โซ่คล้องใจ
้น” ฉันเดินเข้าไปกอดแด๊ด
เปลี่ยนคนอื่นไม่ได้เห
ไรกับนิธิภัทร์” แด๊
ียบริมฝีปากบางเม้มเข
องคงยังไม่ชิน” พี่พาร์ท
กลัวเขาจะทำงานออกมาไม่ดี แต่ถ
งใจทำให้หนู งั้นแด๊ดไปก่อนมี
ค
ยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว” พี่
่นแค่...” มันรู้
ายังรัก
ด้คิดอะไรกับเขาแล้ว
ี พี่ไปป
ะ” มือเล็กรีบ
้ย พวกเราไม่ได้เที่ยวกันนา
ูไป หนูไป” เป็นเธียรที่พูดแทรกขึ
ค์ไปด้วย ไปหลายๆ คนสนุกดี” แล้วฉันก็เดินไปหาเธียรแทน
!” พี่พาร์ทเ
งหน้าพี่พาร์ทตาเขม็ง
ที่พี่ญี่ปุ่นกลับมา อย่ามาห้าม!” เธียรเดินเข้าไป
ก็อย่าหวัง!จะได้ไป”
นๆ นะค
กบ้านนะคะ นะหนูอยากเที่ยวบ้าน” เธียรทำหน้าอ้อน ฉันนี่ได้แต่ยืนม
เรา ถ้าไปที่อื่นไม่ได้” พี่พาร์
ยรทำหน้าละลื่นแล้วรี
หัวแล้วก็ยิ้มให้กับความน่ารักขี้อ้อนของเธี
บริษ
ันทีที่รถน้อง
ลังไม่ไปรับแล้วนะ” โ
ศึกแค่ติดสาวแป๊บเดียวเอ
คิดถึงที” แล้วมันก็ทำหน้าท
ยุดไปได
ลี้ยงเอง แต่ขอเดินควงอวดชาวบ้านหน่อย อย่างได
ใจมองหน้ากันอย่างเอือมระอา แต่ก็ย
้สินะ” .... แบงค์ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่
.0
บX
าจะมาไม่ได้ซะแล้ว” ฉั
แต่อยู่นานไม่ได
้มั้ย ไว้พรุ่งนี้เดี๋ยวไปหาหลานๆ
ไรเฟิล ที่นั่งหน้าขรึม อาเขาพยักหน้าแล้วคุยกับพ
งค์กลับ ก็เข้าใจแหละลูกยังเล็ก แต่ไม่เป็นไรขุนศึกกับโมจิ
างในชุดสุดวาบหวิวก็เดินถือแก้วเ
พาร์ทได้แต่มองน
ดคงอย่างผ่อนคลายบ้าง” ...
รทำหน้าอ้อนพาร์ทที
ทกตรงนี้” ...พาร์ทพูดเสียงกระ
.คนใจ
...ขุนศึกมองไปที่พี่สาวแล้วเกิดอา
หน้าอย่างเข้าใจ ก่อนขุนศึกจ
งมือโอบคอน้องเมื่อเ
มๆ พร้อมโยกย้ายส่าย
ล้วดูที่พวกนั้นมอง
อง ถือว่าท
วไหนบอกผม ผมไม่อยากให้พี่ไปคนเดี
ะหอมแก้มน้องชายแทนคำขอบคุณ เราสองค
๊ะ
ลุ่มเพื่อน ที่วันนี้เขาได้นัดเลี้ยง
เห็นหญิงสาวในชุดน้อยชิ้น คลอเคลียนั
สุดเขตสะกิดเพื่อน
ับ เต็มที่” พาร์
มกริ่มเพราะวันนี้จะได้กินฟรี แต
ดนัยกระซิบถามเพื่อน เมื่อเห็นเพื่อนรักเอาแต่กระ
ูดอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันไ
้ แต่พรุ่งนี้
ม่เมาไม่กลับ” หนึ
ดื่มเต้นกันอย่างสนุกสนาน มีเพียงหัวหน้าแผนกสุดหล่อที
องน้ำก่อน
ป็นเพื่
ไปรอที่โ
ยอะเลยนะเรา” วั
ินกลับไปที่โต๊ะ แต่แล้วก็ต้องอารมณ์เส
ึกแล้ว” พี่พ
่ออีกหน่อย กำลังสนุก” ฉันหันไปพูดกับพี่ชา
บเถอะศึ
เล็กดึงน้องชายเข้าใกล้แล้วจุ๊บเบา
พร้อมน้องสาวตัวน้อยเดินออกจากผับก่อนจะขึ้นรถกลับบ้าน ส่วนขุนศ
กตรงนั้นทันที ท่ามกลางความมึนงงของเพ