โซ่รักราชสีห์

ค่ำคืนแห่งความโศกเศร้าราชสีห์นักธุรกิจไฮโซหนุ่มในชุดเสื้อเชื้ตสีดำปลดกระดุมถึงกลางอกนั่งไขว่ห้างบนโซฟาแบรนด์หรูราคาแพงดื่มน้ำเมาอยู่ในเพนท์เฮ้าส์สุดหรูใบหน้าคมหล่อเหล่าตอนนี้แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล

นัยน์ตาปรือเยิ้มแดงก่ำมีน้ำตาคลอเล็กน้อยเสียใจกับเรื่องที่เกิดกับตนรักของตนที่กำลังจะแต่งงานด้วยกันแต่เธอกลับต้องมาจากเขาไปก่อนด้วยเหตุเพราะการทำงานที่ผิดพลาดของหมอสาวในโรงพยาบาลของเขาเอง

ชายหนุ่มเสียใจจนแค้นคนที่เป็นต้นเหตุทำให้กัญญาหญิงสาวที่เขาเลือกให้เป็นคู่ชีวิตหลังจากที่รู้ว่าเธอท้องอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงกำหนดการแต่งงานของเขาและเธอแต่วันนั้นมันก็ไม่มีแล้ว

ณ บ้านหลังเล็กใจกลางเมืองที่มีอาณาเขตพื้นที่ประมาณสองงานเป็นสมบัติของพ่อแม่สายธารทิ้งเอาไว้ให้ก่อนที่พวกท่านจะเสียตอนนี้สายธารและพอใจหมอสาวอีกคนที่เป็นเพื่อนกันกำลังช่วยกันเก็บกระเป๋า

เพราะพอใจต้องการให้สายธารนั้นหนีด้วยรู้ดีว่าราชสีห์คงไม่ปล่อยให้สายธารมีชีวิตอยู่ต่อไปแน่นอนด้วยเหตุผลที่ว่าสายธารเป็นต้นเหตุทำให้กัญญารับผลวินิจฉัยของสายธารไม่ได้

ว่าเธอนั้นเป็นมะเร็งมดลูกระยะสุดท้ายจึงเขียนจดหมายลาตายก่อนจะไปผูกคอตายอยู่ในห้องเก็บของของโรงพยาบาลและชีวิตที่เสียไปก็ไม่ใช่แค่กัญญาเพียงคนเดียวยังเป็นชีวิตน้อยๆในท้องของกัญญาด้วย

“ต้องหนีกันจริงๆหรอ”

มือน้อยทั้งสองของสายธารรีบหยิบจับเสื้อผ้าของคะนิ้งลูกสาวของเธอเข้ากระเป๋ามือระวิงใบหน้ามีแต่คราบน้ำตาเพราะไม่อยากหนีตามคำขอของพอใจ

“ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนกฏหมายฉันก็ไม่ห่วงหรอกเพราะฉันเชื่อว่าแกยังมีทางรอดแต่ถ้าพรุ่งนี้แกต้องไปเผชิญหน้ากับคุณสิงห์ฉันเชื่อว่าแกไม่รอดอย่าลืมสิว่าแกไม่ได้ตัวคนเดียวนะสายแกยังมีคะนิ้งที่ต้องการแกอยู่”

พอใจรู้กิตติศัพท์ของราชสีห์เจ้าของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่เป็นอย่างดีว่าเขามีอิทธิพลมากแค่ไหนหากเขาจะกำจัดเพื่อนเธอไปจากโลกคนหนึ่งคงทำได้ไม่ยากและปิดเรื่องเป็นความลับก็ไม่ยากด้วยเช่นกันเห็นทีวิธีที่ดีที่สุดก็คงจะเป็นทางนี้

เกือบเที่ยงคืนกว่าสองสาวจะเก็บของกันเสร็จของทุกอย่างถูกยัดเข้ามาในรถSUVสีดำของสายธารตอนนี้คะนิ้งเด็กหญิงตัวกลมหลับอุตุอยู่บนคาซีทโดยไม่รู้เรื่องว่าตอนนี้คนเป็นแม่กำลังจะพาหนีไปอยู่ที่อื่น

“ไปตามที่อยู่ที่ฉันให้ที่นี่เป็นบ้านเก่าของคุณยายฉันที่นั่นฉันจ้างให้คนมาทำความสะอาดให้แล้วแกจะต้องปลอดภัยเชื่อฉันแล้วฉันจะพยายามแวะไปหา”

“ขอบใจนะพอ”

สายธารปาดน้ำตาลวกๆใจหนึ่งก็ไม่อยากหนีแต่ว่าจำเป็นเธอจะต้องรั้งชีวิตไว้ให้นานที่สุดเพื่ออยู่ดูแลลูกน้อยให้เติบโตมีชีวิตที่ดี

หลังจากร่ำลากันเรียบร้อยแล้วรถSUVสีดำก็รีบเล่นออกจากตัวเมืองมุ่งหน้าไปทางใต้ของประเทศหวังว่าที่แห่งนั้นจะทำให้เธอแลลูกปลอดภัยนึกขอบคุณพอใจมากที่เป็นเพื่อนที่ดีและช่วยเหลือเธอตลอดมาตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงตอนนี้