กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
ในห้องนอนของโมเดิรน์วิลล่า ณ เมืองเอซอน
ขณะที่กำลังมีเซ็กส์กันอย่างเร่าร้อน ชายหนุ่มลืมเลือนทุกสิ่งแล้วจุมพิตไฝบนหน้าอกของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา
หลังจากเสร็จสิ้นแล้ว ลู่เยียนจือก็พลิกตัวลุกขึ้นมานั่ง
“เราหย่ากันเถอะ” น้ำเสียงของลู่เยียนจือเรียบเฉยอย่างมาก
สือเนี่ยนที่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จยังคงหอบหายใจอยู่เล็กน้อย
เธอหันกลับไปและมองเข้าไปในดวงตาที่ลึกล้ำของเขาด้วยความสับสน
หลังจากแต่งงานกันมาหนึ่งปี จู่ๆ เธอก็ไม่เข้าใจความหมายของประโยคที่เขาพูดขึ้นมาซะอย่างนั้น
“เธอเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร มีเวลาเหลืออีกเพียงหกเดือนเท่านั้น”
ลู่เยียนจือจุดบุหรี่มวนหนึ่งขึ้นมาสูบ ควันที่ลอยขึ้นมาทำให้ใบหน้าของเขาพร่ามัวไปหมด
“การได้เป็นภรรยาของผมก่อนจะเสียชีวิต คือความปรารถนาเดียวในชีวิตของเธอ”
สือเนี่ยนไม่ได้พูดอะไร ในห้องนอนที่ใหญ่โตกว้างขวางเงียบสงัดไปหมด
โคมไฟเล็กข้างเตียงส่องแสงสลัวๆ เงาของพวกเขาทั้งสองคนสะท้อนขึ้นบนผนัง ทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาที่แต่เดิมใกล้กันมากดูยิ่งห่างไกลออกไป
พอเห็นว่าเธอไม่ได้ให้คำตอบในทันที เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“แค่เพื่อปลอบใจเธอเฉยๆ ”
เขาพูดขึ้นว่า “อีกครึ่งปี พวกเราค่อยแต่งงานกันใหม่”
“สือเนี่ยน เธอเหลือเวลาอีกแค่ครึ่งปีเท่านั้น”
น้ำเสียงของเขาเฉยชามาก ราวกับว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเพียงการแจ้งให้ทราบเท่านั้น
สือเนี่ยนจ้องมองไปที่ใบหน้าด้านข้างของเขาอย่างเหม่อลอย
ดูเหมือนว่าเธอจะต้องตอบตกลงทุกอย่างตามที่เขาต้องการไปซะหมดเลย
เพียงแค่เขาบอกมา เธอก็เหมือนต้องไปทำตามพระราชโองการอย่างไรอย่างนั้น
แต่มันก็ถูกต้องแล้วแหละ ความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอเป็นฝ่ายพยายามเอาใจเขาทุกอย่างเพื่อให้ได้มาเอง
ความชื่นชมหลงใหลในวัยเยาว์
ตั้งแต่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่เธอก็คอยตามเขามาตลอด
ในวันที่พายุฝนโหมกระหน่ำปีนั้น เขามายืนอยู่ข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอ โดยในมือถือไม้ผุๆ ท่อนหนึ่งเอาไว้พลางเสี่ยงชีวิตพูดกับพ่อเลี้ยงของเธอว่า “ถ้าคุณกล้าทำร้ายสือเนี่ยนอีก คุณได้เห็นดีกับผมแน่!”
