ดั่งเชื้อไฟในเพลิงพิศวาส

ร่างสูงเปรียวเกือบสองเมตรที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นเปี๊ยะด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ แบบที่สาวๆ เห็นจะต้องตะลึงอึ้งจนแทบลืมหายใจกันเลยทีเดียว ใบหน้าคมคร้ามดุดัน ที่มีคิ้วคางจมูกปากและดวงตาประกอบกันทำให้เขากลายเป็นบุรุษที่หล่อสุดๆ ในสามโลกเลยก็ว่าได้ ผู้ชายที่เกิดมามีหน้าตาเป็นอาวุธพิชิตใจสาวๆ แทนที่จะยิ้มกริ่มอย่างมีความสุข แต่ทว่าบัดนี้ดวงตาสีบรั่นดีที่เคยทำให้สตรีเพศมึนเมากลับฉาบไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความแค้น

‘ผู้หญิงทุกคนมันก็เหมือนกันหมด มารยา! หน้าเงิน!’

เจ้าของใบหน้าคมคร้ามบาดจิตบาดใจกำลังนึกถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาทุ่มเทใจให้หล่อนด้วยจิตใจที่เคียดแค้นรุนแรง พีรดาช่างเป็นผู้หญิงที่สวยงาม งามทั้งจิตใจและใบหน้า เป็นนางแบบสาวที่สวยเซ็กซีไร้ที่ติ บทรักของหล่อนก็ร้อนแรงและประทับใจเขามากกว่าผู้หญิงทุกคนที่เคยคบมา นอกจากนางแบบสาวจะมีเสน่ห์ที่รูปร่างหน้าตาแล้ว หล่อนยังมีเสน่ห์ปลายจวักอีกต่างหาก นับว่าผู้หญิงอย่างพีรดาเหมาะที่สุดแล้วที่จะเป็นเจ้าสาวของเขา แต่ไม่นึกเลยว่าเขาจะดูผู้หญิงคนนี้ผิดไป

ไอรอนไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าตนเองโดนสวมเขามาโดยตลอด เพราะคิดว่าคนรักของตนเองใสซื่อเป็นคนดีแม้ว่าหล่อนจะเคยผ่านมือชายมาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ไม่เคยถือสาและเชื่อใจนางแบบสาวมาโดยตลอด จนกระทั่งถึงวันที่ชายหนุ่มคิดว่าเขาควรจะหยุดความเจ้าชู้ของตนเองลงเสียที เขาอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนครอบครัวของพี่ชายบ้าง แต่สิ่งที่เขาคิดก็พังทลายลงไปในชั่วพริบตา เมื่อผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นมาประกาศต่อหน้าต่อตาเขาว่าหล่อนกำลังจะแต่งงาน!

‘สารเลว!’

เจ้าของร่างสูงที่เปลือยท่อนบนโชว์กล้ามเนื้อท้องที่เป็นลอนลูกสวยงามกำมือเข้าหากันแน่น ขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูนเต็มไปด้วยเพลิงโทสะ ชายหนุ่มรู้สึกโกรธแค้นหญิงโฉดชายชั่วคู่นั้นมากพอๆ กับที่เขากำลังโกรธแค้นตัวเองที่ถูกหลอก มันน่าเจ็บใจนัก! และภายหลังไอรอนก็รู้เหตุผลว่าทำไมพีรดาถึงได้เลิกกับเขาแล้วไปกับแต่งงานกับไอ้หมอนั่น เพราะว่ามันรวยมากนั่นเอง

