แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

Fritz Lagerquist

สมัยใหม่ | 1  บท/วัน
5.0
ความคิดเห็น
1.2K
ชม
60
บท

เจียงหยวนชอบเสิ่นตู้มาเป็นเวลาสี่ปี แม้จะต้องเผชิญความรังเกียจจากตระกูลเจียง แต่เธอก็ยังเลือกยืนหยัดเคียงข้างเขา กระทั่งวันหนึ่ง เสิ่นตู้เพื่อพี่สาวของเขา ยอมยกให้เธอไปมีอะไรกับคนอื่น ในที่สุด เธอถึงได้เข้าใจว่าคนที่ไม่ใช่ยังไงก็คือไม่ใช่ ในเมื่อไม่ใช่คนที่ใช่ งั้นเธอยอมตัดทิ้งแล้วกัน เธอหันไปให้ความสำคัญกับการทำงานจนกลายเป็นนางแบบระดับโลก ทำให้คนทั้งโลกตะลึง ผู้ชายที่ทำร้ายเธอรู้สึกเสียใจ“หยวนหยวน โลกของฉันขาดเธอไม่ได้ กลับมานะ” ตลกสิ้นดี ผู้ชายมันจะเทียบกับอาชีพการงานได้ที่ไหน ! ** เจี่ยงเฉินโจว ผู้นำของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหรงเฉิง เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนแสนเย็นชา แต่อยู่ลับหลังกลับเป็นคนคลั่งรัก เขาชอบความงามของเจียงหยวน เห็นเธอเป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่น่ารักและเชื่อง ต่อมา บนพรมแดงท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ ชายผู้ก้าวลงจากเวทีคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าสาธารณะ“ถึงแม้จะไม่มีฐานะอะไร ฉันก็ยินยอม”

บทที่ 1 ต้องเป็นเธอเท่านั้น (ภาค 1)

เมืองหรงเฉิงยังไม่ทันเข้าสู่ยามค่ำคืน เมฆดำทะมึนก็พลิกตัวเข้ากลืนกินความสว่างของวันอย่างกะทันหัน

แสงไฟภายในห้องสว่างจ้าจนบาดตา แท่นสูงจากหน้าต่างกระจกพาโนรามาสามร้อยหกสิบองศาเผยให้เห็นความรุ่งเรืองของเมืองที่อยู่เบื้องหน้าได้เต็มตา

ไม่รู้ว่าหน้าต่างเริ่มขึ้นฝ้าตั้งแต่เมื่อไหร่ เม็ดฝนที่เกาะอยู่ไหลลงมาตามผิวกระจก ร่างของเจียงหยวนถูกดันแนบกับหน้าต่างกระจกบานสูงจากพื้นจรดเพดาน เส้นผมดำขลับเปียกชื้นแนบติดหน้าผาก เธอปล่อยให้ชุดนอนผ้าไหมเนื้อนุ่มลื่นไหลจากหัวไหล่ลงไปกองที่ช่วงเอวคอด เรือนร่างที่ขาวเนียนเปล่งประกายไปด้วยความเย้ายวน

จู่ๆ ก็มีเสียงฟ้าร้องดังสนั่น กลบเสียงสะอื้นอันแผ่วเบาของเจียงหยวนที่เอื้อมไปถึงจุดสูงสุดได้พอดี

ชายหนุ่มถอยห่างไปก้าวหนึ่ง ไอร้อนระอุที่แผ่นหลังพลันหายไป เจียงหยวนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน

ขณะที่เธอกำลังคิดว่าทุกอย่างจบลงแล้วนั่นเอง ทันใดนั้นร่างทั้งร่างก็ถูกฝ่ามือใหญ่คู่หนึ่งหมุนตัวเธอให้หันมา แล้วกระแสความเร่าร้อนที่จางหายไปก็กลับมาอีกครั้ง จนเธอกลายเป็นเหมือนนางเงือกในห้วงทะเลลึกที่ถูกคลื่นซัดพาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เจียงหยวนไม่รู้ว่าตัวเองถูกทรมานอยู่นานแค่ไหน เพียงแต่จำได้อย่างเลือนรางว่าสลบไปครั้งแล้วครั้งเล่า และเมื่อใกล้จะสิ้นใจเต็มทีก็ถูกความสุขสมขั้นสุดดึงให้กลับมาอีกครั้ง

น้ำฝนสาดซัดเข้ามาที่ขอบหน้าต่าง ชื้นแฉะและเหนียวเหนอะหนะ

เมื่อฟ้าเริ่มสาง เจียงหยวนคลับคล้ายว่าจะได้ยินเสียงชายหนุ่มซบลงบนแผ่นหลังของเธอ กักขังข้อมือขาวอันเรียวเล็กของเธอไว้ ปลายนิ้วแกร่งค่อยๆ ลูบไล้ไฝสีแดงใต้ดวงตาของเธออย่างเชื่องช้า

น้ำเสียงทุ้มต่ำนั้นแสนแหบพร่า เจือด้วยอันตรายที่ยากจะบรรยาย

“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

“ถึงได้กล้าปีนขึ้นมาบนเตียงฉันแบบนี้น่ะ”

“หืม?”

