เมียเด็กของคุณป๋า โดย ญาณิน

“นายไม่อยู่ครับ” เสียงเข้มดังขึ้นเมื่อเห็นสาวน้อยในชุดนักเรียน ยื่นด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าบ้านประตูบ้านเลยเดินออกไปดู

“สวัสดีค่ะพี่เทเลอร์” แนนนี่ยกมือไหว้เทเลอร์ลูกน้องคนสนิทของปรเมศวร์อย่างนอบน้อม

“แนนรู้ค่ะว่าคุณเขาไม่อยู่ แต่แนน...” สาวน้อยชะเง้อคอมองเข้าไปในบ้านแล้วต้องฉีกยิ้มกว้างเมื่อเจอกับสิ่งที่เธอต้องการ

“ขอแนนเข้าไปเล่นกับน้องพาร์ทได้มั้ย ขอแค่ 5 นาทีแล้วแนน จะกลับ”

เด็กสาวทำหน้าอ้อนวอนขอความเห็นใจ เพราะเธอรู้ว่าเขาไม่อยู่บ้านเธอจึงปฏิเสธที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนเพื่อจะมาหาเด็กชายตัวน้อย

“อย่าทำให้ผมต้องลำบากใจเลยครับ ถ้านายรู้คุณจะโดนดุเอา”

เทเลอร์ถึงจะเห็นใจแนนนนี่อยู่ไม่น้อย แต่ถ้าเขาปล่อยเธอเข้าไปคนที่จะเจ็บตัวคือตัวเธอเอง

“......” แนนนี่ได้แต่ทำหน้าเศร้ามองเด็กน้อยวัยขวบเศษที่กำลังหัดเดินอยู่กับพี่เลี้ยงหนุ่มอีกคน

“งั้นหนูฝากเอานี่ให้น้องได้มั้ย” มือเรียวยื่นถุงหิ้วแบรนด์ดังให้พี่เลี้ยงหนุ่ม

“ครับเดี๋ยวผมเอาให้นายน้อยคุณรีบกลับไปก่อน ถ้านายมาเห็นเข้าจะไม่พอใจเอา” เทเลอร์รับถุงแล้วเดินเข้าบ้าน

“ก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอ” แนนนี่ยิ้มให้เด็กชายก่อนจะเดินออกจากบ้านด้วยความผิดหวัง

“แนน!”

“เดี๋ยวก่อนอย่าพึ่งไป!”

“คะ...พี่ไทเกอร์” สาวน้อยหันไปยิ้มให้ไทเกอร์ที่วิ่งหน้าตาตื่นมาหาเธอ

“ตามพี่มา!” ไทเกอร์มองซ้ายขวาเมื่อเห็นพี่ชายเทเลอร์ไม่อยู่แถวนั้นรีบจับมือสาวน้อยเดินลับๆ ล้อๆ ไปที่สวนหลังบ้าน

“10 นาที พี่ให้เวลาแนน 10 นาที” ไทเกอร์พูดยิ้มๆ แล้วรีบวิ่งเข้าบ้านเพื่อดูต้นทาง

“ขอบคุณนะคะ” แนนนี่ยิ้มดีใจ

“ทำอะไรอยู่ครับ” เด็กสาวเดินเข้าไปหาเด็กน้อยที่กำลังนั่งเล่นหุ่นยนต์ตัวใหญ่ที่เธอไม่มีปัญญาแม้จะซื้อมันได้ เพราะราคามันตัวเดียวก็เท่ากับเงินเดือนที่เขาให้เธอใช้จ่ายทั้งเดือน

"หม่ำๆ"เด็กน้อยยิ้มให้เธอพร้อมเดินเข้าไปกอดอย่างออดอ้อน

“หิวเหรอครับ” แนนนี่อุ้มเด็กน้อยอย่าถนอม มองซ้ายขวาเพื่อหาพี่เลี้ยงหนุ่มแต่ก็ไร้ซึ่งวี่แวว

“หม่ำๆ หม่ำๆ” เด็กน้อยยกมือขึ้นขยี้ตาพร้อมซุกหน้าเล็กซบอกอุ่น

“แค่เอาเข้าไปส่งในบ้านแป๊บเดียวคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง” เธอบ่นพึมพำก่อนจะตัดสินใจอุ้มเด็กน้อยเข้าไปในบ้าน

“ง่วงเหรอครับ”

เด็กน้อยจ้องมองหน้าแนนนี่ตาแป๋วพร้อมส่งยิ้มหวานให้ รอยยิ้มใสซื่อ ทำให้แนนนี่ไม่อาจละสายตาจากเด็กน้อยคนนี้ได้

“งั้นพี่แนนพาขึ้นไปนอนนะครับ”

เพียงแค่เห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ ของเด็กน้อยก็ทำให้เด็กสาวลืมเรื่องร้ายทุกอย่าง เวลานี้เป็นเวลาที่เธอมีความสุขที่สุดถึงมันจะเป็นเวลาสั้นๆ ก็ตาม…

“ไทเกอร์!!” เทเลอร์เดินออกจากห้องทำงานเห็นแนนนี่อุ้มเจ้านายตัวน้อยขึ้นไปบนห้องก็เค้นเสียงดุเรียกน้องชาย