/0/28195/coverorgin.jpg?v=7684a25307b5fb7ebcc36b7921a9968c&imageMogr2/format/webp)
บอมบอมนั่งรถสุดหรูมาจากที่บ้าน เพื่อมาเซอร์ไพร์สพ่อกับแม่ ในบริษัทอสังหาริมทรัพย์พันล้าน ทางไปบริษัทของพ่อบอมบอมต้องผ่านหน้า มหาวิทยาลัยพิพัฒนเมธา พอถึงทางม้าลายคนขับรถของบอมบอมก็หยุดให้นักศึกษาข้าม แต่แล้วมีรถสปอร์ตคันงามมาชนท้ายรถของบอมบอม จนตัวโยกไปข้างหน้าศีรษะชนพนังเบาะนั่ง
“คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”คนขับรถรีบหันมาดูบอมบอมทันที ทั้งที่ตัวเขาเองก็เจ็บศีรษะเหมือนกัน
“ไม่เป็นอะไรหรอกครับลุง”บอมบอมหันหลังไปมองรถคันที่ชน
“ดูรถก็น่าจะเป็นลูกคนรวย”
“น่าจะใช่”คนขับรถจึงขับหาที่จอดรถข้างๆทางใกล้หน้ามหาวิทยาลัย
“คุณหนูรออยู่นี่นะ เดี๋ยวลุงจะลงไปเคลียร์กับเด็กหนุ่มคนนั้นซะหน่อย”คนขับรถมองที่กระจกเห็นหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับบอมบอมสองคน ลงมาดูที่หน้ารถสปอร์ตคันหรูหลายสิบล้าน
บอมบอมนั่งกุมหน้าผากเพราะยังเจ็บศีรษะอยู่ เพราะกระแทกค่อนข้างแรงพอสมควร บอมบอมหันหลังไปดูรถอีกครั้งก็เห็นสองหนุ่มออกลีลาเยอะพอสมควร บอมบอมจึงคิดว่าตัวเองต้องไปจัดการสองหนุ่มนั่น เขาจึงรีบลงจากรถถึงแม้ศีรษะเริ่มนูนขึ้น
“จะโวยวายอะไรกันหนักหนา”บอมบอมเดินมายืนข้างคนขับรถ และมองหน้ามิคกี้กับยูโรในชุดนักฟุตบอล บอมบอมคิดในใจว่าสองคนนี้ก็หล่อดีเหมือนกัน คนแรกหล่อขาวแต่ไม่ถึงกับตี๋ซะทีเดียว ส่วนอีกคนหล่อคมเข้มผิวสีน้ำตาล แต่การพูดจาทั้งสองหนุ่มฟังไม่รื่นหูเท่าที่ควร เมื่อได้ยินมิคกี้หนุ่มหล่อผิวขาวพูดประชด
“นึกว่าจะไม่ลงมาซะแล้วคุณหนู”มิคกี้พูดเสียงสอง
“ลงมาแล้วมีปัญหาอะไรก็ว่ามาคุณชาย”
“ก็ไม่อะไรหรอก เรียกประกันมาก็จบแล้ว”มิคกี้ทำท่ายียวนกวนประสาท
“แล้วทำไมต้องโวยวายพูดจาเสียงดังยังกับอยู่ในป่า”
“อ้าว นายไม่ลงมานี่เป็นเจ้าของรถ ก็ต้องมาเคลียร์เองซิ นั่งยังกับเป็นตุ๊กตาหน้ารถ แต่หน้าตายังกับปวดตด”มิคกี้ยังมีท่าทียียวนกวนอารมณ์เหมือนเดิม
“ใครเคลียร์ก็เหมือนกันนั่นแหละ และอีกอย่างนายผิดไม่ใช่เรา ตัวเองผิดยังไม่สำนึกทำตัวยังกับคนนอกโลก ไม่รู้ไหนเป็ดไหนไก่”
“ยอมรับว่าผิด แต่นายไม่คิดที่จะลงจากรถมาเคลียร์เลยเหรอ ทำตัวอย่างกับนกพึ่งเกิดใหม่”
“จะลงมาทำไมมลภาวะเป็นพิษ มีแต่เชื่อโรคที่มองไม่เห็นว่อนตามอากาศ”บอมบอมเริ่มโมโหฉุนเฉียวขึ้นทันที ถึงแม้มิคกี้จะหล่อเทพก็ตามที
