ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1 สูญเสีย

สาวน้อยร่างบางผิวขาวจัดดวงตาบวมช้ำแดงก่ำนั่งมองรูปหน้าศพที่ตั้งคู่กันสองรูปนิ่งๆ ไม่ขยับตัวไปไหนมาหลายชั่วโมง เป็นที่น่าสลดใจแก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก

“พั้นช์ หักอกหักใจซะเถอะลูก หนูเป็นแบบนี้พ่อกับแม่จะยิ่งเป็นห่วงนะ เชื่อป้านะลูก”

พิมพ์มาดา เพื่อนที่สนิทที่สุดของผู้หญิงที่นอนอยู่ใน

โลงศพ ตรงเข้าสวมกอดและเอ่ยปลอบใจสาวน้อยตรงหน้าที่ตัวเองรักเหมือนลูกที่มีชะตาชีวิตที่น่าสงสาร เพราะต้องเสียพ่อและแม่ซึ่งเป็นที่พักพิงสุดท้ายไปพร้อมๆกันจากอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างกะทันหัน

“ป้าพิมพ์”

สาวน้อยกอดเพื่อนรักของแม่แน่นอย่างต้องการที่พักพิง สาวน้อยวัยสิบแปดปีอย่างเธอ โลกทั้งใบมันถล่มไปตรงหน้าแล้วกับเหตุการณ์ในครั้งนี้

“ป้าเสียใจด้วยนะลูก แต่พั้นช์ต้องเข้มแข็ง พ่อกับแม่จะได้ไม่ห่วง”

พิมพ์มาดากอดสาวน้อยที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นเจียน

จะขาดใจแน่นขึ้น ไม่รู้ว่าทั้งคืนที่ผ่านมาจนถึงบ่ายวันนี้ หลานสาวของเธอได้หลับได้นอนหรือได้กินอะไรบ้างหรือยัง เพราะเด็กผู้หญิงตัวคนเดียวที่ต้องเผชิญกับความสูญเสียพร้อมกัน

แบบนี้ คงยากที่จะรับไหว

แม้เธอเองพอรู้ข่าว ก็ส่งเลขาและผู้ช่วยมาจัดการเรื่องรับศพและจัดงานศพให้เรียบร้อย แล้วรีบหาตั๋วเที่ยวที่เร็วที่สุด

บินจากอเมริกาแล้วตรงดิ่งมาที่นี่ทันที แต่ก็ยังช้าไปเป็นวัน

“พั้นช์ไม่เหลือใครแล้ว พ่อกับแม่ทิ้งพั้นช์ไปแล้วค่ะ”

“พั้นช์ยังเหลือป้า ป้าจะไม่มีวันทิ้งพั้นช์ไปไหน ไปอยู่

กับป้านะลูก ต่อจากนี้ป้าจะดูแลพั้นช์แทนแม่เอง ไปเป็นลูกสาวของป้าอีกคน แม่ก็จะได้หมดห่วงด้วย โอเคไหม”

“ได้หรอคะ แล้วครอบครัวของป้าพิมพ์จะไม่ว่าอะไร

หรอคะ”

“ได้ลูก ไม่มีใครว่าอะไรหรอก ป้าอยู่คนเดียว ส่วนใหญ่ลุงเขาก็อยู่อเมริกา ส่วนพี่ๆ ตอนนี้ก็เรียนกันอยู่ที่อเมริกากันหมด ยังไม่มีใครกลับมาเลย ต่อให้กลับมาก็ไม่มีปัญหาเพราะบ้านเราใหญ่โตขนาดนั้น มีพั้นช์มาอยู่เป็นเพื่อนป้าก็ดีจะตาย ทุกวันนี้

ก็เหงาจะแย่ เดี๋ยวป้าจะให้คนไปจัดการเรื่องของใช้และเสื้อผ้า

ให้ไปขนเข้าบ้านป้าเลย ส่วนเรื่องอื่นๆ เดี๋ยวเราค่อยทยอยๆจัดการนะลูก”

“ขอบคุณมากค่ะ ป้าพิมพ์”

2. เด็กในปกครอง

ผู้เขียน: ยาหยี

เด็กในปกครอง

เธอจะมีแฟนใหม่ได้ยังไงในเมื่อเราไม่เคยเลิกกัน

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 อริญญา

@คณะวิศวกรรมศาสตร์

ตึก!!!เสียงสองเท้าเล็กๆ ของอริญญากำลังเดินเข้าไปใต้ตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ ใบหน้าสวยเรียบนิ่งไม่มีแม้แต่ร้อยยิ้มเผยออกมา กระนั้นถึงอริญญาจะไม่มีรอยยิ้มหวานๆประดับอยู่บนหน้า แต่ก็ยังเป็นจุดสนใจของคนที่พบเห็นได้ไม่อยาก

ด้วยหุ่นที่สมส่วนผิวขาวอมชมพูใบหน้าที่หวานหยดย้อยบวกกับดวงตาที่กลมโตผมยาวสลวยไปถึงกลางหลัง นั่นทำให้อริญญานั้นดูโดดเด่นไปกว่าใคร

"ไปนั่งอยู่ไหนกันนะ?" อริญญาบ่นพึมพำในใจเธอมองไปที่โต๊ะประจำก็ไม่เห็นเพื่อนทั้ง3คนของเธอ แต่กลับเป็นรุ่นพี่ปี2สองมานั่งแทน

