Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
นายตัวเล็กของผม

นายตัวเล็กของผม

กอ.กแ

5.0
ความคิดเห็น
38
ชม
7
บท

เป็นเรื่องราวความรักของชายรักชาย ที่มีความน่ารักกุ๊กกิ๊ก ความรักในมุมของการเเอบรัก

บทที่ 1 นี่คือคำสั่ง

ณ. คฤหาสน์หลังใหญ่ใจกลางกรุงเทพ

"พ่อ....ทำไมหนึ่งต้องไปที่นั่นด้วย? "นี่คือประโยคคำถามที่ลูกชายคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดังคนหนึ่งเอ่ยถามผู้เป็นพ่อขึ้นมาด้วยอารมณ์ไม่พอใจอย่างมาก

"แก...ต้องไปอยู่ที่นั่น ฉันติดต่อกับมหาลัยที่นู่นให้แกเรียบร้อยแล้ว"คนเป็นพ่อพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน

"แต่หนึ่งอยากเรียนต่อที่นี่ ทำไมพ่อต้องบังคับหนึ่งด้วย....ไปอยู่ที่ไหน แล้วให้หนึ่งไปอยู่กับใครก็ไม่รู้"

"แก..ต้องไปที่นั่น....นี่คือคำสั่ง"พ่อพูดด้วยน้ำเสียงหนักเเน่

"พ่อหนึ่งดูแลตัวเองได้...ไม่จำเป็นต้องมีใครค่อยดูแล......หนึ่งโตแล้วนะพ่อ.....หนึ่งอยากอยู่ที่นี่.....คุณแม่ช่วยพูดกับพ่อให้หนึ่งบ้างสิ"

"เชื่อที่พ่อเค้าสั่งเถอะ....น้องหนึ่งแม่อดห่วงปล่อยให้หนึ่งอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ....แค่สี่ปีเองถือว่าเเม่ขอนะน้องหนึ่ง" ผู้เป็นแม่พูดหว่านล้อมให้บุตรชายคนเดียวของเธอยอมทำตาม

"ก็ได้ครับ...แต่ผมขอเหตุผมได้ไหมคุณพ่อ ว่าทำไมผมต้องไปอยู่ที่อื่น คุณแม่...ผมไม่อยากไปเลย"ผู้เป็นลูกหันไปขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นแม่แต่คำตอบกับเป็นเหมือนผู้เป็นพ่อพูดไว้ก่อนหน้าแล้วทุกอย่าง

"น้องหนึ่ง...ฟังแม่นะครับที่พ่อกับแม่ส่งหนึ่งไปอยู่ที่อื่นนั่นมันก็เพื่อความปลอดภัยของหนึ่งนะลูกไปอยู่กับเพื่อนพ่อก็จะมีคนค่อยดูเเล"ผู้เป็นแม่พูดอธิบายให้ลูกชายหัวเเก้วหัวแหวนของเธอฟัง

"แม่บอกหนึ่งได้ไหมว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นแล้ว...ความปลอดภัยที่ว่านี่คืออะไร หนึ่งไม่เข้าใจ แล้วให้ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้หนึ่งดูแลตัวเองได้นะเเม่"หนึ่งพูดออกมาปนเสียงเศร้าไม่เข้าใจในความหมายของมารดา แต่ยอมรับให้กับการตัดสินใจของพ่อกับแม่

"เพื่อนคุณพ่อนะน้องหนึ่ง อยู่ต่างจังหวัด ลูกก็เคยเจอคุณอาแล้ว คุณอา...ชาติชาย"ผู้เป็นแม่พูดขึ้น

"แล้วจะให้หนึ่งไปเมื่อไหร่ครับ"น้ำหนึ่งถามผู้เป็นแม่

"ก่อนมหาลัยเปิด น้องหนึ่งต้องเข้าใจพ่อกับแม่นะลูกที่พ่อกับเเม่ทำไปก็เพื่อลูก ตอนนี้ลูกก็หน้าจะรู้ว่าบริษัทของเรากำลังมีปัญหาพ่อต้องไปติดต่อกับบริษัทใหญ่ที่ต่างประเทศหรือถ้าเครีสได้พ่ออาจต้องบริหารที่นู่น แม่ต้องตามพ่อไปด้วยหนึ่งเข้าใจนะลูก"แม่พูดขึ้นอีก

"หนึ่งเข้าใจครับ แต่พ่อกับแม่ต้องส่งข่าวให้หนึ่งตลอดด้วยนะครับหนึ่งเป็นห่วง"

"จ๊ะน้องหนึ่งของแม่ แม่รักลูกมากนะ"

"หนึ่งก็รักแม่ครับ"

