ไม่นานคนที่มาร่วมงานสัมมนาแลกเปลี่ยนก็มาถึงห้องจัดแสดงที่อยู่ติดกัน

ในห้องจัดแสดงเต็มไปด้วยเครื่องมือทางการแพทย์กว่าห้าสิบหกสิบเครื่องวางแสดงอยู่ ซึ่งทั้งหมดเป็นเครื่องมือรุ่นใหม่ล่าสุดที่ไม่มีใครเคยเห็น หรือเคยได้ยินมาก่อน！

ทว่าหลินเทียนกลับพบว่าเครื่องมือส่วนใหญ่ที่นี่ เขาต่างเคยเห็นมาแล้วที่โรงพยาบาลของคุณหมอหลิว

ในทางตรงกันข้าม เครื่องมือของคุณหมอหลิวนั้นล้ำหน้ากว่ามาก

หลินเทียนเคยเห็นเคสการผ่าตัดของคุณหมอหลิวมาเป็นพัน ๆ เคส โครงสร้างของเครื่องมือทางการแพทย์เหล่านี้ ใช้ยังไง ใช้กับขบวนการอะไร เขาจำมันได้ขึ้นใจแล้ว แต่เขายังไม่เคยใช้มันกับมือก็เท่านั้น

ดังนั้นหลินเทียนจึงรู้สึกคันไม้คันมือขึ้นมา เขาอดไม่ได้เดินเข้าไปใกล้ ๆ จากนั้นก็สังเกตเครื่องมือเหล่านี้ในระยะใกล้

สุ่ยตงที่อยู่ข้าง ๆ เมื่อเห็นท่าทางของหลินเทียน ก็พูดอย่างเหยียด ๆ ว่า ：“ท่าทางเหมือนคนไม่เคยเห็น ขายหน้าจริง ๆ ！ ”

เมื่อจ้าวอีฝานได้ยิน ก็พยักหน้าเห็นด้วย

เครื่องมือทางการแพทย์ที่นำมาจัดแสดงเหล่านี้ ต่างเป็นเครื่องมือรุ่นใหม่ล่าสุด ยังไม่ได้มีการประกาศวิธีการผลิต และวิธีการใช้งานออกมา

สำหรับนักศึกษาอย่างพวกเขา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเครื่องมือเหล่านี้ใช้อะไรยังไง หลินเทียนไม่รู้ ก็ยังแสร้งทำเป็นรู้ เห็นแล้วหน้าอายชะมัด ！

หลินเทียนขี้เกียจจะสนใจคนกลุ่มนี้ เขามองดูเครื่องมือทางการแพทย์อยู่คนเดียวโดยไม่สนใจใคร

เมื่อสุ่ยตงเห็นว่าหลินเทียนไม่สนใจคำพูดของตัวเอง เขาก็กัดฟันแน่น จากนั้นก็มีความคิดหนึ่งขึ้น เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ หลินเทียนอย่างเงียบ ๆ ฉวยโอกาสตอนที่หลินเทียนกำลังสังเกตเครื่องมือทางการแพทย์เครื่องหนึ่ง และตอนที่คนอื่นไม่ทันสังเหตุเห็น เขาก็ผลักหลินเทียนอย่างแรง

หลินเทียนไม่คาดคิดว่าสุ่ยตงจะทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้ เขาไม่ทันตั้งตัวเลยเซไปชนเครื่องมือทางการแพทย์เข้าจัง ๆ

โครม！

เครื่องมือที่สูงเท่ากับคน ล้มลงกับพื้น ส่วนประกอบชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของเครื่องมือหลุดออกมา แล้วกระจ่ายอยู่ตามพื้นเต็มไปหมด

ทันใดนั้นสายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่หลินเทียน

เครื่องมือทางการแพทย์ที่มีมูลค่าหลายล้านดอลลาร์พัง！

อุบัติเหตุแบบนี้ ทำเอาทุกคนตกใจมาก

แม้แต่สุ่ยตงก็เช่นกัน

เขาผลักหลินเทียน เพียงอยากทำให้หลินเทียนตกใจเท่านั้น ไม่ได้เจตนาที่จะทำให้เครื่องมือเสียหายเลย

เมื่อศาสตราจารย์หม่า กับจ้าวอีฝานที่อยู่ข้าง ๆ เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็หน้าซีดทันที

หลินเทียนหันหน้ากลับมา จ้องมองสุ่ยตงที่อยู่ด้านหลังด้วยความโกรธ ：“นายผลักฉันทำไม？ ”

สุ่ยตงกลืนน้ำลายลงขอ เขารู้ดีว่าต่อให้บีบเขาให้ตาย เขาก็ไม่สามารถยอมรับได้ว่าเขาเป็นคนทำ！

“นายอย่ามาใส่ร้ายกันนะ！ เห็นอยู่ว่านายยืนไม่ดี แล้วล้มใส่เครื่องมือทางการแพทย์เอง เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย？ ”

“ถ้านายยังพูดไร้สาระอีก ฉันจะฟ้องนายฐานหมิ่นประมาท！ ”

จ้าวอีฝานก็พูดขึ้นอย่างมีอคติว่า ：“หลินเทียน กล้าทำก็ต้องกล้ารับสิ นายยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า？ ”

เมื่อเห็นพวกเขากำลังทะเลาะกัน และมองชิ้นส่วนที่ตกกระจายเต็มพื้น แขกที่มองอยู่รอบ ๆ ก็ต่างถอยออกห่าง เพราะกลัวว่าจะเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

สถานการณ์ที่นี่ ไม่นานก็ดึงดูดความสนใจจากจางเฟิง ผู้ช่วยของหลี่เจิ้นกว๋อ

จางเฟิงซึ่งก่อนหน้านี้ดูสุภาพนอบน้อม เมื่อเขาเดินมายังที่เกิดเหตุ หน้าของเขาก็แข็งทื่อขึ้นทันที

กว่าจะได้เป็นผู้ช่วยของหลี่เจิ้นกว๋อ เขาต้องผ่านอะไรมามาก

และครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นตัวแทนจัดงานสัมมนาแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์ให้กับหลี่เจิ้นกว๋อ แค่ครั้งแรกเขาก็ปล่อยให้เครื่องมือทางการแพทย์ที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านชำรุด แบบนี้หลี่เจิ้นกว๋อจะมองเขายังไง？

จางเฟิงจ้องไปที่หลินเทียน และคนอื่น ๆ ก่อนจะด่าออกมาเสียงดัง：“เชรดแม่เอ๊ย ใครเป็นคนทำวะ？ ”

สุ่ยตงกระโดดออกมา แล้วชี้หน้าหลินเทียน ：“ไอ้นี้ครับ มันทำเครื่องมือทางการแพทย์ล้ม！ ”

หลินเทียนไม่ต้องการเป็นแพะรับบาป เขาเถียงกลับทันทีว่า ：“เรื่องมันไม่ใช่แบบนั้น เขาเป็นคนผลักผม เขาต่างหากที่เป็นคนทำ！ ”

จางเฟิงพูดแทรกขึ้นทันทีว่า ：“ฉันไม่สนใจ ในเมื่อพวกนายสองคนไม่ยอมรับความผิด งั้นก็ให้ตำรวจมาจัดการก็แล้วกัน！ ”

เมื่อหม่าเสี่ยวหนานได้ยิน ก็ร้อนใจขึ้นมาทันที

เธอรู้ว่าหากมีประวัติที่สถานีตำรวจ ไม่ว่าจะเป็นหลินเทียน หรือสุ่ยตง อนาคตของทั้งสองคน ก็จะต้องพังลงแน่ ๆ ！

“ฉันหม่าเสี่ยวหนาน เป็นศาสตราจารย์ของวิทยาลัยพยาบาลเฮอร์เดล พวกเขาสองคนเป็นนักศึกษาของฉัน เรื่องนี้ฉันรับผิดชอบเอง เครื่องมือนี้... อาจจะสามารถซ่อมได้”

หม่าเสี่ยวหนานในฐานะอาจารย์ของวิทยาลัย แน่นอนว่าเธอก็มีเส้นสายในแวดวงนี้

แต่จางเฟิงกลับหัวเราะออกมา จากนั้นก็ชี้ไปที่เครื่องมือแล้วพูดว่า ：“ซ่อม？ ”

“หุ่นยนต์ผ่าตัดดาวินชีตัวนี้ เป็นหุ่นยนต์ที่โรงพยาบาล โฮดูว์ โรเยอร์ผลิตขึ้น”

“ตอนนี้ชิ้นส่วนแขนกลแตกหักแบบนี้ คุณจะซ่อมยังไง？ ”

โรงพยาบาล โฮดูว์ โรเยอร์？

นั่นคือโรงพยาบาลของคุณหมอหลิว หมอในตำนานของวงการแพทย์！

หม่าเซียวหนานกัดริมฝีปาก พักใหญ่ถึงจะสามารถรวบรวมความกล้า ：“งั้น ถ้าไม่ได้ เราชดใช้ตัวใหม่ให้ โอเคไหม？ ”

“ล้อเล่นเหรอไง！ ”

จางเฟิงโมโหจนหัวเราะออกมา ：“ชดใช้？ ฉันจะบอกเธอให้นะ ถึงมีเงินเธอก็ชดใช้ไม่ไหว！ ”