"อริน...อริญญา ทางนี้ พวกเราอยู่ทางนี้" อริญญาหันมองไปตามเสียงก็พบว่าปลาดาวเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มกำลังโบกไม้โบกมือทักทายเธอโดยมีปลื้มและมาร์ค เพื่อนผู้ชายอีกสองคนของเธอก็กำลังมองมาที่เธอพร้อมกับยิ้มบางๆ อยู่ด้วยเช่นกัน

อริญญาที่อยู่ในชุดนักศึกษากระโปรงพลีทคลุมไปถึงหัวเข่า มือเรียวกระชับกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ด้านหลังเดินตรงไปหากลุ่มเพื่อนของเธอทันที

"วันนี้ใส่กระโปรงพลีทน่ารักเชียว ใส่แบบนี้บ่อยๆสิเราว่าแบบนี้เหมาะกับอรินนะ" เสียงสดใสของปลาดาวเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงมืออริญญาให้มานั่งเก้าอี้ข้างๆกับตัวเอง

".........." เจ้าของใบหน้าหวานอย่างอริญญาพยักหน้า ก่อนจะฉีกยิ้มบางๆให้กับปลาดาวตามสไตล์คนพูดน้อยอย่างเธอ ไม่สิ...อริญญาไม่ได้เป็นคนพูดน้อยแต่เพราะเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ ทำให้อริญญากลับกลายมาเป็นคนพูดน้อยไม่สดใสเหมือนก่อน

"เมื่อเช้าทำไมไม่ให้มาร์คไปรับล่ะครับ อรินจะได้ไม่ต้องเดินมาให้เหนื่อยแบบนี้" มาร์คที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามสังเกตเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดออกมาจากกรอบหน้าหวานของอรินถึงกับพูดขึ้น เมื่อเช้าเขาโทรไปหาอริญญาอาสาที่จะไปรับเธอแต่ทว่าเธอกลับปฏิเสธเขา

3. แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

ผู้เขียน: จารุณี ครองจินดา

แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เราหย่ากันเถอะ

ครืด ๆ...

เสียงมือถือสั่นขึ้น ท่ามกลางความเงียบสงบภายในห้อง ซูจิ้งสะลึมสะลือพลันเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมา เมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นใคร เธอก็กดรับอย่างไม่ลังเล

เธอเกรงว่าหากไม่รีบรับสาย สายอาจจะตัดไป

“ฮัลโหลค่ะ” เธอตื่นเต้นจนพูดจาตะกุกตะกัก

เมื่อใดก็ตามหากเธอต้องรับสายนี้ เธอมักจะประหม่าอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าปลายสายจะมองไม่เห็นเธอ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะเอามือขึ้นสางผม

“วันนี้ผมจะกลับบ้าน” เสียงทุ้มของชายหนุ่มดังมาจากปลายสาย

หัวใจของซูจิ้งเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ หลังจากนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอเอ่ยถาม “แล้วคุณอยากให้ฉันทำอะไรให้ไหม？ คุณอยากทานอะไร？ หรืออยากให้ฉันเตรียมอะไร...”

“ไม่ต้อง” เขาพูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ราวกับปลายสายไม่ใช่ภรรยาของตน

เขาเป็นสามีของเธอ แต่เพราะเขามีท่าทีเยี่ยงนี้กับเธอแต่แรก เธอเลยชินซะแล้ว

“ซีเจว๋...” ซูจิ้งเอามือกุ้มที่หน้าท้องของเธอ เธอกัดริมฝีปากล่างเบาๆแล้วตัดสินใจที่จะบอกข่าวนี้กับเขา “ฉัน ฉันอาจจะ...”

“ผมต้องไปแล้ว”

เขาตัดสายอย่างกะทันหัน

ซูจิ้งจับมือถือไว้ ยิ้มอย่างหม่นหมอง พลันเอ่ยประโยคที่ค้างไว้ออกมา “ฉันอาจจะท้อง”

ซูจิ้งและซีเจว๋ แต่งงานกันมาได้สามปีแล้ว เธออาศัยอยู่กับครอบครัวของเขา ในขณะที่เขาใช้ชีวิตตามลำพังในหวาถิง วิลล่า ช่วงสามปีของชีวิตคู่ พวกเขาเคยนอนด้วยกันเพียงหนเดียว คือเมื่อช่วงเดือนกว่าๆที่ผ่านมา คืนนั้นเขากลับมานอนที่บ้านตระกูลหยง ไม่ได้กลับวิลล่าของตน เรื่องคืนนั้นซูจิ้งรู้อยู่เต็มอก เขาอาจจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

4. ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

ผู้เขียน: จ้าวฮุ่ยอิง

ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

หวังฉิงชวน สาวสวยจากศตวรรษที่ 21 นักศึกษาคณะศิลปะการแสดงและการละคร ซึ่งจะต้องเขียนบทละครแนวพีเรียดย้อนยุคเพื่อผลิตซีรีย์เรื่องยาว 40 ตอนจบ และยังเป็นผลงานภาคบังคับที่นักศึกษาทุกคนจะต้องทำบทละครเพื่อขออนุมัติจบการศึกษา หญิงสาวจึงนำเกร็ดประวัติของท่านหญิงธิดาลูกเจ้าเมือง จากยุคจ้านกว๋อ มาเขียนบทละคร ทว่าประวัติของท่านหญิงผู้นั้นเป็นของปลอมที่ถูกทำขึ้นในยุคนั้น เป็นเหตุให้หวังฉิงชวนเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นกับชีวิต เมื่อเธอเกิดหัวใจวายกะทันหัน ครั้นฟื้นขึ้นมาอีกครั้งดวงวิญญาณของเธอกลับอยู่ในร่างของท่านหญิงหยางเฉียนเฉียน ธิดาเจ้าเมืองอูเจี๋ยนผู้วายชนม์ เธอถูกกลับมาในเหตุการณ์ของท่านหญิงที่นำประวัติของนางมาทำเป็นบทละคร เพื่อล่วงรู้เหตุการณ์จริงในอดีตที่เกิดขึ้น และเธอกลับมาเพื่อผูกวาสนากับจอมโจรเยี่ยคัง ซึ่งมีอดีตเป็นถึงองค์ชายเฉินคัง องค์ชายห้าแคว้นหมิ่นเย่ว วาสนาผูกพันลึกซึ้งเกิดขึ้นกับคนทั้งสอง และสัญญารักมั่นจากหัวใจที่พี่คังมีต่อเฉียนเฉียน นำหวังฉิงชวนให้หวนกลับคืนสู่อ้อมกอด องค์ชายเฉินคังแห่งแคว้นหมิ่นเย่วอีกครั้งเพื่อครองคู่ไปชั่วนิจนิรันดร์