"แล้วพ่อละหนึ่งไม่รักแล้วหรอ"ผู้เป็นพ่อพูดด้วยน้ำเสียงงอลงอล

"รักสิครับ"น้ำหนึ่งพูดแล้วเดินเข้าไปกอดผู้เป็นพ่อและเเม่ไว้เเน่ แล้วร้องไห้ออกมา

"ไม่เอาสิคนเก่งของแม่ ไม่ร้องนะ โตแล้วขี้เเหย่ไปได้เดี๋ยวไม่สวย .......เฮ้ย.....หล่อนะ"ผู้เป็นเเม่พูดเล่นขึ้นเพราะรู้อยู่แล้วว่าลูกชายคนเดียวเป็นยังไงรสนิยมแบบไหน พร้อมยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น

"งั้นไปพักเถอะลูกกลับมาเหนื่อยๆแม่จะไปดูแม่นิ่มในครัวสะหน่อย"

"ครับ"น้ำหนึ่งหอมแก้มผู้เป็นแม่และพ่อเสร็จก็เดินขึ้นบรรไดไปยังห้องนอนสีหวานของตัวเองด้วยอาการเบื่อหน่ายแต่ก็ต้องทำตามผู้เป็นพ่ออย่างขัดไม่ได้ เขาก็คือผู้ชายนะทำไมต้องทำเหมือนไม่ไช่ด้วยเขาสามารถดูแลตัวเองได้แต่ทำไมต้องมีคนค่อยดูแลตลอดแต่ก็ได้และได้เก็บคำถามนี้ไว้ในใจ

น้ำหนึ่งก็เคยได้ยินเกี่ยวกับบริษัทพ่อของตนมาบ้างแล้วว่าเป็นยังไง ปกติพ่อเเม่ก็ต้องเดินทางไปมาตลอดอยู่แล้ว แต่มาคราวนี้อาจต้องอยู่หรือย้ายไปที่นั่น พ่อกับแม่ก็เลยเป็นห่วงผู้เป็นลูกเลยฝากฝั่งเพือนรักไว้ให้ค่อยดูแล

ลืมแนะนำตัวไปเลยผมชื่อ น้ำหนึ่ง รูปร่างหน้าตาก็พอประมาณนึงแต่ผมค่อนข้างตัวเล็กสูงแค่ 160 เอง น้ำหนักก็แค่ 49 กิโล

ผิวขาวอมชมพูเหมือนผิวเด็ก เป็นลูกชายคนเดียวของบ้านผมพึ่งจะอายุ 18 ไม่กี่วันเองครับ ผมนิสัยดีสุดๆไปเลยกัฟ ไม่ต้องถามนะครับว่าผมเพศไหน ผมก็เเค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่งที่อยากมีความรักดีๆกับเขาบ้างผมกำลังจะก้าวเข้าสู่ชีวิตมหาลัยที่ผมฝันอยากจะเรียนเเต่ความฝันนั่นได้จบลงเพราะผมต้องไปอยู่ที่อื่นแทน มันน่าน้อยใจยิ่งนักที่ชีวิตผมต้องมาเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ต้องทำตามคำสั่งของผู้เป็นพ่อ ที่ผมยอมทำตามคำสั่งนั่นเพราะผมรู้ดีว่าพ่อต้องมีเหตุผล ชีวิตผมมันเศร้าใช่ไหมละครับ เเต่ไม่เป็นไรครับ ผมเข้มแข็งพอก่อนผมจะไปผมก้อยากปลดปล่อยชีวิตที่เหลือของผมบ้าง ผมยังไม่ได้จะไปตายครับผมเเค่ไปเรียนที่อื่น...................................จบแล้วชีวิตเด็กในเมืองกรุงอย่างผมที่ใช้ชีวิตอิสระมาตลอดไม่มีอีกแล้วชีวิตแบบนี้....ไม่มีแล้ว.....

มีอีกเรื่องที่ผมลืมเล่าไปผมเคยตกหลุมรักคนๆหนึ่งแต่มันก็นานมากแล้วผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมชอบพี่เขาแบบไหนปลื้มที่พี่เขาเก่ง หรือชอบแบบคนอื่นๆทั่วไป รู้แค่ว่าพี่เขานิสัยดี หล่อ เก่ง ตอนนั่นผมยังอยู่ประถมอยู่เลยพี่เขาย้ายมาจากต่างจังหวัดมาเรียนที่กรุงเทพจำได้ว่าพี่เขา ชอบเล่นกีตาร์ ร้องเพลงก็เพราะ พี่เขาฮอตมากมีแต่สาวๆมาชอบ แต่พี่เขาก็คงไม่รู้จักผมหรอก ถึงรู้จักก็คงไม่สนใจตอนนั่นผมขี้เเหล่มาก. เพราะผมเป็นคนที่แอบชอบไม่มีตัวตน ไม่รู้ว่าพี่เขาจะเคยเห็นหน้าผมเปล่า นั่นเเหละรักเเรกของผมจะเรียกว่ารักได้ไหมนะ แค่แอบรักก็พอแล้ว พอผมจบประถมผมก็ได้ไปต่อ ม.ปลายที่อื่นเลยไม่ได้เจอกันอีกจนกระทั่งตอนนี้ คิดแล้วก็คิดถึงนะ

