนหนึ่ง เธอพยายามค้นหาใบหน้าของผู้ชายที่เป็นตัวเอกในวิดีโออย่างเมามัน

แต่บทพูดของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยความสุขและความหวานชื่นในวิดีโอ รวมถึงชีวิตประจำวันที่เรียบง่ายสุด ๆ ของแฟนหนุ่มของเธอ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เสิ่นเนี่ยนอันสิ้นหวังได้โดยปริยายแล้ว

ปรากฎว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกันในวันที่สิบห้าของทุกเดือน วันคริสต์มาสอีฟ วันวาเลนไทน์ หรือแม้แต่วันเกิดของเสิ่นเนี่ยนอันก็ตาม

แต่ฮั่วอวิ๋นโจวผู้เป็นสามีของเธอ กลับไม่เคยอยู่เคียงข้างเธอเลยในวันสำคัญต่าง ๆ ตลอดสามปีที่ผ่านมา

ชื่อเจ้าของเวยป๋อคือ:นับถอยหลังสู่ความตาย

แล้วก็เป็นคนเดียวที่เสิ่นเนี่ยนอันติดตามด้วย

เธอยังไม่ทันจะได้คิดเลยว่าทำไมถึงต้องเป็นชื่อนี้ จู่ ๆ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกเสียก่อน

จากการมองแสงและเงา เธอเห็นไหล่กว้าง ๆ และเอวคอด ๆ ของผู้ชายคนหนึ่งสะท้อนมา เขาเดินออกมาโดยพันผ้าเช็ดตัวเอาไว้ ผมสีดำเข้มของเขายังคงมีน้ำหยดอยู่

แม้ว่าแสงไฟจะสลัว แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความหล่อเหลาของเขาลงไปเลย

เสิ่นเนี่ยนอันปิดโทรศัพท์ของเธอโดยสัญชาตญาณ เธอมองเหม่อไปที่ผู้ชายคนนั้น เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า ครั้งสุดท้ายที่เธอเจอฮั่วอวิ๋นโจว มันคือเมื่อไหร่

คืนนี้ เขาไม่ได้กลับมาโดยสมัครใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าช่วงนี้คุณย่าป่วยหนักและร้อนใจอยากจะอุ้มหลานจนสั่งให้เขากลับบ้าน ฮั่วอวิ๋นโจวก็อาจจะไม่มาเหยียบที่นี่แม้แต่ก้าวเดียวเลยด้วยซ้ำ

หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วอวิ๋นโจวเคยกลับบ้านแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ส่วนใหญ่เขาจะไปอาศัยอยู่ที่วิลล่าไห่วานอี

ตั้งแต่เริ่มต้นการแต่งงานครั้งนี้ ใคร ๆ ก็รู้ว่าเขาไม่รักเธอ

เธอทำหน้าที่เป็นคุณนายฮั่วแต่ในนามอย่างสิ้นหวัง

“ผมจะให้โอกาสคุณแค่ครั้งเดียว คุณจะท้องรึเปล่า คงต้องดูแล้วล่ะว่าคุณมีโชคชะตานั้นไหม!” ฮั่วอวิ๋นโจวพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ

เขาหมายความว่ายังไงกัน?

ก่อนที่เธอจะทันโต้ตอบ ฮั่วอวิ๋นโจวก็คว้าข้อเท้าของเธอไปและลากเธอไปข้างหน้าเขา จากนั้นเงามืดก็ค่อย ๆ ปกคลุมร่างกายเล็ก ๆ ของเสิ่นเนี่ยนอันอย่างช้า ๆ

ชายคนนั้นดึงผ้าเช็ดตัวออก แล้วก็ใช้หัวเข่าที่แข็งแรงของเขากางขาของทั้งสองข้างของเธอออก

เสียง “แกร๊ก” ดังขึ้น

เขาฉีกกระโปรงออกอย่างง่ายดาย หน้าอกที่ดูเอิบอิ่มของเธอเผยออกมา มันช่างเป็นวิธีที่น่าอัปยศอดสูซะเหลือเกิน

การกระทำที่หยาบคายแบบนี้ ทำให้สีหน้าของเสิ่นเนี่ยนอันซีดเผือดลง เธอพยายามดิ้นไปมาด้วยความกลัว

“ฮั่วอวิ๋นโจว! หยุดเถอะ ฉันไม่อยาก......”