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

จวนขนาดใหญ่ตั้งสูงตระหง่าน มีพื้นที่กว้างขวางนับพันหมู่ ภายในเต็มไปด้วยชีวิตของผู้คนนับหลายร้อยชีวิต มีทั้งชายหญิงเด็กและคนชรา เรือนขนาดใหญ่มากมายถูกสร้างขึ้นด้วยช่างฝีมือจำนวนนับหลายร้อยชีวิตจนสามารถเนรมิตให้กลายเป็นสถานที่พำนักของผู้เป็นเจ้าของจวน ได้อย่างงดงามเป็นยิ่งนัก

ภายนอกเต็มไปด้วยผู้คนมากมายต่างทยอยเข้ามาแสดงความยินดีกับผู้เป็นเจ้าของจวน ส่วนพื้นที่ภายในคับคั่งไปด้วยผู้คนที่เดินทางมาร่วมงานเพื่อแสดงความยินดีกันอย่างถ้วนหน้า กับข่าวที่แพร่กระจายไปทั่วเมือง อันเป็นเมืองท่าสำคัญทางเศรษฐกิจซึ่งได้ชื่อว่าเป็นทางสายไหมของทะเล ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้าเมืองอูเจี๋ยน นามว่าหยางผิง

เสียงผู้คนมากมายส่งเสียงเอ็ดอึงเข้ามาถึงภายในเรือนส่วนตัวของหญิงสาวนางหนึ่ง ซึ่งมีฐานะเป็นบุตรีคนรองของผู้เป็นเจ้าของจวน ใบหน้าขาวนวลเนียนเป็นยองใยสะท้อนอยู่บนกระจกสัมฤทธิ์ทรงกลม ยิ่งทำให้แลดูเงาที่กำลังสะท้อนอยู่ในขณะนั้นชัดเจนมากยิ่งขึ้น

เส้นผมสีดำสนิทยาวสลวยกำลังถูกมือเรียวบางของสตรีผิวพรรณในวัยสาวแรกแย้มซึ่งอยู่ในวัยออกเรือนเช่นเดียวกัน มือนั้นค่อยๆ ยกเส้นผมดำขลับขึ้นมันเป็นแวววาว ก่อนจะบรรจงใช้หวีแปรงผมสีดำสนิทอย่างเบามือ พลางติดเครื่องประดับผม

จำพวกหยกสูงค่าสลักลวดลายงดงามหลากหลายรูปทรงลงบนเรือนผมสวยที่ถูกเกล้าขึ้นสูงอย่างสวยงาม ติดตามด้วยรอยแย้มเยือนปรากฏอยู่บนดวงหน้างาม

“น้องพี่งดงามจริงๆ สมแล้วที่ท่านพ่อเลือกเจ้าให้เข้าพิธีอภิเษกกับองค์ไทจื่อ”เสียงนั้นพูดออกมาแม้ว่าจะฟังแล้วแลดูน้ำเสียงเรียบเฉยก็ตามที หากแต่แฝงเร้นแรงริษยาเอาไว้อย่างรุนแรง

5. รสรักเสน่หา

ผู้เขียน: อัญญาณี

รสรักเสน่หา

“ตูม” ร่างของอักษราที่ยังไม่ได้สติ แล้วยังจะถูกมัดมือมัดเท้าและปิดปาก ถูกโยนลงมาจากเรือด้วยมือของเจ้าของเกาะ ลูกน้องทั้งสามมองตากันไปมา อยากจะไปช่วยสาวน้อยผู้น่าสงสารใจจะขาด แต่ถ้าช่วยมีหวังพวกเขาต้องโดนบาทาของเจ้านายแน่นอน อักษรารู้สึกตัวเมื่อร่างกายกระแทกกับผืนน้ำ น้ำเค็มๆ ซึมผ่านเนื้อผ้าเข้ามาในปากและจมูกจนเธอเกิดอาการสำลัก เปลือกตาสาวเปิดขึ้นในเวลาต่อมาแต่ก็ต้องหลับลงอีกครั้ง เพราะน้ำทะเลเข้าไปในดวงตาของเธอจนเกิดความแสบ อักษรารีบทะลึ่งตัวขึ้นเหนือน้ำ โดยไม่รู้ว่าเวลานี้ตนเองตกอยู่ในสภาพอย่างไร “อื้อๆ อื้อๆ” ทันทีที่ขาทั้งสองข้างยืนอยู่บนทรายใต้น้ำ และรู้ว่าตัวเองถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือกทั้งข้อมือและเท้า ปากก็เช่นกันหาได้มีอิสระถูกปิดทับด้วยผ้าผืนใหญ่ “อ๊าย!” ความที่ข้อเท้าเล็กถูกมัดด้วยเชือก ส่งผลให้เธอยืนได้ไม่ถนัดนัก เสียการทรงตัวจนร่างคะมำลงไปในผืนน้ำ แต่เธอก็พยายามยืนขึ้นอีกแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิม อักษราจึงเลือกที่จะนั่งลงบนผืนทรายใต้น้ำที่มีความลึกประมาณครึ่งเมตร อักษรานั่งมองร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำน่าเกรงขาม ใบหน้าของเขามีหนวดเคราขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมกริบมองมายังเธอด้วยสายตาไม่เป็นมิตร เขากระโดดลงมาจากเรือเร็วก่อนจะเดินลุยน้ำทะเลมาหาเธอ “ไง ตื่นแล้วเหรอ นึกว่าจะตายเพราะยาสลบซะแล้ว” เสียงห้าวใหญ่พูดขึ้น ในขณะที่มาหยุดยืนเท้าเอวตรงหน้าเธอ อักษราเงยหน้ามองชายหน้าตาน่ากลัวที่จ้องหน้าเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้ออย่างหวาดกลัว ไม่เข้าใจว่าเขาทำเช่นนี้กับเธอทำไม จะถามก็ไม่ได้เพราะปากถูกปิดด้วยผ้าผืนใหญ่

