เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
ในที่สุด เสิ่นชิงชิวก็ได้แต่งงานกับลู่จั๋วสักที
เพลงงานแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์ขึงขังกำลังบรรเลงอยู่ เสิ่นชิงชิวที่สวมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ ค่อย ๆ ก้าวเดินอย่างช้า ๆ ไปบนบนพรมแดงเพื่อไปหาลู่จั๋วที่อยู่อีกทางด้านหนึ่ง
ลู่จั๋วสวมสูทสีขาว แสงสีทองสาดส่องลงมาบนร่างกายของเขา ทำให้เขาเหมือนถูกแสงอ่อน ๆ เคลือบเอาไว้ชั้นหนึ่ง ทำให้ออร่าที่อ่อนโยนและสง่างามของเขาดูโดดเด่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบมาก ดุจดั่งชายหนุ่มในตอนนั้นไม่มีผิดเลย
พวกเขารู้จักกันมาสามปีแล้ว ซึ่งในช่วงเวลาสามปีนี้พวกเขาผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาด้วยกัน ในที่สุดเธอก็ได้สมหวังดั่งที่ปรารถนาเสียที
มีเพียงสิ่งเดียวที่น่าเสียดายก็คือ การแต่งงานครั้งนี้ของเธอกลับไม่เป็นที่พอใจและไม่ได้รับคำอวยพรใด ๆ จากครอบครัวของเธอ
ทันทีที่ลู่จั๋วเดินเข้ามาและยื่นช่อดอกไม้ให้เธอ เบ้าตาของเสิ่นชิงชิวก็มีน้ำตาของความรู้สึกปลื้มปิติเอ่อล้นขึ้นมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่อยู่
“เจ้าบ่าว คุณเต็มใจที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ไปเป็นภรรยาของคุณและให้คำมั่นสัญญาในการสมรสหรือไม่? ไม่ว่าจะในยามเจ็บป่วยหรือสุขภาพแข็งแรงดี หรือว่าจะด้วยเหตุผลใด ๆ ก็แล้วแต่ คุณจะรักเธอ ดูแลเธอ เคารพเธอ ยอมรับเธอและซื่อสัตย์ต่อเธอตลอดไปหรือไม่ครับ?” บาทหลวงที่ยืนบนเวทีมองไปที่คู่บ่าวสาวที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนโยน
เสิ่นชิงชิวพยายามข่มอาการหัวใจเต้นแรงเอาไว้ สายตามองไปที่ลู่จั๋วด้วยความคาดหวัง อยากจะได้ยินคำยืนยันจากปากของเขา
สีหน้าของลู่จั๋วดูบึ้งตึงอย่างมาก เขาไม่ได้ตื่นเต้นขนาดนั้น แล้วก็เอาแต่ลังเลไม่ยอมพูดออกมาสักที
ทันใดนั้นเอง…...
“พี่ แย่แล้ว!” จู่ ๆ ลู่เยียนที่ร้องไห้หนักมากจนตาพร่าก็วิ่งปรี่เข้ามาจากด้านนอกและมาขัดจังหวะคำพูดของลู่จั๋วเอาไว้ เธอเหมือนเด็กที่กำลังสะอึกสะอื้นอย่างแรงมาก “พี่เนียนเย้า เธอ เธอ…..”
