ความคิดเห็น
ชม
บท

บทที่ 1 ตอนที่1

Jupjaeng talk.

สนามบินเชียงใหม่

ร้อยชะมัดเลยอากาศประเทศไทย กลับมากี่ครั้งทำไมฉันเจอแต่หน้าร้อนล่ะ ที่นี่มีกี่ฤดูกันแน่เนี่ย ทำไมฉันรู้สึกว่ามันมีแต่ร้อน ร้อนมาก ร้อนสุดๆ ทั้งที่ฉันเป็นคนไทยแท้ตั้งแต่กำเนิด เกิดมาที่นี่แต่ฉันก็ไม่เคยชินกับอากาศแบบนี้สักที ดีนะที่ฉันย้ายไปอยู่กับคุณแม่ที่อังกฤษไม่งั้นคงดำเป็นถ่านแน่ๆเลยเวลาถ่ายแบบ

เข้าใจไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันเป็นนางแบบชื่อดังของเมืองไทย เวลามีงานทีฉันก็ต้องบินมาถ่ายแบบที่นี่ พอเสร็จงานก็ค่อยบินกลับอังกฤษ ฉันเลยมักจะปฏิเสธงานที่พี่ปลาผู้จัดการส่วนตัวของฉันหามาให้เป็นประจำเพราะขี้เกียจเดินทาง ที่จริงไม่ต้องไปหาก็มีคนติดต่อให้ฉันไปถ่ายแบบให้ตลอดแต่ฉันเรื่องมากไงเลยไม่ค่อยจะรับงานสักเท่าไร

แต่งานนี้ฉันปฏิเสธไม่ได้ ก็พี่ปลายื่นคำขาดว่าถ้าฉันไม่รับงานถ่ายแบบชุดว่ายน้ำที่ภูเก็ต เธอจะโกรธฉันน่ะสิ ฉันเลยต้องยอมรับงานนี้ ซึ่งกำหนดมันอีกสามวันข้างหน้า ที่มาก่อนเพราะคิดถึงเพื่อนสนิทคนเดียวที่ฉันมี

ฉันน่ะเพิ่งจะย้ายไปอยู่กับแม่ที่อังกฤษ เมื่อสองปีที่แล้ว หลังจากที่แม่ฉันได้สามีใหม่เป็นชาวอังกฤษ เขาเปิดห้องเสื้อขนาดกลางให้แม่ฉัน ลูกสาวที่แสนดีอย่างฉันเลยย้ายไปช่วยทำงานนิดหน่อย จริงๆไม่ได้ทำอะไรสักอย่างแค่ไปนั่งออกแบบชุดแล้วก็ลองชุดแค่นั่น ฉันเรียนจบสถาปัต กับแค่การออกแบบเสื้อผ้ามันไม่ยากเกินความสามารถฉันหรอก

"ยัยจุ๊บ"เสียงคนขับรถ หึๆๆ ไม่ใช่หรอกค่ะ เสียงพี่อาร์มพี่ชายสุดหล่อลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง ฉันโทรหาเขาก่อนจะขึ้นเครื่อง บอกให้เขามารับฉันที่สนามบิน พอเห็นเขายืนโบกไม้โบกมือให้ฉันเลยยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปหา

"โอ้ย!!!" แต่ดันโดนผู้ชายคนนึงชนเข้าซะก่อน ฉันล้มลงจนตูดกระแทกกับพื้นแทนที่ผู้ชายตรงหน้าจะขอโทษหรือดึงฉันขึ้นเขากลับ

"ซุ่มซ่าม"อีตาบ้านี่ว่าฉันซุ่มซ่ามทั้งที่ตัวเองเป็นคนชนฉันแท้ๆ

"นี่นาย นายเป็นคนชนฉันนะแทนที่จะขอโทษ หล่อซะป่าว"ฉันเลยรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะด่าเขากลับ ความหล่อมันไม่ได้ช่วยให้เขามีมารยาทเลยรึไง

"เป็นอะไรรึป่าวยัยจุ๊บ"

"หนูไม่เป็นไรค่ะ เราไปกันเถอะ"ฉันเลยจับแขนพี่อาร์มลากเขาออกจากตรงนั่น หนอยมาว่าฉันซุ่มซ่ามไอ้คนเฮงซวยอย่าได้เจอกันอีกเลย