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 1

“ฮือ…ฮือ” เสียงร้องไห้ที่ดังมาทางสายโทรศัพท์เรียกความตกใจให้กับคนที่อยู่ปลายสายเป็นอย่างมาก หัวใจของคนเป็นพี่เหมือนมีใครเอามีดมากรีดเลยก็ว่าได้

“แต้วเป็นอะไร ใครทำแต้วบอกพี่มา พี่จะไปจัดการมัน?” เสียงเหี้ยมเกรียมของนายหัวปุณณ์เอ่ยถาม ใบหน้าคมคร้ามแข็งกระด้างน่ากลัว

“พี่ปุณณ์ มัน มัน…ฮือ”

ปนัดดาพูดได้เพียงเท่านี้ก็ปล่อยโฮยกใหญ่ ส่งผลให้คนที่รอคำตอบถึงกับนั่งไม่ติดพื้น การที่น้องสาวสุดที่รักร้องห่มร้องไห้หนักขนาดนี้ ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ใจของคนเป็นพี่ยิ่งเจ็บจี๊ดขึ้นหลายเท่า

“มีอะไรแต้ว บอกพี่มา บอกพี่มา?” เขาถามซ้ำๆ หลายรอบ

“พี่ปุณณ์ น้ำหอมมันแย่งแฟนแต้ว ฮือ…มันจะแย่งพี่พีไปจากแต้ว”

น้ำหอม ใครคือน้ำหอม แล้วน้ำหอมคนนี้มาแย่งคนรักของปนัดดาน้องสาวเขาได้อย่างไร ในเมื่อทั้งคู่จะแต่งงานกันในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า

“เดี๋ยวก่อนนะแต้ว พี่งงไปหมดแล้ว ใจเย็นๆ แล้วเล่าให้พี่ฟังตั้งแต่ต้นสิว่าคนที่ชื่อน้ำหอมมาแย่งพีไปจากแต้วได้ยังไง”

เสียงพี่ชายถามมาตามสาย ปนัดดาหยุดร้องไห้ หยุดสะอื้น เปิดปากเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้ปุณณ์ฟัง

สีหน้าของคนที่ฟังอยู่เข้มขึ้นทีละนิด มือใหญ่กำโทรศัพท์ไร้สายแน่น กรามทั้งสองข้างขบและเสียดสีกันจนเป็นสันนูน ที่แท้คนที่ชื่อน้ำหอมคือผู้หญิงไม่มียางอาย ใช้มารยายั่วยวนว่าที่น้องเขยของเขา จนทำให้พีรวัฒน์ทะเลาะกับปนัดดาบ่อยครั้ง แล้วเป็นที่มาของความเสียใจของน้องสาว

“พี่ปุณณ์ต้องจัดการให้แต้วนะคะ ไม่อย่างนั้นพี่พีต้องทิ้งแต้วไปอยู่กับมันแน่ๆ ค่ะ ฮือ” ปนัดดาเอ่ยบอกพี่ชายหลังจากเล่าทุกอย่างให้อีกฝ่ายฟัง

“พี่จัดการให้แต้วแน่ๆ พี่ไม่ยอมให้ผู้หญิงที่ชื่อน้ำหอมมาแย่งพีไปจากแต้วเด็ดขาด” คนที่รักน้องยิ่งชีพกล่าวเสียงเข้ม ปนัดดายิ้มแก้มแทบฉีก

“จริงๆ นะคะพี่ปุณณ์ พี่ปุณณ์อย่าโกหกแต้วนะคะ”

“พี่เคยโกหกแต้วเหรอ พี่พูดจริงทำจริงแต้วก็รู้”

ใช่ เธอรู้ดีว่าพี่ชายสุดที่รักของตนนั้นพูดจริงทำจริงและเป็นคนจริงมากแค่ไหน ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถปกครองลูกน้องได้เด็ดขาดชนิดที่ไม่เคยมีปัญหาตามมาแม้ว่าลูกน้องส่วนมากจะเป็นพวกที่ผ่านคุกผ่านตะรางมาแล้วหลากหลายโทษทัณฑ์

