คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว

คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว

Davon Canestro

สมัยใหม่ | 1  บท/วัน
4.8
ความคิดเห็น
1.8M
ชม
354
บท

หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"

บทที่ 1 เธอกลับมาแล้ว พวกเราหย่ากันเถอะ

“อื้อ……”

เจียงเนี่ยนอันส่งเสียงที่ละเอียดอ่อน ลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ แต่กลับสบตาเข้ากับดวงตาที่ลุ่มลึกรางกับท้องฟ้ายามค่ำคืนคู่หนึ่ง

กู้ซ่างชินกลับมาแล้ว

ตามตัวของเขามีกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ

จูบของเขายังคงครอบงำเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน มันเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งที่ยากจะปฏิเสธ

หัวใจของเจียงเนี่ยนอันเต้นไม่เป็นจังหวะ พยายามที่จะผลักเขาออกไปโดยสัญชาตญาณ

“อย่าขยับ”

เสียงของเขาทั้งทุ้มต่ำทั้งแหบแห้ง แฝงไปด้วยมนตรา

ร่างกายของเจียงเนี่ยนอันแข็งชะงักไปทันที สุดท้ายก็เลือกที่จะคล้อยตามเขา

วันนี้เป็นวันครบรอบสองปีที่พวกเขาแต่งงานกัน เธอไม่อยากจะทำให้เขาเสียอารมณ์

เธอหลับตาลง รู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขา

กลิ่นโคโลญจน์จากตัวของเขามันกลบกลิ่นแอลกอฮอล์ไปจนหมด ลอยผ่านจมูกของเธอ จู่โจมเข้ามาในใจทั้งอย่างนั้น ทำให้เธอเคลิบเคลิ้ม ราวกับลอยอยู่บนเมฆ

เมื่อเห็นท่าทางของเธอ ดวงตาของกู้ซ่างชินก็มืดมนไปทันที การกระทำเริ่มเหิมเกริมมากขึ้นเรื่อยๆ

เจียงเนี่ยนอันได้สติสัมปชัญญะกลับมา จึงร้องขอความเมตตาด้วยลมหายใจที่แผ่วเบา

“เบาๆ หน่อย”

“เพราะว่าฉัน.…..”

คำว่าตั้งท้องสองคำนี้ยังไม่ทันได้พูดออกไป เสียงเรียกเข้าที่รีบเร่งก็ดังขึ้นมาทำลายความคลุมเครือระหว่างทั้งสองคนก่อน

ตอนที่แววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์แห่งความปรารถนาของกู้ซ่างชินชำเลืองไปเห็นสายที่โทรเข้ามา เขาก็เปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว

เขาลุกขึ้นทันที ก่อนจะเริ่มใส่เสื้อผ้า

ดูเหมือนว่าคนที่หมกมุ่นและสับสนเมื่อตะกี้นี้ไม่ใช่เขาอย่างไรอย่างนั้น

“คุณจะออกไปข้างนอกเหรอ?”

เจียงเนี่ยนอันอึ้งตะลึง ดึงชุดนอนมาปิดโดยสัญชาตญาณ

“อืม”

กู้ซ่างชินตอบรับกลับไปอย่างเรียบเฉย ไม่ได้อธิบายอะไรต่ออีก

“แต่ว่า......”

“รีบนอนเร็วๆ เข้าเถอะ”

เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดอะไร จากนั้นก็โน้มตัวลงไปจุ๊บเบาๆ ที่หน้าผากของเธอ น้ำเสียงอ่อนโยนแต่กลับเหินห่าง

จากนั้นก็ออกจากห้องไปโดยไม่ได้หันกลับมาอีก

เจียงเนี่ยนอันมองแผ่นหลังที่จากไปของเขาอย่างเหม่อลอย ผ่านไปสักพัก ถึงได้ดึงสติกลับมา

น่าจะเป็นเรื่องด่วนที่บริษัทล่ะมั้ง?

