icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เมียคืนแรม

บทที่ 7 ไม่อบอุ่นเหมือนทุกวัน

จำนวนคำ:1373    |    อัปเดตเมื่อ:17/01/2023

หลาบสีขาวที่แปลงบนเนินหลังบ้าน ก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปใส่บาตรหน้าบ้านที่ตอนนี้สาวใช้ตั้งโต๊ะไว้รอเรียบร้อยแล้ว แม

่จะไปวั

้าโทร.มาชวนไว้ตั้งแต่หลายวันก่อนแล้ว ตอนแรกแม่กะจะชวนหนูเล็กไปด้วย แต่เห็

แม่ใ

รินแล้ว วันที่สิบเดือนหน้าเลย เร็วทันใจแม่จริงๆ แม่โทร.ปรึกษากับทางโน้นแล้วว่างานหมั้นจะ

ญ่ เล็กปิดเทอมแค่

าปรัชญ์กับหนูนัสให้ได้นะ แม่อยากให้อยู่พร้อมหน้าพร้อมต

แม่ใ

่ใหญ่ออกไปใส่บาตรที่หน้าบ้าน กลับมาทานข้าวเช้าพร้อมกันสองคน เ

รินดาก็เดินออกมาส่งแม่เลี้ยงลักษิกาขึ้นรถเพื่อออกไปปฏิบัต

บสาวใช้อีกสี่คนและคนสวนเท่านั้น หญิงสาวจึงฆ่าเวลาโดยการไปปั่นจักรยานที่เนินเขาหลังบ้าน ตัดดอกกุหลาบสีขาวมาเพิ่ม แล้วเอ

วางบนที่นั่งประจำของตนเพียงที่เดียว ส่วนที่อื่นๆ ว่างทั้งหมด แม่ใหญ่นั้นเธอรู้อยู่แล้วว่าท่านไม่อยู่เ

พื่อจะตักให้ เมื่อเห็นว่าลูกสาวบุญธรรมขอ

ล็กหิวหร

นลงมาเสียทีล่ะ” หญิงสาวถามถึงพี่ชายคนโตซึ่งปกติจะกลับมาทานข้าวเย็นที่

ณหมอปราณต์เข้าเ

แม่ใหญ่จะลืมบอกเล็ก” ประโยคหลังเจ้าของเสียงหวานนุ่มคล้ายจะรำพึงกับตัวเองมากกว่า พอรู้ว่าวันนี้

้วยกแก้วน้ำเปล่าขึ้นดื่ม ธรินดาเป็นเช่นนี้เสมอ รู้ตัวว่าจะกินมากน้อยเท่าไหร่ก็ตักเท่านั้น และข้าวในจานจะถู

คุยกับแม่เลี้ยงลักษิกาก่อน แต่วันนี้แม่ใหญ่

่อยากพาตัวเองลงไปเสี่ยงเพราะถึงแม้หลายวันมานี้ปรัชญ์จะไม่กลับบ้าน แต่เขาอาจจะกลับมาคืนนี้ก็ได้ ตั้งแต่ที่เจอปรัชญ์ในสวนคืนนั้น เธอก

ยวเล็กจึงหยิบรีโมตที่วางอยู่ข้างๆ ตัวมาปิดหน้าจอโทรทัศน์ ลุกไปถอดปลั๊ก ปิดไฟในห้องจน