6. นางบำเรอยอดรัก

ผู้เขียน: เนื้อนวล

นางบำเรอยอดรัก

' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

ทะเลทรายสีทองอันร้อนระอุ ไอแดดเต้นรำระริกไหวอยู่ในอากาศ ผืนทรายที่สะท้อนเงาแดดทอดยาวกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาจรดแผ่นฟ้าสีสวย ทัศนียภาพสุดแสนน่าอภิรมย์ แต่กระนั้นก็ไม่อาจซ่อนเร้นความโหดร้ายของแห่งดินแดนทะเลทรายให้เลือนหายไปจากสายตาได้เลยแม้แต่น้อย เฉกเช่นเดียวกับความเวิ้งว้าง เดียวดายที่ปรกคลุมผืนทรายไม่เคยแปรเปลี่ยน

พระราชวังใหญ่สีขาวที่สร้างสรรค์ขึ้นจากหินอ่อนเนื้อดีงามจับตา ตั้งอยู่ใจกลางโอเอซิสขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศความาร์ แม้จะอยู่ท่ามกลางทะเลทรายที่ถูกแสงแดดยามเที่ยงวันแผดเผา แต่ก็ดูเหมือนมันจะเย็นฉ่ำใจมากเสียกว่าภายในพระราชวังที่ติดแอร์ชั้นดีเสียอีก เพราะตอนนี้เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด กำลังเกรี้ยวกราดใส่อำมาตย์คนสนิทที่กำลังนั่งก้มหน้าจ้องมองพื้นด้วยความหวั่นเกรง

“ท่านหาทางออกให้เราไม่ได้จริงๆ ใช่ไหม”

เสียงคำรามด้วยความเดือดดาล จากเรือนกายสูงใหญ่ที่อยู่ในชุดประจำชาติสีดำยกด้วยดิ้นทอง เสื้อตัวในสีขาวเป็นแบบคอตั้งมีกระดุมเม็ดสวยสีเดียวกันกับตัวเสื้อเรียงรายลงไปตามสาบเสื้อจนถึงเอว ชายเสื้อปล่อยยาวกรอมเท้า บนศีรษะประดับด้วยผ้าคลุมหน้าตาหมากรุกสีขาวคาดทับด้วยเสวียนเชือกสีดำที่ทำจากไหมชั้นดี ที่กำลังเดินย่ำเท้าไปมาบนพรมเปอร์เซียหนานุ่ม ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความขัดเคือง

“หม่อมฉันคิดหาทางออกยังไม่ได้เลยพ่ะย่ะค่ะ เพราะดูจากสัญญาที่พระราชินีทรงทำไว้ก่อนสิ้นพระชนม์นั้นรัดกุมอย่างมาก ไม่มีช่องโหว่เลยพ่ะย่ะค่ะ”

อำมาตย์สูงวัยก้มหน้า กราบทูลเจ้าชายเสียงสั่น เพราะใครก็ตามที่อยู่ในพระราชวังนี้ไม่มีผู้ใดไม่รู้จักเกียรติศัพท์ความร้ายกาจของอารมณ์โกรธของเจ้าชายฮิมรานแม้แต่คนเดียว แม้ต้องให้ไปตายในพายุทะเลทรายยังดีเสียกว่าต้องเผชิญหน้ากับพายุแห่งโทสะของชายสูงศักดิ์ตรงหน้า

“ไม่มีช่องโหว่อย่างนั้นหรือ...” ฮิมรานหัวเราะเยาะออกมา ดวงตาคมกล้าเจิดจรัสไปด้วยกองเพลิงนับล้านกอง ก่อนจะตวาดออกมาอีกจนอำมาตย์สูงวัยตัวสั่น

“ยังไงฉันก็ต้องแต่งงานกับแม่ผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนั้นใช่ไหม?!”

“พ่ะย่ะค่ะ” จบคำพูดสั่นๆ ของอำมาตย์วัยชรา ฮิมรานก็ตบโต๊ะทำงานโบราณที่ทำด้วยไม้ขัดมันสุดหรูเสียงดังสนั่นหวั่นไหว แม้ภายในใจจะรู้สึกเกลียดตัวเองยิ่งนักที่ไม่อาจระงับอารมณ์ส่วนต่ำเอาไว้ได้

เจ้าชายรูปงามขบกรามแกร่งจนขึ้นสัน ดวงตาคมกล้าสีน้ำตาลเข้มกร้าวขึ้นอย่างน่ากลัว ภาพสาวน้อยใบหน้างดงามลอยเข้ามาในความคิด ร้อยดาว...

ฮิมรานยังจดจำเรือนร่างอรชรในชุดแซกสีฟ้าสะอาดตาที่เซถลาเข้ามาในอ้อมแขนของเขาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวนั้นได้เป็นอย่างดี กลิ่นหอมอ่อนๆ ของกายสาวยังติดจมูกเขาไม่ลบเลือน

7. ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย คานที

ผู้เขียน: ผลิกา(เลอบัว)

ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที

เพราะประกาศิตจากแม่และยายให้เธอกลับไปแต่งงานกับคนที่หาไว้ ทางรอดสุดท้ายคือเธอต้องหาผู้ชายที่เพียบพร้อมกว่ากลับไปฝาก แต่ทุกอย่างก็ดันผิดแผนไปหมด เมื่อเธอดันสะเพร่าเข้าผิดห้อง สุดท้ายใครจะคิดว่าชีวิตของ แวววิวาห์จะเปลี่ยนไปตลอดกาล เพราะคีย์การ์ดใบเดียวแท้ๆ เลยที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกผันถูกภาคิน ประธานบริษัทจอมเผด็จการและเอาแต่ใจที่สุดในสามโลกคอยกดขี่ข่มเหง ใช่! เขาทั้งกด ขี่ แล้วก็ขย่ม เอ๊ย! ข่มเหงจนเธอแทบไม่ได้ลงจากเตียง “จูบห้าพัน แต่ถ้าจูบดูดดื่มรุกล้ำหมื่นนึง” “กอดห้าพัน แต่ถ้ากอดลูบไล้ล้วงลึกก็หมื่นนึง ถ้าคุณไม่จ่าย ฉันจะถือว่าคุณหลงเสน่ห์ฉัน และเราต้องแต่งงานกัน” “แล้วถ้ามากกว่านั้นล่ะ” เสียงเขากระเส่าพลางโน้มใบหน้าลงไปถามใกล้ๆ

