icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เมียซ่อนเสน่หา
5.0
ความคิดเห็น
1.2K
ชม
10
บท

เมียซ่อนเสน่หา “ห้ามแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน และอย่าคิดปล่อยให้ท้องแล้วจะยื้อฉันได้ มันเป็นแค่เกม จบเมื่อไหร่เราเลิกกัน!” ข้ามฟ้าจำต้องเข้าพิธีแต่งงานอย่างไม่เอิกเกริกกับ กีรยาร์ ลูกสาวของแม่บ้านที่พึ่งเสียชีวิตก่อนเขาเดินทางกลับจากต่างประเทศไม่ทันถึงเดือนทั้งที่ก่อนหน้าแม่ของเขาเกลียดชังแม่บ้านกับเด็กสาวคนนั้นเข้ากระดูกดำและพลอยทำให้เขาฝังใจโกรธเกลียดตามไปด้วยเพราะเข้าใจว่าสองแม่ลูกพยายามเอาใจบิดาเพื่อหาผลประโยชน์ เขาตั้งใจว่าจะทำตามความต้องการของพ่อแม่ รักษาการแต่งงานไว้แค่หนึ่งปี แต่จะไม่มีวันญาติดีกับลูกสาวกำพร้า แค่เก็บเธอไว้เป็นแค่ เมียซ่อนเสน่หา แต่จะไม่มีวันรักเป็นอันขาด!

บทที่ 1 ตอนที่ 1

“ซัน...ถึงเวลาแล้วนะลูก ทำไมยังมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ”

เสียงนั้นทำให้ร่างสูงสง่าภายใต้เชิ้ตขาวแขนยาวสวมกางเกง สแล็คสีเทาหม่นซึ่งกำลังยืนกอดอกเหม่อมองอะไรบางอย่างที่ศาลากลางน้ำในบึงขนาดใหญ่ใกล้คฤหาสน์หรูหันกลับมาเพื่อจะพบหญิงวัยประมาณห้าสิบกลาง ๆ ร่างเล็กและยังบอบบางในชุดลูกไม้ราคาแพงตัดเย็บอย่างประณีตงดงามเหมือนใบหน้าผู้สวมใส่ที่ยังคงเค้าความสวยและริ้วรอยบ่งบอกวัยเพียงเล็กน้อยก้าวเข้ามายืนเคียงข้างพลางแตะท่อนแขนแข็งแกร่งนั้นพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใคร่เปิดกว้างนัก ชายหนุ่มระบายลมหายใจและขบกรามเบา ๆ ใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายเจ้าสัวใหญ่ติดอันดับต้นของเมืองไทยในวัยยี่สิบแปดฉายความเคร่งเครียด ประกายตาดุดันฉายออกมาจากดวงตาดำยาวรียามจ้องมอง พิศสุภางค์ มารดาของเขาที่เผยรอยยิ้มแบบกล้ำกลืนออกมาอีกครั้ง

“ว่าไงล่ะลูก ทุกอย่างพร้อมแล้วนะ ผู้ใหญ่ฝ่ายเรา ฝ่ายเจ้าสาว”

“มีอะไรที่ผมต้องทำบ้าง...สำหรับงานนี้”

คำถามนั้นออกจะเยือกเย็นทว่าแฝงไว้ด้วยความดิบดันโดยปราศจากความตื่นเต้นแม้เขาจะได้ยินมารดาเอ่ยคำที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็อยากได้ยินออกมา พิศสุภางค์แสร้งมองไปทางอื่น ไม่อยากสบนัยน์ตากร้าวกล้าของ ข้ามฟ้า พัฒนะดลชัย ลูกชายคนเดียวของเธอและเจ้าสัวนพ หรือนพรัตน์ พัฒนะดลชัย ที่เพิ่งบินกลับมาจากอังกฤษไม่ถึงสัปดาห์ก่อนที่เขาจะรู้ว่าต้องแต่งงานกับลูกสาวของแม่บ้านที่เพิ่งเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ไม่ทันเท่าไหร่โดยไม่ได้ตั้งตัว พิศสุภางค์รู้ดีว่าเรื่องนี้บีบคั้นความรู้สึกของลูกสักแค่ไหนหากก็ต้องยิ้มและทำเสมือนว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ทั้งที่ก่อนหน้ามีปัญหามากมายและยังไม่ได้สะสางสิ่งที่ค้างคาใจทั้งระหว่างเธอกับเจ้าสัวนพและลูกชายคนเดียว

“ลูกก็ต้องเซ็นชื่อในใบทะเบียนสมรสระหว่างลูกกับ...กีรยาร์”

“ผมน่าจะได้ทำอย่างอื่นมากกว่ามาทำเรื่องบ้า ๆ นี่!”