เธอเกือบจะถูกตีจนตายแล้ว คืนนั้นท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมากับเลือดสีแดงฉาน เธอเห็นว่ามือของเขากำไม้ผุๆ ท่อนนั้นจนข้อนิ้วขาวซีดไปหมดและดวงตาที่เย็นชาแต่มั่นคงของเขาตอนที่อยู่ท่ามกลางพายุฝน
เขาช่วยชีวิตเธอไว้
เธอจึงตกหลุมรักเขาจนหมดหัวใจ
ไม่ว่าเขาจะร้องขออะไร เธอก็จะทำตามเสมอ ทำมันอย่างทุ่มเทสุดชีวิต แถมยังทำได้ดีกว่าใครอีกด้วย
เขามักจะลูบหัวเธอหลังทำตามความต้องการของเขาเสร็จสิ้นและชมเธอเบาๆ ว่า “เนี่ยนเนี่ยน คุณทำได้ดีมาก”
แม้ว่าคำพูดและจูบของเขาในทุก ๆ ครั้งจะเบามาก หรือต่อให้ความรู้สึกระหว่างเธอกับเขาจะจืดจางมาโดยตลอด
แต่เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงนิสัยโดยเนื้อแท้ของเขา
เพราะเหตุนี้ ถึงแม้ว่าทุกคนจะบอกว่าเธอเป็นฝ่ายที่ทุ่มเทให้เขาอยู่ฝ่ายเดียว แต่เธอก็ยินดีที่จะยอมรับมัน
เวลาตลอดเจ็ดปีของช่วงวัยรุ่น เธอคอยตามเขามาโดยตลอด
เมื่อหนึ่งปีก่อน อาการป่วยของคุณท่านเกิดทรุดลง คนในตระกูลลู่จึงหารือกันให้เขาแต่งงานเพื่อสะเดาะเคราะห์
พอเขาหาตัวเธอพบ เขาก็พาเธอไปจดทะเบียนสมรสทันที
เธอคิดว่าในที่สุดความสัมพันธ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ลงเอยด้วยดีสักที แต่หลังจากแต่งงาน เขากลับทำตัวห่างเหินจากเธอ เธอถึงขั้นที่รู้สึกได้ว่าเขาเบื่อหน่ายเธอมาก
“สือเนี่ยน คุณฟังผมอยู่หรือเปล่าเนี่ย?”
เขาสังเกตเห็นว่าเธอกำลังใจลอย จึงมองเธอพลางขมวดคิ้ว
“จำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ น่ะเหรอ?” เธอถาม
เขาไม่ได้ตอบตรงๆ แถมยังเลือกที่จะเลี่ยงไม่พูดถึงแทนว่า “สือเนี่ยน เธอน่าสงสารมากจริงๆ ”
“แล้วฉันล่ะ?” เธอพูดออกไปโดยสัญชาตญาณ
เขาไม่ได้ตอบทันที แถมในแววตายังดูค่อนข้างจะหงุดหงิดอีกด้วย
เวลาผ่านไปประมาณสามวินาที เขาถึงได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“สือเนี่ยน เธอกำลังจะตายแล้วนะ”
“คุณอาจจะยังไม่รู้สินะว่า ความจริงแล้วเธอรักผม แต่เพราะการแต่งงานของเรา เธอก็เลยไม่อยากทำร้ายคุณ ผมกับเธอไม่เคยเกินเลยกันมาก่อนเลยนะ”
“ถึงแม้ว่าผมอยากจะให้อะไรเธอ แต่เธอก็ปฏิเสธมาโดยตลอด”
“เธอเป็นคนจิตใจดีมาก คุณยอมให้เธอเถอะนะ”
“สือเนี่ยน อย่าทำให้ผมคิดว่าคุณใจร้ายเลย”
น้ำเสียงของเขาฟังดูสงบนิ่งและเย็นชา แต่หัวใจของเธอกลับแตกสลายจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว
เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า คนที่จะคบหากับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว แค่พูดจาเสแสร้งเพียงไม่กี่ประโยคก็ได้รับคำชมว่าเป็นคนจิตใจดีแล้ว
แต่ภรรยาที่ไม่ยอมสละสามีของตนเองให้ผู้อื่น กลับถูกตราหน้าว่าเป็นคนใจร้ายซะอย่างนั้น
บทที่ 1 เราหย่ากันเถอะ (ภาค 1)
22/09/2025
บทที่ 2 เราหย่ากันเถอะ (ภาค 2)
22/09/2025
บทที่ 3 ทำแท้ง (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 4 ทำแท้ง (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 5 เจ็บหน่วงๆ ตรงท้องน้อย อาการแท้งคุกคาม (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 6 เจ็บหน่วงๆ ตรงท้องน้อย อาการแท้งคุกคาม (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 7 เธอกับลู่เยียนจือไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 8 เธอกับลู่เยียนจือไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 9 ถอดแหวนแต่งงานที่เขาเคยมอบให้ (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 10 ถอดแหวนแต่งงานที่เขาเคยมอบให้ (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 11 การปฏิเสธของเธอ:ฉันไม่ว่าง (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 12 การปฏิเสธของเธอ:ฉันไม่ว่าง (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 13 ตัดผมยาวถึงเอวที่เขาเคยชอบทิ้ง