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

บทนำ

“ผับ ๆๆ…” เสียงเสียดสีของสองกายที่ กำลังสอดประสานกลายเป็นหนึ่ง ยิ่งฟังยิ่งกระตุ้นความกำหนัดให้ปะทุถึงขีดสุด ดุ้นยักษ์ที่กำลังชำแรกแทรกผ่านความนุ่มลึก ทำเอาพวกเขาเสียวซ่านจนแทบลืมตัวตน เขาแข็งขึง ในขณะที่เธอก็อ่อนนุ่มแต่ร้อนผ่าว เขาเหยียดขยาย ในขณะที่เธอตอดรัดตลอดลำกายแกร่ง เขาขยับตอกอัด ในขณะที่เธอก็ส่ายร่ารับได้ทุกจังหวะการสอดใส่ ประหนึ่งร่างกายทั้งคู่เกิดมาเพื่อเติมเต็มซึ่งกันและกัน

“อ๊ะ! อื้อ!” เสียงเธอครางตามจังหวะที่ถูกกระแทกกระทั้น รับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะเดียวกัน

“อา…!” เขาเองก็คำรามเสียงแหบห้าว นึกไม่ถึงว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้จะให้ความรู้สึกดีถึงปานนี้ โดยเฉพาะความรัดรึงที่กำลังตอดตุบๆ มันทำเอาเขาอยากทะลายทำนบปลดปล่อยให้สายธารสวาทสาดกระเซ็นใส่ความแนบแน่นของเธอเต็มที อีกไม่นานหรอก รอให้เขาเสพสมเรือนร่างงดงามผุดผาดนี้ให้หนำใจซะก่อน ถึงตอนนั้นเขาจะปลดปล่อยให้เธอได้กลืนกินมัน

กายแกร่งแข็งขึงและร้อนผ่าวราวแท่งเหล็กที่กำลังขยับเข้าขยับออกเสียดสีจนเนินสาวร้อนฉ่า ไม่ใช่แค่เธอที่กำลังเสียดเสียวกับดุ้นยักษ์ที่ขยับตอกอัดลงมาซ้ำๆ เขาเองที่เป็นฝ่ายโรมรันก็ไม่ได้รู้สึกต่างกัน ยิ่งเขาขยับความคับแน่นก็ยิ่งบีบอัดจนต้องครางระงม ความกำหนัดที่มันกำลังพลุ่งพล่านอย่างที่ไม่เคย ทำให้เขาแทบระเบิด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ที่กำลังผุดพรายเต็มใบหน้าของ ไม่ได้ทำให้พวกเขารู้สึกเหน็ดเหนื่อย กลับเป็นแรงกระตุ้นให้พวกเขาเข้าหากันอย่างรุนแรงมากขึ้น แนบแน่นขึ้น เธอยังคงส่ายร่าแอ่นรับตัวตนทั้งหมดที่เขาให้ ในขณะที่เขาก็โยกขยับสลับบดเบียดจนกายสาวสั่นคลอน

แสงไฟสลัวๆ จากหัวเตียงที่สาดกระทบมายังเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนกำลังปลุกปั่นความกำหนัดของเขาให้พุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม เธอเป็นใคร คำนี้ยังดังก้องอยู่ในหัว แล้วอะไรทำให้เธอต้องมาทำงานแบบนี้ คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดโมโหไม่ได้ เผลอระบายออกมาด้วยการกระแทกใส่เนินสาวแรงๆ จนเธอครางประท้วงใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก แน่นอนว่าเขารู้ดีว่านี่คือครั้งแรกของเธอ แต่ที่ไม่รู้คือ...ทำไมเธอต้องเป็นสาวไซด์ไลน์ ถึงครั้งนี้จะเป็นครั้งแรก แต่ครั้งต่อๆ ไปล่ะ จะมีผู้ชายอีกกี่คนที่ได้ทำอย่างที่เขาทำ เพียงแค่คิด เขาก็เดือดดาลขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล พลันสะโพกสอบก็ขยับตอกอัดรุนแรงขึ้นอีก

8. คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

ผู้เขียน: อรนุช เทพทัต

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า “ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง” และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย" รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า ‘ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ’ เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว “ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้” ‘อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ’ เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ชายแปลกหน้าผู้หล่อเหลา

“ฉันรู้สึกทรมานมาก…”

แม้ไฟในห้องของโรงเเรมจะดับลง เเต่แสงสลัว ๆ ที่ลอดมาจากถนนด้านนอกก็ยังมากพอที่จะทำให้เห็นเรือนร่างเพรียวสุดเซ็กซี่ของหญิงสาวตรงหน้า เธอนอนเอนกายอยู่บนเตียงด้วยความขี้เกียจ แต่นั่นก็ยังสามารถดึงดูดความสนใจของกู้เจ๋อข่ายได้ในทันที