"รู้รึไงว่าพี่จอดรถไว้ตรงไหน"พอพี่อาร์มพูดฉันเลยหยุดเดินก่อนจะหันไปมองหน้าเขา

"ประตูโน้น"

"อ้าว..แล้วไมไม่บอกหนูอ่ะ"

"พี่ก็นึกว่ารู้เห็นเดินลากเอาลากเอาแบบนี้"พี่อาร์มพูดยิ้มๆ

"ก็คนมันกำลังโมโหนี่น่า เลยอยากจะออกจากตรงนั่นให้เร็วที่สุด"พี่อาร์มส่ายหน้าก่อนจะพาฉันไปที่แลมโบสีน้ำทะเลของเขา

"หืออ...กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงนิ อย่าบอกนะว่า โอ้ย!!!"พอฉันเข้าไปนั่งในรถฉันก็ได้กลิ่นชาแนล กลิ่นน้ำหอมที่ฉันชอบ ฉันเลยหันไปแซวแต่แทนที่พี่ชายฉันจะเขินเขากลับตีเข้าที่หน้าผากฉันแทน

"หยุดความคิดไปเลยนะจุ๊บแจง พี่ไม่ได้เอาผู้หญิงในนี้หรอก ในนี้มันแคบเอาไม่ถนัดนี่กลิ่นน้ำหอมเมียพี่"

"หนูก็ยังไม่ว่าอะไรสักหน่อยนี่ค่ะ" ดูพี่ชายฉันสิยอมรับหน้าตาเฉยว่ามีเมียแล้ว เมื่อก่อนนะคำว่าแฟนคำว่าเมียสะกดเป็นรึป่าวเถอะ หึๆ ดูตอนนี้สิเรียกเมียเต็มปากเต็มคำเชียว

"ให้พี่ไปส่งเราที่ไหน พี่มีงานต้องทำนะนี่ก็โดดประชุมมารับเราด้วย"ก็ลองพี่อาร์มไม่มารับฉันดูสิฉันจะฟ้องป้าดาแม่พี่อาร์ม ท่านเป็นพี่สาวแท้ๆของแม่ฉันเอง

"ไปบริษัทยัยปรางค์ก็ได้ค่ะ"พี่อาร์มพยักหน้าก่อนจะขับรถไปส่งฉันที่บริษัทของมะปรางค์เพื่อนสุดที่รักของฉัน ยัยนั่นเป็นถึงCEOของบริษัทเชียวนะ

"สวัสดีค่ะพี่แก้ว ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"ฉันยิ้มทักทายเลขาของยัยมะปรางค์ที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน

"อ้าวคุณจุ๊บ สวัสดีค่ะ มาหาคุณหนูหรอคะ อยู่ด้านในค่ะ"พี่แก้วพูดยิ้มๆก่อนจะพยักหน้าไปทางประตูห้องทำงานของเพื่อนฉัน ฉันเลยเดินไปที่ประตูก่อนจะเปิดมันออกเบาๆ พอเห็นคนข้างในนั่งก้มหน้าทำงานฉันเลยค่อยๆแทรกตัวเข้าไปช้าๆไม่ให้มีเสียง ก็เวลายัยปรางค์ตั้งใจทำงานน่ะไม่ค่อยสนใจโลกภายนอกเท่าไร ฉันค่อยๆย่องเข้าไปจนถึงโต๊ะทำงานของเพื่อนรัก

"Helloooo"ฉันตะโกนเสียงดังจนยัยปรางค์สะดุ้งตกใจ

"ยัยบ้าตกใจหมดเล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้ มาได้ไงยะ"

"บินมา"ฉันตอบก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา

"ว่างรึไงถึงมาได้"

"มีงานถ่ายแบบที่ภูเก็ตอีกสามวันข้างหน้า คิดถึงแกเลยบินมาก่อน"

"มาเอง"

"No...พี่อาร์มไปรับมายะ ถ้าพี่ชายฉันโสดนะ ฉันเชียร์แกไปนานล่ะ"

"หรอ เสียใจด้วยนะคุณนรินทร์แต่งงานแล้วลูกหนึ่งด้วย จะมาจับคู่ให้ฉัน หาให้ตัวเองก่อนดีกว่าไม"

"NoNo...ฉันยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย อยู่คนเดียวดีกว่า ทำอะไรก็ได้"ฉันพูดก่อนจะนอนราบไปกับโซฟา

"ตามใจแกแล้วกัน โสดให้ผู้ชายเสียดายไปเถอะค่ะคุณจุ๊บแจง"ยัยปรางค์พูดก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อ

"หิวข้าวอ่ะแก"

"แล้ว???"