เธอต้องทำตามที่เขาบอก ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเขาจะไม่ชอบเธอ

เธอรักกู้ซ่างชินมาสิบปี การที่ได้แต่งงานกับเขานับว่าเป็นความโชคดี จะคาดหวังมากเกินไปไม่ได้

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เจียงเนี่ยนอันก็ไปล้างหน้าล้างตา ก่อนจะกลับขึ้นไปบนเตียงอีกครั้ง

มือของเธอลูบท้องเบาๆ ใบหน้ายิ้มแย้มอย่างเรียบเฉย

“ลูกรัก พ่อไม่ได้ตั้งใจจะไม่อยู่ด้วยกันกับพวกเรานะ อย่าไปโกรธพ่อเลยนะ”

ทันทีที่พูดจบฟีตข่าวบนหน้าจอโทรศัพท์ก็ดึงดูดสายตาของเธอเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ

【ท่านประธานกู้ซื่อ กรุ๊ปปรากฏตัวที่สนามบินกลางดึก สันนิษฐานว่าไปรับแฟนสาวปริศนา 】

ภาพประกอบคือกู้ซ่างชินยืนอยู่ตรงทางเข้าวีไอพีของสนามบิน สวมใส่ชุดสูททั้งตัว รูปร่างสูงยาว ออร่าโดดเด่นไม่ธรรมดา

สายตาของเขาอ่อนโยน

เธอไม่เคยเห็นความอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน

รูม่านตาของเจียงเนี่ยนอันหดเล็กลงทันที หัวใจราวกับถูกมือล่องหนแทงเข้ามาอย่างรุนแรง เจ็บจนเธอแทบจะหายใจไม่ออก

ผ่านไปนานสองนาน เธอถึงได้ดึงสติกลับมา เนื่องจากยังมีความหวังอยู่บ้าง เธอจึงคลิกเปิดข่าวขึ้นมาด้วยมือที่สั่นเทา

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ ใบหน้าที่คุ้นเคยเด้งเข้ามาในแววตาของเธอ

หลินเจียเจีย

ผู้หญิงที่อยู่ภายในใจที่กู้ซ่างชินอาลัยอาวณ์มาโดยตลอด เธอกลับมาแล้ว

เจียงเนี่ยนอันรู้สึกหนาวเย็นไปหมดทั้งตัว หัวใจราวกับถูกมีดกรีด

เธอกัดริมฝีปาก พยายามอดกลั้นไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมา

เธอไม่มีทางลืมว่าการแต่งงานของเธอมันเกิดขึ้นได้ยังไง

เมื่อสองปีก่อน ระหว่างที่หลินเจียเจียกำลังจะหารือเรื่องแต่งงานกับกู้ซ่างชิน จู่ๆ ก็หายสาบสูญไป

ในตอนนั้นกู้ซ่างชินอยู่ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของการคัดเลือกคณะกรรมการ จึงต้องการภรรยาที่เชื่อฟังสักคนหนึ่ง

เธอที่รักเขาจนทุกคนรู้กันไปทั่ว เธอที่ครอบครัวล้มละลายและพังพินาศในตอนนั้น ก็คือตัวเลือกที่ดีที่สุด

หลังจากแต่งงานมาสองปี เธอที่ถ่อมเนื้อถ่อมตัวมักจะรู้สึกว่าความสุขนี้มันเป็นการขโมยมาโดยตลอด

จนกระทั่งเมื่อวาน เธอตรวจพบว่าตัวเองตั้งครรภ์

พวกเขามีการคุมกำเนิดอย่างเข้มงวดมาโดยตลอด ยกเว้นเมื่อเดือนที่แล้วกู้ซ่างชินไปเข้าร่วมงานเลี้ยงสังคม ดื่มจนเมากลับมาถึงบ้าน เขาสูญเสียสติสัมปชัญญะไปจนหมดเกลี้ยง

ทั้งสองคนประมาทเลินเล่อ ถึงได้ตั้งท้องเด็กคนนี้ขึ้นมา

ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าควรจะบอกเรื่องนี้กับกู้ซ่างชินยังไง

เธอกลัวว่ากู้ซ่างชินจะให้เธอไปเอาเด็กคนนี้ออก

ถึงยังไง คนที่เขารักก็ไม่ใช่เธอมาตั้งแต่แรกแล้ว

ระหว่างที่กำลังสับสนมึนงง เจียงเนี่ยนอันก็ได้ยินเสียงของกู้ซ่างชิน

เป็นเสียงที่ดังมาจากห้องหนังสือ

เขากลับมาแล้วเหรอ?