เสิ่นชิงชิวรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาในทันที เธอมองไปที่ลู่จั๋วด้วยความกังวลโดยไม่รู้ตัว มือที่จับลู่จั๋วอยู่กระชับแน่นขึ้นเล็กน้อยโดยสัญชาตญาณ
เสิ่นชิงชิวรู้ดีว่า ชื่อซุนเนียนเย้ามีความสำคัญกับลู่จั๋วมากเพียงใด
เพราะผู้หญิงคนนั้นคือคนรักฝังใจของลู่จั๋ว เป็นความรักที่ชีวิตนี้ลู่จั๋วไม่มีทางได้สมหวัง
ตอนนั้นที่ตระกูลลู่ตกอับ เพื่อโอกาสในการไปต่างประเทศ ซุนเนียนเย้าจึงเลือกที่จะทอดทิ้งลู่จั๋วไป ส่วนลู่จั๋วเองก็เป็นคนที่ทะนงตัวเข้ากระดูกดำอยู่แล้ว ด้วยความโกรธเขาจึงเลือกที่จะตัดการติดต่อทั้งหมดกับซุนเนียนเย้า แล้วก็หันมาเลือกเสิ่นชิงชิวแทน
แต่เมื่อเดือนที่แล้ว จู่ ๆ ซุนเนียนเย้าก็โผล่มาซะอย่างนั้น
สีหน้าของลู่จั๋วเปลี่ยนไปในทันที เสียงที่ตึงเครียดของเขาฟังดูตื่นตระหนกอย่างมาก “เย้าเย้าเธอเป็นอะไรเหรอ!”
“พี่เนียนเย้ามีเลือดออกเยอะมาก ทำยังไงก็ไม่ยอมหยุดสักที หมอบอกว่ามีความเป็นไปได้สูงมากที่เธอจะตกอยู่ในอันตราย!” ลู่เยียนพูด
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลู่จั๋วก็สะบัดมือของเสิ่นชิงชิวออกและรีบสาวเท้าวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วมาก
“คุณไปไม่ได้นะคะ!” เสิ่นชิงชิวก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วก็จับมือของลู่จั๋วไว้แน่น ร่างกายของเธอสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ สายตาของเธอจับจ้องไปที่เขาอย่างไม่คาดสายตาเลย “ลู่จั๋ว วันนี้เป็นพิธีแต่งงานของเรานะคะ คุณแน่ใจเหรอว่าจะไปน่ะ?”
เสียงกระซิบกระซาบของผู้คนที่มาร่วมงานและสายตาที่มองมาที่เธออย่างเยาะเย้ยและเสียดสีเหล่านั้น มันเหมือนกับมีดแหลมเล่มหนึ่งที่แทงทะลุเข้ามาในหัวใจของเธอไม่มีผิด
เธอมองไปที่ลู่จั๋วด้วยเบ้าตาที่แดงก่ำ น้ำเสียงของเธอมีความอ้อนวอนและอ่อนน้อมอยู่ “ลู่จั๋ว จัดการงานแต่งงานให้เสร็จก่อนได้ไหม?”
“เย้าเย้าต้องมาถูกรถชนและเข้าโรงพยาบาลเพราะเธอพยายามช่วยผมเอาไว้ ผมไม่สามารถทิ้งเธอไว้คนเดียวโดยไม่สนใจอะไรเลยได้หรอกนะ”
ลู่จั๋วพยายามสะบัดมือของเสิ่นชิงชิวออก แต่แล้วกลับพบว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาดื้อดึงอย่างมาก สีหน้าของเขาจึงดูเคร่งขรึมขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่ สายตาของเขาดูดุดันมากยิ่งขึ้น “เสิ่นชิงชิว คุณก็รู้ดีนี่ว่า การแต่งงานระหว่างคุณกับผมมันเป็นแค่ข้อตกลงเท่านั้น คุณแค่ทำหน้าที่เป็นคุณนายลู่ให้ดีก็พอ ส่วนเรื่องของผมคุณไม่จำเป็นต้องเข้ามาก้าวก่าย!”
ข้อตกลง……
รูม่านตาของเสิ่นชิงชิวหรี่ลงทันที เธอมองไปที่ใบหน้าที่เย็นชาของลู่จั๋วอย่างไม่อยากจะเชื่อ แล้วแววตาที่ดูตกใจของเธอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความเย้ยหยันแทน
ทันใดนั้นมุมปากของเธอก็กระตุกขึ้นเผยรอยยิ้มถากถางออกมา ในน้ำเสียงที่อ่อนโยนนั้นมีความเศร้าปะปนอยู่ด้วย “ที่แท้ในสายตาของคุณ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันก็เป็นเพียงการทำข้อตกลงร่วมกันอย่างนั้นเหรอ? !”