"พาเพื่อนรักไปกินข้าวหน่อยนะ หิว หิวมาก หิวมากๆ"ฉันพยายามทำเสียงอ้อนเพื่อนรักสุดชีวิตจนย้ยปรางค์อมยิ้มก่อนจะส่ายหน้า

"อยากกินอะไร"

"อยากกินต้มแซ่บกระดูกอ่อน ปลากระพงนึ่งมะนาว ปลาช่อนลุยสวน ขนมจีมน้ำเงี้ยว..."

"พอๆสาบานได้ว่าแกเป็นนางแบบ กินขนาดนี้ไม่กลัวอ้วนรึไงยะ"

"ไม่กลัว"ก็ฉันมันเป็นประเภทที่กินเท่าไรก็ไม่อ้วนจะกลัวไปทำไม

"งั้นก็ตามใจ"ยัยปรางค์พูดก่อนจะเก็บเอกสารให้เข้าที แล้วพาฉันไปกินข้าวที่ร้านอาหารใกล้ๆ แบบนี้ค่อยสมกับเป็นเพื่อนสุดที่รักของฉันหน่อย ฉันกับยัยนี่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเราสองคนไม่คบคนอื่น หรือคนอื่นไม่อยากคบเราสองคนกันแน่ ฉันกับยัยนี่เลยคบกันอยู่แค่สองคน

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
4.9

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

ฮูหยินของข้า แซ่บไม่เบา

ฮูหยินของข้า แซ่บไม่เบา

Burke Gee
5.0

ทุกคนรู้ดีว่า บุตรีคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนโหวอันติ้งแห่งเมืองหลวง ทำให้แม่แท้ๆ ของตนต้องเสียชีวิต เป็นคนที่ถูกมองว่าเป็นตัวโชคร้าย ก่อนแต่งงานก็ทำให้แม่เลี้ยงฝันร้ายอยู่หลายวัน ออกเดินทางไปทำบุญนอกเมืองก็ถูกโจรจับตัวไป แต่ใครจะคิดว่าโชคร้ายกลับกลายเป็นโชคดี นางเปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีกต่อไปที่แท้ซูชิงซวู่ ผู้สุดยอดสายลับที่ทะลุมิติมาเผชิญกับพ่อที่เย็นชา แม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย คู่หมั้นที่นอกใจน้องสาวต่างแม่ แต่ไม่เป็นไร คอยดูว่าเธอจะจัดการพวกชั่วช้า และเอาคืนทุกอย่าง ทว่าทำไมท่านอ๋องผู้นั้นถึงมองมาที่เธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นล่ะเผ่ยเสวียนจู: บุญคุณที่ช่วยชีวิต ไม่มีสิ่งใดตอบแทนได้ นอกจากเอาตัวไปแลก

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
1

บทที่ 1 ตอนที่1

27/11/2022

2

บทที่ 2 ตอนที่2

27/11/2022

3

บทที่ 3 ตอนที่3

27/11/2022

4

บทที่ 4 ตอนที่4

27/11/2022

5

บทที่ 5 ตอนที่5

27/11/2022

6

บทที่ 6 ตอนที่6

27/11/2022

7

บทที่ 7 ตอนที่7

27/11/2022

8

บทที่ 8 ตอนที่8

27/11/2022

9

บทที่ 9 ตอนที่9

27/11/2022

10

บทที่ 10 ตอนที่10

27/11/2022

11

บทที่ 11 ตอนที่11

28/11/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่12

28/11/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่13

28/11/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่14

28/11/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่15

28/11/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่16

28/11/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่17

28/11/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่18

28/11/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่19

28/11/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่20

28/11/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่21

29/11/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่22

29/11/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่23

29/11/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่24

29/11/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่25

29/11/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่26

29/11/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่27

29/11/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่28

29/11/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่29

29/11/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่30

29/11/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่31

29/11/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่32

29/11/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่33

29/11/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่34

29/11/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่35

29/11/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่36

29/11/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่37

29/11/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่38

29/11/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่39

29/11/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่40(จบ.)

29/11/2022