น้ำเสียงนี้ช่างเย้ายวนและน่าหวาดหวั่นเหลือเกิน หัวใจของเจียงหยวนเต้นรัวแรงขึ้นมากะทันหัน ความรู้สึกขาดอากาศหายใจอย่างรุนแรงพลันถาโถมเข้าใส่ แทบจะทำให้เธอจมดิ่งลงในห้วงฝันอันบ้าคลั่งนี้

เจียงหยวนหอบหายใจอย่างหนัก ต้องบังคับลมหายใจเข้าออกอย่างเร่งรีบหลายครั้งเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องขาดอากาศหายใจจนตายเพราะความฝัน

เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้นดั่งเสียงเรียกวิญญาณ เมื่อเจียงหยวนเห็นคำว่า “พี่ตู้” เธอก็ขมวดคิ้วมุ่นโดยไม่รู้ตัว

คำพูดที่ไร้ความปรานีและเย็นชาของชายหนุ่มเมื่อสัปดาห์ก่อนกลับมาฉายซ้ำในห้วงความคิดอีกครั้ง

“เสี่ยวหยวน เธอคงรู้จักคุณชายใหญ่ตระกูลเจี่ยงคนนั้นใช่ไหม ช่วยพี่ตู้หน่อยนะ ไปนอนกับเขาสักครั้งได้ไหม?”

“เธอก็รู้นี่ว่าฉันชอบพี่สาวเธอ มีแต่ทำให้เธอตัดใจจากเจี่ยงเฉินโจวได้เท่านั้น เธอถึงจะยอมคบกับฉัน”

“ดังนั้นเธอคงเต็มใจจะช่วยฉันใช่ไหม?”

เจียงหยวนจำได้ชัดเจนถึงใบหน้าเปื้อนยิ้มของเสิ่นตู้ในตอนที่เขาพูดเรื่องนี้กับเธอ แต่ทุกคำที่ออกมาจากปากของเขาราวกับเป็นคำที่เธอไม่รู้จักเลยแม้แต่น้อย

ตอนนั้นเธอถามเขาว่า “ผู้หญิงที่อยากจะนอนกับเจี่ยงเฉินโจวมีตั้งเยอะแยะ ทำไมจะต้องเป็นฉันด้วยคะ?”

ในตอนนั้นเสิ่นตู้ตอบกลับมาแบบนี้

“เพราะเธอเป็นน้องสาวของซิงเหยาไง น้องสาวที่เธอเกลียดที่สุด”

เจียงหยวนหลุบสายตาลงต่ำ มุมปากพลันเผยรอยยิ้มเย็นชา จากนั้นก็กดรับสายในวินาทีสุดท้ายก่อนที่เสียงเรียกเข้าจะหยุดลง

“มีอะไรหรือเปล่าคะ? พี่ตู้” น้ำเสียงนั้นนุ่มนวลและอ่อนโยน

เสิ่นตู้เงียบไปเพียงครู่ ก่อนจะพูดขึ้น “คืนนี้มีงานเลี้ยงสังสรรค์ เจี่ยงเฉินโจวก็จะไปด้วย”

ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง มิน่าล่ะ จู่ๆ ถึงได้เป็นฝ่ายโทรมาหาเธอแบบนี้

เจียงหยวนเข้าใจสถานการณ์ดี และตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว”

“เดี๋ยวตอนที่ไปรับเธอ คนขับรถจะเอาเสื้อผ้าไปด้วย อย่าลืมเปลี่ยนชุดซะล่ะ” เสิ่นตู้กำชับด้วยน้ำเสียงไม่รีบร้อน จากนั้นก็พูดต่อ “รอบฟินาเล่ในงานแฟชั่นโชว์ประจำฤดูใบไม้ผลิกับฤดูร้อนของเอิร์ธตาร์ที่เธอต้องโชว์ในช่วงนี้ ก็ยกให้ซิงเหยาไปก่อนเถอะนะ เดี๋ยวฉันหาอย่างอื่นให้เธอแทน”

เขาพูดอย่างเป็นธรรมชาติราวกับเป็นเรื่องที่ถูกต้องชอบธรรม จนเจียงหยวนฟังแล้วอยากจะหัวเราะ

ก่อนหน้านี้ เจียงซิงเหยากลัวว่าเธอจะเข้ามาแย่งชิงสมบัติ เลยทำทุกวิถีทางให้เธอออกห่างจากธุรกิจของเจียงซื่อ กรุ๊ปไปเสีย