ติยังทำหน้าที่ของมันเช่นเดิม เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องขับขานในยามค่ำคืนท่ามกลางบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ไร้อารมณ์2 บทที่ 2 คุ้นเคย3 บทที่ 3 ขัดใจแม่เลี้ยง4 บทที่ 4 ผู้ชายหุ่นดี5 บทที่ 5 ปมในหัวใจ6 บทที่ 6 ต้องการ7 บทที่ 7 ไม่อบอุ่นเหมือนทุกวัน8 บทที่ 8 ขัดขืน9 บทที่ 9 เรียกมันว่าอะไร...10 บทที่ 10 ผู้เป็นเจ้าของ11 บทที่ 11 เสียท่าเข้าให้12 บทที่ 12 ไม่เคยต่อต้าน13 บทที่ 13 ติดใจ14 บทที่ 14 สานต่อความปรารถนาของสามี15 บทที่ 15 เมียคืนแรม16 บทที่ 16 เมียคืนแรม17 บทที่ 17 คนบ้ากาม!18 บทที่ 18 สวมแหวนหมั้น19 บทที่ 19 คำถามอะไร 20 บทที่ 20 โกหกแม่ใหญ่21 บทที่ 21 เดือดร้อน22 บทที่ 22 ไม่กล้าพูดความจริง I23 บทที่ 23 ไม่กล้าพูดความจริง II24 บทที่ 24 อย่านะคะ!25 บทที่ 25 คำว่า ‘ชอบ’26 บทที่ 26 ก็แค่จะจูบ27 บทที่ 27 เร่าร้อน 28 บทที่ 28 ไม่ควรเข้าใกล้29 บทที่ 29 คุณปรัชญ์30 บทที่ 30 ไม่ได้นะคะ31 บทที่ 31 คนเจ้าเล่ห์32 บทที่ 32 ชีวิตการเป็นนักศึกษา33 บทที่ 33 ดินเนอร์ใต้แสงเทียน34 บทที่ 34 ห่วงความรู้สึก35 บทที่ 35 ห่วงความรู้สึก II36 บทที่ 36 จงใจแกล้ง37 บทที่ 37 บรรเทาความรู้สึก38 บทที่ 38 บ่วงร้อยรัดตัวเอง39 บทที่ 39 คำไหนคำนั้น40 บทที่ 40 สมบัติเมียก็เหมือนสมบัติผัว41 บทที่ 41 คนหนึ่งโหยหา42 บทที่ 42 ความงดงามของธรรมชาติ43 บทที่ 43 บรรยายไม่ถูก...44 บทที่ 44 ไม่มีสิทธิ์รัก45 บทที่ 45 สร้างกำแพง46 บทที่ 46 รัญจวนใจ47 บทที่ 47 หลับซะแล้ว48 บทที่ 48 ความรู้สึกที่อัดแน่น49 บทที่ 49 เรียกเธอว่า ‘เมีย’50 บทที่ 50 คาดโทษ51 บทที่ 51 คนชอบฉวยโอกาส52 บทที่ 52 ยังเรียนอยู่นะคะ53 บทที่ 53 ยังไม่ ‘เสร็จ’54 บทที่ 54 ทันใดนั้น55 บทที่ 55 อยู่ไกลอีกแค่ไหน56 บทที่ 56 สัญญานะคะ57 บทที่ 57 เมียที่ฉันได้ในคืนเดือนแรม58 บทที่ 58 พฤติกรรมออกจะผิดเพี้ยน59 บทที่ 59 คนคนนั้นเป็นใคร60 บทที่ 60 พ่อหม้าย61 บทที่ 61 เพื่อนรักทั้งสองคน62 บทที่ 62 อยากได้เล็กเป็นแฟน63 บทที่ 63 ซ่อนความร้าย64 บทที่ 64 เป็นต้นเหตุ65 บทที่ 65 ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ภายใน66 บทที่ 66 ไม่เคยหวั่นไหว67 บทที่ 67 ครั้งสุดท้ายสำหรับเธอ68 บทที่ 68 อยากจะเคลียร์69 บทที่ 69 ครั้งสุดท้าย70 บทที่ 70 ไม่เชื่อสายตาตัวเอง71 บทที่ 71 ความเจ็บปวด72 บทที่ 72 เพื่อความสุข73 บทที่ 73 หัวใจอันอ่อนแอ74 บทที่ 74 คู่ชีวิตของเขา75 บทที่ 75 ไม่ได้เด็ดขาด!76 บทที่ 76 พิธีแห่ขันหมาก77 บทที่ 77 ทำร้ายจิตใจ78 บทที่ 78 สาบานอะไรกัน79 บทที่ 79 อยากนอนตรงไหน80 บทที่ 80 สัญญา81 บทที่ 81 คนใจร้าย82 บทที่ 82 เจ้าของเสียง83 บทที่ 83 ยอมหมั้น84 บทที่ 84 สัมผัสอันแสนอุ่นร้อน85 บทที่ 85 ถ้อยคำอันสุดแสนจะไพเราะ86 บทที่ 86 มีความสุข87 บทที่ 87 วาบหวาม88 บทที่ 88 ความเขินอาย89 บทที่ 89 ไม่คิดจะเก็บอารมณ์90 บทที่ 90 ความหวานของทั้งคู่91 บทที่ 91 ชีวิตคู่ของทั้งสอง92 บทที่ 92 รักลูกสะใภ้มากกว่า93 บทที่ 93 กันและกันตลอด94 บทที่ 94 รักได้ไม่ยาก95 บทที่ 95 ธรินดาเป็นเมียพี่96 บทที่ 96 ปรัชญ์ทำแบบนี้เพื่ออะไร97 บทที่ 97 คิดถึง98 บทที่ 98 ที่รักของฉัน (จบ)