“ซัน...ฟังแม่...ฟังแม่”

พิศสุภางค์รั้งแขนบุตรชายที่เริ่มมีท่าทีกระฟัดกระเฟียดหลังจากเขานิ่งเงียบมาหลายวันนับแต่รู้ว่าต้องจดทะเบียนสมรสกับเด็กสาวที่เขาเองก็เคยเห็นหน้า เคยรู้จักแต่ไม่นึกว่าวันหนึ่งหล่อนจะมาเป็นเจ้าสาวของเขา หญิงวัยกลางคนจับแขนแกร่งทั้งสองนั้นไว้ราวกับจะปรามอารมณ์ร้อนของข้ามฟ้าที่เธอรู้ว่าถ้าเขาเดือดขึ้นมาก็ไม่มีอะไรจะทัดทานได้ นอกเสียจาก...

“ทำเพื่อแม่นะลูก...เรื่องนี้แม่ไม่อยากให้พ่อต้องเดือดร้อนใจ”

“ด้วยการไปรับปากแม่บ้านก่อนตายว่าจะคอยดูแลลูกสาวของผู้หญิงคนนั้นให้สุขสบายตลอดชีวิต แม่ครับ...พ่อ...เคยทำอะไรกับแม่ไว้ตั้งเท่าไหร่ แม่ไม่เคยจำหรือแม่รักพ่อถึงขนาดลืมทุกอย่างที่พ่อเคยทำให้แม่เสียใจ เรื่องแม่บ้านคนนั้นก็เหมือนกัน เมื่อก่อนแม่บอกผมว่าเองว่าเกลียดอย่างกับอะไรและไม่คิดจะให้อภัยเรื่องที่พ่อปันใจให้ผู้หญิงคนนั้น แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นครับแม่ ถ้าพ่อคิดจะโอบอุ้มเลี้ยงดูลูกเมียน้อยทำไมต้องให้ผมเข้ามามีส่วนรับผิดชอบเด็กผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนั้นด้วย!”

“แค่ลูกยอมเซ็น...ยอมลงชื่อในใบทะเบียนสมรส คิดเสียว่ามันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว”

“แต่มันจะผูกมัดผมไว้กับเด็กคนนั้น มันไม่ใช่แค่กระดาษแต่มันเป็นกรงขังอิสรภาพของผมครับแม่”

“แม่เข้าใจลูก...แต่ซันก็ยอมทำเพื่อแม่ได้นี่ไม่ใช่หรือ”

“ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ผมจะไม่มีวันกลับมาเหยียบที่นี่เป็นอันขาด!”

เสียงกร้าวของเขาทำให้อีกฝ่ายนิ่งไปชั่วอึดใจ มันเป็นความผิดของเธอเองแต่แรกที่ฝังความชิงชังลงในหัวใจของลูกชายคนเดียวจนข้ามฟ้ากลายเป็นคนเก็บกด อารมณ์ร้ายและที่สำคัญเขาไม่เคยยอมรับว่าเจ้าสัวนพรัตน์จะกลับตัวเป็นพ่อที่ดีได้เพราะความฝังใจในอดีตเรื่องความเจ้าชู้ของบิดาที่ทำให้พิศสุภางค์ต้องเก็บความขมขื่นและเสียน้ำตาให้เขาเห็นอยู่เป็นนิจ

ชายหนุ่มตั้งปณิธานว่าจะไม่มีวันทำให้มารดาเสียใจ แต่แม้ว่าเขาจะเทิดทูนแม่มากแค่ไหนหากทว่ารอยแผลในอดีตเรื่องของพ่อตั้งแต่เล็กจนโตทำให้เขากลายเป็นคนเย็นชาและไม่เคยเห็นค่าของผู้หญิง

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ aksaramanee

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