“บอกมาซิ！ ใครให้คุณเข้ามาในนี้！” -

แม้เขาจะมองเห็นไม่ค่อยชัดว่า หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงหน้าตาเป็นอย่างไร แต่เขาก็พอจะเห็นลาง ๆ ว่าเธอเป็นคนสวย เมื่อเจ๋อข่ายเดินมาถึงเตียง เขาก็เชยคางของเธอขึ้นเพื่อดูว่า ผู้หญิงลึกลับที่อยู่บนเตียงของเขานั้นคือใคร แต่จู่ ๆ เพียงไม่กี่วินาที ผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นมา แล้วเอาแขนของเธอโอบรอบคอของเขา เขาได้ยินเสียงหายใจอย่างหนักหน่วงราวกับกำลังพยายามจะตั้งสติของตัวเธอให้ได้

“ได้โปรด… ช่วยฉันที…”

การที่เธอเอาตัวมาแนบชิดเขาเเบบนี้ พร้อมกับเสียงหอบหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วงที่ข้างหู ทำให้สติของเจ๋อข่ายขาดสะบั้นลง เขาควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป！

เจ๋อข่ายเติบโตมาในครอบครัวที่ร่ำรวย เขาเคยเห็นและเคยสัมผัสอบายมุขต่าง ๆ มามากมาย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเขาที่จะฉวยโอกาสจากเด็กสาวผู้น่าสงสารที่ดูเหมือนจะถูกวางยาคนนี้

‘ต้องเป็นคนที่ถูกบงการมาเเละอยากได้ประโยชน์จากผมเท่านั้นเเหละ ถึงจะเข้ามาในห้องของผมได้ ยัยนี่ก็คงถูกบังคับให้อัพยา เพราะอยากเพิ่มความสนุกให้ฉันล่ะมั้ง’ เขาคิดในใจด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

จากนั้นเจ๋อข่ายจึงโน้มตัวลงเพื่อจูบหญิงสาวโดยไม่ลังเล

9. เมียแต่งท่านประธาน ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก

ผู้เขียน: สนพ. อิ่มรัก

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 1

ตอนที่ 1

ก๊อกๆๆๆๆๆ

คนเอาแต่ฟุบหน้าร้องไห้อยู่หลังพวงมาลัยนานแล้ว ต้องหันไปหากระจก ก็เห็นเอียดมายืนเคาะอยู่ เลยรีบลดกระจกลง มือบางรีบดึงทิชชูมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มอย่างรวดเร็ว

“มาถึงแล้วทำไมไม่เข้าบ้านคะคุณหนู คุณท่านรออยู่แน่ะค่ะ”

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะป้า”

เห็นท่าทีของแม่บ้านตื่นเต้น เลยรู้ว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่างแน่ และอาจจะเป็นเรื่องดี

“ตอนคุณหนูไม่อยู่ มีคนมาหาคุณท่านค่ะ แต่ป้าว่าเข้าไปให้คุณท่านบอกเองดีกว่านะคะ เดี๋ยวป้าจะเอารถไปจ่ายตลาด อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ”

“ไม่ค่ะ ป้าทำอะไรมา ย้าก็กินได้หมดค่ะ”

ไรยาส่งกุญแจให้เอียดแล้วเข้าบ้านไป เพราะไม่รู้ว่าที่มีคนมาหานั้นเป็นเรื่องดีหรือร้าย ส่วนเธอคงไม่มีอะไรจะคุยกับพ่อแน่ๆ หรือถ้าคุยก็คงจะเป็นเรื่องโกหกพกลมทั้งเพ

“คุณพ่ออยู่ไหนคะลุงอ่อน”

เวลาเอียดไม่อยู่บ้าน ไรยาก็จะสั่งให้ลุงอ่อนเข้ามาอยู่ใกล้ๆ ตั้งแต่ท่านคิดจะฆ่าตัวตายครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อนแล้ว จะได้คอยดูไว้ หรือคอยช่วยเวลาพ่ออยากได้อะไร

“อ่านหนังสืออยู่ในห้องครับ”

ค่อนข้างแปลกใจ ทำไมพ่อต้องอ่านหนังสือเวลานี้ แต่ก็รีบเดินตรงไปยังห้องพ่อ ซึ่งอยู่ชั้นล่าง ตอนได้บ้านหลังนี้มา ห้องนี้เจ้าของเก่าน่าจะให้แม่บ้าน หรืออาจจะญาติๆ อยู่ เพราะขนาดไม่ใหญ่ แต่เธอจำต้องให้พ่อใช้ แล้วต่อเติมห้องติดกันเพิ่มอีก ให้ป้าเอียดกับลุงอ่อน จะได้อยู่ใกล้ๆ ท่าน ส่วนสามห้องนอนข้างบน ใช้ไปหนึ่ง ที่เหลือเป็นห้องเก็บของหมด เพราะชั้นล่างต้องให้โล่งมากที่สุด พ่อจะได้สะดวกในการใช้วีลแชร์