“พอเถอะ นายเป็นลูกรัฐมนตรีเชียวนะ คนเริ่มมองแล้ว และอีกอย่างเราผิด ดูจากการแต่งตัวและรถ ก็น่าจะไม่ธรรมดา ก็คงเป็นลูกคนรวยเหมือนนายนั่นแหละ เราว่าพอเถอะอย่าไปต่อล้อต่อเถียงเลย”ยูโรกระซิบข้างๆหูของมิคกื้
“ก็ได้รอประกันมาก่อน”มิคกี้พูดขึ้นลอยๆ
“ก็แค่นี้แหละ”บอมบอมมองมิคกี้แวบหนึ่งแล้วเดินไปที่รถทันที
เมื่อบอมบอมขึ้นรถไปแล้วสองหนุ่มมองหน้ากัน ด้วยความเสียดายเพราะวันนี้นัดกันไว้ว่าจะไปเตะฟุตบอลจึงเป็นอันต้องยกเลิก ส่วนบอมบอมก็เช่นเดียวกันเปลื่ยนแผนที่จะไม่ไปหาพ่อแม่ที่บริษัท เขาจึงให้คนขับรถกลับไปที่บ้านตามเดิม
วันนี้เปิดเรียนวันแรกบอมบอมมาแต่เช้าด้วยความตื่นเต้น แต่ก็หมดความมั่นใจไปนิดนึงเพราะหน้าผากซ้ำเป็นจ้ำๆ เมื่อบอมบอมเข้ามาในมหาวิทยาลัยพัฒนเมธา เขาก็มองหาบิวเพื่อนรักที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่เตรียมอนุบาล จนถึงมหวิทยาลัยยังเรียนคณะบริหารธุรกิจเหมือนกันอีก
“บอมบอมเราอยู่นี่”เสียงบิวดังขึ้น และกวักมือเรียกบอมบอมตรงซุ้มที่นั่งสำหรับนักศึกษา
บอมบอมหันไปมองและอมยิ้ม เขาจึงรีบเดินไปหาบิวที่นั่งยิ้มอย่างอารมณ์ดี เมื่อบอมบอมไปถึงก็นั่งฝั่งตรงข้ามบิว
“หน้านายไปโดยอะไรมา”บิวมีสีหน้าที่ตกใจ
“มีอุบัติเหตุนิดหน่อยรถสปอร์ตมาชนท้ายหน้ามหาวิทยาลัย เมื่อวานนี้เองเรากำลังจะไปหาพ่อที่บริษัทพอดี ก็เลยไม่ได้ไปก็เพราะพวกลูกหลานไอโซนั่นแหละ”
“แล้วนายล่ะ”บิวอมยิ้ม
“อะไร”
“นายก็ไอโซไม่ใช่เหรอ”บิวอมยิ้ม
“ไม่ต้องมาพูดเลย นายก็เหมือนกันนั่นแหละ แต่พวกเรามีคุณภาพ ไม่ใช่อย่างสองคนนั้น รุ่นนี้ผลิตมาเยอะซะด้วย อย่าพูดถึงเลยอารมณ์เสีย”
“จร้า ไม่พูดแล้ว เมื่อกี้รุ่นพี่มาบอกว่า เดี๋ยวสายๆให้ไปประชุมต้อนรับน้องใหม่”
“เหรอ ตื่นเต้นจังเลยหนอ จะได้ใครเป็นพี่รหัสเนี่ย”
“เราเฉยๆนะ”
“จร้า”บอมบอมลากเสียงยาว
“อุ๊ย รุ่นพี่เรียกแล้วไปเร็วเข้า ไป ช้าเดี๋ยวโดนแกล้งหรอก พวกเราสองคนยิ่งน่ารักกันอยู่”บิวลุกขึ้นยืนเตรียมจะไปทันที
/0/20815/coverorgin.jpg?v=6bd0d132d425df19cbbc439d76ef2cd6&imageMogr2/format/webp)
/0/11018/coverorgin.jpg?v=5d437a713ad8d1b288e1bbeaf7df2444&imageMogr2/format/webp)
/0/5328/coverorgin.jpg?v=e1e407d4d51280ba97a8c97759e693ea&imageMogr2/format/webp)
/0/20814/coverorgin.jpg?v=e34494a9515c33113cd017bbaf4ed579&imageMogr2/format/webp)
/0/21961/coverorgin.jpg?v=7d20d7419ed9165dd734cc2a98969d2f&imageMogr2/format/webp)