โซ่คล้องใจ

ิ ปากไม่แดงไ

วเอง ก่อนจะเก็บลิปสติกแท่งโปรด

วยๆ รวยๆ อย่างเธอจะสนใจอะไรกับผู้ชายแค่คนเดียว” ฉันพูดให้กำลั

ับ

ึบ

งเล็กร้องเสียงหลง เมื่อโดนใครก็ไม

นเต็มแรง สะบัดมือเขาออก

ึบ

า!!ปล่อยนะไม่งั

ุบ ปั

ูกอุ้มพาดบ่าเดินตรงไปที่ลานจอดลด แล้วตอนนี้ทุกคนกำลังสนุกอย

้นทั้งทุบทั้งตี แต่ไอ้บ้า

ึบ

ั

ับโยนเข้าไปในรถ แล้วคิ้วเรียวต้อง

า แล้วมันเรื่องบ้าอะไร มีสิ

สียงแข็ง เมื่อเข

มัดแน่น พร้อมพยายามไม่ใช้ต

่ยเสียงเรียบ สายตาที่มองมา

ป็นหนึ่งในผู้ชายพวกนั้นที่ญี่ปุ่นมั่วด้วย ได้นะ แต่คงต้องรอคิวนา

ราะในลำคออย่างเย้ยหยัน จ้อ

างอาย แรด ร่างอย่างเธอ!”

ทำไม!” ถึงจะเจ็บแค่ไหน ก็ต้องทำเป็นเจ็

อยู่ตลอด ทำไมเหรอคะ เสียดา

ต่พี่เอ่ยปากญี่ปุ่นจะรับไว้พิจารณา” มือเล็กลูบไล

บบนี้รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่น!” สายตาคู่นั้นที่มองมามันเต็มไปด้วยคว

เลือก และพี่ก็ไม่เคยอยู่ในตัวเลือกนั้น!!” ฉันจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรง คนอย่า

อะซะด้วย” มือเล็กปัดมือเขาออกแล้วเปิดประตูลงจากรถทันที พร้

ม

ฉันจะทำให้เธ

นคนตัวโตออกจากตัว เมื่อเขาเป็นบ้าอะไรไม่รู้ อยู่ ๆ ก็ดึงตัวไว้แล้วจูบซุ

ันพูด ยิ่งห้ามยิ่งดิ้นเข

ากอุ่นประกบปากจูบพร้อมเรียวลิ้นร้อนที่สอดแทรกเข้ามาดูดดึงลิ้นเล็กอ

บดจูบขยี้ริมฝีปากบางอย่างแรง เหมือนโกรธแค้นทั้ง ๆ ที่ฉันก็ไม่เคยไปทำอะไ

่เขากลับจูบดูดซุกไซ้ซองคอ เลื่อนต่ำไปที่เนินอก จนมันเต็มไปด้

!!!ต

ุดนิ่งเมื่อเสีย

ึบ

นจะหยิบเสื้อผ้าที่มันขาดมาปิดหน้าอก

นาในส

ะไรรึเปล่า” ขุนศึ

นกับลุงเทวาคงดึก” ฉันพยายามทำเสียงให้ปกติที่สุด ถ้

ี่เป็นอะไร งั้นศึก กลับก

อนขุนศึกจะตัด

ับ

ที่จะลงจากรถทันที

ไม่ตอบแล้วแกะมือเขาออ

างคนต่างอยู่!” คนตัวเล็กที่สภาพเ

เงียบแล้วขั

็ง แต่เขากลับไม่สนใจฟังแ

ดกับเขาดีๆ คือตอนนี้ทำยังไงก็ได

ี๊

ไง” เขาพูดเสียงแข็ง พร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตท

รือถ้าอยากให้คนอื่

ยความรู้สึกหลากหลาย ก่อนจะยอมใส่เสื้อที่เ

้นไป!” เขาพูดอย่างเหลืออด

ล็กลงจากรถ แล้วเดินตรงไปย

ับ

กป่านนี้!” แต่เดินไปยังไม่ถึ

งตนต่างอยู่ เกลียดมากก็ไม่ต้องมายุ่งสิ!” ฉันจ้องหน้าเขาอย่างเหลืออด ทั้งๆ ที

มไปปกป้องกันสิ ไม่ใช่ม

เมื่อไหร่จะเล่นงานให้

ดู ถ้ากล้าทำอะไรน้ำอุ่น

อนโด ไม่ว่าฉันจะพยายามเท่าไหร่มันก็สู้แรงเ

ึบ

เหวี่ยงลงบน

ื่อคนตัวโตเดินตรงเข้ามาหา มือหนาพลา

เขายกยิ้มมุม

ม่อยากนอนกับพี่ ถึงจะร่านแต่บอกแล้วไงว่าเลือก!

อกับแม่เลี้ยง สงสารก็แต่เด็กที่ต้

ร

ก แล้วออกแรงดึงร่าง

่อญี่ปุ่นก็เลี้ยงลูกคนเดียวได้!” ฉันไม่รู้ว่าเขารู้นี่มาได้ยังไง แ