เธอลุกขึ้นแล้วเอาเสื้อคลุมตัวบางคลุมไว้ ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องหนังสือ

ทันทีที่มาถึงประตู เสียงเยาะเย้ยของฟู่จือเซวียนก็ดังขึ้นมา “เมื่อคืนนายไม่ได้กลับมาตลอดทั้งคืน เพราะอยู่ด้วยกันกับหลินเจียเจียเหรอ?”

หัวใจของเจียงเนี่ยนอันจมดิ่งลง

ที่แท้กู้ซ่างชินก็อยู่ด้วยกันกับหลินเจียเจียตลอดทั้งคืนจริงๆ

“อืม”

กู้ซ่างชินตอบรับไปอย่างเรียบเฉย น้ำเสียงฟังไม่ออกถึงอารมณ์ความรู้สึกอะไรทั้งนั้น

“แล้วอันอันล่ะจะทำยังไง? หลังจากแต่งงานกันมาสองปี เป็นไปไม่ได้หรอกมั้งที่นายจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอเลยสักนิด?” น้ำเสียงของฟู่จือเซวียนแฝงไปด้วยความเป็นกังวล “ผู้หญิงที่ดีขนาดนี้นายกลับไม่เอา เมื่อถูกคนอื่นแย่งไป แล้วอย่ามาร้องห่มร้องไห้ทีหลังก็แล้วกัน”

“ไม่หรอก แค่รู้สึกผิดเท่านั้น” น้ำเสียงของกู้ซ่างชินไม่ได้แยแสสนใจ “ถ้านายอยากได้ล่ะก็ ฉันแนะนำให้กับนายได้นะ นายยังมีธุระที่บริษัทอีกไม่ใช่เหรอ? รีบไปเถอะ”

รู้สึกผิดงั้นเหรอ?

กู้ซ่างชินแค่รู้สึกผิดต่อเธอเท่านั้นเองเหรอ?

น้ำตาของเจียงเนี่ยนอันร่วงหล่นลงบนพื้น มือที่จับลูกบิดประตูคลายออกอย่างเงียบๆ

ที่แท้เขาก็ไม่เคยหวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย

ที่แท้ภายในใจของกู้ซ่างชิน เธอมันไม่ได้สลักสำคัญอะไร เขาถึงขั้นสามารถแนะนำให้กับคนอื่นได้เลยด้วยซ้ำ

หัวใจของเจียงเนี่ยนอันเยือกเย็นไปหมดแล้ว

เธอหันหลังกลับด้วยจิตใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว วิ่งเข้าไปในสวนเหมือนกับกำลังหนีอะไรบางอย่าง

เธอนั่งยองๆ ลง ซบหน้าที่หัวเข่า ปล่อยให้น้ำตามันคลอสองเบ้าตา

เธอนึกถึงภาพตอนที่เธอเจอกับกู้ซ่างชินเมื่อสิบปีก่อนขึ้นมา

เขาในตอนนั้น หล่อเหลาสดใส มีพื้นฐานครอบครัวที่ดี เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวภายในใจของเหล่าผู้หญิงทุกคนในโรงเรียน

ส่วนเธอ ก็กลายเป็นเด็กผู้หญิงที่ใครๆ ต่างก็กลั่นแกล้งรังแก เพราะบริษัทของครอบครัวล้มละลาย