เสิ่นเนี่ยนอันพยายามดิ้นรนอย่างแรง เธอไม่ต้องการทำกับผู้ชายที่เธอรักในสถานการณ์เช่นนี้ มันทำให้เธอรู้สึกอับอายและหวาดกลัวไปหมด

ฮั่วอวิ๋นโจวหัวเราะเยาะเย้ยออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อตอนนั้นกล้าวางยาผม ก็แสดงว่าคาดหวังถึงวันนี้เอาไว้แล้ว เจ็บก็ต้องทนเอาไว้!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ขนตาของเสิ่นเนี่ยนอันก็สั่นไปมา หัวใจของเธอเจ็บจี๊ดราวกับถูกมีดทิ่มแทง เธอเงยหน้าขึ้นมองสีหน้าที่เคร่งขรึมของเขาและพูดว่า “ตอนนั้นฉันดื่มมากเกินไป ไม่ใช่ว่า..... โอ๊ย!”

โน้ตตัวสุดท้ายเปลี่ยนเสียงไปทันที เธอกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น

จากนั้น ข้อมืออันเรียวยาวของเธอก็ถูกดึงขึ้นเหนือศีรษะ ตัวของผู้ชายกดทับลงมา เขาเริ่มขยับร่างกายไปมาด้วยสีหน้าที่ไร้ซึ่งความรู้สึก

แล้วก็เข้ามาครอบครองส่วนที่ลึกที่สุดของเธอ

การกระทำของเขาป่าเถื่อนอย่างมาก เสิ่นเนี่ยนอันเจ็บจนขมวดคิ้วแน่น

ความเจ็บปวดจากการฉีกขาดของส่วนล่างของเธอ มันเปลี่ยนจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในช่วงแรกไปสู่อาการชา แล้วสุดท้ายเธอก็ตัวอ่อนลงอย่างไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

เสิ่นเนี่ยนอันยอมแพ้และหยุดดิ้นแล้ว เวลานี้ เธอรู้สึกว่ายอมตายไปซะยังจะดีกว่า

หลังจากที่ทำเรื่องบนเตียงกันเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นไปจากตัวของเธอ แล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวบนพื้นขึ้นมาพันรอบตัวใหม่อีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ครั้งนี้เรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้นแล้วหนิ ทำเป็นใช้กลอุบายแสร้งปล่อยเพื่อจับ อันที่จริงน่าสนใจยิ่งกว่าการเสแสร้งทำตัวไร้เดียงสาซะอีก”

เสียงที่แหบแห้งของเขาหลังจากที่เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้น เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หวนคืนมิลืมรัก

หวนคืนมิลืมรัก

ต้ายวี่
5.0

นางเคยมอบความรัก ความภักดี ให้เขาด้วยความจริงใจ แต่เขากลับตอบแทนนางด้วยการทรยศ หักหลัง สกุลของนางต้องล่มสลาย ยามที่สวรรค์มอบโอกาสให้นางได้หวนคืนชะตา นางจึงตั้งมั่นไม่ขอหวนกลับไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเขาอีก เพียงแต่นางพยายามหลีกหนี คนหน้าหนากลับพยายามไล่ตาม ใช้ความเจ้าเล่ห์ทั้งหลอกล่อบีบคั้นจนนางไร้หนทางหลีกหนี ในเมื่อมิอาจหลีกหนีเช่นนั้นครั้งนี้นางก็จะทำให้เขาได้รู้ว่า สตรีสกุลหลิวจะไม่ยอมโง่เขลาเป็นครั้งที่สอง "กู่เหว่ยหยวน ตลอดชีวิตของข้า สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุด คือมอบใจให้บุรุษชั่วช้าเช่นเจ้า หากสวรรค์มีจริง ไม่ว่าจะกี่ภพชาติอย่าได้พบกันอีกเลย"

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

zongheng
5.0

ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...