ตอนนี้พี่เขาจะเป็นยังไงนะ อยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ ถ้าเจอกันเราจะจำพี่เขาได้ไหมนะ. ถ้าพรหมลิขิตมีจริงขอให้ผมเจอพี่เขาอีกครั้ง

#หัดเเต่งเเนวนี้เป็นเรื่องเเรกถ้าผิดพลาดตรงไหนเเนะนำได้นะ แล้วเราจะปรับปรุงใหม่"

#### ทุกคนภาพประกอบ ตัวละครเรากำลังออกเเบบอยู่ ฝากทุกคนเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ ติชมเราได้นะเราจะได้มีกำลังใจ#####

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บอสเถื่อน

บอสเถื่อน

B.J.BEN
5.0

“อุ๊ย! คุณสิง” เธออุทานเมื่อโดนอ้อมแขนแกร่งสวมกอดเอาไว้และหอมแก้มของเธอซ้ายขวา “ทำไมมาช้า แบบนี้ต้องทำโทษคนมาช้า” เขาตวัดแขนอุ้มร่างน้อยของเธอขึ้นสู่อ้อมแขน “คุณสิง” เธอเรียกเขา ไม่รู้จะพูดอะไรดี ก็รู้ดีว่าเขาจะทำอะไร “ไหนแกะเสื้อคลุมออกหน่อย” เขาวางให้นั่งบนขอบเตียง ขยับร่างสูงออกไปเล็กน้อยเพื่อมองเธอเปลื้องผ้า “หรือจะให้ฉันถอดให้” เขาขยับเข้ามาใกล้เธอหลับตาปี๋ เลื่อนไปปลดเสื้อคลุมของตัวเองออกด้วยมืออันสั่นเทา สิงหลมองอย่างเอ็นดูไม่น้อย เธอแกะปมเชือกเสื้อคลุมออก แล้วหยุดนิ่งหลับตาหนี เขาเลยจุ๊บปากน้อยเบาๆ “อุ๊ย!” น้ำอิงลืมตาหลังจากอุทาน หน้าแดงเมื่อใบหน้าของเขาอยู่ในระยะกระชั้นชิด เขาแหวกเสื้อคลุมออกทำให้เห็นชุดนอนซีทรูตัวสั้นสีชมพูบางเบา “ไม่ต้องใส่บราแล้วนะ” เขาดึงบราออกไป ในขณะที่ชุดนอนเนื้อบางเบายังติดอยู่กับเรือนร่าง สายเสื้อร่วงลงไปติดอยู่ตรงข้อศอกทั้งสองข้าง “ไหนดูท่อนล่างหน่อยสิ เลิกให้ดูหน่อยสิ” “คุณสิง” เธอครางแล้วใบหน้าก็ร้อนผ่าว “หรือจะให้ฉันเปิดเอง ฉันถนัดเปิดนะ” เขาจับเธอยืนขึ้น รั้งสายเสื้อขึ้นไปไว้บนบ่าเหมือนเดิมแล้วจับมือเธอมาดึงรั้งชายกระโปรงชุดนอนเนื้อบางเบาขึ้นไป

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

ธิดาแค้นต้องเอาคืน

ธิดาแค้นต้องเอาคืน

Casey Haag
5.0

ตระกูลซูล่มสลาย จวนเจิ้นกั๋วทั้งตระกูลถูกประหารชีวิตในคืนเดียว ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งถูกน้องสาวหลอกใช้ ถูกชายเจ้าชู้เล่นตลก ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งใช้ชีวิตอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่แคว้นเป่ยเหลียงสิบกว่าปี แต่กลับถูกกล่าวหาว่าคบคิดกับศัตรู คนทั้งแคว้นเซิ่งถังต่างก็ด่าทอยกใหญ่ ชาติก่อน… ซูเฉิงอิ้งต้องยืนมองน้องสาวกับรักแรกของตนสนิทสนมกัน ครองโลก ส่วนตัวเองกลับโดนประหารชีวิต เลือดสาดตะวัน เมื่อตื่นขึ้นอีกครั้ง… ซูเฉิงอิ้งถือดาบกลับมา ฟาดแรก… ตัดสายเลือด ฟันน้องสาวอกตัญญู ฟาดที่สอง… ตัดความรัก ฟันรักแรกที่หน้าเนื้อใจเสือ ฟาดที่สาม… ตัดคำพูด ฟันทุกเสียงนินทาของเป่ยเหลียงที่บิดเบือนความจริง ฟาดที่สี่… ตงฟางไป๋เยว่ “หรือว่าฮูหยินอยากจะฆ่าสามีผู้นี้ด้วยหรือ” ซูเฉิงอิ้ง“หุบปาก…”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