กู้ซ่างชินเป็นคนช่วยเหลือเธอ เขาพูดเตือนกับทุกคนว่า ห้ามมารังแกเธออีก

กู้ซ่างชินในตอนนั้น ดุจดั่งเทวดาจริงๆ

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาว(ไม่)ปรารถนารัก

เจ้าสาว(ไม่)ปรารถนารัก

คุณธิดา
5.0

นุชพินตา ควรเป็นเจ้าสาวที่น่าอิจฉาที่สุดที่ได้แต่งงานกับ ปุลวัชร เจ้าบ่าวที่ทั้งหล่อ รวย เนื้อหอม เป็นเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทั้งเมือง แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าบ่าวในฝันนั้น...ทั้งไร้หัวใจ และไม่ได้รักเธอสักนิด! การแต่งงานที่ไร้รัก อยู่กันไปก็มีแต่เจ็บปวดเท่านั้น แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเธอไม่อาจปฏิเสธ แม้จะต้องถูกเขาทำร้ายหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะทำอย่างไรหากใจที่ไม่คิดปรารถนารักกลับอยากได้ความรักจากเขา ------------------------------ “เธอเคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า” เขาถามออกมาจากปากร้าย ตอนที่เธอได้ยินถึงกับสะอึก ไม่คิดว่าเขาจะถามตรง ๆ และในนาทีต่อมา นุชพินตาก็รู้สึกโกรธมาก หญิงสาวโต้เขากลับ “ทำไมผู้ชายดี ๆ การศึกษาดี ๆ ถึงได้พูดจาแบบนี้คะ มาพูดดูถูกกัน เมื่อกี้ก็หาว่าพวกเราขายตัว และตอนนี้ยังมากล่าวหาฉันอีกว่าฉันสำส่อน คุณถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่คุณเคยนอนด้วยหรือยังไงคะ” ความเจ็บปวดระบายออกมาทางสายตา เขาเป็นบ้าอะไรกันนี่ คำพูดแบบนี้มาจากสันดานข้างในหรือเพราะว่าเขาเมา “แล้วเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือเปล่าล่ะ” เขาย้ำอีกครั้ง จ้องสบตาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “ปากร้าย ประโยคนี้คุณไม่ควรถามออกมาด้วยซ้ำไป” จากที่เรียกเขาว่าพี่ปุ่น ชักขุ่นและมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเปลี่ยนสรรพนามที่คนฟังก็รู้ว่าห่างเหิน “ผู้หญิงที่ดี ๆ ที่ไหน จะตอบตกลงแต่งงานกันชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่คิด เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น” “แล้วมันยังไงคะ” นุชพินตาก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เธออาจจะเป็นมือสองก็ได้” ‘เมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วไปนอนกับใคร’ ‘อ้อ… ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ’ ดวงตาเศร้าลง เธอลุกขึ้นไปเปิดม่านหน้าต่าง และมองออกไปยังท้องทะเล แสงอาทิตย์กระทบกับระลอกคลื่นที่ไล่เรียงกันกระทบเข้าฝั่ง นุชพินตาถึงกับถอนหายใจดังเฮือก ‘ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มาให้เขาย่ำยีเล่นใช่หรือไม่’ เฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ‘ยะหยาอย่าเสียใจไปเลยนะ เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็ง แข็งแรงเถอะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน’ คำพูดปลอบโยนตัวเอง ‘ใช่… ฉันไม่ได้รักเขา และจะเกลียดเขาให้มากกว่านี้’ เธอตอกย้ำคำนี้เข้าไปในหัวใจของตัวเองด้วยความมุ่งมั่นและสายตาที่แน่วแน่ แม้จะรู้สึกเจ็บแน่นในหัวอก ------------------------------ “ฉันจะหย่ากับเธอ” เขาเอ่ยอย่างใจดำ หญิงสาวถึงกับใจหล่นวูบ เธอเม้มขบริมฝีปาก กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว นุชพินตาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว “นางผู้หญิงไร้ยางอาย แพศยาฉันเกลียดผู้หญิงหลายใจ ฉันเกลียดผู้หญิงที่นอกใจ ไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ไปให้พ้นจากหน้าฉัน พรุ่งนี้จะให้ทนายทำใบหย่า” “พี่ปุ่นคะ” เธอยกมือขึ้นมาไหว้เขาปลก ๆ “เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ ยะหยาไม่อยากให้คุณลุงและคุณย่าเสียใจ” “แต่สิ่งที่เธอทำล่ะ มันน่าอาย แล้วเธอไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้าน” เขามีอาการเสียใจ และหัวเสีย นุชพินตาเอง เธอไม่คิดว่าปุลวัชรจะปากร้ายด่าทอเธอได้ถึงเพียงนี้ “ฉันจะหย่ากับเธอแน่นอน เตรียมปากกาไว้เซ็นใบหย่าในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” พูดจบ เขาเดินเข้าไปใช้มือปัดแจกันที่อยู่ใกล้ และชกบานกระจกที่ใช้ตกแต่งอยู่ในห้องโถงด้วย จนกระจกแตกละเอียดทั้งบาน มือของปุลวัชรมีเลือดไหลซึม เขาจะเดินเข้าห้องทำงานและปิดประตูตามหลังดังโครม นุชพินตาตกใจ และหวาดกลัวกับสิ่งที่เธอได้เห็น ความดีใจที่สามีจะกลับมา เธอจะบอกข่าวดีเขา และกินข้าวด้วยกัน ได้มลายหายไปสิ้น มีเพียงความเศร้าเข้ามาทับถมอยู่ในจิตใจของนุชพินตา แล้วหญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาปล่อยโฮ