10. อย่าพูดคำว่าไม่เคย

ผู้เขียน: Gilbert Soysal

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

“เราหย่ากันเถอะ”หนึ่งประโยคนี้ ทำให้ชีวิตการแต่งงานสี่ปีของฉินซูเหนียนกลายเป็นเรื่องตลก ในขณะนี้ ฉินซูเหนียนถึงตระหนักว่าสามีของเธอไม่เคยมีใจให้เธอ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันมีเพียงหว่านหว่านอยู่ในใจ และคุณเป็นเพียงแผนชั่วคราวในการจัดการกับการแต่งงานในครอบครัวที่กำหนด" ด้วยความสิ้นหวัง ฉินซูเหนียนลงนามในใบหย่าอย่างไม่ลังเล ถอดผ้ากันเปื้อนของภรรยาที่ดีออก สวมมงกุฎของราชินีขึ้นมา และกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ กลับมาอีกครั้ง เธอไม่ใช่คุณนายลี่ที่สวยแต่เปลือกอีกต่อไป แต่เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่น่าทึ่งใจ เธอแสดงความสามารถต่อหน้าคนอื่นๆ และอดีตสามีที่หยิ่งก็ถามเธอว่า: "ฉินซูเหนียน นี่เป็นเคล็ดลับใหม่ของเธอในการดึงดูดฉันงั้นเหรอ" ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ประธานลึกลับก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและประกาศไปว่า "ดูให้ชัดเจน นี่คือคุณนายฟู่ คนอื่นห้ามเข้าใกล้เธอ" ฉินซูเหนียนถึงกับพูดไม่ออก อดีตสามีก็ตกตะลึงไปด้วย

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 หย่ากันเถอะ

“หย่ากันเถอะ”

กระดาษบาง ๆ สองแผ่น ได้ตัดสินให้ชีวิตแต่งงานสี่ปีถึงจุดจบลงอย่างง่ายดาย

นิ้วสีขาวเรียวเล็กของฉินซูเนียนจับอยู่ที่ลายเซ็นต์ของฝ่ายชายบนหนังสือสัญญา ในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นมองลี่ อี้เฉินนั้น นัยน์ตาก็มีน้ำเอ่อขึ้นจนยากจะปิดบัง

“ไม่มีโอกาสจะหันกลับแล้วใช่ไหมคะ？”

เสียงของเธอแหบเล็กน้อย เหงื่อบนขมับของเธอที่ทำงานบ้านเพิ่งเสร็จยังไม่จางหาย มันเปื้อนติดอยู่ที่กรอบแว่นสีดำหนาของเธอ ทำให้เธอดูเฉิ่มเชยมากยิ่งขึ้น

เป็นเพราะเขาบอกว่าคืนนี้จะกลับมา เป็นเพราะเขาบอกว่าอยากคุยกับตัวเอง...

เธอตื่นแต่เช้าด้วยความคาดหวัง ไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารเอง ทำความสะอาดบ้านทั้งหลังจนสะอาดสะอ้าน แม้แต่เวลาจะพักสักนาทีก็ไม่มี สิ่งที่รอคือข่าวที่ทำให้คนยากที่จะหายใจข่าวนี้

“เดิมทีมันก็เป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยน” หลี่อี้เฉินเคาะขึ้บุหรี่ของเขาอย่างรำคาญ “จะว่าไป หวานหวานใกล้จะกลับมาแล้ว”

ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง

ซงหวานหวาน คนรักที่อยู่ในใจไม่เคยลืมของลี่อี้เฉิน

ปลายลิ้นแตะเพดานปาก ความรู้สึกพ่ายแพ้เหมือนดังเช่นสี่ปีก่อน ฉินซูเนียนก้มศีรษะลงเหมือนกระจ่างในทันที เพียงแค่ซงหวานหวานปรากฏตัว ลี่ อี้เฉินก็สามารถละทิ้งผลประโยชน์และหลักการทั้งหมดเพื่อเธอได้

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ My Engineer รักร้ายนายจอมโหด นิยาย

สารบัญ

1. Hot Love ของรักท่านประธาน

Hot Love ของรักท่านประธาน

2. เด็กในปกครอง

เด็กในปกครอง

3. แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

4. ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

5. รสรักเสน่หา

รสรักเสน่หา

6. นางบำเรอยอดรัก

นางบำเรอยอดรัก

7. ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย คานที

ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที

8. คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

9. เมียแต่งท่านประธาน ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

10. อย่าพูดคำว่าไม่เคย

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

บทความล่าสุด ข้อมูลเพิ่มเติม

บทความยอดนิยม ข้อมูลเพิ่มเติม

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ My Engineer รักร้ายนายจอมโหด นิยาย

สารบัญ

1. Hot Love ของรักท่านประธาน

Hot Love ของรักท่านประธาน

2. เด็กในปกครอง

เด็กในปกครอง

3. แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

4. ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

5. รสรักเสน่หา

รสรักเสน่หา

6. นางบำเรอยอดรัก

นางบำเรอยอดรัก

7. ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย คานที

ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที

8. คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

9. เมียแต่งท่านประธาน ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

10. อย่าพูดคำว่าไม่เคย

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

บทความล่าสุด ข้อมูลเพิ่มเติม

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ จุมพิตเจ้าสาวมาเฟีย นิยาย

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ มาเฟียร้ายกับสัญญาลวง นิยาย

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ รักล้นใจนายมาเฟีย นิยาย

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ เธอก็แค่ทาสสวาท นิยาย

10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ สยบรักยัยคู่หมั้นตัวร้าย นิยาย

บทความยอดนิยม ข้อมูลเพิ่มเติม

10 อันดับนิยายจีนโบราณน่าอ่านในปี 2023 ทั้งแฟนตาซี ท่องเวลา กำเนิดใหม่

10 เรื่องสั้น พร้อมข้อคิด: ประณีตและน่าสนใจ

10 นิยาย อีโรติก ที่ควรค่าแก่การอ่าน

10 นวนิยายโรแมนติกในเมืองสมัยใหม่ 2023: ความรักและการแก้แค้น

10 E-Books ออนไลน์ที่แนะนำ: ดาวน์โหลดและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา