ยู่จินเฉินถูกคำว่า “นายทุน” เบี่ยงเบนความสนใจทันที

เขาซักถามมู่เจ๋อด้วยสีหน้าเย็นชา ：“นี่มันคือเรื่องระหว่างฉันกับเจียงซุ่ย นายกับเธอมีความสัมพันธ์อะไรกันด้วย？ นายมีสิทธิ์อะไรมาออกหน้าแทนเธอ？ ”

มู่เจ๋อชำเลืองมองพวกเขาแวบหนึ่ง อธิบายขึ้นว่า ：“ซุ่ยซุ่ยได้เข้าร่วมทำงานกับหยูโจวกรุ๊ปแล้ว ในฐานะที่ฉันเป็นประธานบริษัท ฉันไม่สามารถทนมองพนักงานของฉันถูกรังแกได้”

“พนักงาน？ ” ยู่จินเฉินยิ้มเย้ยหยันขึ้น “มู่เจ๋อ นายไม่รู้สึกว่าข้ออ้างนี้ค่อนข้างฟังไม่ขึ้นเกินไปไหม？ ”

เพียงเพราะเจียงซุ่ยเป็นพนักงานของหยูโจวกรุ๊ป มู่เจ๋อทั้งพาเธอมาชอปปิ้ง ทั้งออกหน้าแทนเธอ

มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะเชื่อ！