บทที่ 1 คนรักเก่าของชายสารเลว
10/04/2025
บทที่ 2 ดวงตาคู่นี้.....
10/04/2025
บทที่ 3 โอบรอบเอวของเธอเอาไว้
10/04/2025
บทที่ 4 ลู่จั๋ว พวกเราเลิกกันเถอะ!
10/04/2025
บทที่ 5 วางแผน
10/04/2025
บทที่ 6 กล้าบ้าบิ่นดีเหลือเกิน!
10/04/2025
บทที่ 7 เพราะทักษะการแสดงของฉันไม่ดีพองั้นเหรอ
10/04/2025
บทที่ 8 หัวใจเต้นผิดจังหวะตามสัญชาตญาณ
10/04/2025
บทที่ 9 คิดเกินเลย
10/04/2025
บทที่ 10 ค่ำคืนแห่งความอัปยศ
10/04/2025
บทที่ 11 แผนการที่มีเจตนาแอบแฝง
10/04/2025
บทที่ 12 เหมือนสัตว์ร้ายที่กำลังจ้องมองเหยื่อที่โปรดปราน
10/04/2025
บทที่ 13 ผู้ชายที่ไม่อาจต้านทานได้
10/04/2025
บทที่ 14 ตบหน้ายัยนั่นจนไม่เหลือชิ้นดี
10/04/2025
บทที่ 15 ไม่ติดค้างอะไรกันอีก
10/04/2025
บทที่ 16 สัมผัสกับวิวจากชั้นที่สิบห้า
10/04/2025
บทที่ 17 คุกเข่าร้องขอความเมตตา
10/04/2025
บทที่ 18 เก็บความรู้มากของนายไว้
10/04/2025
บทที่ 19 สอบปากคำ
10/04/2025
บทที่ 20 ไปโดนยาระบายมารึไง ถึงได้พูดมากขนาดนี้!
10/04/2025
บทที่ 21 ไม่ถือสาที่จะทำให้พวกคุณต้องเผชิญชะตากรรมที่โหดร้ายร่วมกัน
10/04/2025
บทที่ 22 พวกคุณเป็นอะไรกันเหรอ?
10/04/2025
บทที่ 23 ความรู้สึกไม่เท่ากันที่ไม่อาจอธิบายได้
10/04/2025
บทที่ 24 การเปลี่ยนใจคือสัญชาตญาณ ส่วนความซื่อสัตย์คือการเลือก
10/04/2025
บทที่ 25 โอบกอดไว้ในอ้อมแขนแน่น ๆ
10/04/2025
บทที่ 26 เฉียดกับริมฝีปากของเขา
10/04/2025
บทที่ 27 บังคับขืนใจ
10/04/2025
บทที่ 28 สัมผัสที่ฝ่ามือ
10/04/2025
บทที่ 29 ชาตินี้ ผมจะแต่งงานกับคุณให้ได้!
10/04/2025
บทที่ 30 ความรู้สึกลึกซึ้งที่ผมมีไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลมารองรับหรอก
10/04/2025
บทที่ 31 ผมยินดีทำทุกอย่าง
10/04/2025
บทที่ 32 สักวันหนึ่งก็ต้องกลายเป็นคนของผมอยู่ดี
10/04/2025
บทที่ 33 ไม่อยากละออกมาจากฝ่ามืออันอ่อนนุ่ม
10/04/2025
บทที่ 34 ให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผล
10/04/2025
บทที่ 35 ฉันขอลาออก
10/04/2025
บทที่ 36 ไม่ไปได้ไหม
10/04/2025
บทที่ 37 ในโลกนี้มีผู้ชายตั้งมากมาย
10/04/2025
บทที่ 38 ก็ได้แค่นี้แหละ
11/04/2025
บทที่ 39 ที่แท้ก็ตระกูลฉินนี่เอง......
12/04/2025
บทที่ 40 เบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
13/04/2025