ดวงใจแค้นแสนรัก

ดวงใจแค้นแสนรัก

มาชาวีร์
5.0

“น้องเอยกลับบ้านได้แล้วครับ” เสียงเรียกของคนด้านข้างทำให้คนที่นอนเหม่อหันหน้ามามองเขาอย่างงุนงง “คะพี่กันต์ ว่าอะไรนะคะเมื่อกี้นี้” พรธีราเอียงหน้าถามเขาเหมือนคิดว่าตัวเองฟังผิดไป “ค้างห้องพี่ไม่ได้นะครับ” นวินตอกย้ำในสิ่งที่เธอได้ยินก่อนหน้านี้ “เหรอคะ” หญิงสาวไม่คิดจะนอนค้างห้องของเขาอยู่แล้ว แค่แปลกใจทำไมเขาพูดเหมือนไล่หลังเสร็จสมอารมณ์หมายแบบนี้ “พี่ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนค้างที่ห้องนี้ ไม่เว้นแม้แต่น้องเอยนะครับ” พรธีราเหมือนถูกเขาตบหน้าฉาดใหญ่ หญิงสาวดึงผ้าห่มขึ้นปิดเนินอกเอาไว้ มองเขาเหมือนคนแปลกหน้า สีหน้าและแววตาของเขาแตกต่างจากเดิม ราวกับหน้ามือหลังมือไม่มีผิ “ทำไมมองพี่แบบนั้นล่ะครับ” รอยยิ้มของคนพูดดูเจ้าเล่ห์จนอีกคนนึกใจเสีย หัวใจเต้นแรงเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตรงขมับ แล้วเอ่ยเสียงสั่น ๆ ออกมา “เอยนึกว่าเราเป็นแฟนกันเสียอีก” “หืม พี่เคยบอกแบบนั้นเหรอครับ” (ดวงใจแค้นแสนรัก)

ร้อนรักคุณอามาเฟีย

ร้อนรักคุณอามาเฟีย

รดามณีนัฐฐ์
5.0

‘คทา’ มาเฟียหนุ่มวัย 32 ปีที่ต้องมาเป็นคุณอาแบบกะทันหัน เมื่อพี่ชายต่างมารดาได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกับภรรยา แต่ก่อนจะสิ้นใจเขาได้ฝากให้มาเฟียหนุ่มช่วยอุปการะบุตรสาวบุญธรรมวัยเพียง17ปีของเขา ‘มัสลิน’ เด็กสาวจำต้องกลายมาเป็นหลานสาวมาเฟียแบบไม่ทันตั้งตัว ทว่าเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวบุญธรรมของพี่ชาย มาเฟียหนุ่มก็คิดจะกินหลานสาวนอกไส้ของตัวเองเสียอย่างงั้น คทา แสงไท วัย 32 ปี มาเฟียหนุ่มโสดรูปหล่อ เจ้าของธุรกิจครบวงจร รวมทั้งผับและบ่อนคาสิโนมากมาย มัสลิน แสงไท หรือ อ้อน บุตรบุญธรรมของดนัย พี่ชายมาเฟียหนุ่ม สาวน้อยวัย 17 ปี ที่ร่างกายกำลังเข้าสู่วัยสาว หน้าตาดี ผิวพรรณขาวใสหมดจด กับรูปร่างที่โตเกินวัยเด็ก ส่วนเว้าโค้งเอวคอดกิ่ว หน้าอกหน้าใจล้นทะลักเกินตัว #สปอย “ เหอะ! แล้วใครบอกคุณ ว่าหนูจะไปอยู่ด้วยไม่ทราบ? ”  ใบหน้าสวยดวงตาใสไร้เดียงสาเชิดขึ้นสบกับดวงตาคมพร้อมกับน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว ก่อนดวงตาคู่สวยจะเบนสายตาไปทางอื่นเพื่อหลบนัยน์ตาสีเข้มของมาเฟียหนุ่มที่จ้องมองมาไม่กระพริบ “ หึ...ดื้อ ” คทาหัวเราะเสียงต่ำในลำคอก่อนจะเอ่ยสั้นๆ “ หนูจะกลับบ้านของหนู ” “ ไม่ได้!! หนูจะต้องกลับไปกับอา ”   “ คุณไม่ใช่อาของหนูจริงๆซักหน่อย.. ” “.....”  คทานิ่งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าเด็กสาวจะกล้าเถียงเขาก่อนจะเอ่ยอย่างใจเย็น “ จะใช่หรือไม่  อาก็ได้สิทธิ์เลี้ยงดูหนูอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ” “ หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครมาเลี้ยงดู..” “ อวดเก่ง..” “ เก่งอยู่แล้วค่ะ ไม่ได้อวด ” เด็กสาวตอบกลับอย่างไม่ลดละด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง   สถานการณ์เริ่มตึงเครียด เมื่อสองอาหลานถกเถียงกันอยู่กลางฟลอร์อย่างไม่มีใครยอมใคร ต่อหน้าพนักงานทั้งผับ ____