28/09/2025
บทที่ 14 ฉันไม่จำเป็นต้องทำตามความปรารถนาสุดท้ายของคุณ (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 15 ฉันไม่จำเป็นต้องทำตามความปรารถนาสุดท้ายของคุณ (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 16 ทำทุกอย่างที่ใกล้ชิดสนิทสนมกัน (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 17 ทำทุกอย่างที่ใกล้ชิดสนิทสนมกัน (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 18 ถึงเวลาต้องทานยาแล้ว (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 19 ถึงเวลาต้องทานยาแล้ว (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 20 เขาจับมือสือเนี่ยนไว้และพูดว่า ไปกับผม (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 21 เขาจับมือสือเนี่ยนไว้และพูดว่า ไปกับผม (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 22 สืบพบสาเหตุแล้ว เธอท้อง (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 23 สืบพบสาเหตุแล้ว เธอท้อง (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 24 การกระแทกอย่างรุนแรง ทำให้ปวดท้องขึ้นมา (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 25 การกระแทกอย่างรุนแรง ทำให้ปวดท้องขึ้นมา (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 26 แท้งลูก?โทรศัพท์ของลู่เยียนจือสั่น (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 27 แท้งลูก?โทรศัพท์ของลู่เยียนจือสั่น (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 28 เธอตกอยู่ในอันตราย รีบไปโรงพยาบาลด่วน (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 29 เธอตกอยู่ในอันตราย รีบไปโรงพยาบาลด่วน (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 30 เธอมีเลือดกรุ๊ปอาร์เอชลบและกำลังตกอยู่ในอันตรายจากการช็อก (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 31 เธอมีเลือดกรุ๊ปอาร์เอชลบและกำลังตกอยู่ในอันตรายจากการช็อก (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 32 กระวนกระวาย ให้ผมเข้าไปหาเธอเดี๋ยวนี้! (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 33 กระวนกระวาย ให้ผมเข้าไปหาเธอเดี๋ยวนี้! (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 34 วัยเยาว์ที่สวยหรู อบอุ่นละมุนสุดหัวใจ (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 35 วัยเยาว์ที่สวยหรู อบอุ่นละมุนสุดหัวใจ (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 36 เรียกเขาว่าอาจือเป็นครั้งสุดท้าย (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 37 เรียกเขาว่าอาจือเป็นครั้งสุดท้าย (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 38 อัตราการเต้นของหัวใจลดลง ต้องเซ็นใบแจ้งอาการวิกฤต (ภาค 1)
28/09/2025
บทที่ 39 อัตราการเต้นของหัวใจลดลง ต้องเซ็นใบแจ้งอาการวิกฤต (ภาค 2)
28/09/2025
บทที่ 40 สิ่งเดียวที่นายทำได้คือปล่อยสือเนี่ยนไป (ภาค 1)
28/09/2025