สี่ความลับเล็ก ๆ

ห้าทุ่ม ณ ลานเบียร์แห่งหนึ่ง

ร่างอรชรอ้อนแอ้นของหญิงสาวผู้ทำหน้าที่เป็น เด็กเชียร์เบียร์ กำลังเดินโซซัดโซเซเป๋ไปเป๋มาไปยังด้านหลังเวทีดนตรี เหตุเนื่องมาจากว่าโต๊ะที่เธอไปให้บริการครั้งล่าสุดคะยั้นคะยอให้เธอดื่มเบียร์โดยจ่ายค่าดื่มแก้วละแบงค์เทา

ใครเล่าจะไม่อยากได้..

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเธอที่กำลังตกที่นั่งลำบาก

คืนนี้เธอทำงานที่นี่เป็นคืนแรก ความที่ไม่ค่อยได้ดื่มแอลกอฮอล์มากนักทำให้เมาแทบหัวทิ่มแม้จะดื่มไปเพียงสามแก้วเท่านั้น อันที่จริงอยากดื่มให้ได้มากกว่านั้น ดื่มเป็นสิบเป็นร้อยได้ยิ่งดีจะได้ทำเงินได้มาก ๆ

เงิน ปัญหาใหญ่ในชีวิต ใครหน้าไหนที่พูดว่าเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญในชีวิต เธออยากจะตะโกนแหกปากเถียงให้คอแตก มันจะไม่สำคัญได้อย่างไร ในเมื่ออะไร ๆ ก็ต้องใช้เงินทั้งนั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนี้สินที่คนเป็นพ่อได้ก่อไว้ แม้ตัวตายก็ยังทิ้งให้เป็นภาระของเธอ ขนาดหักเงินประกันต่าง ๆ นานาที่ได้หลังเสียชีวิตแล้วก็ยังไม่พอจ่ายหนี้นอกระบบ

ที่สำคัญ ถ้าไม่จ่ายมันจะเอาตัวเธอไปขัดดอก ขีดเส้นตายให้ภายในสิ้นเดือนต้องจ่ายทั้งต้นทั้งดอกเป็นเงินสองแสนบาท เธอจึงดิ้นทุกทางเพื่อเอาตัวรอด

“ อุ๊ย ! ”

ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อปะทะเข้ากับอะไรบางอย่างจนเซ และอะไรบางอย่างนั้นก็รวบเอวของเธอไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มลงไป

หญิงสาวลืมตาขึ้นก็พบว่าตนเองซุกซบอยู่กับแผงอกของชายคนหนึ่งที่สวมชุดดำทั้งชุด คลุมด้วยสูทที่ดำอีกทีเหมือนจะไปงานศพหรือไว้ทุกข์ยังไงยังงั้น

ชายคนนั้นสูงมากจนเธอต้องแหงนมองคอตั้ง และพบว่าเขากำลังก้มลงมาเช่นเดียวกัน

สายตาสองคู่ประสาน เธอตัวชาวาบ ดวงตาของเขาดุเป็นบ้า นอกจากดุแล้วยังมีประกายคุกคามบางอย่าง

นอกจากตาดุ ใบหน้านั้นก็ดูดุดันไปหมดด้วย หนวดเครารกครึ้ม กลิ่นกายกรุ่นกำจายน้ำหอมผสานเบียร์และบุหรี่ ไม่คิดว่าพอกลิ่นเหล่านี้ผสานเคล้ากันแล้วจะหอมยั่วยวนแปลก ๆ อ้อมแขนแข็งแกร่งและอุ่นจนถึงขั้นร้อนเมื่อเขารัดเธอเข้าไปแนบแน่นมากขึ้น

เขาเข้ามาช่วยตอนที่เธอกำลังจะล้มแถมยังแต่งกายสุภาพ คงเป็นสุภาพบุรุษที่สวรรค์ส่งมาช่วยเหลือเธอก็เป็นได้...