รักระทวย

รักระทวย

มาชาวีร์
5.0

บุหรี่ เหล้า น้ำหอม เอรินแพ้หมด แต่เจ้านายคนใหม่ของหญิงสาวมีครบทุกสิ่งที่เอ่ยมา คนหนึ่งถูกทิ้งมาอีกคนชีวิตน่าเบื่อหน่าย เมื่อทั้งคู่มาพบเจอกันในวันเวลาที่เหมาะสม ความปรารถนาก่อตัวขึ้น เกิดเป็นเกลียวสวาทที่ตัดกันไม่ขาดอีกต่อไป “ริน” เสียงเรียกเนิบ ๆ ทำให้เอรินหยุดดิ้นรน เงยหน้าขึ้นมาก็เจอสายตาหยาดเยิ้มจากเขา สายตาที่เธอไม่เคยเห็นจากที่ไหนมาก่อน หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนลมหายใจจะติดขัดจากประโยคถัดมาของเขา “มาลองกันสักครั้งดูไหม” เอรินไม่เคยผ่านประสบการณ์ด้านความรัก แต่ด้วยอายุอานามหญิงสาว กลับมีความต้องการตามธรรมชาติของร่างกาย ทว่ายังไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนที่ถูกใจมาก่อน ต่างกับคริสเขาดูดีทุกอย่าง เพียบพร้อมไปหมด แต่เธอห้ามใจเอาไว้ไม่ให้หลงใหลได้ปลื้มเขา เพราะคิดว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว ทว่าวันนี้เขากลับมายื่นข้อเสนอแบบนี้กับเธอ หญิงสาวคิดไม่ตกทำตัวเริ่มไม่ถูกแล้วเหมือนกัน เผลอยกมือขึ้นถูหลังหูแบบลืมตัว “ว่าไง” คริสขยับเข้ามานั่งชิดกับเอริน เขาดันปลายคางของหญิงสาวเข้ามาหา “ลองจูบดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่โอเคก็ปฏิเสธผมจะหยุดทันทีดีไหม” เขาแนะทางออกให้เอริน “แบบนั้นรินก็ใจง่ายสิคะ” ใจหนึ่งของเอรินอยากลองอีกใจก็ขลาดกลัว “ผมก็ใจง่ายมีอะไรกับผู้หญิงง่าย ๆ หมดแหละ” รอยยิ้มเท่ ๆ จากเขาทำผู้หญิงละลายมาหลายคน แต่กับเอรินทำไมถึงได้ดูตื่นตะลึงไปหมดแบบนี้ หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าออกเป็นจังหวะ จะพูดก็ไม่พูดอึกอักจนน่าหงุดหงิด “ผมไม่ใช่สเปกว่างั้น” “ไม่ใช่ค่ะ” เธอชอบเขาจะตายไป หล่อคมเข้มสูงยาวเข่าดีมีใครบ้างไม่ชอบ “งั้นทำไมไม่ลองดูล่ะ เราโต ๆ กันแล้ว เรื่องแบบนี้มันก็ปกติจะตายไป” คริสเปลี่ยนเสียงให้นุ่มทุ้มหูขึ้น ทำให้เอรินหน้าเห่อร้อน ยกนิ้วทัดเส้นผมตรงใบหูทั้งที่ไม่ได้มีลมพัดมาสักแอะเดียว เริ่มร้อน ๆ หนาว ๆ กับสายตาที่เปลี่ยนไปของเจ้านาย “จูบ” คริสเอ่ยขึ้นพร้อมกับเลื่อนฝ่ามือไปจับท้ายทอยของเอริน เขาดึงแว่นตาออกวางไว้บนโต๊ะ (รักระทวย)