ความโกรธแค้นชิงชังฉายชัดออกมาทางแววตา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดจิตใจที่ฝังจำกับความเจ็บแค้นก็ยังไม่มีวันจางหาย นึกถึงภาพในวันนั้นคราใดจิตใจมันก็ร้อนรุ่มเต็มไปด้วยเพลิงอาฆาตทุกครั้งไป เขาต้องกลายเป็นคนจิตใจด้านชาไม่เปิดใจรับผู้หญิงคนไหนเข้ามาครอบครองหัวใจของตนเองได้ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาเลิกสนใจใยดีมารยาหญิงที่พวกเธอพยายามแสดงออกมาว่าชอบเขา เพราะทุกครั้งที่พวกผู้หญิงเอ่ยบอกว่าชอบเขา รักเขา ภาพความทรงจำเหล่านั้นที่พีรดาเคยทำไว้ในอดีตก็ผุดขึ้นมาในมโนทุกที

“ไอรอนคะ คุณมีเรื่องสำคัญอะไรหรือคะ ถึงได้นัดรดามาคุยที่นี่”

“เรื่องของเราไงรดา คือผมคิดว่า...” คนที่กำลังเรียบเรียงคำพูดที่จะขอสาวเจ้าแต่งงานยังคงอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าที่จะเอ่ยประโยคที่ซ้อมมาทั้งคืนสักที และพีรดาก็ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูแล้วมองไปรอบๆ เหมือนกับนัดใครไว้อีกคน

“มีอะไรก็รีบพูดมาสิคะ รดาจะได้พูดเรื่องสำคัญของรดาบ้าง ที่จริงรดาตั้งใจจะบอกคุณพรุ่งนี้ แต่ไหนๆ วันนี้เราก็เจอกันแล้ว รดาเลยคิดว่าบอกคุณไปเลยดีกว่า” ใบหน้าของพีรดาไม่ได้ดูเดือดเนื้อร้อนใจเลยสักนิดที่จะพูดเรื่องสำคัญของหล่อน

“ถ้าอย่างนั้นรดาพูดเรื่องสำคัญของรดาก่อนก็ได้ครับ” ไอรอนยังคงยิ้มแต่รอยยิ้มของเขาก็ต้องหุบลงฉับพลันเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นผู้ชายหล่อล่ำใบหน้าออกไปทางตะวันตกเช่นเดียวกับเขากำลังเดินตรงมายังที่หล่อนกับเขานั่งอยู่

“ไฮ่ดาร์ลิง ผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนคุณหรือ” หนุ่มผมสีน้ำตาลบรอนซ์ก้มลงถามนางแบบสาวตรงข้างแก้มของหล่อนอย่างสนิทสนมด้วยภาษาอังกฤษ พีรดาหันมายิ้มให้หนุ่มชาติตะวันตกผู้มาใหม่ด้วยสายตาหวานเยิ้ม ก่อนจะหันมายิ้มให้ไอรอน

“ใช่ค่ะดาร์ลิง นี่คือมิสเตอร์ไอรอนเพื่อนสนิทของดาด้าค่ะ” หล่อนแทนชื่อเล่นใหม่กับแฟนใหม่ของตนเองเสร็จสรรพอย่างชินปาก และคำตอบแนะนำของนางแบบสาวก็ทำให้ไอรอนชาดิกไปทั้งตัว ‘หล่อนเรียกผู้ชายคนนั้นว่าที่รัก’

“ไอรอนคะ นี่คาเลสคนรักของรดาค่ะ เรากำลังจะแต่งงานกันเดือนหน้าที่อิตาลี รดาเชิญคุณด้วยนะคะ” ไอรอนไม่คิดเลยว่าผู้หญิงอย่างพีรดาจะใจร้ายใจดำกับเขามากถึงขนาดนี้ หล่อนแนะนำคนรักใหม่ที่กำลังจะแต่งงานด้วยเร็วๆ นี้ด้วยใบหน้าใสซื่อไร้ความระอายแก่ใจโดยสิ้นเชิง

‘นี่หล่อนไม่คิดบ้างหรือว่า เขาจะรู้สึกอย่างไรที่ได้ยินหล่อนพูดแบบนั้น’

“เพราะอะไรหรือรดา คุณถึงได้ใจร้ายกับผมนัก”

นางแบบสาวฝืนยิ้มเศร้าๆ ก่อนจะตอบอย่างดัดจริตว่า