ได้ เธอไม่อยากจะแก่งแย่งชิงดีกับพี่สาวอยู่แล้ว และด้วยโอกาสที่ลงตัว เธอจึงเข้าสู่วงการนางแบบแทน

เดิมทีคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะได้อยู่ให้ห่างจากเจียงซิงเหยาและตระกูลเจียง แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเมื่อปีที่แล้ว เจียงซิงเหยาเกิดนึกสนุกอยากมาเป็นนางแบบบ้างเหมือนกัน

ด้วยความช่วยเหลือของเสิ่นตู้และการสนับสนุนจากเจียงซื่อ กรุ๊ป เธอจึงกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการอย่างรวดเร็ว โอกาสที่เคยเป็นของเจียงหยวนจึงถูกเจียงซิงเหยาคว้าไปทั้งหมด

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทางใหม่ เริ่มใหม่

ทางใหม่ เริ่มใหม่

Beckett Grey
5.0

ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
4.8

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่
1

บทที่ 1 ต้องเป็นเธอเท่านั้น (ภาค 1)

13/11/2025

2

บทที่ 2 ต้องเป็นเธอเท่านั้น (ภาค 2)

13/11/2025

3

บทที่ 3 ชายหนุ่มที่ยากจะเข้าถึง

13/11/2025

4

บทที่ 4 ชอบเข้าไปซบในอ้อมกอดเหลือเกิน

13/11/2025

5

บทที่ 5 พี่สาวอยู่ข้างนอก พี่เขยอยู่ข้างใน

13/11/2025

6

บทที่ 6 เรือนร่างช่างงดงาม

13/11/2025

7

บทที่ 7 ฉันไม่ต้องการคุณแล้ว

13/11/2025

8

บทที่ 8 หน้าซื่อใจคด

13/11/2025

9

บทที่ 9 จะให้สำนึกผิดเรื่องอะไร

13/11/2025

10

บทที่ 10 วิธีลัดของเธอ

13/11/2025

11

บทที่ 11 ซบในอ้อมกอด เพื่อต้องการที่พักพิง

13/11/2025

12

บทที่ 12 ยอมเสียได้ทุกอย่าง

13/11/2025

13

บทที่ 13 คุณชายเจี่ยงไม่ใช่คนแบบนั้น

13/11/2025

14

บทที่ 14 เขาบอกว่าเขาไม่ว่าง (ภาค 1)

13/11/2025

15

บทที่ 15 เขาบอกว่าเขาไม่ว่าง (ภาค 2)

13/11/2025

16

บทที่ 16 เผยเจตนาที่แท้จริงออกมา (ภาค 1)

13/11/2025

17

บทที่ 17 เผยเจตนาที่แท้จริงออกมา (ภาค 2)

13/11/2025

18

บทที่ 18 อวยพรให้ฉันทำสำเร็จด้วยนะ (ภาค 1)

13/11/2025

19

บทที่ 19 อวยพรให้ฉันทำสำเร็จด้วยนะ (ภาค 2)

13/11/2025

20

บทที่ 20 คลานมานี่สิ (ภาค 1)

13/11/2025

21

บทที่ 21 คลานมานี่สิ (ภาค 2)

13/11/2025

22

บทที่ 22 ไม่มีใคร มีแค่คุณเท่านั้น

13/11/2025

23

บทที่ 23 ไต่ขึ้นสู่ที่สูงทีละก้าว

13/11/2025

24

บทที่ 24 ภายนอกดูถ่อมตน แท้จริงแล้วแสนร้ายกาจ

13/11/2025

25

บทที่ 25 ลอบคบกัน

13/11/2025

26

บทที่ 26 จุดจบ

13/11/2025

27

บทที่ 27 อย่าได้คืบจะเอาศอก

13/11/2025

28

บทที่ 28 เธอไม่สะดวก

13/11/2025

29

บทที่ 29 แต่เธออยากนะ

13/11/2025

30

บทที่ 30 ลำบากใจไหม

13/11/2025

31

บทที่ 31 บ้ายิ่งกว่าเสิ่นตู้เสียอีก

13/11/2025

32

บทที่ 32 อาการแพ้

13/11/2025

33

บทที่ 33 นกน้อยในกรงทอง

13/11/2025

34

บทที่ 34 คิดจะใช้คุณเหวินเป็นบันไดงั้นเหรอ

13/11/2025

35

บทที่ 35 ลูกนอกสมรส

13/11/2025

36

บทที่ 36 โอกาส (ภาค 1)

13/11/2025

37

บทที่ 37 โอกาส (ภาค 2)

13/11/2025

38

บทที่ 38 ให้เธอชดใช้

13/11/2025

39

บทที่ 39 นางแบบประจำ

13/11/2025

40

บทที่ 40 น้องสาวตัวดี

13/11/2025