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ขอคืนดีได้ไหม
1

บทที่ 1 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 1)

29/09/2024

2

บทที่ 2 ฉันอยากหย่าแล้ว (ภาค 2)

29/09/2024

3

บทที่ 3 กำลังจะหมดอำนาจแล้ว (ภาค 1)

29/09/2024

4

บทที่ 4 กำลังจะหมดอำนาจแล้ว (ภาค 2)

30/09/2024

5

บทที่ 5 อยู่อย่างอับอาย (ภาค 1)

30/09/2024

6

บทที่ 6 อยู่อย่างอับอาย (ภาค 2)

30/09/2024

7

บทที่ 7 ในที่สุดก็คิดได้สักที (ภาค 1)

01/10/2024

8

บทที่ 8 ในที่สุดก็คิดได้สักที (ภาค 2)

01/10/2024

9

บทที่ 9 ฉันจะไปนอนห้องข้าง ๆ (ภาค 1)

01/10/2024

10

บทที่ 10 ฉันจะไปนอนห้องข้าง ๆ (ภาค 2)

02/10/2024

11

บทที่ 11 คุณคิดมากเกินไปแล้ว

02/10/2024

12

บทที่ 12 ฉันจะดูแลเขาได้ยังไงคะ

02/10/2024

13

บทที่ 13 ดูให้ดี ๆ ว่าผมคือใคร (ภาค 1)

03/10/2024

14

บทที่ 14 ดูให้ดี ๆ ว่าผมคือใคร (ภาค 2)

03/10/2024

15

บทที่ 15 ไม่รู้จักจบสักทีเลยใช่ไหมคุณ

03/10/2024

16

บทที่ 16 แล้วฉันล่ะ?

04/10/2024

17

บทที่ 17 ความหลงใหล

04/10/2024

18

บทที่ 18 ดอกไม้ขาว

04/10/2024

19

บทที่ 19 คุณไม่ได้สำคัญขนาดนั้นหรอก

05/10/2024

20

บทที่ 20 ฉันไม่ใช่หมาของคุณ

05/10/2024

21

บทที่ 21 กลับสู่จุดสูงสุด

05/10/2024

22

บทที่ 22 ฉันไม่ได้โกหกคุณ

06/10/2024

23

บทที่ 23 ไม่มีคำว่า ‘ถ้า’ แบบนั้นหรอก

06/10/2024

24

บทที่ 24 ท้องของเธอ เธอจะเป็นคนกำหนดเอง

06/10/2024

25

บทที่ 25 สงครามเย็น

07/10/2024

26

บทที่ 26 ฮั่วอวิ๋นโจว ห้ามไปไหน

07/10/2024

27

บทที่ 27 ผู้หญิงข้างนอก

07/10/2024

28

บทที่ 28 สมน้ำหน้าตัวเองแล้ว

08/10/2024

29

บทที่ 29 เสิ่นเนี่ยนอัน ขอโทษ

08/10/2024

30

บทที่ 30 ไม่ได้ชอบคุณด้วยซ้ำ

08/10/2024

31

บทที่ 31 คนสารเลว

08/10/2024

32

บทที่ 32 ซื้อยาอะไรมา

08/10/2024

33

บทที่ 33 มีคนอื่นแล้วใช่ไหม

08/10/2024

34

บทที่ 34 คุณยอมรับแล้ว

08/10/2024

35

บทที่ 35 ตัดอนาคตของตระกูลฮั่ว

08/10/2024

36

บทที่ 36 เกิดอะไรขึ้น?

08/10/2024

37

บทที่ 37 เราไม่หย่ากันได้ไหม

08/10/2024

38

บทที่ 38 งั้นฉันจะพูดให้ฟังอีกรอบก็แล้วกันนะ

08/10/2024

39

บทที่ 39 ใช้ชีวิตที่ดีกับฉัน

08/10/2024

40

บทที่ 40 แล้วฉันควรไปพักที่ไหนล่ะ

08/10/2024