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

Happy ที่โสดอีกครั้ง

Happy ที่โสดอีกครั้ง

STARMOON PTE. LTD.
4.9

แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว
1

บทที่ 1 เธอกลับมาแล้ว พวกเราหย่ากันเถอะ

10/04/2025

2

บทที่ 2 ต่อให้ตั้งท้องแล้ว ก็ไปเอาออกได้

10/04/2025

3

บทที่ 3 เธอเป็นเพียงแค่พนักงานของเขาเท่านั้น

10/04/2025

4

บทที่ 4 แกล้งทำเป็นน่าสงสารเหรอ?

10/04/2025

5

บทที่ 5 หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว

10/04/2025

6

บทที่ 6 พวกคุณอยู่ด้วยกันได้ยังไง

10/04/2025

7

บทที่ 7 ภรรยาตัวจริงอย่างเธอกลับถูกมองว่าเป็นมือที่สาม

10/04/2025

8

บทที่ 8 เธอจะจากไปอย่างรวดเร็วที่สุด

10/04/2025

9

บทที่ 9 ไปโรงพยาบาล

10/04/2025

10

บทที่ 10 คำพูดซุบซิบ

10/04/2025

11

บทที่ 11 เมื่อคืนนอนหลับไม่สนิท

10/04/2025

12

บทที่ 12 ขอโทษ

10/04/2025

13

บทที่ 13 ฉันจัดการเองได้

10/04/2025

14

บทที่ 14 สามสิบนาที

10/04/2025

15

บทที่ 15 ล้มอีกแล้ว

10/04/2025

16

บทที่ 16 ผิดปกติเหรอ?

10/04/2025

17

บทที่ 17 ผมจะไปเดี๋ยวนี้

10/04/2025

18

บทที่ 18 เข้าใจผิดแล้ว

10/04/2025

19

บทที่ 19 งานเลี้ยงสังสรรค์

10/04/2025

20

บทที่ 20 รบกวนพวกคุณด้วยนะ

10/04/2025

21

บทที่ 21 มอมเหล้า

10/04/2025

22

บทที่ 22 หนีออกไป

10/04/2025

23

บทที่ 23 วิธีการสกปรกต่ำทราม

10/04/2025

24

บทที่ 24 ภรรยา

10/04/2025

25

บทที่ 25 จะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!

10/04/2025

26

บทที่ 26 คนที่ไม่ควรไปยุ่งด้วย

10/04/2025

27

บทที่ 27 ดื่มซะให้พอ

10/04/2025

28

บทที่ 28 ขอความเมตตา

10/04/2025

29

บทที่ 29 ไม่สมเหตุสมผล

10/04/2025

30

บทที่ 30 ปกป้องคนของตัวเอง

10/04/2025

31

บทที่ 31 ลาพักร้อน

10/04/2025

32

บทที่ 32 การยั่วยุของหลินเจียเจีย

10/04/2025

33

บทที่ 33 เรื่องที่ไม่ต้องออกแรง

10/04/2025

34

บทที่ 34 กลับบ้าน

10/04/2025

35

บทที่ 35 สนามกอล์ฟ

10/04/2025

36

บทที่ 36 เพื่อเงินโบนัส

10/04/2025

37

บทที่ 37 บังเอิญอย่างไม่น่าเชื่อ

10/04/2025

38

บทที่ 38 แผดเผาจนไม่เหลือซาก

10/04/2025

39

บทที่ 39 เตรียมตัวจะจากไป?

10/04/2025

40

บทที่ 40 ทำแบบนี้ได้ยังไง

10/04/2025